< Veprat e Apostujve 20 >

1 Si pushoi trazira, Pali i thirri dishepujt pranë vetes, i përqafoi dhe u nis për të vajtur në Maqedoni.
Ku fuugu po ń pendi, Pɔli ń sɔni ki yini bi ŋɔdkaaba, ki paani bi pala, ki ji cabi ba, ki fii ki gedi Maseduani.
2 Dhe si i përshkoi ato krahina dhe u dha shumë këshilla, shkoi në Greqi.
Wan pendi li diema nni, o den maadi n yabi, ki paani bi pala, ke o cua Gresi.
3 Dhe mbasi kaloi atje tre muaj, duke qenë se Judenjtë kishin kurdisur një komplot kundër tij kur përgatitej të lundronte për në Siri, vendosi të kthehet nga ana e Maqedonisë.
Wan tieni li dogu nni ŋmaali taa, Juufinba ń tidi loli ki sedi o po yeni i janbi, lan sua ke o bua kua ku ñinbiagu ki gedi Siri, wan jagi, ki guani ki lebdi Maseduani.
4 Dhe deri në Azi e përcollën Sopatri nga Berea, Aristarku dhe Sekundi nga Thesaloniki, Gai nga Derba dhe Timoteu, dhe Tikiku e Trofimi nga Azia.
Yaaba n den ba ciani o Asi po n tie, Sopateri, Piirusi bijua, ke o ñani Bere; Aristarki yeni Sekɔndi, ke bikuli ñani Tesaloniki ki tie dugikaaba; Gaayusi, ke o ñani Derbi, Timote, Ticiki yeni Trofimi, ke bi tie Asi yaaba.
5 Këta ishin nisur para nesh dhe na prisnin në Troas.
Ama lanya niba den ga ti liiga ki ba guudi ti Trowa.
6 Kurse ne u nisëm nga Filipi, pas ditëve të të Ndormëve, dhe për pesë ditë i arritëm në Troas, ku qëndruam shtatë ditë.
Ya kpanu n ki pia dibinli daana ń pendi, ke Ti kua ku ñinbiagu Filipi, ki tieni dana mu, ki pundi bi kani Trowa, ki kali likani dana lele.
7 Ditën e parë të javës, kur ishin mbledhur dishepujt për të thyer bukën, Pali, i cili duhet të nisej të nesërmen, bisedonte me ta dhe e zgjati fjalën deri në mesnatë.
Laadi daacincinli daali, tin taanni ki bua ŋmiidi kpanu, Pɔli ń maadi yeni bi dugikaaba. O den bobni ki bua li ya fiifandi, wan fii i, lanwani ii, o den maadi ke ku yɔgsiigu ti yɔgdi.
8 Dhe në sallën ku ishim mbledhur kishte shumë llamba.
Mu fidsanmu den yabi poli dieli nni, tin den taani naana.
9 Një djalosh me emër Eutik, që ishte ulur në parvazin e dritares, e zuri një gjumë i rëndë; dhe, ndërsa Pali e çoi fjalën gjatë, e zuri gjumi, ra nga kati i tretë poshtë dhe e ngritën të vdekur.
O naaciemo den kaa li takobonli kani ke bi yi o Etikusi, mi guama den paadi o. Nani Pɔli ń den maadi boncianli yeni ii, li naaciemo mi guama ń paadi li naaciemo, wan lagdi li dietuaditaali po ki baa ki kpe
10 Por Pali, si zbriti, ra mbi të, e përqafoi dhe tha: “Mos u shqetësoni, se shpirti i tij është në të”.
Ama Pɔli ń jiidi, ki duani ki labni o po, ki wobi o. K yedi, “Da wadi mani i pala ka, kelima o fo.”
11 Atëherë u ngjit përsëri lart, e theu bukën dhe hëngri; dhe, pasi foli gjatë deri në të gdhirë, u nis.
Wan guani ki do, ki ŋmiidi kpanu, ki ŋmani. Wan maadi yeni ba ki pugni hali i siŋafaani, wan cabi ki fii.
12 Ndërkaq e prunë djalin të gjallë, dhe u ngushëlluan jo pak.
Ban guani yeni o naaciemo ke o fuo, lan sɔngi bi pala.
13 Kurse ne, që kishim hipur tashmë në anije, lundruam për në Asos, ku kishim ndër mend të merrnim Palin, sepse kështu kishte caktuar, mbasi donte vetë të shkonte më këmbë.
