< Veprat e Apostujve 20 >

1 Si pushoi trazira, Pali i thirri dishepujt pranë vetes, i përqafoi dhe u nis për të vajtur në Maqedoni.
Quand la tranquillité fut rétablie, Paul convoqua les disciples, leur fit ses adieux et partit pour la Macédoine.
2 Dhe si i përshkoi ato krahina dhe u dha shumë këshilla, shkoi në Greqi.
Il parcourut cette province et, après avoir longuement exhorté les fidèles, il passa en Grèce et s'y arrêta trois mois.
3 Dhe mbasi kaloi atje tre muaj, duke qenë se Judenjtë kishin kurdisur një komplot kundër tij kur përgatitej të lundronte për në Siri, vendosi të kthehet nga ana e Maqedonisë.
Les Juifs lui tendirent un guet-apens au moment où il allait s'embarquer pour la Syrie; il se décida alors à retourner par la Macédoine,
4 Dhe deri në Azi e përcollën Sopatri nga Berea, Aristarku dhe Sekundi nga Thesaloniki, Gai nga Derba dhe Timoteu, dhe Tikiku e Trofimi nga Azia.
et il fut accompagné jusqu'en Asie par Sopater, fils de Pyrrhus de Bérée, par les Thessaloniciens Aristarque et Secundus, par Caïus de Derbé et Timothée et par les Asiates Tychique et Trophime.
5 Këta ishin nisur para nesh dhe na prisnin në Troas.
Ces frères prirent les devants et nous attendirent à Troas.
6 Kurse ne u nisëm nga Filipi, pas ditëve të të Ndormëve, dhe për pesë ditë i arritëm në Troas, ku qëndruam shtatë ditë.
Nous-mêmes nous partîmes de Philippes après les fêtes de Pâques et, après une traversée de cinq jours, nous les rejoignîmes à Troas, où nous passâmes sept jours.
7 Ditën e parë të javës, kur ishin mbledhur dishepujt për të thyer bukën, Pali, i cili duhet të nisej të nesërmen, bisedonte me ta dhe e zgjati fjalën deri në mesnatë.
Le premier jour de la semaine, comme nous étions réunis pour rompre ensemble le pain, Paul, qui voulait partir le lendemain, s'entretint avec l'assemblée et prolongea son discours jusqu'à près de minuit.
8 Dhe në sallën ku ishim mbledhur kishte shumë llamba.
Il y avait plusieurs lampes dans la chambre haute où nous étions réunis.
9 Një djalosh me emër Eutik, që ishte ulur në parvazin e dritares, e zuri një gjumë i rëndë; dhe, ndërsa Pali e çoi fjalën gjatë, e zuri gjumi, ra nga kati i tretë poshtë dhe e ngritën të vdekur.
Un jeune homme, nommé Eutychus, assis sur le bord de la fenêtre, s'endormit profondément pendant le long discours de Paul, et, emporté par le sommeil, il se laissa tomber du haut du troisième étage en bas. Quand on le releva, il était mort.
10 Por Pali, si zbriti, ra mbi të, e përqafoi dhe tha: “Mos u shqetësoni, se shpirti i tij është në të”.
Mais Paul descendit, se pencha sur lui, le prit dans ses bras: «N'ayez aucune inquiétude, dit-il, son âme est encore en lui.»
11 Atëherë u ngjit përsëri lart, e theu bukën dhe hëngri; dhe, pasi foli gjatë deri në të gdhirë, u nis.
Ensuite il remonta, il rompit le pain et il mangea, puis il reprit longuement la parole jusqu'au point du jour, où il partit.
12 Ndërkaq e prunë djalin të gjallë, dhe u ngushëlluan jo pak.
Quant au jeune garçon, on le ramena plein de vie; ce fut pour tous une immense joie.
13 Kurse ne, që kishim hipur tashmë në anije, lundruam për në Asos, ku kishim ndër mend të merrnim Palin, sepse kështu kishte caktuar, mbasi donte vetë të shkonte më këmbë.
