Veprat e Apostujve 21
1 Mbasi u ndamë nga ta, lundruam dhe, duke shkuar drejt, arritëm në Koos, ditën tjetër në Rodos dhe që andej në Patara.
ⲁ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲉⲧⲣⲉⲛⲟⲩⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲛⲧⲛⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ⲁⲛⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲕⲱ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲟⲇⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲡⲁⲧⲁⲣⲁ ⲙⲛⲛⲥⲱⲥ ⲉⲙⲩⲣⲣⲁ
2 Edhe, si gjetëm një anije që shkonte për Feniki, hipëm dhe lundruam.
ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛϩⲉ ⲉⲩϫⲟⲓ ⲉⲧⲉⲫⲟⲓⲛⲓⲕⲏ ⲁⲛⲁⲗⲉ ⲁⲛⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ
3 Pamë nga larg Qipron dhe e lamë në të majtë, vazhduam lundrimin për në Siri dhe dolëm në Tiro, sepse atje anija kishte për të shkarkuar.
ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲛⲡⲱϩ ⲇⲉ ⲉⲕⲩⲡⲣⲟⲥ ⲁⲛⲕⲁⲁⲥ ϩⲓ ϩⲃⲟⲩⲣ ⲙⲙⲟⲛ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ⲉⲧⲥⲩⲣⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲩⲣⲟⲥ ⲛⲉⲣⲉⲡϫⲟⲓ ⲅⲁⲣ ⲛⲁϣⲟⲩⲟ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ
4 Dhe, si i gjetëm dishepujt, qëndruam atje shtatë ditë; të shtyrë nga Fryma, ata i thoshin Palit të mos ngjitej në Jeruzalem.
ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛϩⲉ ⲉⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁⲛϭⲱ ϩⲁⲧⲏⲩ ⲛⲥⲁϣϥ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲛⲁⲓ ⲇⲉ ⲛⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲙⲡⲁⲩⲗⲟⲥⲡⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲙⲧⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ
5 Kur i plotësuam ato ditë, u nisëm dhe shkuam; dhe na përcollën të gjithë, me gra e me fëmijë, deri jashtë qytetit; dhe si u ulëm në gjunjë në breg, u lutëm.
ⲉ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲉⲧⲣⲉⲛϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲓϩⲟⲟⲩ ⲁⲛⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛⲙⲟⲟϣⲉ ⲉⲩⲑⲡⲟ ⲙⲙⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲙⲛⲛⲉⲩϩⲓⲟⲙⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲩϣⲏⲣⲉ ϣⲁ ⲡⲃⲟⲗ ⲛⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛⲕⲱⲗϫ ⲛⲛⲉⲛⲡⲁⲧϩⲓ ⲡⲉⲕⲣⲟ ⲁⲛϣⲗⲏⲗ
6 Dhe, mbasi u përshëndetëm, hipëm në anije, kurse ata u kthyen në shtëpitë e veta.
ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲁⲥⲡⲁⲍⲉ ⲛⲛⲉⲛⲉⲣⲏⲩ ⲁⲛⲁⲗⲉ ⲉⲡϫⲟⲓ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲉⲛⲉⲩⲏⲓ
7 Kur mbaruam lundrimin, nga Tiro erdhëm në Ptolemaidë dhe, si përshëndetëm vëllezërit, kaluam një ditë me ta.
ⲍ̅ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲁⲛⲣϩⲱⲧ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲩⲣⲟⲥ ⲁⲛⲕⲁⲧⲁⲛⲧⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲧⲟⲗⲉⲙⲁⲉⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛⲁⲥⲡⲁⲍⲉ ⲛⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ⲁⲛϭⲱ ϩⲁⲧⲏⲩ ⲛⲟⲩϩⲟⲟⲩ
8 Të nesërmen u nisëm (ne që ishim shokë me Palin), arritëm në Cezare dhe hymë në shtëpinë e Filip ungjilltarit, që ishte një nga të shtatët, dhe ndenjëm tek ai.
