Veprat e Apostujve 20

1 Si pushoi trazira, Pali i thirri dishepujt pranë vetes, i përqafoi dhe u nis për të vajtur në Maqedoni.

Кала всаворэ мануша пэрэашыле тэ цыписавэн, Павло акхардя сытярнэн, подритярдя лавэса, простисайля лэнца и жыля андэ Македония.

2 Dhe si i përshkoi ato krahina dhe u dha shumë këshilla, shkoi në Greqi.

Вов прожалас черэз кадья пхув тай бутэнца лавэнца подритярэлас патикунэн. Кала Павло авиля андэ Грецыя.

3 Dhe mbasi kaloi atje tre muaj, duke qenë se Judenjtë kishin kurdisur një komplot kundër tij kur përgatitej të lundronte për në Siri, vendosi të kthehet nga ana e Maqedonisë.

Вов прожыля котэ трин шон. Ай кала вов камэлас тэ плывисарэл андэ Сирия, вов ужангля, со иудеёря гытосардэпэ тэ умарэн лэс. Тунчи вов приля тэ рисавэл черэз Македония.

4 Dhe deri në Azi e përcollën Sopatri nga Berea, Aristarku dhe Sekundi nga Thesaloniki, Gai nga Derba dhe Timoteu, dhe Tikiku e Trofimi nga Azia.

Лэса жанас Сопатро, шаво Пироско андай Верия, фесалоникийцоря Аристархо тай Секундо, Гаё андай Дэрвия и Тимофеё, ай кадя ж Тихико и Трофимо андай Цыкни Азия.

5 Këta ishin nisur para nesh dhe na prisnin në Troas.

Онэ жыле майанглэ и ажутярэнас амэн андэ Троасо.

6 Kurse ne u nisëm nga Filipi, pas ditëve të të Ndormëve, dhe për pesë ditë i arritëm në Troas, ku qëndruam shtatë ditë.

Кала прожыля свэнко Биквасно марнэско, амэ плывисардэ андай Филипоря тай черэз панч деса авиле лэндэ андэ Троасо. Котэ амэ сас эхта деса.

7 Ditën e parë të javës, kur ishin mbledhur dishepujt për të thyer bukën, Pali, i cili duhet të nisej të nesërmen, bisedonte me ta dhe e zgjati fjalën deri në mesnatë.

Андо англуно дес куркэско амэ стидиле екхэтанэ тэ пхагас о марно. Павло дэлас дума лэнца, и сар вов камэлас пэ авэр дес тэ жал андо дром, лэстири дума зацырдяпэ жыкай епашрят.

8 Dhe në sallën ku ishim mbledhur kishte shumë llamba.

Упрэ андо чер, кай амэ стидэпэ, пхабонас бут каганцоря.

9 Një djalosh me emër Eutik, që ishte ulur në parvazin e dritares, e zuri një gjumë i rëndë; dhe, ndërsa Pali e çoi fjalën gjatë, e zuri gjumi, ra nga kati i tretë poshtë dhe e ngritën të vdekur.

Ай пэ фэлястра бэшэлас тэрно мануш, савэс акхарэнас Эвтихо. И кадя сар о Павло лунго дэлас дума, о Эвтихо састэс засутя и пэля тэлэ пав трито этажо. Ай кала лэс вазгле, вов сас муло.

10 Por Pali, si zbriti, ra mbi të, e përqafoi dhe tha: “Mos u shqetësoni, se shpirti i tij është në të”.

Павло змукляпэ, пашлиля упрал пэр лэстэ и обля лэс. — На даран, — пхэндя вов, — вов жундо!

11 Atëherë u ngjit përsëri lart, e theu bukën dhe hëngri; dhe, pasi foli gjatë deri në të gdhirë, u nis.

Тунчи Павло жыля упрэ, пхагля о марно тай халя. Вов дэдумэлас жыкай дэнзор, ай тунчи жыля андо дром.

12 Ndërkaq e prunë djalin të gjallë, dhe u ngushëlluan jo pak.

Ай лэ шаворэс одандярдэ черэ жундэса, и всаворэ лошавэнас калэсти.

13 Kurse ne, që kishim hipur tashmë në anije, lundruam për në Asos, ku kishim ndër mend të merrnim Palin, sepse kështu kishte caktuar, mbasi donte vetë të shkonte më këmbë.

Павло припхэндя амэнди тэ бэшас по кораблё и тэ плывисарас андо Асо. Ежэно вов камэлас тэ жал дромэса пай пхув. Андо Асо амэнди трэбуй сас тэ дикхаспэ и тэ лас лэ Павлос по кораблё.

14 Kur na arriti në Asos, e morëm dhe arritëm në Mitilinë.

Кала Павло авиля андо Асо, амэ линэ лэс по кораблё и плывисардэ андэ Митилена.

15 Lundruam prej andej dhe të nesërmen arritëm përballë Hiosit; një ditë më pas arritëm në Samo dhe, pas një ndalese në Trogjili, arritëm të nesërmen në Milet.

Пэ авэр дес амэ выжыле котар андэ риг островос Хиосос. Кала прожыля инке дес, амэ плывисардэ кав острово Самосо, ай инке черэз дес авиле андо форо Милето.

16 Sepse Pali kishte vendosur të lundronte pa u ndalur në Efes, që të mos humbiste kohë në Azi; sepse nxitonte që të ndodhej, po të ishte e mundur, në Jeruzalem ditën e Rrëshajëve.

О Павло закамля тэ обжал о Эфесо ригаса, кай тэ на заритярдёл андэ Цыкни Азия, колэсти со вов грабияс и камэлас, сар выжала, тэ авэл андо Иерусалимо кав Пандэшако дес.

17 Nga Mileti dërgoi në Efes për të thirrur pleqtë e kishës.

Андав Милето Павло бишалдя манушэн андо Эфесо, кай тэ мангэн пхурэдэрэн кхандирятирэн тэ авэн лэстэ.

18 Kur ata erdhën tek ai, ai u tha atyre: “Ju e dini dita e parë që hyra në Azi si kam jetuar midis jush për të gjithë këtë kohë,

Ай кала кола авиле, вов пхэндя лэнди: — Тумэ жанэн, сар мэ жувавас тумэндэ всавори вряма пай англуно дес, кала мэ авилем андэ Цыкни Азия.

19 duke i shërbyer Zotit me gjithë përulësi e me shumë lot e me prova që m’u bënë nga tinëzitë e Judenjve;

Мэ теравас бути важ о Рай бипхутимаско и ясвэнца и пэрэандряравас грыжы, савэ терэнас манди иудеёря.

20 dhe si unë nuk fsheha asnjë nga ato gjëra që ishin të dobishme për ju, por jua shpalla juve dhe jua mësova botërisht dhe nëpër shtëpi,

Мэ на умукавас нисо колэстар, соб тумэнди тэ авэл мишто, роспхэнавас и сытяравас тумэн англай мануша пэ гасы и пай чера.

21 duke u deklaruar solemnisht Judenjve dhe Grekëve mbi pendimin te Perëndi dhe për besimin në Zotin tonë Jezu Krisht.

Мэ приакхаравас лэ иудеёнэн и греконэн, со лэнди трэбуй тэ каисавэн тай тэ обрисавэн кав Дэл и тэ патян андо амаро Рай Исусо.

22 Dhe ja, tani, i shtyrë nga Fryma, po shkoj në Jeruzalem pa ditur se ç’do të më ndodhë atje,

Нэ икхатар о Духо припхэнэл манди, кай мэ тэ жав андо Иерусалимо, и мэ на жанав, со котэ манца авэла.

23 përveçse Fryma e Shenjtë dëshmon për mua në çdo qytet, duke thënë se më presin pranga dhe mundime.

Мэ жанав, кай андо кажно форо Свэнто Духо допхэнэл манди пала кода, со ман ажутярэн лэпунзэ и грыжа.

24 Por unë nuk dua t’ia di fare për jetën time që nuk e çmoj aq, sa ta kryej me gëzim vrapimin tim dhe shërbesën që mora nga Zoti Jezus, të dëshmoj plotësisht ungjillin e hirit të Perëndisë.

Важ мандэ мэрно жувимос нисо на ашэл, качи камав тэ дожав пэско дром и тэ дотерав бути, сави манди дя Рай Исусо, — тай допхэнав Радосаво Лав палав мищимос Дэвлэско.

25 Dhe ja, tani e di se të gjithë ju, në mes të të cilëve kam vajtur dhe ardhur duke predikuar mbretërinë e Perëndisë, nuk do të shihni më fytyrën time.

