Veprat e Apostujve 20

1 Si pushoi trazira, Pali i thirri dishepujt pranë vetes, i përqafoi dhe u nis për të vajtur në Maqedoni.

По утишении же молвы, призвав Павел ученики, утешив и целовав их, изыде ити в Македонию.

2 Dhe si i përshkoi ato krahina dhe u dha shumë këshilla, shkoi në Greqi.

Прошед же страны оны и утешив их словом многим, прииде во Елладу:

3 Dhe mbasi kaloi atje tre muaj, duke qenë se Judenjtë kishin kurdisur një komplot kundër tij kur përgatitej të lundronte për në Siri, vendosi të kthehet nga ana e Maqedonisë.

пожив же месяцы три, бывшу нань навету от Иудей, хотящу отвезтися в Сирию, бысть хотение возвратитися сквозе Македонию.

4 Dhe deri në Azi e përcollën Sopatri nga Berea, Aristarku dhe Sekundi nga Thesaloniki, Gai nga Derba dhe Timoteu, dhe Tikiku e Trofimi nga Azia.

Последова же ему даже до Асии Сосипатр Пирров Берянин, Солуняне же Аристарх и Секунд, и Гаий Дервянин и Тимофей, Асиане же Тихик и Трофим.

5 Këta ishin nisur para nesh dhe na prisnin në Troas.

Сии предшедше ждаху нас в Троаде.

6 Kurse ne u nisëm nga Filipi, pas ditëve të të Ndormëve, dhe për pesë ditë i arritëm në Troas, ku qëndruam shtatë ditë.

Мы же отвезохомся по днех опресночных от Филипп и приидохом к ним в Троаду во днех пяти, идеже пребыхом дний седмь.

7 Ditën e parë të javës, kur ishin mbledhur dishepujt për të thyer bukën, Pali, i cili duhet të nisej të nesërmen, bisedonte me ta dhe e zgjati fjalën deri në mesnatë.

Во едину же от суббот, собравшымся учеником преломити хлеб, Павел беседоваше к ним, хотя изыти на утрии, простре же слово до полунощи.

8 Dhe në sallën ku ishim mbledhur kishte shumë llamba.

Бяху же свещы многи в горнице, идеже бехом собрани.

9 Një djalosh me emër Eutik, që ishte ulur në parvazin e dritares, e zuri një gjumë i rëndë; dhe, ndërsa Pali e çoi fjalën gjatë, e zuri gjumi, ra nga kati i tretë poshtë dhe e ngritën të vdekur.

Седя же некто юноша, именем Евтих, во окне, отягчен сном глубоким, глаголющу Павлу о мнозе, преклонься от сна, паде от трекровника долу, и взяша его мертва.

10 Por Pali, si zbriti, ra mbi të, e përqafoi dhe tha: “Mos u shqetësoni, se shpirti i tij është në të”.

Сошед же Павел нападе нань, и объемь его рече: не молвите, ибо душа его в нем есть.

11 Atëherë u ngjit përsëri lart, e theu bukën dhe hëngri; dhe, pasi foli gjatë deri në të gdhirë, u nis.

Возшед же и преломль хлеб и вкушь, доволно же беседовав даже до зари, и тако изыде.

12 Ndërkaq e prunë djalin të gjallë, dhe u ngushëlluan jo pak.

Приведоша же отрока жива и утешишася не мало.

13 Kurse ne, që kishim hipur tashmë në anije, lundruam për në Asos, ku kishim ndër mend të merrnim Palin, sepse kështu kishte caktuar, mbasi donte vetë të shkonte më këmbë.

Мы же, пришедше в корабль, отвезохомся во Ассон, оттуду хотяще пояти Павла: тако бо нам бе повелел, хотя сам пешь ити.

14 Kur na arriti në Asos, e morëm dhe arritëm në Mitilinë.

И якоже снидеся с нами во Ассоне, вземше его приидохом в Митилин.

15 Lundruam prej andej dhe të nesërmen arritëm përballë Hiosit; një ditë më pas arritëm në Samo dhe, pas një ndalese në Trogjili, arritëm të nesërmen në Milet.

И оттуду отвезшеся, во утрие пристахом противу Хию, в другий же отвезохомся в Самон, и пребывше в Трогиллии, в грядущий же день приидохом в Милит:

16 Sepse Pali kishte vendosur të lundronte pa u ndalur në Efes, që të mos humbiste kohë në Azi; sepse nxitonte që të ndodhej, po të ishte e mundur, në Jeruzalem ditën e Rrëshajëve.

суди бо Павел мимо ити Ефес, яко да не будет ему закоснети во Асии, тщашебося, аще возможно будет, в день Пятьдесятный быти во Иерусалиме.

17 Nga Mileti dërgoi në Efes për të thirrur pleqtë e kishës.

От Милита же послав во Ефес, призва пресвитеры церковныя,

18 Kur ata erdhën tek ai, ai u tha atyre: “Ju e dini dita e parë që hyra në Azi si kam jetuar midis jush për të gjithë këtë kohë,

и якоже приидоша к нему, рече к ним: вы весте, яко от перваго дне, отнелиже приидох во Асию, како с вами все время бых,

19 duke i shërbyer Zotit me gjithë përulësi e me shumë lot e me prova që m’u bënë nga tinëzitë e Judenjve;

работая Господеви со всяким смиреномудрием и многими слезами и напастьми, прилучившимися мне от Иудейских навет:

20 dhe si unë nuk fsheha asnjë nga ato gjëra që ishin të dobishme për ju, por jua shpalla juve dhe jua mësova botërisht dhe nëpër shtëpi,

яко ни в чесом от полезных обинухся, еже сказати вам и научити вас пред людьми и по домом,

21 duke u deklaruar solemnisht Judenjve dhe Grekëve mbi pendimin te Perëndi dhe për besimin në Zotin tonë Jezu Krisht.

засвидетелствуя Иудеем же и Еллином еже к Богу покаяние и веру яже в Господа нашего Иисуса Христа.

22 Dhe ja, tani, i shtyrë nga Fryma, po shkoj në Jeruzalem pa ditur se ç’do të më ndodhë atje,

И ныне, се, аз связан Духом гряду во Иерусалим, яже в нем хотящая приключитися мне не ведый:

23 përveçse Fryma e Shenjtë dëshmon për mua në çdo qytet, duke thënë se më presin pranga dhe mundime.

точию яко Дух Святый по вся грады свидетелствует, глаголя, яко узы мене и скорби ждут.

24 Por unë nuk dua t’ia di fare për jetën time që nuk e çmoj aq, sa ta kryej me gëzim vrapimin tim dhe shërbesën që mora nga Zoti Jezus, të dëshmoj plotësisht ungjillin e hirit të Perëndisë.

Но ни едино же попечение творю, ниже имам душу мою честну себе, разве еже скончати течение мое с радостию и службу, юже приях от Господа Иисуса, засвидетелствовати Евангелие благодати Божия.

25 Dhe ja, tani e di se të gjithë ju, në mes të të cilëve kam vajtur dhe ardhur duke predikuar mbretërinë e Perëndisë, nuk do të shihni më fytyrën time.

И ныне, се, аз вем, яко ктому не узрите лица моего вы вси, в нихже проидох проповедуя Царствие Божие.

26 Prandaj sot po ju deklaroj se unë jam i pastër nga gjaku i të gjithëve;

Темже свидетелствую вам во днешний день, яко чист аз от крове всех,

27 sepse nuk u tërhoqa prapa për të mos ju treguar gjithë këshillën e Perëndisë.

не обинухся бо сказати вам всю волю Божию.

28 Tregoni kujdes, pra, për veten tuaj dhe për gjithë tufën, në mes të së cilës Fryma e Shenjtë ju ka vënë ju kujdestarë që të kullotni kishën e Perëndisë, të cilën ai e ka fituar me gjakun e tij.

Внимайте убо себе и всему стаду, в немже вас Дух Святый постави епископы, пасти Церковь Господа и Бога, юже стяжа Кровию Своею.

29 Në fakt unë e di se, pas largimit tim, do të hyjnë midis jush ujqër grabitqarë, që nuk do ta kursejnë tufën,

Аз бо вем сие, яко по отшествии моем внидут волцы тяжцы в вас, не щадящии стада:

30 edhe vetë midis jush do të dalin njerëz që do të flasin gjëra të çoroditura që të tërheqin pas vetes dishepujt.

и от вас самех востанут мужие глаголющии развращеная, еже отторгати ученики вслед себе.

31 Prandaj rrini zgjuar, dhe mbani mend se për tre vjet me radhë, ditë e natë, nuk pushova kurrë të paralajmëroj secilin me lot.

Сего ради бдите, поминающе, яко три лета нощь и день не престаях учя со слезами единаго когождо вас.

32 Dhe tani, o vëllezër, unë po ju lë te Perëndia dhe te fjala e hirit të tij, që është në gjendje t’ju ndërtojë dhe t’ju japë trashëgimin në mes të të gjithë të shenjtëruarve.

И ныне предаю вас, братие, Богови и слову благодати Его, могущему наздати и дати вам наследие во осенных всех.

33 Unë nuk kam dashur as argjend, as ar, as rrobat e ndonjërit.

Сребра или злата или риз ни единаго возжелах:

34 Dhe ju vetë e dini se këto duar kanë punuar për nevojat e mia dhe për ata që ishin bashkë me mua.

сами весте, яко требованию моему и сущым со мною послужисте руце мои сии.

35 Dhe në çdo gjë ju kam treguar se, duke u munduar në këtë mënyrë, duhet të ndihmohen të lëngatët dhe të kujtohen fjalët e Zotit Jezus, i cili tha: “Ka më shumë lumturi të japësh sesa të marrësh!””.

Вся сказах вам, яко тако труждающымся подобает заступати немощныя, поминати же слово Господа Иисуса, яко Сам рече: блаженнее есть паче даяти, нежели приимати.

36 Dhe, si kishte thënë këto gjëra, u ul mbi gjunjë dhe u lut me ata të gjithë.

И сия рек, преклонь колена своя, со всеми ими помолися.

37 Atëherë të gjithë qanë me të madhe, e rroknin në qafë Palin dhe e puthnin,

Мног же бысть плачь всем: и нападше на выю Павлову, облобызаху его,

38 të hidhëruar sidomos për fjalën që kishte thënë, se nuk do ta shihnin më fytyrën e tij. Pastaj e përcollën në anije.

скорбяще наипаче о словеси, еже рече, яко ктому не имут лица его узрети. Провождаху же его в корабль.