< Veprat e Apostujve 2 >

1 Kur erdhi dita e Rrëshajëve, ata ishin të gjithë bashkë, në një mendje të vetme, në të njëjtin vend.
P'ent'e k'ost'eyi baaliyi aawa eteetso b́ bodtsok'on bo jametsuwots ik wotdek't ikoke kakuwedek'tni botesh,
2 Dhe befas nga qielli erdhi një ushtimë, si ajo e një ere që fryn furishëm, dhe e mbushi gjithë shtëpinë ku ata po rrinin.
Gawerawo eegurahi kup'ok'o arts k'aaro darotse b́weyi, bítse bo beyiru moonowere s'een b́wutsi.
3 Dhe atyre u dukën gjuhë, si prej zjarri, të cilat ndaheshin dhe zinin vend mbi secilin prej tyre.
Taaw laluw artso boats bobe'eyi, kaye kayeyatnúwere bo ik ikotsats k'ot'bodek'i.
4 Kështu të gjithë u mbushën me Frymën e Shenjtë dhe filluan të flasin në gjuhë të tjera, ashtu si Fryma e Shenjtë ua jepte të shpreheshin.
Jamwotswere shayiri S'ayinon bo s'eeni, Shayiri S'ayinon bo keewituwok'o boosh b́ imtsok'on k'osh k'osh noonon keewo dek't botuwi.
5 Por në Jeruzalem banonin disa Judenj, njerëz të perëndishëm, nga të gjitha kombet nën qiell.
Dats jamatse beyir datsatse waatsuwots, Ik' k'onon kup'iru ayhudiwots Iyerusalemitsa bobeefo.
6 Kur u dëgjua ajo ushtimë, turma u mblodh dhe u hutua, sepse secili nga ata i dëgjonte të flisnin në gjuhën e vet.
K'áármano bo shishtsok'on ayi ashuwots bo ko'eyi, bo took took nononowere bokewufere bo shishtsotse bo'adi.
7 Dhe të gjithë habiteshin dhe mrekulloheshin dhe i thoshnin njëri-tjetrit: “Ja, a nuk janë të gjithë Galileas këta që flasin?
Tek'at adtnuwere hank'o bo eti, «Hank'o keewiru jamanots Gelil dats ash nosha?
8 Si vallë secili nga ne i dëgjon të flasin në gjuhën e vet amtare?
Eshe no nó took noonon keewo bokeewefere noshishir aawuk'oneya?
9 Ne Partët, Medët, Elamitët dhe banorët e Mesopotamisë, të Judesë dhe të Kapadokisë, të Pontit dhe të Azisë,
No P'arteen, Miedn, Elamn, Mesp'et'omin, Yhdon, K'op'dok'n, P'ant'osn, Isiyon,
10 të Frigjisë e të Pamfilisë, të Egjiptit dhe të pjesëve të Libisë përballë Kirenës, dhe ne të ardhur nga Roma, Judenj dhe prozelitë,
Frgiyoon, P'nfiliyon, Gbs'n, K'eren ganoke fa'úwots Libiyi awurajuwotsitse beyiruwotsiye, Romitse waats ayhudiyotsnat ayhudiwots jiro maantso kindtsowots daatseyiruwone,
11 Kretas dhe Arabë, i dëgjojmë të flasin për gjërat e mëdha të Perëndisë në gjuhët tona!”.
Mank'owere K'ert'esitsnat Araawi dats ashuwots daatsetune, Hamb jamanots Ik'o een fino nononon bo keewufere shishiruwonee!»
12 Dhe të gjithë habiteshin dhe ishin hutuar dhe i thonin njëri-tjetrit: “Ç’do të thotë kjo?”.
Mann jametswots adt bo keewituwo t'ut't iko ikosh «Keewan eebiye k'úna b́wotiti!» bo et.
13 Kurse të tjerë i përqeshnin dhe thonin: “Janë plot me verë të ëmbël!”.
K'oshuwotsmó «Weyiniyon dutsets biri handro úsht mashwutsernee!» eton boon boaatsni.