Quant à nous, nous avions pris les devants; nous nous étions embarqués pour Assos, où nous devions reprendre Paul; c'est lui qui l'avait ainsi décidé; il préférait faire la route à pied.
14 Kur na arriti në Asos, e morëm dhe arritëm në Mitilinë.
Quand il nous eut rejoints à Assos, nous le prîmes à notre bord, et nous nous rendîmes à Mitylène.
15 Lundruam prej andej dhe të nesërmen arritëm përballë Hiosit; një ditë më pas arritëm në Samo dhe, pas një ndalese në Trogjili, arritëm të nesërmen në Milet.
Partis de là, toujours par mer, nous passions le lendemain en vue de Chios, le surlendemain nous touchions à Samos, et enfin, le jour suivant, nous abordions à Milet.
16 Sepse Pali kishte vendosur të lundronte pa u ndalur në Efes, që të mos humbiste kohë në Azi; sepse nxitonte që të ndodhej, po të ishte e mundur, në Jeruzalem ditën e Rrëshajëve.
Car Paul avait résolu de dépasser Éphèse sans s'y arrêter, afin de ne pas perdre de temps en Asie. Il se hâtait pour être à Jérusalem, si possible, le jour de la Pentecôte.
17 Nga Mileti dërgoi në Efes për të thirrur pleqtë e kishës.
Cependant, de Milet il envoya à Éphèse et fit appeler les Anciens de l'Église;
18 Kur ata erdhën tek ai, ai u tha atyre: “Ju e dini dita e parë që hyra në Azi si kam jetuar midis jush për të gjithë këtë kohë,
quand ils furent réunis auprès de lui, il leur dit: Vous savez, depuis le premier jour de mon arrivée en Asie, ce que j'ai sans cesse été pour vous;
19 duke i shërbyer Zotit me gjithë përulësi e me shumë lot e me prova që m’u bënë nga tinëzitë e Judenjve;
vous m'avez vu servir le Seigneur avec une grande humilité, dans les larmes, et au milieu des épreuves qui me venaient des Juifs et de leurs embûches;
20 dhe si unë nuk fsheha asnjë nga ato gjëra që ishin të dobishme për ju, por jua shpalla juve dhe jua mësova botërisht dhe nëpër shtëpi,
vous savez que je ne vous ai rien caché de ce qui pouvait vous être utile, que je vous ai prêché, que je vous ai instruits en public et en particulier,
21 duke u deklaruar solemnisht Judenjve dhe Grekëve mbi pendimin te Perëndi dhe për besimin në Zotin tonë Jezu Krisht.
conjurant Juifs et Grecs de se convertir à Dieu et de croire en notre Seigneur Jésus.»
22 Dhe ja, tani, i shtyrë nga Fryma, po shkoj në Jeruzalem pa ditur se ç’do të më ndodhë atje,
«Et maintenant voilà que, lié par l'Esprit, je vais à Jérusalem; je ne sais ce qui m'y arrivera;
23 përveçse Fryma e Shenjtë dëshmon për mua në çdo qytet, duke thënë se më presin pranga dhe mundime.
je sais seulement que, de ville en ville, l'Esprit saint m'avertit et me déclare que des chaînes et des tribulations m'y attendent.
24 Por unë nuk dua t’ia di fare për jetën time që nuk e çmoj aq, sa ta kryej me gëzim vrapimin tim dhe shërbesën që mora nga Zoti Jezus, të dëshmoj plotësisht ungjillin e hirit të Perëndisë.
Mais peu m'importe; je fais volontiers le sacrifice de ma vie, pourvu que j'achève ma course, que je termine le ministère que j'ai reçu du Seigneur Jésus: rendre témoignage à l'Évangile de la grâce de Dieu.»
25 Dhe ja, tani e di se të gjithë ju, në mes të të cilëve kam vajtur dhe ardhur duke predikuar mbretërinë e Perëndisë, nuk do të shihni më fytyrën time.
«O vous tous, au milieu de qui j'ai vécu, annonçant le Royaume, je sais que vous ne verrez plus mon visage.
26 Prandaj sot po ju deklaroj se unë jam i pastër nga gjaku i të gjithëve;
Je proteste donc aujourd'hui que je suis innocent de la perte de ceux qui périront.
27 sepse nuk u tërhoqa prapa për të mos ju treguar gjithë këshillën e Perëndisë.
Car je n'ai rien négligé pour vous faire connaître tout le conseil de Dieu.»
28 Tregoni kujdes, pra, për veten tuaj dhe për gjithë tufën, në mes të së cilës Fryma e Shenjtë ju ka vënë ju kujdestarë që të kullotni kishën e Perëndisë, të cilën ai e ka fituar me gjakun e tij.
«Veillez sur vous-mêmes et sur tout le troupeau, au sein duquel l'Esprit saint vous a placés comme Surveillants; paissez l'Église de Dieu qu’il a acquise par son sang.
29 Në fakt unë e di se, pas largimit tim, do të hyjnë midis jush ujqër grabitqarë, që nuk do ta kursejnë tufën,
Je sais qu'après mon départ des loups rapaces se glisseront parmi vous et n'épargneront pas le troupeau.
30 edhe vetë midis jush do të dalin njerëz që do të flasin gjëra të çoroditura që të tërheqin pas vetes dishepujt.
Du milieu de vous se lèveront des hommes prononçant des discours pervers pour entraîner les disciples à leur suite.
31 Prandaj rrini zgjuar, dhe mbani mend se për tre vjet me radhë, ditë e natë, nuk pushova kurrë të paralajmëroj secilin me lot.
Veillez donc, vous souvenant que pendant trois années, nuit et jour, je n'ai cessé d'exhorter chacun avec larmes.»
32 Dhe tani, o vëllezër, unë po ju lë te Perëndia dhe te fjala e hirit të tij, që është në gjendje t’ju ndërtojë dhe t’ju japë trashëgimin në mes të të gjithë të shenjtëruarve.
«Et maintenant je vous recommande à Dieu et à la parole de sa grâce, à lui qui peut vous édifier et vous assurer un héritage parmi tous ceux qui lui sont consacrés.»
33 Unë nuk kam dashur as argjend, as ar, as rrobat e ndonjërit.
«Je n'ai désiré ni l'argent, ni l'or, ni le vêtement de personne.
34 Dhe ju vetë e dini se këto duar kanë punuar për nevojat e mia dhe për ata që ishin bashkë me mua.
Vous savez que ces mains ont pourvu à mes besoins et à ceux de mes compagnons.
35 Dhe në çdo gjë ju kam treguar se, duke u munduar në këtë mënyrë, duhet të ndihmohen të lëngatët dhe të kujtohen fjalët e Zotit Jezus, i cili tha: “Ka më shumë lumturi të japësh sesa të marrësh!””.
Je vous ai toujours montré comment il faut, par le travail, avoir encore de quoi secourir les indigents, et se souvenir des paroles du Seigneur Jésus quand il a dit: «Il y a plus de bonheur à donner qu'à recevoir.»
36 Dhe, si kishte thënë këto gjëra, u ul mbi gjunjë dhe u lut me ata të gjithë.
Il parla ainsi, puis il se mit à genoux, et il pria avec eux tous.
37 Atëherë të gjithë qanë me të madhe, e rroknin në qafë Palin dhe e puthnin,
On n'entendait qu'un long sanglot.
38 të hidhëruar sidomos për fjalën që kishte thënë, se nuk do ta shihnin më fytyrën e tij. Pastaj e përcollën në anije.
Ils se jetaient à son cou et l'embrassaient. C'était la parole de Paul: «Vous ne verrez plus mon visage», qui les avait le plus affligés. Ils le conduisirent au bateau.

< Veprat e Apostujve 20 >