Ай икхатар мэ жанав, со тумэ всаворэ, каса мэ сымас и касти роспхэнавас палав Тхагаримос, никала ман майбут на дикхэна.

26 Prandaj sot po ju deklaroj se unë jam i pastër nga gjaku i të gjithëve;

Важкода мэ пхэнав адес: мэ на авава ужыло, ни андэр кастиро хасаримос,

27 sepse nuk u tërhoqa prapa për të mos ju treguar gjithë këshillën e Perëndisë.

колэсти со мэ нисо на промуклем и роспхэндэм тумэнди пала всавори Дэвлэстири воля.

28 Tregoni kujdes, pra, për veten tuaj dhe për gjithë tufën, në mes të së cilës Fryma e Shenjtë ju ka vënë ju kujdestarë që të kullotni kishën e Perëndisë, të cilën ai e ka fituar me gjakun e tij.

Дикхэн пала пэстэ и палав всаворо стадо, андо саво Свэнто Духо тховдя тумэн дикхимаренца, кай тумэ тэ пасын кхандири Дэвлэстири, пала сави Вов путиндя Пэстирэ ратэса.

29 Në fakt unë e di se, pas largimit tim, do të hyjnë midis jush ujqër grabitqarë, që nuk do ta kursejnë tufën,

Мэ жанав, со кала мэ ужава, тумэндэ авэна холятирэ рува, савэ на тангосарэна о стадо.

30 edhe vetë midis jush do të dalin njerëz që do të flasin gjëra të çoroditura që të tërheqin pas vetes dishepujt.

Тай машкар тумэндэ авэна мануша, савэ ашэна тэ пэрэболдэн о чячимос, соб тэ уандярэн лэ сытярнэн пала пэстэ.

31 Prandaj rrini zgjuar, dhe mbani mend se për tre vjet me radhë, ditë e natë, nuk pushova kurrë të paralajmëroj secilin me lot.

Колэсти дикхэн мишто! Сэрэн кода, со мэ трин бэрша ясвэнца, дес и рят сытяравас годяти кажнонэс тумэндар.

32 Dhe tani, o vëllezër, unë po ju lë te Perëndia dhe te fjala e hirit të tij, që është në gjendje t’ju ndërtojë dhe t’ju japë trashëgimin në mes të të gjithë të shenjtëruarve.

Ай икхатар мэ отдав тумэн лэ Дэвлэсти и Лэстирэ мищимастирэ лавэсти, савэстэ исин зор тэ терэл састэса тумаро патявимос и дэла тумэнди барвалимос машкар Лэско свэнто народо.

33 Unë nuk kam dashur as argjend, as ar, as rrobat e ndonjërit.

Мэ никастар на лавас ни руп, ни сомнак, ни йида.

34 Dhe ju vetë e dini se këto duar kanë punuar për nevojat e mia dhe për ata që ishin bashkë me mua.

Ай тумэ ежэнэ жанэн, со мэ акалэ пэстирэ вастэнца затеравас по жувимос пэсти и колэнди, савэ сас манца.

35 Dhe në çdo gjë ju kam treguar se, duke u munduar në këtë mënyrë, duhet të ndihmohen të lëngatët dhe të kujtohen fjalët e Zotit Jezus, i cili tha: “Ka më shumë lumturi të japësh sesa të marrësh!””.

Андэр вся мэ сикававас тумэнди, со кадя трэбуй тэ терас бути, тэ поможысарас чёрорэнди и тэ сэрас лава Раестирэ Исусостирэ: «Майбахтало исин кодва, ко дэл, сар кодва, ко лэл».

36 Dhe, si kishte thënë këto gjëra, u ul mbi gjunjë dhe u lut me ata të gjithë.

Кала Павло пхэндя када, вов тэрдиля пэ чянга всаворэнца и мангля Дэвлэс.

37 Atëherë të gjithë qanë me të madhe, e rroknin në qafë Palin dhe e puthnin,

Всаворэ фартэ ровэнас тай облэнас лэ Павлос и чюминдэнас лэс.

38 të hidhëruar sidomos për fjalën që kishte thënë, se nuk do ta shihnin më fytyrën e tij. Pastaj e përcollën në anije.

Онэ фартэ грыжонаспэ палай кода, со майбут никала лэс на дикхэна. Тунчи онэ проандярдэ лэ Павлос кав кораблё.