14 Por Pjetri u çua në këmbë bashkë me të njëmbëdhjetët dhe u foli atyre me zë të lartë: “Judenj dhe ju të gjithë që banoni në Jeruzalem, merrni njoftim për këtë dhe dëgjoni me vëmendje fjalët e mia.
Manoor P'et'ros tatse ikuwotsnton need'dek't b́ k'aaro eenshdek't ash ashosh hank'o ett b́ keewi, «It Yhud dats ashuwotsnat Iyerusalemn beyiru jametsuwotso, wotts keewan danosh tkeewo k'ewere,
15 Këta nuk janë të dehur, siç po mendoni ju, sepse është vetëm ora e tretë e ditës.
Guuron keez sa'ato b́wottsotse it it aasabtsok'o ashaanots masheratsnee.
16 Por kjo është ajo që ishte thënë nëpërmjet profetit Joel:
Ernmó han b́wotiye Nebiyiyo Iyu'el hank'o et b́ keewuts keewo b́ s'eenishe,
17 “Dhe në ditët e fundit do të ndodhë, thotë Perëndia, që unë do të përhap nga Fryma ime mbi çdo mish; dhe bijtë tuaj e bijat tuaja do të profetizojnë, të rinjtë tuaj do të shohin vegime dhe të moshuarit tuaj do të shohin ëndrra.
‹Ik'oniye dúri s'uwi aawots hank'o wotituwe etre, T Shayiro ash jamats kut'ituwe, Bo nungushnana'onat mááts nana'uwotsn bek'on keewitunee. Bo jawetswotswere bek'o bek'etune. Bo eenashuwotswere gúmo gumetunee.
18 Në ato ditë do të përhap nga Fryma im mbi shërbëtorët e mi dhe mbi shërbëtoret e mia, dhe do të profetizojnë.
Mank'o, manoori aawumanotsitse T guuts nungushuwotsnat máátsuwots atsats T shayiro kut'ituwe, Bowere bek'on keewitunee.
19 Dhe do të bëj mrekulli lart në qiell dhe shenja poshtë mbi tokë: gjak, zjarr e avull tymi.
Danbe darotse adits keewwotsi, Dashe datsatse adits milkituwotsi kitsituwe, S'atso, taawo, s'uwi s'aawiyonuwere be'etuwe.
20 Dielli do të kthehet në errësirë dhe hëna në gjak, para se të vijë dita e madhe dhe e lavdishme e Zotit.
Eenonat aditso Doonzo aawo b́waafetsere shino, Aawo t'aluwituwee, Aashitsunuwere s'atso arituwanee.
21 Dhe do të ndodhë që kush ta ketë thirrur emrin e Zotit, do të shpëtohet”.
Doonzo shútso s'eegetu jamo kashituwe.›
22 Burra të Izraelit, dëgjoni këto fjalë: Jezusi Nazareas, njeriu i dëftuar nga Perëndia ndër ju me vepra të fuqishme, me mrekulli dhe shenja që Perëndia bëri ndër ju me anë të ti tij, siç edhe vet e dini,
«Israe'el ashuwotso! aap'an k'ewude'ere, It it tookon it dantsok'on Nazrettso Iyesus koni b́wottsok'o Ik'o it dagotse b́weeron b́ k'alts een een finwotsi, aditsuwotsnat milikituwots arikon daneewtsernee.
23 ai, pra, sipas këshillit të caktuar dhe të paranjohur të Perëndisë, ju dorëzua juve dhe ju e zutë dhe, me duart e të padrejtëve, e gozhduat në kryq dhe e vratë.
Bíwor b́ tookon Ik'o shin shino b́ k'anitsok'onat b́dants finok'on itsh besheyat bí imeyi. It were morrgonduwots kishon jiteyar b́k'irituwok'o it woshi.
24 Por Perëndia e ka ringjallur, pasi e zgjidhi nga ankthet e vdekjes, sepse nuk ishte e mundur që vdekja ta mbante atë.
Ik'onmó k'iri angotse farit k'irotse bín b́ tuuzi mansh k'iro bín deshde oriyo falrtsatse.
25 Në fakt Davidi thotë për të: “E pata vazhdimisht Zotin para meje, sepse ai është në të djathtën time, që unë të mos hiqem.
Dawit b́ jangosh hank'o etfe, Doonzo úni aawo tshinatse bek'iruwe, T shek'erawok'owere bí t k'ani aaratse
26 Për këtë u gëzua zemra ime dhe ngazëlloi gjuha ime, dhe edhe mishi im do të qëndrojë në shpresë.
Manshe tnibo geneeúwre, T nononwere geneeúwone s'eene, Mank'owere tmeetsonú kótón jangáár beetuwe.
27 Sepse ti nuk do ta lësh shpirtin tim në Hades dhe nuk do të lejosh që i Shenjti yt të shohë kalbjen. (Hadēs g86)
T kashunowere Si'olitse k'ayk'reratsnee, N S'ayinonowere dowootse o'or b́ oorituwok'o woshratsnee. (Hadēs g86)
28 Ti më ke bërë të njoh udhët e jetës, ti do të më mbushësh me gëzim në praninë tënde”.
Kashi weeronowere taash danirne. Taanton nwottsonowere t geneúwo s'een wotituwe.»
29 Vëllezër, mund të thuhet haptas për Davidin patriark që ai vdiq dhe u varros; dhe varri i tij është ndër ne deri ditën e sotme.
«Eshuwotso! yoots nihiwotsitsi iko Dawit b́ k'irtsok'onat b́ duketsok'on, b́ dowonuwere andish b́ borfetso noganok b́ fa'ok'owo kishde itsh keewuna.
30 Ai, pra, duke qenë profet, e dinte se Perëndia i kishte premtuar me betim se nga fryti i belit të tij, sipas mishit, do të ngjallet Krishti për t’u ulur mbi fronin e tij;
Ernmó Dawit han b́ keewiye Nebiyo b́ teshtsotsnat Ik'o nnaarotse iko n naashi jorats beezituwe ett taaron jangit b́imts keewo b́ dantsotsne.
31 dhe, duke parashikuar këtë, foli për ringjalljen e Krishtit, duke thënë se shpirti i tij nuk do të lihej në Hades dhe se mishi i tij nuk do të shihte kalbjen. (Hadēs g86)
Manatse tuutson Mesiyo Siolitse b́ oorerawok'onat b́ meetsonuwere o'or b́ oorerawok'o shin shino k'irotse b́tuwi jango b́keewi. (Hadēs g86)
32 Këtë Jezus, Perëndia e ka ringjallur; dhe për këtë të gjithë ne jemi dëshmitarë!
Iyesusi Ik'o k'irotse tuuzre, no noúnetswor keewansh gaw noone.
33 Ai, pra, duke qenë i ngritur në të djathtë të Perëndisë dhe duke marrë nga Ati premtimin e Frymës së Shenjtë, ka përhapur atë që ju tani shihni dhe dëgjoni.
Ik'o k'ani aaromants beyosh danbaan b́tuwooronat jangiyets S'ayin shayiro Nihoke b́ dek'tsok'on it bek'iruhannat it shishiruwann kuut'b́k'ri.
34 Sepse Davidi nuk është ngritur në qiell, madje ai vetë thotë: “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time,
Eshe dambaan daromantsan keshtso Dawiti b́ woterawotse Dawiti b́tookon hank'o ett keewre, ‹Doonzo t doonzsh N balangarwotsi ntufishirots tgerfetsosh T k'ani aaromants beewe› » etre.
35 derisa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua!”.
36 Ta dijë, pra, me siguri, gjithë shtëpia e Izraelit se atë Jezus që ju e keni kryqëzuar, Perëndia e ka bërë Zot e Krisht”.