ⲏ̅ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲛⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛⲉⲓ ⲉⲕⲁⲓⲥⲁⲣⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲓ ⲙⲫⲓⲗⲓⲡⲡⲟⲥ ⲡⲣⲉϥⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲉⲟⲩⲁ ϩⲙ ⲡⲥⲁϣϥ ⲡⲉ ⲁⲛϭⲱ ϩⲁϩⲧⲏϥ
9 Por ai kishte katër bija virgjëresha, që profetizonin.
ⲑ̅ⲡⲁⲓ ⲇⲉ ⲛⲉⲩⲛⲧϥ ϥⲧⲟ ⲛϣⲉⲉⲣⲉ ⲙⲡⲁⲣⲑⲉⲛⲟⲥ ⲉϣⲁⲩⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲉⲩⲉ
10 Dhe, pasi qëndruam ne atje shumë ditë, zbriti nga Judeja një farë profeti me emër Agabo.
ⲓ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛϭⲱ ⲙⲙⲁⲩ ⲛϩⲁϩ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲁⲩⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ϯⲟⲩⲇⲁⲓⲁ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲁⲅⲁⲃⲟⲥ
11 Si erdhi te ne, ai mori brezin e Palit, lidhi duart dhe këmbët e veta dhe tha: “Këtë thotë Fryma e Shenjtë: Kështu do ta lidhin Judenjtë në Jeruzalem burrin, të cilit i përket ky brez dhe do t’a dorëzojnë johebrenjve”.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓ ϣⲁⲣⲟⲛ ⲁϥϥⲓ ⲙⲡⲙⲟϫϩ ⲙⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥⲙⲟⲩⲣ ⲛⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲙⲛ ⲛⲉϥϭⲓϫ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲛⲁⲓ ⲛⲉⲧⲉⲣⲉⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ϫⲱ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧⲉ ⲡⲱϥ ⲡⲉ ⲡⲉⲓⲙⲟϫϩ ⲥⲉⲛⲁⲙⲟⲣϥ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲙ ⲛϭⲓ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉⲧⲁⲁϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲛϭⲓϫ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ
12 Kur i dëgjuam këto gjëra, ne dhe vendësit iu lutëm që të mos ngjitej në Jeruzalem.
ⲓ̅ⲃ̅ⲛⲧⲉⲣⲛⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲉⲛⲁⲓ ⲁⲛⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ⲁⲛⲟⲛ ⲙⲛ ⲛⲉⲧϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲧⲙⲧⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲏⲙ
13 Por Pali u përgjigj: “Ç’po bëni ju, duke qarë e duke ma copëtuar zemrën? Sepse unë jam gati jo vetëm për të qenë i lidhur, por edhe për të vdekur në Jeruzalem për emrin e Zotit Jezus”.
ⲓ̅ⲅ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲟⲩⲱϣⲃ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲧⲉⲧⲛⲣⲓⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲉⲧⲛⲟⲩⲱϣϥ ⲙⲡⲁϩⲏⲧ ⲁⲛⲟⲕ ⲅⲁⲣ ϯⲥⲃⲧⲱⲧ ⲟⲩ ⲙⲟⲛⲟⲛ ⲉⲧⲣⲉⲩⲙⲟⲣⲧ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲧⲣⲁⲙⲟⲩ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲙ ϩⲁ ⲡⲣⲁⲛ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ
14 Dhe, mbasi nuk i mbushej mendja, ne pushuam duke thënë: “U bëftë vullneti i Zotit!”.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲧⲙⲡⲓⲑⲉ ⲇⲉ ⲁⲛⲕⲁⲣⲱⲛ ⲉⲛϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲁⲣⲉⲡⲟⲩⲱϣ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ϣⲱⲡⲉ
15 Dhe pas atyre ditëve, bëmë gati gjërat tona, dhe u ngjitëm në Jeruzalem.
ⲓ̅ⲉ̅ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲛⲉⲓϩⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲛⲥⲃⲧⲱⲧⲛ ⲁⲛⲙⲟⲟϣⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ
16 Me ne erdhën edhe disa dishepuj nga Cezareja dhe prunë me ta njëfarë Mnasoni, lindur në Qipro, një dishepull i vjetër, tek i cili do të bujtnim.
ⲓ̅ⲋ̅ⲁⲩⲉⲓ ⲇⲉ ⲛⲙⲙⲁⲛ ⲛϭⲓ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲉⲧϩⲛ ⲕⲁⲓⲥⲁⲣⲓⲁ ⲁⲩϫⲓⲧⲛ ϣⲁ ⲟⲩⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛⲁⲣⲭⲁⲓⲟⲥ ⲛⲕⲩⲡⲣⲓⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲛⲁⲥⲱⲛ ⲉⲧⲣⲉⲛϭⲟⲓⲗⲉ ⲉⲣⲟϥ
17 Kur arritëm në Jeruzalem, vëllezërit na pritën me gëzim.
ⲓ̅ⲍ̅ⲛⲧⲉⲣⲛⲡⲱϩ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ ⲁⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ϣⲟⲡⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϩⲛ ⲟⲩⲣⲁϣⲉ
18 Të nesërmen Pali u tërhoq me ne te Jakobi, dhe erdhën të gjithë pleqtë.
ⲓ̅ⲏ̅ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥⲉⲓ ⲛⲙⲙⲁⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ϣⲁ ⲓⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲛⲉⲩⲥⲟⲟⲩϩ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲡⲉ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ
19 Mbasi i përshëndeti, Pali u tregoi atyre, një për një, të gjitha sa kishte bërë Zoti ndër johebrenjtë me anë të shërbesës së tij.
ⲓ̅ⲑ̅ⲛⲁⲓ ⲛⲧⲉⲣϥⲁⲥⲡⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁϥϩⲙⲟⲟⲥ ⲁϥⲧⲁⲩⲉⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲛⲛⲉϩⲃⲏⲩⲉ ⲛⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲁⲩ ϩⲛ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲧⲉϥⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ
20 Dhe ata, kur dëgjuan këtë, përlëvduan Perëndinë dhe i thanë Palit: “Vëlla, ti po sheh sa mijëra Judenj ka që kanë besuar; dhe të gjithë i përbahen me zell ligjit.
ⲕ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲁⲩϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲕⲛⲁⲩ ⲡⲥⲟⲛ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲟⲩⲏⲣ ⲛⲧⲃⲁ ϣⲟⲟⲡ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ϩⲛ ϯⲟⲩⲇⲁⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲥⲉⲟ ⲛⲣⲉϥⲕⲱϩ ⲉⲡⲛⲟⲙⲟⲥ
21 Tani ata morën vesh për ty se ti i mëson të gjithë Judenjtës që jetojnë midis johebrenjve të shkëputen nga Moisiu, duke thënë që të mos i rrethpresin djemtë dhe të mos ndjekin më zakonet.
ⲕ̅ⲁ̅ⲁⲩⲥⲱⲧⲙ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧⲕ ϫⲉ ⲕϯ ⲥⲃⲱ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲧϩⲙ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲉⲧⲣⲉⲩⲥⲁϩⲱⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲉⲕϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲩ ⲉⲧⲙⲥⲃⲃⲉ ⲛⲉⲩϣⲏⲣⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲙⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲛ ⲛⲉϥⲥⲱⲛⲧ
22 Po atëherë, ç’duhet të bëhet? Duhet patjetër që të mblidhet populli, sepse do ta marrin vesh se ke ardhur.
ⲕ̅ⲃ̅ⲟⲩ ϭⲉ ⲡⲉⲧⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲡⲁⲛⲧⲱⲥ ⲥⲉⲛⲁⲥⲱⲧⲙ ϫⲉ ⲁⲕⲉⲓ
23 Bëje, pra, atë që të themi: ne kemi katër burra, që kanë bërë një premtim solemn;
ⲕ̅ⲅ̅ⲁⲣⲓ ⲡⲁⲓ ϭⲉ ⲉⲧⲛϫⲱ ⲙⲙⲟϥ ⲛⲁⲕ ⲟⲩⲛϥⲧⲟⲟⲩ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲉⲩϣⲟⲟⲡ ⲛⲁⲛ ⲉⲩⲛⲧⲁⲩ ⲙⲙⲁⲩ ⲛⲟⲩⲉⲣⲏⲧ ϩⲁⲣⲟⲟⲩ ⲙⲁⲩⲁⲁⲩ
24 merri dhe pastrohu me ta, dhe paguaj për ta që të rruajnë kokën; kështu të gjithë do ta mësojnë se s’janë gjë ato që kanë dëgjuar për ty, por se edhe ti ecën duke respektuar ligjin.
ⲕ̅ⲇ̅ⲛⲁⲓ ϫⲓⲧⲟⲩ ⲛⲅⲧⲃⲃⲟⲕ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲅϫⲟ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲧⲣⲉⲩϩⲉⲕⲉ ϫⲱⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲥⲉⲛⲁⲉⲓⲙⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ϫⲉ ϩⲉⲛϭⲟⲗ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲟⲧⲙⲟⲩ ⲉⲧⲃⲏⲧⲕ ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ϩⲱⲱⲕ ⲕⲁϩⲉ ⲉⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲉⲕϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟϥ
25 Dhe sa për johebrenjtë që kanë besuar, ne u kemi shkruar atyre, mbasi vendosëm që ata nuk kanë ç’të respektojnë lidhur me këtë, por se të ruhen nga gjërat që u flijohen idhujve, nga gjaku, nga gjërat e mbytura dhe nga kurvëria”.
ⲕ̅ⲉ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲧⲁⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲙⲛⲧⲟⲩ ⲗⲁⲁⲩ ⲛϣⲁϫⲉ ⲉϫⲱ ⲛⲁⲕ ⲁⲛⲟⲛ ⲅⲁⲣ ⲁⲛⲕⲣⲓⲛⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲥϩⲁⲓ ⲛⲁⲩ ⲉⲧⲣⲉⲩϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉϣⲱⲱⲧ ⲛⲉⲓⲇⲱⲗⲟⲛ ⲙⲛ ⲡⲉⲥⲛⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲙⲛ ⲧⲡⲟⲣⲛⲓⲁ
26 Atëherë Pali i mori me vete ata burra dhe, të nesërmen, pasi u pastrua bashkë me ta, hyri në tempull dhe deklaroi plotësimin e ditëve të pastrimit, dhe kur do të paraqitej oferta për secilin nga ata.
ⲕ̅ⲋ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥϫⲓ ⲛⲛⲣⲱⲙⲉ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲁϥⲧⲃⲃⲟϥ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲣⲡⲉ ⲉϥⲧⲁⲩⲟ ⲛⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲙⲡϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲧⲃⲃⲟ ϣⲁⲛⲧⲟⲩⲧⲁⲗⲉ ⲑⲩⲥⲓⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ ϩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲙⲙⲟⲟⲩ
27 Por, kur po mbusheshin shtatë ditët, Judenjtë e Azisë, duke e parë në tempull, e nxitën turmën dhe vunë duart mbi të,
ⲕ̅ⲍ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲡⲥⲁϣϥ ⲇⲉ ⲛϩⲟⲟⲩ ϩⲱⲛ ⲉϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲛⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲁⲥⲓⲁ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ ϩⲙ ⲡⲉⲣⲡⲉ ⲁⲩⲥⲉⲩϩ ⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲧⲏⲣϥ ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲩϭⲓϫ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ
28 duke bërtitur: “O burra të Izraelit, na ndihmoni! Ky është ai njeri që u mëson të gjithëve dhe kudo kundër popullit, kundër ligjit dhe kundër këtij vendi; përveç kësaj ai i ka sjellë Grekët në tempull dhe e ka ndotur këtë vend të shenjtë”.
ⲕ̅ⲏ̅ⲉⲩⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲧⲉ ⲡⲓⲏⲗ ⲃⲟⲏⲑⲓ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧϯ ⲟⲩⲃⲉ ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲙⲛ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲛ ⲡⲉⲓⲣⲡⲉ ⲉϥϯ ⲥⲃⲱ ⲛⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ϩⲙ ⲙⲁ ⲛⲓⲙ ⲁⲩⲱ ⲟⲛ ⲁϥⲛ ϩⲉⲛⲟⲩⲉⲉⲓⲉⲛⲓⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲣⲡⲉ ⲁϥϫⲱϩⲙ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ
29 Sepse ata kishin parë më përpara Trofimin nga Efesi bashkë me Palin në qytet, dhe mendonin se ai e kishte sjellë në tempull.
ⲕ̅ⲑ̅ⲛⲉⲁⲩⲛⲁⲩ ⲅⲁⲣ ⲡⲉ ⲉⲧⲣⲟⲫⲓⲙⲟⲥ ⲡⲣⲙⲛⲉⲫⲉⲥⲟⲥ ϩⲛ ⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲉⲩⲙⲉⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϫⲓⲧϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲣⲡⲉ
30 Dhe gjithë qyteti ziente, dhe u mblodhën njerëzit; dhe, si e kapën Palin, e nxorrën jashtë tempullit dhe dyert u mby-llën menjëherë.
ⲗ̅ⲉⲁⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲧⲏⲣⲥ ⲛⲟⲓⲛ ⲁⲩⲱ ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲁⲩⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲇⲉ ⲙⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁⲩⲥⲱⲕ ⲙⲙⲟϥ ⲡⲃⲟⲗⲙⲡⲉⲣⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁⲩϣⲧⲁⲙ ⲛⲛⲣⲟ
31 Dhe, ndërsa kërkonin ta vrisnin, tribunit të kohortës i shkoi lajmi se gjithë Jeruzalemi ishte turbulluar.
ⲗ̅ⲁ̅ⲉⲩϣⲓⲛⲉ ⲇⲉ ⲛⲥⲁ ϩⲟⲧⲃⲉϥ ⲁⲡⲟⲩⲱ ⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲙⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲛⲧⲉⲥⲡⲓⲣⲁ ϫⲉ ⲁⲑⲓⲗⲏⲙ ⲧⲏⲣⲥ ϣⲧⲟⲣⲧⲣ
32 Ai mori menjëherë ushtarë dhe centurionë dhe u sul kundër tyre. Dhe këta, kur panë tribunin dhe ushtarët, pushuan së rrahuri Palin.
ⲗ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁϥϫⲓ ⲛϩⲉⲛϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲙⲁⲧⲟⲓ ⲁϥⲡⲱⲧⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲟⲩ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲉⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲙⲛ ⲛϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲙⲙⲁⲧⲟⲓⲁⲩⲗⲟ ⲉⲩϩⲓⲟⲩⲉ ⲉⲡⲁⲩⲗⲟⲥ
33 Atëherë tribuni u afrua, e zuri dhe urdhëroi që ta lidhnin me dy zinxhirë, pastaj pyeti cili ishte dhe ç’kishte bërë.
ⲗ̅ⲅ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲁϥϯ ⲡⲉϥⲟⲩⲟⲓ ⲁϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲟⲩⲉϩ ⲥⲁϩⲛⲉ ⲉⲙⲟⲣϥ ⲛϩⲁⲗⲩⲥⲓⲥ ⲥⲛⲧⲉ ⲁϥϣⲓⲛⲉ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲟⲩ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲁⲁϥ
34 Në turmë disa bërtisnin një gjë, të tjerë një tjetër; dhe, mbasi nuk mori vesh dot të vërtetën për trazirën, urdhëroi që ta sillnin në fortesë.
ⲗ̅ⲇ̅ⲛⲉⲣⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲇⲉ ⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲙⲛ ⲡⲉϥϣⲁϫⲉ ⲙⲡϥⲉϣϭⲙϭⲟⲙ ⲉⲉⲓⲙⲉ ⲉⲡⲱⲣϫ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉϣⲧⲟⲣⲧⲣ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϥⲟⲩⲉϩ ⲥⲁϩⲛⲉ ⲉϫⲓⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲁⲣⲉⲙⲃⲟⲗⲏ
35 Dhe kur arriti te shkallaret, ndodhi që, për shkak të dhunës së turmës, duhej të bartej nga ushtarët,
ⲗ̅ⲉ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲡⲱϩ ⲇⲉ ⲉϫⲛ ⲛⲧⲱⲣⲧⲣ ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲉⲧⲣⲉⲙⲙⲁⲧⲟⲓ ⲧⲁⲗⲟϥ ⲉϫⲱⲟⲩⲉⲧⲃⲉ ⲑⲟⲣⲙⲏ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ
36 sepse masa e popullit vinte pas duke bërtitur: “Vdekje!”.
ⲗ̅ⲋ̅ⲛⲉⲣⲉⲡⲗⲁⲟⲥ ⲅⲁⲣ ⲧⲏⲣϥ ⲟⲩⲏϩ ⲛⲥⲱϥ ⲉⲩⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϥⲓ ⲛⲧⲙⲏⲧⲉ ⲙⲡⲉⲛϫⲁϫⲉ
37 Kur Pali do të hynte në fortesë, i tha tribunit: “A më lejohet të them diçka?”. Ai u përgjigj: “A di greqisht?
ⲗ̅ⲍ̅ⲉⲩⲛⲁϫⲓ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲡⲁⲣⲉⲙⲃⲟⲗⲏ ⲡⲉϫⲁϥ ⲙⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲛⲉ ⲥⲧⲟ ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲣⲁϫⲉ ⲟⲩϣⲁϫⲉ ⲉⲣⲟⲕ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲉⲛⲉ ⲕⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙⲙⲛⲧⲟⲩⲉⲓⲉⲛⲓⲛ
38 Mos je vallë ai Egjiptasi që disa ditë më parë ngriti krye dhe nxori në shkretëtirë katër mijë gjakësorë?”.
ⲗ̅ⲏ̅ⲉⲓⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲁⲛ ϭⲉ ⲡⲉ ⲡⲣⲙⲛⲕⲏⲙⲉ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲃⲱϭⲥ ϩⲁⲑⲏ ⲛⲛⲉⲓϩⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥϫⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲧⲉⲣⲏⲙⲟⲥ ⲛⲁϥⲧⲟⲩϣⲟ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲥⲓⲕⲁⲣⲓⲟⲥ
39 Dhe Pali tha: “Unë jam një Jude nga Tarsi, qytetar i një qyteti të Kilikisë që s’është i padëgjuar; dhe të lutem më lejo t’i flas popullit”.
ⲗ̅ⲑ̅ⲡⲉϫⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲙⲉⲛ ⲁⲛⲅⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲉⲁⲛⲅ ⲟⲩⲣⲙⲧⲁⲣⲥⲟⲥ ⲛⲧⲕⲓⲗⲓⲕⲓⲁ ⲙⲡⲟⲗⲓⲧⲏⲥ ⲛⲟⲩⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉⲥⲟ ⲛⲥⲟⲉⲓⲧ ϯⲥⲟⲡⲥ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲕ ⲕⲁⲁⲧ ⲧⲁϣⲁϫⲉ ⲙⲛ ⲡⲗⲁⲟⲥ
40 Dhe, mbasi e lejoi, Pali, duke qëndruar në këmbë mbi shkallarët, i bëri shenjë me dorë popullit. Dhe, si u bë heshtje e madhe, i foli në gjuhën hebraike, duke thënë:
ⲙ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲕⲁⲁϥ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ϩⲓϫⲛ ⲛⲧⲱⲣⲧⲣ ⲁϥⲕⲓⲙ ⲛⲧⲉϥϭⲓϫ ⲉⲡⲗⲁⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥϭⲣⲉϩⲧ ϣⲱⲡⲉ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲛⲁⲩ ⲛⲧⲁⲥⲡⲉ ⲙⲙⲛⲧϩⲉⲃⲣⲁⲓⲟⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ
