< Veprat e Apostujve 22 >

1 “Vëllezër dhe etër, dëgjoni çfarë ju them tani për mbrojtjen time”.
Kebmibo kange tebmibo, kom nuwa kaka batiyo wo ma ka ti kumeneu.
2 Kur dëgjuan se u fliste atyre në gjuhën hebraike, heshtën edhe më shumë. Pastaj ai tha:
La kambo nubo mwerume nuwa Bulus yici kero ki nyi Ibraniyanci ri, la cin tam cinen, con toki.
3 “Në të vërtetë unë jam një Jude, lindur në Tars të Kilikisë dhe rritur në këtë qytet te këmbët e Gamalielit, edukuar me përpikërinë e ligjit të etërve tanë, plot me zell për Perëndinë, sikurse jeni ju të gjithë sot;
Min Ba Ibraniya ci bo Tarcus wo cili kili, kiya, la ma ma kiye kako fou mor cinanloro wo naar Gamaniel. Min fiya mwerum kambo ken dor bwangka mor bifumer tebbebo. min wiki ker bwangka kwamak, nawo gwam kumen ko nyo duweneu.
4 unë kam përndjekur këtë Udhë deri në vdekje, duke lidhur dhe duke futur në burg burra dhe gra,
Min ne dotange ki nure wo yaken ciko bwar, bwaka kange tunka lokuka, nabarub kange natub.
5 sikurse jep dëshmi për mua kryeprifti dhe gjithë sinedri i pleqve, prej të cilëve mora edhe letra për vëllezërit dhe shkova në Damask për të sjellë të lidhur në Jeruzalem ata që ishin atje, që të ndëshkoheshin.
Kambo wabe durko kange nubo durko a ne warketiye. Min yo mulang ka cinen dor kebbebo Dimascus, nan bwauci na bou ciko wursalima.
6 Dhe më ndodhi që, kur isha duke udhëtuar dhe po i afrohesha Damaskut, aty nga mesi i ditës, papritmas një dritë e madhe nga qielli vetëtiu rreth meje.
La ki cin kakuke can nawofilanko dur lo kwama yoten nefilang ti.
7 Dhe unë rashë përdhe dhe dëgjova një zë që po më thoshte: “Saul, Saul, përse më përndjek?”.
La man yarken bitine, la man nuwa diro yiye, Shawulu, Shawulu, ye bwi mwa neye dotangetiye?
8 Dhe unë u përgjigja: “Kush je ti, o Zot?” Edhe ai më tha: “Unë jam Jezus Nazareasi, të cilin ti e përndjek”.
La man kari, “we mo Teluwe? la con yiye, co Yesu nazaret, wo mo ne dotange tiyeu.
9 Edhe ata që ishin me mua e panë dritën dhe u trembën, por nuk dëgjuan zërin e atij që më fliste.
Nubo kange meu tom filanko, la ci nyombo dir nii woro yiye kereu.
10 Unë thashë: “O Zot, ç’duhet të bëj?”. Zoti më tha: “Çohu dhe shko në Damask! Atje do të të thuhet çfarë të është urdhëruar të bësh”.
la min meco ye ma matiye Teluwe/ teluwse yiye kweni do ken mor Dimascus.
11 Dhe, mbasi unë nuk shihja asgjë për shkak të shkëlqimit të asaj drite, më morën për dore ata që ishin me mua; dhe hyra në Damask.
La mani ma toti wori filanko wo yem nuwe miu. La nubo wari kange meu tamen kang ko ya kiye Dimascus.
12 Dhe njëfarë Anania, njeri i perëndishëm sipas ligjit, për të cilin jepnin dëshmi të gjithë Judenjtë që banonin aty,
Wi ma nii dendo Anaiya, nii cwa tai kwama tifiye wer funer nii ken wo Ibraniyawa dam wiyeu gwam tok coti.
13 erdhi tek unë, dhe duke qëndruar pranë meje, tha: “O vëlla Saul, shiko përsëri!”. Dhe në atë çast unë fitova përsëri dritën e syve dhe e shikova.
Con bou minen, tii minen, la con man to co.
14 Pastaj vazhdoi: “Perëndia i etërve tanë të ka paracaktuar të njohësh vullnetin e tij, ta shohësh të Drejtin dhe të dëgjosh një zë nga goja e tij.
La con yiye, kwama wo tebbebo ciyeu coknen na mo nyumom diker co cuitiyeu. Na tom nubo cak-cak, na nuwam diro ceruti nyiceu.
15 Sepse ti duhet të dëshmosh për të tek të gjithë njerëzit për ato që ke parë dhe ke dëgjuar.
wori mwan yikan nii warke ce nubo nin gwam ki dike mwa toweu kange wo mo nuwau.
16 Dhe tani ç’pret? Çohu dhe ji i pagëzuar dhe i larë nga mëkatet e tua, duke thirrur emrin e Zotit”.
Na weu ye bwi mo ning tang tiye?
17 Dhe ndodhi që, kur u ktheva në Jeruzalem dhe isha duke u lutur në tempull, u rrëmbeva në ekstazë,
Kambo ma yilaken wursalima la ma kwob diloti mor kuu waberi, la man yo dukum.
18 dhe pashë Zotin që më thoshte: “Nxito dhe dil shpejt nga Jeruzalemi, sepse ata nuk do ta pranojnë dëshminë tënde për mua”.
Min to yi teti kwer wolum na dobum wursalima can candowu, wori mani cia ciya warker mwe dor minreti.
19 Atëherë unë thashë: “O Zot, ata e dinë vetë se unë burgosja dhe rrihja nga një sinagogë te tjetra ata që besonin në ty;
La man toki Teluwe, ciki bwici nyumom kuwo man kurangi, man buk nubo buro ne bilenker dor mwerue mor bi kur wabero gwam.
20 kur u derdh gjaku i Stefanit, dëshmorit tënd, edhe unë isha i pranishëm, e miratoja vdekjen e tij dhe ruaja rrobat e atyre që e vrisnin.
kambo bwiyale ni warke mweu Istifanus coreu, ma tim wi mati ciyai ma con kulen nubo buro do twalceu.
21 Por ai më tha: “Shko, sepse unë do të të dërgoj larg midis johebrenjve””.
La con yiye, ya wori man toum nen kutanfiye nubo kumtacile wiyeu.
22 Ata e dëgjuan deri në këtë pikë; pastaj ngritën zërin duke thënë: “Hiqe nga bota një njeri të tillë, sepse nuk është i denjë të rrojë!”.
Cin cuwa tuu cinen lamna wo. la cin kung dir ciyero citi toki, atwalum wang nubeko wo dor bitiner la kebo dong-dong ca dam wi.
23 Duke qenë se ata bërtisnin, duke i flakur rrobat e duke ngritur pluhurin në erë,
Kambo ci kwabang diroti, ci mobang kuleng ciroti kange kung ka kwerek.
24 kryemijësi urdhëroi ta çonin Palin në fortesë, duke urdhëruar që ta marrin në pyetje duke e rrahur me kamxhik, që të merrej vesh për çfarë arsye ata bërtisnin kështu kundër tij.
Nii dur nob kwenibou, toki a dom ki Bulus fiye nangen nob kwenebo. La con toki a me coti ki mallika balyakye, wori co ki bwici na co nyumom ye bwi ci kwabnag dirtikercere.
25 Por, kur e shtrinë, të lidhur me rripa, Pali i tha centurionit që ishte aty: “A është e ligjshme për ju të rrihni me kamxhik një qytetar romak, ende të pagjykuar?”.
Kambo ci bwam co dii ki dukkari, Bulus yini bi kwane wo tim cinen, yori kabo werfun na tom nii wo barome wuro bulanko tacobeu?
26 Kur e dëgjoi, centurioni shkoi e i tregoi kryemijësit duke thënë: “Çfarë do të bësh? Ky njeri është një qytetar romak!”.
La kambo nii bikwaneu nuwa weri, la con yaken ni dur nob kwenebo nen yico ki “ye ko do ma ka tiye?” la nii wo Romaneu.
27 Atëherë kryemijësi shkoi te Pali dhe e pyeti: “Më thuaj, a je një qytetar romak?”. Ai tha: “Po, jam!”.
La ni dur nob kwenebo bou la meci yiye mon Romanka bulus ciyaco, ki “Ong”.
28 Kryemijësi u përgjigj: “Unë e kam fituar këtë qytetëri me një shumë të madhe”. Pali tha: “Kurse unë e kam qysh prej lindjes!”.
Nii dur nob kwenebo yi coki, kiyemero ducce matiyen yim bwebitineme. La Bulus yico, ci bou ye bwe roma.
29 Menjëherë ata që duhet ta merrnin në pyetje u larguan prej tij; dhe vetë kryemijësi, kur mori vesh se ai ishte qytetar romak, pati frikë që e kishte lidhur.
La nubo buro a meco kerti yeu dubangum co dang jang nii dur nob kwenebo cwam tai ken, kambo co nuwa Bulus bwe Ramon di, wori con bwam co di.
30 Të nesërmen, duke dashur të marrë vesh me saktësi përse ishte akuzuar nga Judenjtë, e zgjidhi nga prangat dhe urdhëroi krerët e priftërinjve dhe gjithë sinedrin të vinin. Pastaj, si e sollën poshtë Palin, e nxori përpara tyre.
Celfiniceri nii dur nob kwenebo cuiti na co nyumom bilenker dor dike yafudawa fi Bulus ti cikeu. La con kwim bwaka cko la con yi liya wabeu kange nob dir loro gwam na cin mwerkangi. la con yirau ki abulus yoken co tiber ciyer.

< Veprat e Apostujve 22 >