Veprat e Apostujve 21
1 Mbasi u ndamë nga ta, lundruam dhe, duke shkuar drejt, arritëm në Koos, ditën tjetër në Rodos dhe që andej në Patara.
И якоже бысть отвезтися нам, отторгшымся от них, прямо шедше приидохом в Кон, в другий же день в Родос и оттуду в Патару:
2 Edhe, si gjetëm një anije që shkonte për Feniki, hipëm dhe lundruam.
и обретше корабль преходящь в Финикию, возшедше отвезохомся.
3 Pamë nga larg Qipron dhe e lamë në të majtë, vazhduam lundrimin për në Siri dhe dolëm në Tiro, sepse atje anija kishte për të shkarkuar.
Возникший же нам Кипр оставльше ошуюю, плыхом в Сирию и пристахом в Тире, тамо бо бяше кораблю изложити бремя:
4 Dhe, si i gjetëm dishepujt, qëndruam atje shtatë ditë; të shtyrë nga Fryma, ata i thoshin Palit të mos ngjitej në Jeruzalem.
и обретше ученики, пребыхом ту дний седмь: иже Павлови глаголаху Духом не восходити во Иерусалим.
5 Kur i plotësuam ato ditë, u nisëm dhe shkuam; dhe na përcollën të gjithë, me gra e me fëmijë, deri jashtë qytetit; dhe si u ulëm në gjunjë në breg, u lutëm.
Егда же бысть нам скончати дни, изшедше идохом, провождающым нас всем с женами и детьми даже до вне града: и преклоньше колена при брезе помолихомся.
6 Dhe, mbasi u përshëndetëm, hipëm në anije, kurse ata u kthyen në shtëpitë e veta.
И целовавше друг друга внидохом в корабль, они же возвратишася во своя си.
7 Kur mbaruam lundrimin, nga Tiro erdhëm në Ptolemaidë dhe, si përshëndetëm vëllezërit, kaluam një ditë me ta.
Мы же, плавание наченше от Тира, пристахом во Птолемаиде, и целовавше братию, пребыхом день един у них.
8 Të nesërmen u nisëm (ne që ishim shokë me Palin), arritëm në Cezare dhe hymë në shtëpinë e Filip ungjilltarit, që ishte një nga të shtatët, dhe ndenjëm tek ai.
Во утрие же изшедше Павел и иже с ним, приидохом в Кесарию, и вшедше в дом Филиппа благовестника, суща от седми (диакон), пребыхом у него.
9 Por ai kishte katër bija virgjëresha, që profetizonin.
Сего же бяху дщери девицы четыри прорицающыя.
10 Dhe, pasi qëndruam ne atje shumë ditë, zbriti nga Judeja një farë profeti me emër Agabo.
Пребывающым же нам тамо дни многи, сниде некто от Иудеи пророк, именем Агав,
11 Si erdhi te ne, ai mori brezin e Palit, lidhi duart dhe këmbët e veta dhe tha: “Këtë thotë Fryma e Shenjtë: Kështu do ta lidhin Judenjtë në Jeruzalem burrin, të cilit i përket ky brez dhe do t’a dorëzojnë johebrenjve”.
и пришед к нам и взем пояс Павлов, связав же свои руце и нозе, рече: тако глаголет Дух Святый: мужа, егоже есть пояс сей, тако свяжут (его) во Иерусалиме Иудее и предадят в руце языков.
12 Kur i dëgjuam këto gjëra, ne dhe vendësit iu lutëm që të mos ngjitej në Jeruzalem.
И якоже слышахом сия, моляхом мы же и наместнии, не восходити ему во Иерусалим.
13 Por Pali u përgjigj: “Ç’po bëni ju, duke qarë e duke ma copëtuar zemrën? Sepse unë jam gati jo vetëm për të qenë i lidhur, por edhe për të vdekur në Jeruzalem për emrin e Zotit Jezus”.
Отвеща же Павел и рече: что творите, плачуще и сокрушающе ми сердце? Аз бо не точию связан быти (хощу), но и умрети во Иерусалиме готов есмь за имя Господа Иисуса.