Tinba wani den kua ku ñinbiagu, ki ga Pɔli liiga, ki gedi Aso, tin den ba guudi naani ki taa Pɔli ku ñinbiagu nni. Wani mɔno den bua yeni i, kelima, o dá den jagi ke wan tɔgni u sanu i.
14 Kur na arriti në Asos, e morëm dhe arritëm në Mitilinë.
Wan cendi ti Aso yeni, ke ti kuani o ku ñinbiagu ki gedi Mitileni.
15 Lundruam prej andej dhe të nesërmen arritëm përballë Hiosit; një ditë më pas arritëm në Samo dhe, pas një ndalese në Trogjili, arritëm të nesërmen në Milet.
Tin fii lankani, ti tieni dayenli i, ki pundi Cihiyo kpendegli kani, li daalieli ke ti pundi Smo kpendegli, li daataali daali, tin pundi Mileti dogu nni.
16 Sepse Pali kishte vendosur të lundronte pa u ndalur në Efes, që të mos humbiste kohë në Azi; sepse nxitonte që të ndodhej, po të ishte e mundur, në Jeruzalem ditën e Rrëshajëve.
Nani Pɔli ń den jagi ke wan tɔgni Efesa po, o den ki bua wan biani mi yaama Asi diema nni, kelima o den peli ki bua o ya ba fidi, wan pundi Jrusalema pantekoti daali i.
17 Nga Mileti dërgoi në Efes për të thirrur pleqtë e kishës.
Wan pundi Mileti, Wan sɔni bi niba Efesa, ban yini o po Kiristi nitaanli nikpelba.
18 Kur ata erdhën tek ai, ai u tha atyre: “Ju e dini dita e parë që hyra në Azi si kam jetuar midis jush për të gjithë këtë kohë,
Ban pundi o kani, wan maadi ba, “Yinba mɔno bani ibá ke hali min ŋmaa n taali Asi ne, min ye maama yeni yi yognu kuli.
19 duke i shërbyer Zotit me gjithë përulësi e me shumë lot e me prova që m’u bënë nga tinëzitë e Judenjve;
N li ŋua ki tuuni U Tienu tuonli yeni li pali nni yumiinli, yeni ti ninsiidi yeni Juufinba ń loli ki sedi n po yeni ya janbi kuli.
20 dhe si unë nuk fsheha asnjë nga ato gjëra që ishin të dobishme për ju, por jua shpalla juve dhe jua mësova botërisht dhe nëpër shtëpi,
Yinba mɔno bani ke mii dɔgni yi libakuli ke li nua yaali n tie bonmɔnli i po, yeni min tundi yi maama asala siiga, ki go caa i dansani nni maama.
21 duke u deklaruar solemnisht Judenjve dhe Grekëve mbi pendimin te Perëndi dhe për besimin në Zotin tonë Jezu Krisht.
I bani min tuodi ki waani Juufinba yeni gilekinba ke ban biidi bi pala bi tuonbiadi po, ki lebdi bi yama ki ŋɔdi U Tienu, ki dugi ti Diedo Jesu po.
22 Dhe ja, tani, i shtyrë nga Fryma, po shkoj në Jeruzalem pa ditur se ç’do të më ndodhë atje,
Mɔlane, Foŋanma tigi nni, ki caa yeni nni Jerusalema, n naa bani yaali n ba tieni nni lanpo,
23 përveçse Fryma e Shenjtë dëshmon për mua në çdo qytet, duke thënë se më presin pranga dhe mundime.
Ama Foŋanma tuodi ki waani nni ke i kudseseli yeni falaciamu guu nni.
24 Por unë nuk dua t’ia di fare për jetën time që nuk e çmoj aq, sa ta kryej me gëzim vrapimin tim dhe shërbesën që mora nga Zoti Jezus, të dëshmoj plotësisht ungjillin e hirit të Perëndisë.
Ama mii tama ke n miali tie bonmɔnli n po, ki ba pani nni min dudi n nɔnma banlu yaali n pia n po mayuli po, lani n tie ke min sɔni O Diedo ń puogi nni ya tuonli, ki tieni kasiedi U Tienu ŋanbli laabaalŋamo po.
25 Dhe ja, tani e di se të gjithë ju, në mes të të cilëve kam vajtur dhe ardhur duke predikuar mbretërinë e Perëndisë, nuk do të shihni më fytyrën time.
Diidi mani mɔlane, n bani ke yinba yaaba ya siiga ke n kpaandi ki waani U Tienu diema laabaali ne, i kan la n nunga jiga.
26 Prandaj sot po ju deklaroj se unë jam i pastër nga gjaku i të gjithëve;
Kelima n kadi ki maadi yi i mɔni dinne, ke mii pia tagliba kuli ke li nua nisaaloba kuli sɔma.
27 sepse nuk u tërhoqa prapa për të mos ju treguar gjithë këshillën e Perëndisë.
Kelima, min waani yi U Tienu yanbuama, mii dɔgni yi libakuli.
28 Tregoni kujdes, pra, për veten tuaj dhe për gjithë tufën, në mes të së cilës Fryma e Shenjtë ju ka vënë ju kujdestarë që të kullotni kishën e Perëndisë, të cilën ai e ka fituar me gjakun e tij.
Lanwani ii, yin fangi i yula ki cegni ibá, ki guudi U Tienu Foŋanma ń guuni ya yankulu ke yin ya tie yankpaaba/ gobdikaaba. Yin ya faami, yin gobdi ya yognu U Tienu nitaanli, wan baa yaaba ki taani o kani yeni o sɔcema.
29 Në fakt unë e di se, pas largimit tim, do të hyjnë midis jush ujqër grabitqarë, që nuk do ta kursejnë tufën,
N bani ke n ya fii, ki siedi ki ŋa yi, yaaba n tie nani i fuasangbanbiadi yeni ba kua i siiga, ki kan taa ki cabi u yankulu.
30 edhe vetë midis jush do të dalin njerëz që do të flasin gjëra të çoroditura që të tërheqin pas vetes dishepujt.
N bani ke bi niba ba kua i siiga, ki bɔndi yi yeni bi nufantunda ke yin tua ŋɔdkaaba.
31 Prandaj rrini zgjuar, dhe mbani mend se për tre vjet me radhë, ditë e natë, nuk pushova kurrë të paralajmëroj secilin me lot.
Lanwani ii, yin sedi taajalalie, ki guudi. Yin ya tiani ke bina taa n yeni, ke n tundi yi yienu yeni ñiagu kaa cedi.
32 Dhe tani, o vëllezër, unë po ju lë te Perëndia dhe te fjala e hirit të tij, që është në gjendje t’ju ndërtojë dhe t’ju japë trashëgimin në mes të të gjithë të shenjtëruarve.
Mɔlane, n mubni yi U Tienu yeni o ŋanbli ñɔmaama nui nni, yaama n ba fidi ki cedi yin paagi ki cie, ki go baa u biinu wan bili ya ŋalmani o nigagdiŋanba po.
33 Unë nuk kam dashur as argjend, as ar, as rrobat e ndonjërit.
N naa kuani n yama niloba kuli ligi bii o wula lanyaaka o tialakaadi nni.
34 Dhe ju vetë e dini se këto duar kanë punuar për nevojat e mia dhe për ata që ishin bashkë me mua.
Yinba mɔno bani ke n ya nui ne kuani n yuli po buama yeni yaaba n ye yeni nni ya buama i.
35 Dhe në çdo gjë ju kam treguar se, duke u munduar në këtë mënyrë, duhet të ndihmohen të lëngatët dhe të kujtohen fjalët e Zotit Jezus, i cili tha: “Ka më shumë lumturi të japësh sesa të marrësh!””.
Lan tie yaali kuli, n tieni nannanli ki waani yi yin ba todi a tadma maama yeni i tuona, yeni yin baa tiani O Diedo Jesu ń yedi ya maama, wan yaadi kiyedi yaama obá: «Mi yedŋanma ye ŋan teni po ki cie ŋan ga.»
36 Dhe, si kishte thënë këto gjëra, u ul mbi gjunjë dhe u lut me ata të gjithë.
Wan maadi yeni, ki gbeni i, ke o gbaani ki jaandi yeni bikuli.
37 Atëherë të gjithë qanë me të madhe, e rroknin në qafë Palin dhe e puthnin,
Bikuli den buudi boncianla, ki cuo Pɔli tulu nni ki wobi o.
38 të hidhëruar sidomos për fjalën që kishte thënë, se nuk do ta shihnin më fytyrën e tij. Pastaj e përcollën në anije.
Bikuli den ye yeni li pabɔnli kelima ban den gbadi ke o maadi ke bi kan ji guani ki la o nunga, lani ń pendi i, ke bi ciani o ku ñibiagu kani.

< Veprat e Apostujve 20 >