< Veprat e Apostujve 22 >

1 “Vëllezër dhe etër, dëgjoni çfarë ju them tani për mbrojtjen time”.
Hmaunawngha hoi a nupanaw, atu kai ni ka dei e lawk kahawicalah thai awh haw telah a dei navah,
2 Kur dëgjuan se u fliste atyre në gjuhën hebraike, heshtën edhe më shumë. Pastaj ai tha:
Hebru lawk hoi a dei e a thai awh navah hoe cing ati awh.
3 “Në të vërtetë unë jam një Jude, lindur në Tars të Kilikisë dhe rritur në këtë qytet te këmbët e Gamalielit, edukuar me përpikërinë e ligjit të etërve tanë, plot me zell për Perëndinë, sikurse jeni ju të gjithë sot;
Pawl ni kai teh Cilicia ram Tarshish kho dawk ka khe e, Judah tami buet touh lah ka o. Hatei hete kho dawk ka roung teh, Gamaliel kut rahim vah mintoenaw e phung lawk hah kacaicalah ka kamtu niteh, sahnin nangmouh pueng Cathut hanelah na lung a tang awh e patetlah kai hai ka lung a tang van.
4 unë kam përndjekur këtë Udhë deri në vdekje, duke lidhur dhe duke futur në burg burra dhe gra,
Kai ni hete lam ka dawn e napui tongpa tet hoeh, ka pâkhi teh thongim thung ka pakhum teh, a due han ditouh ouk ka rektap toe.
5 sikurse jep dëshmi për mua kryeprifti dhe gjithë sinedri i pleqve, prej të cilëve mora edhe letra për vëllezërit dhe shkova në Damask për të sjellë të lidhur në Jeruzalem ata që ishin atje, që të ndëshkoheshin.
Hot patetlah vaihma kacue koehoi kamtawng teh, kacuenaw pueng teh, kai koe lah koung na kampangkhai awh. Kai ni hai ahnimanaw koe ca ka la teh, Damaskas kho e kaawm e, hote phung lah kâen e naw hah man vaiteh rektap hanelah Jerusalem hoi Damaskas lah ka cei.
6 Dhe më ndodhi që, kur isha duke udhëtuar dhe po i afrohesha Damaskut, aty nga mesi i ditës, papritmas një dritë e madhe nga qielli vetëtiu rreth meje.
Hatei Damaskas kho teng ka pha nah, kanîthun e tueng navah, kalvan hoi puenghoi ka ang e ni kai pet na kalup lah pheng a tue.
7 Dhe unë rashë përdhe dhe dëgjova një zë që po më thoshte: “Saul, Saul, përse më përndjek?”.
Hahoi kai teh talai ka rawp teh, Sawl Sawl nang ni bangdawk maw, kai hah na rektap vaw telah na dei pouh e lawk ka thai.
8 Dhe unë u përgjigja: “Kush je ti, o Zot?” Edhe ai më tha: “Unë jam Jezus Nazareasi, të cilin ti e përndjek”.
Kai ni yah, Bawipa, nang teh apimaw telah ka pacei torei teh, kai teh nang ni na rektap e Nazareth kho e Jisuh doeh, telah na ti pouh.
9 Edhe ata që ishin me mua e panë dritën dhe u trembën, por nuk dëgjuan zërin e atij që më fliste.
Kai hoi rei kaawm e naw ni angnae a hmu awh eiteh kai hanlah a dei e lawk teh thai awh hoeh.
10 Unë thashë: “O Zot, ç’duhet të bëj?”. Zoti më tha: “Çohu dhe shko në Damask! Atje do të të thuhet çfarë të është urdhëruar të bësh”.
Kai ni hai Bawipa, bang mouh ka sak han ka ti pouh navah, Bawipa ni thaw nateh Damaskas kho cet haw. Hawvah na sak hane kai ni na dei pouh han na ti pouh.
11 Dhe, mbasi unë nuk shihja asgjë për shkak të shkëlqimit të asaj drite, më morën për dore ata që ishin me mua; dhe hyra në Damask.
Kai teh hote angnae bahu ni na tue torei teh ka mit a dawn toung dawkvah, rei kaawm e naw ni Damaskas kho na hrawi awh.
12 Dhe njëfarë Anania, njeri i perëndishëm sipas ligjit, për të cilin jepnin dëshmi të gjithë Judenjtë që banonin aty,
Hatnavah Cathut ka bari e Damaskas kho e min kamthang e Judah tami Ananias ni,
13 erdhi tek unë, dhe duke qëndruar pranë meje, tha: “O vëlla Saul, shiko përsëri!”. Dhe në atë çast unë fitova përsëri dritën e syve dhe e shikova.
kai koe a tho teh ka teng a kangdue. Ka nawngha Sawl na mit ang seh ati navah ka mit a ang.
14 Pastaj vazhdoi: “Perëndia i etërve tanë të ka paracaktuar të njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh një zë nga goja e tij.
Ahni ni mintoenaw e Cathut ngainae panue sak hanlah thoseh, tamikalan hmu thai nahane thoseh, ahnie lawk dei pouh hane thoseh, nang teh sut na hmoun toe.
15 Sepse ti duhet të dëshmosh për të tek të gjithë njerëzit për ato që ke parë dhe ke dëgjuar.
Nang teh na hmu e hoi na thai e pueng tami pueng e hmalah kapanuekkhaikung lah na o han a ti.
16 Dhe tani ç’pret? Çohu dhe ji i pagëzuar dhe i larë nga mëkatet e tua, duke thirrur emrin e Zotit”.
Bangkongmaw atu rap na o. Thaw nateh Bawipa min kaw haw. Baptisma coe haw, na yonnae pâsu haw na ti pouh.