14 Dhe, mbasi nuk i mbushej mendja, ne pushuam duke thënë: “U bëftë vullneti i Zotit!”.
Не повинующуся же ему, умолчахом, рекше: воля Господня да будет.
15 Dhe pas atyre ditëve, bëmë gati gjërat tona, dhe u ngjitëm në Jeruzalem.
По днех же сих уготовльшеся взыдохом во Иерусалим:
16 Me ne erdhën edhe disa dishepuj nga Cezareja dhe prunë me ta njëfarë Mnasoni, lindur në Qipro, një dishepull i vjetër, tek i cili do të bujtnim.
приидоша же с нами и нецыи ученицы от Кесарии, ведуще с собою, у негоже бы обитати нам, Мнасона некоего Кипрянина, древняго ученика.
17 Kur arritëm në Jeruzalem, vëllezërit na pritën me gëzim.
Бывшым же нам во Иерусалиме, любезно прияша нас братия.
18 Të nesërmen Pali u tërhoq me ne te Jakobi, dhe erdhën të gjithë pleqtë.
На утрие же вниде Павел с нами ко Иакову, вси же приидоша старцы.
19 Mbasi i përshëndeti, Pali u tregoi atyre, një për një, të gjitha sa kishte bërë Zoti ndër johebrenjtë me anë të shërbesës së tij.
И целовав их, сказаше по единому коеждо, еже сотвори Бог во языцех служением его.
20 Dhe ata, kur dëgjuan këtë, përlëvduan Perëndinë dhe i thanë Palit: “Vëlla, ti po sheh sa mijëra Judenj ka që kanë besuar; dhe të gjithë i përbahen me zell ligjit.
Они же слышавше славляху Бога и рекоша ему: видиши ли, брате, колико тем есть Иудей веровавших? И вси ревнителие закону суть:
21 Tani ata morën vesh për ty se ti i mëson të gjithë Judenjtës që jetojnë midis johebrenjve të shkëputen nga Moisiu, duke thënë që të mos i rrethpresin djemtë dhe të mos ndjekin më zakonet.
увестишася же о тебе, яко отступлению учиши от закона Моисеова живущыя во языцех вся Иудеи, глаголя не обрезовати им чад своих, ниже во обычаех отеческих ходити.
22 Po atëherë, ç’duhet të bëhet? Duhet patjetër që të mblidhet populli, sepse do ta marrin vesh se ke ardhur.
Что убо есть? Всяко подобает народу снитися: услышат бо, яко пришел еси.
23 Bëje, pra, atë që të themi: ne kemi katër burra, që kanë bërë një premtim solemn;
Сие убо сотвори, еже ти глаголем: суть у нас мужие четыри обещавше себе Богу:
24 merri dhe pastrohu me ta, dhe paguaj për ta që të rruajnë kokën; kështu të gjithë do ta mësojnë se s’janë gjë ato që kanë dëgjuar për ty, por se edhe ti ecën duke respektuar ligjin.
сия поим очистися с ними и иждиви на них, да острижут си главы: и разумеют вси, яко возвещенная им о тебе ничтоже суть, но пребываеши и сам закон храня.
25 Dhe sa për johebrenjtë që kanë besuar, ne u kemi shkruar atyre, mbasi vendosëm që ata nuk kanë ç’të respektojnë lidhur me këtë, por se të ruhen nga gjërat që u flijohen idhujve, nga gjaku, nga gjërat e mbytura dhe nga kurvëria”.
А о веровавших языцех мы послахом, судивше ничтоже таковое соблюдати им, токмо хранити себе от идоложертвенных и крове, и удавленины и блуда.
26 Atëherë Pali i mori me vete ata burra dhe, të nesërmen, pasi u pastrua bashkë me ta, hyri në tempull dhe deklaroi plotësimin e ditëve të pastrimit, dhe kur do të paraqitej oferta për secilin nga ata.
Тогда Павел поемь мужы оны, на утрие с ними очищься вниде во святилище, возвещая исполнение дний очищения, дондеже принесено бысть за единаго коегождо их приношение.
27 Por, kur po mbusheshin shtatë ditët, Judenjtë e Azisë, duke e parë në tempull, e nxitën turmën dhe vunë duart mbi të,
И якоже хотяху седмь дний скончатися, иже от Асии Иудее, видевше его во святилищи, навадиша весь народ и возложиша нань руце,
28 duke bërtitur: “O burra të Izraelit, na ndihmoni! Ky është ai njeri që u mëson të gjithëve dhe kudo kundër popullit, kundër ligjit dhe kundër këtij vendi; përveç kësaj ai i ka sjellë Grekët në tempull dhe e ka ndotur këtë vend të shenjtë”.
вопиюще: мужие Израилстии, помозите: сей есть человек, иже на люди и закон и на место сие всех всюду учит: еще же и Еллины введе в церковь и оскверни святое место сие.
29 Sepse ata kishin parë më përpara Trofimin nga Efesi bashkë me Palin në qytet, dhe mendonin se ai e kishte sjellë në tempull.
Бяху бо видели Трофима Ефесянина во граде с ним, егоже мняху, яко в церковь ввел есть Павел.
30 Dhe gjithë qyteti ziente, dhe u mblodhën njerëzit; dhe, si e kapën Palin, e nxorrën jashtë tempullit dhe dyert u mby-llën menjëherë.
Подвижеся же град весь, и бысть стечение людем: и емше Павла, влечаху его вон из церкве, и абие затворишася двери.
31 Dhe, ndërsa kërkonin ta vrisnin, tribunit të kohortës i shkoi lajmi se gjithë Jeruzalemi ishte turbulluar.
Ищущым же им убити его, взыде весть к тысящнику спиры, яко весь возмутися Иерусалим:
32 Ai mori menjëherë ushtarë dhe centurionë dhe u sul kundër tyre. Dhe këta, kur panë tribunin dhe ushtarët, pushuan së rrahuri Palin.
он же абие поим воины и сотники, притече на ня: они же видевше тысящника и воины, престаша бити Павла.
33 Atëherë tribuni u afrua, e zuri dhe urdhëroi që ta lidhnin me dy zinxhirë, pastaj pyeti cili ishte dhe ç’kishte bërë.
Приступль же тысящник ят его и повеле связати его веригома железнома двема, и вопрошаше: кто убо есть и что есть сотворил.
34 Në turmë disa bërtisnin një gjë, të tjerë një tjetër; dhe, mbasi nuk mori vesh dot të vërtetën për trazirën, urdhëroi që ta sillnin në fortesë.
Друзии же ино нечто вопияху в народе: не могий же разумети известное молвы ради, повеле отвести его в полк.
35 Dhe kur arriti te shkallaret, ndodhi që, për shkak të dhunës së turmës, duhej të bartej nga ushtarët,
Егда же бысть на степенех, прилучися воздвижену быти ему от воин нужды ради народа,
36 sepse masa e popullit vinte pas duke bërtitur: “Vdekje!”.
последоваше бо множество людий зовущих: возьми его.
37 Kur Pali do të hynte në fortesë, i tha tribunit: “A më lejohet të them diçka?”. Ai u përgjigj: “A di greqisht?
Хотя же внити в полк Павел глагола тысящнику: аще леть ми есть глаголати что тебе? Он же рече: гречески умееши ли?
38 Mos je vallë ai Egjiptasi që disa ditë më parë ngriti krye dhe nxori në shkretëtirë katër mijë gjakësorë?”.
Не ты ли еси Египтянин, прежде сих дний превещавый и изведый в пустыню четыри тысящы мужей сикарей?
39 Dhe Pali tha: “Unë jam një Jude nga Tarsi, qytetar i një qyteti të Kilikisë që s’është i padëgjuar; dhe të lutem më lejo t’i flas popullit”.
Рече же Павел: аз человек убо есмь Иудеанин, Тарсянин, славнаго града в Киликии житель: молю же тя, повели ми глаголати к людем.
40 Dhe, mbasi e lejoi, Pali, duke qëndruar në këmbë mbi shkallarët, i bëri shenjë me dorë popullit. Dhe, si u bë heshtje e madhe, i foli në gjuhën hebraike, duke thënë:
Повелевшу же ему, Павел стоя на степенех помаав рукою к людем: многу же безмолвию бывшу, возгласи еврейским языком, глаголя:
