Veprat e Apostujve 21
1 Mbasi u ndamë nga ta, lundruam dhe, duke shkuar drejt, arritëm në Koos, ditën tjetër në Rodos dhe që andej në Patara.
tai rvisRSTAH santo vayaM potaM bAhayitvA RjumArgeNa koSam upadvIpam Agatya pare'hani rodiyopadvIpam AgacchAma tatastasmAt pAtArAyAm upAtiSThAma|
2 Edhe, si gjetëm një anije që shkonte për Feniki, hipëm dhe lundruam.
tatra phainIkiyAdezagAminam potamekaM prApya tamAruhya gatavantaH|
3 Pamë nga larg Qipron dhe e lamë në të majtë, vazhduam lundrimin për në Siri dhe dolëm në Tiro, sepse atje anija kishte për të shkarkuar.
kupropadvIpaM dRSTvA taM savyadizi sthApayitvA suriyAdezaM gatvA potasthadravyANyavarohayituM soranagare lAgitavantaH|
4 Dhe, si i gjetëm dishepujt, qëndruam atje shtatë ditë; të shtyrë nga Fryma, ata i thoshin Palit të mos ngjitej në Jeruzalem.
tatra ziSyagaNasya sAkSAtkaraNAya vayaM tatra saptadinAni sthitavantaH pazcAtte pavitreNAtmanA paulaM vyAharan tvaM yirUzAlamnagaraM mA gamaH|
5 Kur i plotësuam ato ditë, u nisëm dhe shkuam; dhe na përcollën të gjithë, me gra e me fëmijë, deri jashtë qytetit; dhe si u ulëm në gjunjë në breg, u lutëm.
tatasteSu saptasu dineSu yApiteSu satsu vayaM tasmAt sthAnAt nijavartmanA gatavantaH, tasmAt te sabAlavRddhavanitA asmAbhiH saha nagarasya parisaraparyyantam AgatAH pazcAdvayaM jaladhitaTe jAnupAtaM prArthayAmahi|
6 Dhe, mbasi u përshëndetëm, hipëm në anije, kurse ata u kthyen në shtëpitë e veta.
tataH parasparaM visRSTAH santo vayaM potaM gatAste tu svasvagRhaM pratyAgatavantaH|
7 Kur mbaruam lundrimin, nga Tiro erdhëm në Ptolemaidë dhe, si përshëndetëm vëllezërit, kaluam një ditë me ta.
vayaM soranagarAt nAvA prasthAya talimAyinagaram upAtiSThAma tatrAsmAkaM samudrIyamArgasyAnto'bhavat tatra bhrAtRgaNaM namaskRtya dinamekaM taiH sArddham uSatavantaH|
8 Të nesërmen u nisëm (ne që ishim shokë me Palin), arritëm në Cezare dhe hymë në shtëpinë e Filip ungjilltarit, që ishte një nga të shtatët, dhe ndenjëm tek ai.
pare 'hani paulastasya saGgino vayaJca pratiSThamAnAH kaisariyAnagaram Agatya susaMvAdapracArakAnAM saptajanAnAM philipanAmna ekasya gRhaM pravizyAvatiSThAma|
9 Por ai kishte katër bija virgjëresha, që profetizonin.
tasya catasro duhitaro'nUDhA bhaviSyadvAdinya Asan|
10 Dhe, pasi qëndruam ne atje shumë ditë, zbriti nga Judeja një farë profeti me emër Agabo.
tatrAsmAsu bahudinAni proSiteSu yihUdIyadezAd AgatyAgAbanAmA bhaviSyadvAdI samupasthitavAn|
11 Si erdhi te ne, ai mori brezin e Palit, lidhi duart dhe këmbët e veta dhe tha: “Këtë thotë Fryma e Shenjtë: Kështu do ta lidhin Judenjtë në Jeruzalem burrin, të cilit i përket ky brez dhe do t’a dorëzojnë johebrenjve”.
sosmAkaM samIpametya paulasya kaTibandhanaM gRhItvA nijahastApAdAn baddhvA bhASitavAn yasyedaM kaTibandhanaM taM yihUdIyalokA yirUzAlamanagara itthaM baddhvA bhinnadezIyAnAM kareSu samarpayiSyantIti vAkyaM pavitra AtmA kathayati|
12 Kur i dëgjuam këto gjëra, ne dhe vendësit iu lutëm që të mos ngjitej në Jeruzalem.
etAdRzIM kathAM zrutvA vayaM tannagaravAsino bhrAtarazca yirUzAlamaM na yAtuM paulaM vyanayAmahi;
13 Por Pali u përgjigj: “Ç’po bëni ju, duke qarë e duke ma copëtuar zemrën? Sepse unë jam gati jo vetëm për të qenë i lidhur, por edhe për të vdekur në Jeruzalem për emrin e Zotit Jezus”.
kintu sa pratyAvAdIt, yUyaM kiM kurutha? kiM krandanena mamAntaHkaraNaM vidIrNaM kariSyatha? prabho ryIzo rnAmno nimittaM yirUzAlami baddho bhavituM kevala tanna prANAn dAtumapi sasajjosmi|
14 Dhe, mbasi nuk i mbushej mendja, ne pushuam duke thënë: “U bëftë vullneti i Zotit!”.
tenAsmAkaM kathAyAm agRhItAyAm Izvarasya yathecchA tathaiva bhavatvityuktvA vayaM nirasyAma|
15 Dhe pas atyre ditëve, bëmë gati gjërat tona, dhe u ngjitëm në Jeruzalem.
pare'hani pAtheyadravyANi gRhItvA yirUzAlamaM prati yAtrAm akurmma|
16 Me ne erdhën edhe disa dishepuj nga Cezareja dhe prunë me ta njëfarë Mnasoni, lindur në Qipro, një dishepull i vjetër, tek i cili do të bujtnim.
tataH kaisariyAnagaranivAsinaH katipayAH ziSyA asmAbhiH sArddham itvA kRprIyena mnAsannAmnA yena prAcInaziSyena sArddham asmAbhi rvastavyaM tasya samIpam asmAn nItavantaH|
17 Kur arritëm në Jeruzalem, vëllezërit na pritën me gëzim.
asmAsu yirUzAlamyupasthiteSu tatrasthabhrAtRgaNo'smAn AhlAdena gRhItavAn|
18 Të nesërmen Pali u tërhoq me ne te Jakobi, dhe erdhën të gjithë pleqtë.
parasmin divase paule'smAbhiH saha yAkUbo gRhaM praviSTe lokaprAcInAH sarvve tatra pariSadi saMsthitAH|
19 Mbasi i përshëndeti, Pali u tregoi atyre, një për një, të gjitha sa kishte bërë Zoti ndër johebrenjtë me anë të shërbesës së tij.
anantaraM sa tAn natvA svIyapracAraNena bhinnadezIyAn pratIzvaro yAni karmmANi sAdhitavAn tadIyAM kathAm anukramAt kathitavAn|
20 Dhe ata, kur dëgjuan këtë, përlëvduan Perëndinë dhe i thanë Palit: “Vëlla, ti po sheh sa mijëra Judenj ka që kanë besuar; dhe të gjithë i përbahen me zell ligjit.
iti zrutvA te prabhuM dhanyaM procya vAkyamidam abhASanta, he bhrAta ryihUdIyAnAM madhye bahusahasrANi lokA vizvAsina Asate kintu te sarvve vyavasthAmatAcAriNa etat pratyakSaM pazyasi|
21 Tani ata morën vesh për ty se ti i mëson të gjithë Judenjtës që jetojnë midis johebrenjve të shkëputen nga Moisiu, duke thënë që të mos i rrethpresin djemtë dhe të mos ndjekin më zakonet.
zizUnAM tvakchedanAdyAcaraNaM pratiSidhya tvaM bhinnadezanivAsino yihUdIyalokAn mUsAvAkyam azraddhAtum upadizasIti taiH zrutamasti|
22 Po atëherë, ç’duhet të bëhet? Duhet patjetër që të mblidhet populli, sepse do ta marrin vesh se ke ardhur.
tvamatrAgatosIti vArttAM samAkarNya jananivaho militvAvazyamevAgamiSyati; ataeva kiM karaNIyam? atra vayaM mantrayitvA samupAyaM tvAM vadAmastaM tvamAcara|
23 Bëje, pra, atë që të themi: ne kemi katër burra, që kanë bërë një premtim solemn;
vrataM karttuM kRtasaGkalpA ye'smAMka catvAro mAnavAH santi
24 merri dhe pastrohu me ta, dhe paguaj për ta që të rruajnë kokën; kështu të gjithë do ta mësojnë se s’janë gjë ato që kanë dëgjuar për ty, por se edhe ti ecën duke respektuar ligjin.
tAn gRhItvA taiH sahitaH svaM zuciM kuru tathA teSAM ziromuNDane yo vyayo bhavati taM tvaM dehi| tathA kRte tvadIyAcAre yA janazruti rjAyate sAlIkA kintu tvaM vidhiM pAlayan vyavasthAnusAreNevAcarasIti te bhotsante|
25 Dhe sa për johebrenjtë që kanë besuar, ne u kemi shkruar atyre, mbasi vendosëm që ata nuk kanë ç’të respektojnë lidhur me këtë, por se të ruhen nga gjërat që u flijohen idhujve, nga gjaku, nga gjërat e mbytura dhe nga kurvëria”.
bhinnadezIyAnAM vizvAsilokAnAM nikaTe vayaM patraM likhitvetthaM sthirIkRtavantaH, devaprasAdabhojanaM raktaM galapIDanamAritaprANibhojanaM vyabhicArazcaitebhyaH svarakSaNavyatirekeNa teSAmanyavidhipAlanaM karaNIyaM na|
26 Atëherë Pali i mori me vete ata burra dhe, të nesërmen, pasi u pastrua bashkë me ta, hyri në tempull dhe deklaroi plotësimin e ditëve të pastrimit, dhe kur do të paraqitej oferta për secilin nga ata.
tataH paulastAn mAnuSAnAdAya parasmin divase taiH saha zuci rbhUtvA mandiraM gatvA zaucakarmmaNo dineSu sampUrNeSu teSAm ekaikArthaM naivedyAdyutsargo bhaviSyatIti jJApitavAn|
27 Por, kur po mbusheshin shtatë ditët, Judenjtë e Azisë, duke e parë në tempull, e nxitën turmën dhe vunë duart mbi të,
teSu saptasu dineSu samAptakalpeSu AziyAdezanivAsino yihUdIyAstaM madhyemandiraM vilokya jananivahasya manaHsu kupravRttiM janayitvA taM dhRtvA
28 duke bërtitur: “O burra të Izraelit, na ndihmoni! Ky është ai njeri që u mëson të gjithëve dhe kudo kundër popullit, kundër ligjit dhe kundër këtij vendi; përveç kësaj ai i ka sjellë Grekët në tempull dhe e ka ndotur këtë vend të shenjtë”.
proccaiH prAvocan, he isrAyellokAH sarvve sAhAyyaM kuruta| yo manuja eteSAM lokAnAM mUsAvyavasthAyA etasya sthAnasyApi viparItaM sarvvatra sarvvAn zikSayati sa eSaH; vizeSataH sa bhinnadezIyalokAn mandiram AnIya pavitrasthAnametad apavitramakarot|
29 Sepse ata kishin parë më përpara Trofimin nga Efesi bashkë me Palin në qytet, dhe mendonin se ai e kishte sjellë në tempull.
pUrvvaM te madhyenagaram iphiSanagarIyaM traphimaM paulena sahitaM dRSTavanta etasmAt paulastaM mandiramadhyam Anayad ityanvamimata|
30 Dhe gjithë qyteti ziente, dhe u mblodhën njerëzit; dhe, si e kapën Palin, e nxorrën jashtë tempullit dhe dyert u mby-llën menjëherë.
ataeva sarvvasmin nagare kalahotpannatvAt dhAvanto lokA Agatya paulaM dhRtvA mandirasya bahirAkRSyAnayan tatkSaNAd dvArANi sarvvANi ca ruddhAni|
31 Dhe, ndërsa kërkonin ta vrisnin, tribunit të kohortës i shkoi lajmi se gjithë Jeruzalemi ishte turbulluar.
teSu taM hantumudyateSu yirUzAlamnagare mahAnupadravo jAta iti vArttAyAM sahasrasenApateH karNagocarIbhUtAyAM satyAM sa tatkSaNAt sainyAni senApatigaNaJca gRhItvA javenAgatavAn|
32 Ai mori menjëherë ushtarë dhe centurionë dhe u sul kundër tyre. Dhe këta, kur panë tribunin dhe ushtarët, pushuan së rrahuri Palin.
tato lokAH senAgaNena saha sahasrasenApatim AgacchantaM dRSTvA paulatADanAto nyavarttanta|
33 Atëherë tribuni u afrua, e zuri dhe urdhëroi që ta lidhnin me dy zinxhirë, pastaj pyeti cili ishte dhe ç’kishte bërë.
sa sahasrasenApatiH sannidhAvAgamya paulaM dhRtvA zRGkhaladvayena baddham Adizya tAn pRSTavAn eSa kaH? kiM karmma cAyaM kRtavAn?
34 Në turmë disa bërtisnin një gjë, të tjerë një tjetër; dhe, mbasi nuk mori vesh dot të vërtetën për trazirën, urdhëroi që ta sillnin në fortesë.
tato janasamUhasya kazcid ekaprakAraM kazcid anyaprakAraM vAkyam araut sa tatra satyaM jJAtum kalahakAraNAd azaktaH san taM durgaM netum AjJApayat|
35 Dhe kur arriti te shkallaret, ndodhi që, për shkak të dhunës së turmës, duhej të bartej nga ushtarët,
teSu sopAnasyopari prApteSu lokAnAM sAhasakAraNAt senAgaNaH paulamuttolya nItavAn|
36 sepse masa e popullit vinte pas duke bërtitur: “Vdekje!”.
tataH sarvve lokAH pazcAdgAminaH santa enaM durIkuruteti vAkyam uccairavadan|
37 Kur Pali do të hynte në fortesë, i tha tribunit: “A më lejohet të them diçka?”. Ai u përgjigj: “A di greqisht?
paulasya durgAnayanasamaye sa tasmai sahasrasenApataye kathitavAn, bhavataH purastAt kathAM kathayituM kim anumanyate? sa tamapRcchat tvaM kiM yUnAnIyAM bhASAM jAnAsi?
38 Mos je vallë ai Egjiptasi që disa ditë më parë ngriti krye dhe nxori në shkretëtirë katër mijë gjakësorë?”.
yo misarIyo janaH pUrvvaM virodhaM kRtvA catvAri sahasrANi ghAtakAn saGginaH kRtvA vipinaM gatavAn tvaM kiM saeva na bhavasi?
39 Dhe Pali tha: “Unë jam një Jude nga Tarsi, qytetar i një qyteti të Kilikisë që s’është i padëgjuar; dhe të lutem më lejo t’i flas popullit”.
tadA paulo'kathayat ahaM kilikiyAdezasya tArSanagarIyo yihUdIyo, nAhaM sAmAnyanagarIyo mAnavaH; ataeva vinaye'haM lAkAnAM samakSaM kathAM kathayituM mAmanujAnISva|
40 Dhe, mbasi e lejoi, Pali, duke qëndruar në këmbë mbi shkallarët, i bëri shenjë me dorë popullit. Dhe, si u bë heshtje e madhe, i foli në gjuhën hebraike, duke thënë:
tenAnujJAtaH paulaH sopAnopari tiSThan hasteneGgitaM kRtavAn, tasmAt sarvve susthirA abhavan| tadA paula ibrIyabhASayA kathayitum Arabhata,
