< Veprat e Apostujve 22 >

1 “Vëllezër dhe etër, dëgjoni çfarë ju them tani për mbrojtjen time”.
Chuin Paul in, “Sopite le jaumtah pateho, kakihonna thu kasei hi ngaiyuvin,”
2 Kur dëgjuan se u fliste atyre në gjuhën hebraike, heshtën edhe më shumë. Pastaj ai tha:
Amaho paova thu asei chu ajah phat un mipi ho chu athipchet jengun,
3 “Në të vërtetë unë jam një Jude, lindur në Tars të Kilikisë dhe rritur në këtë qytet te këmbët e Gamalielit, edukuar me përpikërinë e ligjit të etërve tanë, plot me zell për Perëndinë, sikurse jeni ju të gjithë sot;
Chuin Paul in, “Keima Tarsus gam'a Cilicia khopia peng Juda mi kahin, chule chihna thepna lama Jerusalema Gamaliel noiya hung seilen kahi. Ama noiya hung seilen khat kahi jeh chun Judate dan le chonna ho phatecha hung kijil kahi. Tunia nangho jouse banga hi Pathen a dinga tompan tah mi kana hin ahi.
4 unë kam përndjekur këtë Udhë deri në vdekje, duke lidhur dhe duke futur në burg burra dhe gra,
Chule anung juiho ka sugentheiyin, abang kathat jin, chule numei pasal kamanin songkul'ah kakhum jin ahi.
5 sikurse jep dëshmi për mua kryeprifti dhe gjithë sinedri i pleqve, prej të cilëve mora edhe letra për vëllezërit dhe shkova në Damask për të sjellë të lidhur në Jeruzalem ata që ishin atje, që të ndëshkoheshin.
Thempu chung nung le kivaihom na upa hon hiche hi eihetpeh-u ahi. Ajeh chu Damascus a um sopi Judate henga kahunga Christian ho kamat a suhgenthei dinga Jerusalema ka hin kai nadinga amaho koma phalna lekha kahin kichoi ahi.”
6 Dhe më ndodhi që, kur isha duke udhëtuar dhe po i afrohesha Damaskut, aty nga mesi i ditës, papritmas një dritë e madhe nga qielli vetëtiu rreth meje.
Ahin Damascus khopi lut ding kon lampi laitah ah, hichu sunkim ahin, hichun vana konin vah hattah khat in kakimvel ahin kho tan,
7 Dhe unë rashë përdhe dhe dëgjova një zë që po më thoshte: “Saul, Saul, përse më përndjek?”.
Keijong tol'a kalhu jeng in ahile aw khat kajan, “Saul, Saul, ipi dinga neibolset jing ham?” ahin tin ahi.
8 Dhe unë u përgjigja: “Kush je ti, o Zot?” Edhe ai më tha: “Unë jam Jezus Nazareasi, të cilin ti e përndjek”.
Chuin ken jong, “Nang koi nahim?” kati. Chuin aw chun eihin donbut in “Keima nabolset jing Nazareth Yeshua chu kahi” ahin tin ahi.
9 Edhe ata që ishin me mua e panë dritën dhe u trembën, por nuk dëgjuan zërin e atij që më fliste.
Chuin kakilhonpi miho chun vah chu amuvin, ahin kakoma thusei aw chun ipi asei ham ahe pouve.
10 Unë thashë: “O Zot, ç’duhet të bëj?”. Zoti më tha: “Çohu dhe shko në Damask! Atje do të të thuhet çfarë të është urdhëruar të bësh”.
Hichun “Ipi kabol ding ham Pakai” tin kadong in ahile, Pakaiyin eihin donbut in “Thoudoh inlang Damascus khosunga khun lut in chuteng ipi nabol ding nakisei peh ding ahi,” ati.
11 Dhe, mbasi unë nuk shihja asgjë për shkak të shkëlqimit të asaj drite, më morën për dore ata që ishin me mua; dhe hyra në Damask.
Vah hattah jeh a kamit in kho amutah lou jeh in kalhonpi ho chun kakhut in eikaiyun khopi sunga eikailut un ahi.
12 Dhe njëfarë Anania, njeri i perëndishëm sipas ligjit, për të cilin jepnin dëshmi të gjithë Judenjtë që banonin aty,
Hichea chun Ananias ana cheng in ama chu Pathen gingtah mi ahin Judate dan juithem tah le Damascus khopia um Judate jousen angaisang tah mi khat ahi.
13 erdhi tek unë, dhe duke qëndruar pranë meje, tha: “O vëlla Saul, shiko përsëri!”. Dhe në atë çast unë fitova përsëri dritën e syve dhe e shikova.
Ama chu kakoma ahung ding in, “Sopipa Saul kho mukit tan atin ahile apettah chun ama chu kamu tan ahi.”
14 Pastaj vazhdoi: “Perëndia i etërve tanë të ka paracaktuar të njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh një zë nga goja e tij.
Chuin aman, “Ipu ipateu Pathen chun alunggot lam heding le, dihtah pa mua, chule athu ngai dinga nalhen ahitai” ati.
15 Sepse ti duhet të dëshmosh për të tek të gjithë njerëzit për ato që ke parë dhe ke dëgjuar.
Ajeh chu nangman namu hole najah ho jouse chu nasei phong le-a ama thu hettoh sah a napan ding ahitai.
16 Dhe tani ç’pret? Çohu dhe ji i pagëzuar dhe i larë nga mëkatet e tua, duke thirrur emrin e Zotit”.
Ipi nakhongai nahlai ham? Kipat doh in lang baptize chang tan, Pakai min kouvin lang nachonset soplhan eiti.
17 Dhe ndodhi që, kur u ktheva në Jeruzalem dhe isha duke u lutur në tempull, u rrëmbeva në ekstazë,
Chuin Jerusalem kahung kile chun Houin ah dilsun kataovin ahile,
18 dhe pashë Zotin që më thoshte: “Nxito dhe dil shpejt nga Jeruzalemi, sepse ata nuk do ta pranojnë dëshminë tënde për mua”.
Gaovin Yeshua kamun aman, “Kipat loiyin! Jerusalema kon in jamdoh in ajeh chu hiche laiya miho hin keima thudola nathusei asan lou dingu ahi” ati.
19 Atëherë unë thashë: “O Zot, ata e dinë vetë se unë burgosja dhe rrihja nga një sinagogë te tjetra ata që besonin në ty;
Ahin keiman kaseiyin, “Pakai kikhopna in tin aseijui ho kasuh gentheiya songkul'a kakhum jong ahesoh keiyuve”
20 kur u derdh gjaku i Stefanit, dëshmorit tënd, edhe unë isha i pranishëm, e miratoja vdekjen e tij dhe ruaja rrobat e atyre që e vrisnin.
Chule nasoh pa Stephen aselih pet uva asangkhol sutlhah hou akoinau koma ding jong chu kanahinai, kati.
21 Por ai më tha: “Shko, sepse unë do të të dërgoj larg midis johebrenjve””.
Ahin Pakaiyin, “Chen gamlha tah a chidang namdang te lah a kasol ding nahi!” ati.
22 Ata e dëgjuan deri në këtë pikë; pastaj ngritën zërin duke thënë: “Hiqe nga bota një njeri të tillë, sepse nuk është i denjë të rrojë!”.
Hichun mipi hon chuche Paul thusei chu ajah phat un asamuvin, “Hitobang michu delmang un, ahing dinga jong lom ahipoi!” atiuvin ahi.
23 Duke qenë se ata bërtisnin, duke i flakur rrobat e duke ngritur pluhurin në erë,
Chuin mipi chun a sangkholu asut un, vanlama vutvai atheuvin ahi.
24 kryemijësi urdhëroi ta çonin Palin në fortesë, duke urdhëruar që ta marrin në pyetje duke e rrahur me kamxhik, që të merrej vesh për çfarë arsye ata bërtisnin kështu kundër tij.
Chuin Sepai vaipopa chun, Paul chu inpi sunga apuilut sah in, mipi achunga chubang tah a alunghannau ajeh seidoh sah ding ngaito nan jepsah ding in thu apetan ahi.
25 Por, kur e shtrinë, të lidhur me rripa, Pali i tha centurionit që ishte aty: “A është e ligjshme për ju të rrihni me kamxhik një qytetar romak, ende të pagjykuar?”.
Chuin Paul chu jep dinga ahin kan phat un aman akoma ding sepai lamkai pa henga chun, “Rome mikhat athemmo na khol masa louva jep ding chu dan in aphal hinam?” tin adong in ahi.
26 Kur e dëgjoi, centurioni shkoi e i tregoi kryemijësit duke thënë: “Çfarë do të bësh? Ky njeri është një qytetar romak!”.
Chuin sepai lamkai pan chuche ajah phat chun sepai vaipopa koma achen, “Ipi bol nahim? Amahi Rome mi hibouva hila!” atin ahi.
27 Atëherë kryemijësi shkoi te Pali dhe e pyeti: “Më thuaj, a je një qytetar romak?”. Ai tha: “Po, jam!”.
Chuin sepai vaipopa chu Paul henga ahung in, “Nangma Rome mi nahim? seiyin,” tin adong tan ahile Paul in jong “Kahinai,” ati.
28 Kryemijësi u përgjigj: “Unë e kam fituar këtë qytetëri me një shumë të madhe”. Pali tha: “Kurse unë e kam qysh prej lindjes!”.
Chuin sepai vaipopa chun aseiyin “Keijong sum tampi kapeh jouva Rome mihina chang kahi bouve,” atin ahile Paul in “Keivang kapena pat'a Rome mi a peng kahi,” ati.
29 Menjëherë ata që duhet ta merrnin në pyetje u larguan prej tij; dhe vetë kryemijësi, kur mori vesh se ai ishte qytetar romak, pati frikë që e kishte lidhur.
Chuin Paul in Rome mi kahi ati ajahdoh phat in thudong dinga kigong sepai ho chu gang tah in apot doh tauvin ahi, chule sepai vaipopa jong chun chutobang thupeh anei jeh chun akicha lheh jeng in ahi.
30 Të nesërmen, duke dashur të marrë vesh me saktësi përse ishte akuzuar nga Judenjtë, e zgjidhi nga prangat dhe urdhëroi krerët e priftërinjve dhe gjithë sinedrin të vinin. Pastaj, si e sollën poshtë Palin, e nxori përpara tyre.
Ajing nikhon Paul chung changa boina thu hetdoh nading in sepai vaipopa chun Judate kivaihom na a lamkai hole thempu ho chu hungkhom ding in thu apen, chule amaho masanga ding dingin Paul chu ana lhadoh tan ahi.

< Veprat e Apostujve 22 >