«Eshe it itjittso Iyesusi Ik'o Doozonat Mesiyo b́ woshtsok'owo Israe'el ash jamo arikon dan de'e!»
37 Kur ata i dëgjuan këto gjëra, u pikëlluan në zemër dhe pyetën Pjetrin dhe apostujt: “Vëllezër, ç’duhet të bëjmë?”.
Ashuwotswere man bo shishitsok'oon bonibotse ayidek' shiyanat P'et'rosnat k'osh woshetswotssh, «No eshuwotso! eshe and eege nok'aliti?» boeti.
38 Atëherë Pjetri u tha atyre: “Pendohuni dhe secili nga ju le të pagëzohet në emër të Jezu Krishtit për faljen e mëkateve, dhe ju do të merrni dhuratën e Frymës së Shenjtë.
P'et'rosuwere hank'o boosh bíeti, «Naandrone erere, it morro itsh orowa eteyish it ik ikets Iyesus Krstos shútson gupewere, Ik'i imtso Shayiri S'ayinono dek'etute
39 Sepse premtimi është për ju dhe për bijtë tuaj dhe për gjithë ata që janë larg, për ata që Zoti, Perëndia ynë, do t’i thërrasë”.
B́ jangiyets aap'onwere itnat it nanaúwotssh, no Doonz Izar Izewer b́ maantsan b́ s'eegetu wokoon beyiru jamwotsshe.»
40 Dhe me shumë fjalë të tjera u përbetohej dhe i nxiste, duke thënë: “Shpëtoni veten nga ky brez i çoroditur!”.
K'osh k'osh ay keew keewon gawefetst «K'uur s'oot'anats weet fayotse it tooko kashiwere!» ett boon b́ izi.
41 Dhe ata që e pranuan fjalën e tij me gëzim, u pagëzuan; atë ditë u shtuan rreth tre mijë veta.
Boyitse ayuwots b́ aap'tso dek't bogupeyi, manots aawotsowere keez kumok'o wotitwots amantsuwotsats dabebowutsi.
42 Ata ishin ngulmues në zbatimin e mësimit të apostujve, në bashkësi, në thyerjen e bukës dhe në lutje.
Bowere wosheetsots daniyo k'ebon, ikwotde beyonowere, Mishi maratse towaat moonat Ik'o k'ononowere bokup'efooni.
43 Dhe të gjithëve u kishte hyrë druajtja; dhe shumë shenja e mrekulli bëheshin nga dora e apostujve.
Manoor wosheetsots kishon ayo adits keewonat milikitwots bo fineyiruwatse tuutson jametsatse shato oot' b́wutsi.
44 Por gjithë ata që besonin rrinin bashkë dhe çdo gjë e kishin të përbashkët.
Amants jamwots ikwotde'erni bobeefon boteshi, Bo detsts keewu jamononwere shira b́teshi.
45 Dhe i shisnin pronat e pasuritë dhe ua ndanin të gjithëve, sipas nevojës së çdonjërit.
Bo taaronat bo detstso kemdek't b́ gizo jametsosh b́geytsok'on bokayifooni.
46 Dhe ngulmonin me një mendje të vetme çdo ditë në tempull dhe, duke e thyer bukën nga shtëpia në shtëpi, merrnin ushqimin me gëzim dhe me thjeshtësi zemre,
Aawu aawon Ik'i mootsnowere ik nibona bokakuweefo, bomaa mootsnowere misho tishfetsr geneeúwonat nib sheengona bomaafoni botesh.
47 duke lavdëruar Perëndinë dhe duke gëzuar simpatinë e gjithë popullit. Dhe Zoti i shtonte kishës çdo ditë ata që ishin shpëtuar.
Doonzonowere bo udefoni, ash jamonuwere boon mangiya b́mangifo, Ik'onuwere kashiru ashuwotsi aaw aawon boyits daba b́dabfo.

< Veprat e Apostujve 2 >