17 Dhe ndodhi që, kur u ktheva në Jeruzalem dhe isha duke u lutur në tempull, u rrëmbeva në ekstazë,
Hathnukkhu Jerusalem vah bout ka tho teh, bawkim thung ka ratoum lahun nah ka pouknae a mawm teh, Bawipa hah ka hmu.
18 dhe pashë Zotin që më thoshte: “Nxito dhe dil shpejt nga Jeruzalemi, sepse ata nuk do ta pranojnë dëshminë tënde për mua”.
Bawipa ni kai hoi kâkuen e lawkpanuesaknae hah taminaw ni a dâw awh hoeh han dawkvah, Jerusalem vah rap awm laipalah karang tâcawt leih na ti pouh.
19 Atëherë unë thashë: “O Zot, ata e dinë vetë se unë burgosja dhe rrihja nga një sinagogë te tjetra ata që besonin në ty;
Kai nihaiyah, Bawipa Sinakok buet touh hoi buet touh koe ka cei teh nang na kayuemnaw ka theituk teh thawng ka pabo e a panue awh.
20 kur u derdh gjaku i Stefanit, dëshmorit tënd, edhe unë isha i pranishëm, e miratoja vdekjen e tij dhe ruaja rrobat e atyre që e vrisnin.
Nang kampangkhai lah kaawm e Stiven hah a thei awh navah kai kama roeroe raw hnâbo lahoi ka sak teh, kathetnaw e khohna ka ring pouh kung lah ka o.
21 Por ai më tha: “Shko, sepse unë do të të dërgoj larg midis johebrenjve””.
Hateiteh, Bawipa ni, Cet leih, ramhlanae koe kaawm e Jentelnaw koe kai ni na patoun han telah kai koe na ti pouh, telah a dei.
22 Ata e dëgjuan deri në këtë pikë; pastaj ngritën zërin duke thënë: “Hiqe nga bota një njeri të tillë, sepse nuk është i denjë të rrojë!”.
Het totouh a dei e a thai pouh teh, hot patet e tami hah talai van hring hanelah kamcu hoeh, thet awh titeh lawk kacaipounglah a hram awh.
23 Duke qenë se ata bërtisnin, duke i flakur rrobat e duke ngritur pluhurin në erë,
Taminaw niyah hottelah a hramki awh teh, a khohnanaw hah a kahek awh teh, vaiphu kahlun lah a kahei awh
24 kryemijësi urdhëroi ta çonin Palin në fortesë, duke urdhëruar që ta marrin në pyetje duke e rrahur me kamxhik, që të merrej vesh për çfarë arsye ata bërtisnin kështu kundër tij.
Rom ransabawi kalen ni taminaw hah a kaw sak teh, ransaim thung kâen sak hanlah kâ a poe. Taminaw pueng ni bangkongmaw ahni hah telah a taran awh teh, telah a hram awh tie panue hane a ngai dawkvah, ruitaboung hoi hem vaiteh akungkhei hanelah kâ a poe.
25 Por, kur e shtrinë, të lidhur me rripa, Pali i tha centurionit që ishte aty: “A është e ligjshme për ju të rrihni me kamxhik një qytetar romak, ende të pagjykuar?”.
Ahni teh phaivuenrui hoi a katek awh hnukkhu, a teng kangdout e ransabawi hanlah nangmouh ni Rom tami buet touh heh akungkhei laipalah hemnae kâ na tawn a maw telah a pacei.
26 Kur e dëgjoi, centurioni shkoi e i tregoi kryemijësit duke thënë: “Çfarë do të bësh? Ky njeri është një qytetar romak!”.
Ransabawi ni hote lawk hah a thai toteh ransabawi kalen koe a cei teh, nang bangtelamaw ti han. Ahni ni kai teh Rom tami doeh na ti pouh.
27 Atëherë kryemijësi shkoi te Pali dhe e pyeti: “Më thuaj, a je një qytetar romak?”. Ai tha: “Po, jam!”.
Hahoi ransabawi kalen e teh Pawl koe a tho teh, kai koe na dei pouh haw, nang teh Rom tami na maw telah a pacei toteh ue a atipouh.
28 Kryemijësi u përgjigj: “Unë e kam fituar këtë qytetëri me një shumë të madhe”. Pali tha: “Kurse unë e kam qysh prej lindjes!”.
Ransabawi kalen e ni kai teh, Rom tami lah o nahanelah tangka moikapap poe laihoi doeh ka o thai atipouh navah, Pawl ni, kai teh Rom tami lah ka khe atipouh.
29 Menjëherë ata që duhet ta merrnin në pyetje u larguan prej tij; dhe vetë kryemijësi, kur mori vesh se ai ishte qytetar romak, pati frikë që e kishte lidhur.
Hatdawkvah ahni akungkhei hane naw teh ahni koehoi karanglah a kâkhoe awh. Ransabawi kalen ni hai Pawl heh Rom tami lah ao e hah a panue toteh a pâkhi e hah a taki.
30 Të nesërmen, duke dashur të marrë vesh me saktësi përse ishte akuzuar nga Judenjtë, e zgjidhi nga prangat dhe urdhëroi krerët e priftërinjve dhe gjithë sinedrin të vinin. Pastaj, si e sollën poshtë Palin, e nxori përpara tyre.
Atangtho vah ransabawi teh Judahnaw ni yon a pen awh e hah kamcengcairalah a panue han a ngai dawkvah, Pawl kateknae rathap hanelah kâ a poe. Vaihma kalennaw hoi lawkcengkungnaw pueng a kamkhueng sak. Pawl hah a kaw awh teh, ahnimae hmalah a kangdue sak awh.

< Veprat e Apostujve 22 >