Veprat e Apostujve 19
1 Dhe ndërsa Apollo ishte ende në Korint, Pali, mbasi shkoi në vendet më të larta, arriti në Efes dhe, si gjeti disa dishepuj, u tha atyre:
Бысть же внегда быти Аполлосу в Коринфе, Павел, прошед вышния страны, прииде во Ефес, и обрет некия ученики,
2 “A e keni marrë Frymën e Shenjtë, kur besuat?”. Ata iu përgjigjën: “Ne as që kemi dëgjuar se paska Frymë të Shenjtë”.
рече к ним: аще убо Дух Свят прияли есте веровавше? Они же реша к нему: но ниже аще Дух Святый есть, слышахом.
3 Dhe ai u tha atyre: “Me se, pra, u pagëzuat?”. Ata u përgjigjën: “Me pagëzimin e Gjonit”.
Рече же к ним: во что убо крестистеся? Они же рекоша: во Иоанново крещение.
4 Atëherë Pali tha: “Gjoni pagëzoi me pagëzimin e pendimit, duke i thënë popullit se duhet t’i besonte atij që do të vinte pas tij, domethënë Jezu Krishtit.
Рече же Павел: Иоанн убо крести крещением покаяния, людем глаголя, да во Грядущаго по нем веруют, сиречь во Христа Иисуса.
5 Dhe ata, si dëgjuan, u pagëzuan në emër të Zotit Jezus.
Слышавше же крестишася во имя Господа Иисуса,
6 Dhe, kur Pali vuri duart mbi ta, Fryma e Shenjtë zbriti mbi ta dhe ata folën në gjuhë të tjera dhe profetizuan.
и возложшу Павлу на ня руце, прииде Дух Святый на ня, глаголаху же языки и пророчествоваху.
7 Dhe gjithsej ishin rreth dymbëdhjetë burra.
Бяше же всех мужей яко дванадесять.
8 Pastaj ai hyri në sinagogë dhe u foli lirisht njerëzve tre muaj me radhë, duke diskutuar dhe duke i bindur për gjërat e mbretërisë së Perëndisë.
Вшед же в сонмище, дерзаше, не обинуяся три месяцы беседуя и уверяя, яже о Царствии Божии.
9 Por, duke qenë se disa ngurtësoheshin dhe nuk besonin dhe flisnin keq për Udhën përpara turmës, ai u shkëput prej tyre, i ndau dishepujt dhe vazhdoi të diskutojë çdo ditë në shkollën e njëfarë Tirani.
И егда нецыи ожесточахуся и пряхуся, злословяще путь Господень пред народом, отступль от них отлучи ученики, по вся дни стязаяся во училищи мучителя некоего.
10 Dhe kjo vazhdoi dy vjet me radhë, kështu që të gjithë banorët e Azisë, Judenj dhe Grekë, e dëgjuan fjalën e Zotit Jezus.
Сие же бысть два лета, яко всем живущым во Асии слышати слово Господа Иисуса, Жидом же и Еллином.
11 Dhe Perëndia bënte mrekulli të jashtëzakonshme me anë të duarve të Palit,
Силы же не просты творяше Бог рукама Павловыма,
12 aq sa mbi të sëmurët sillnin peshqirë dhe përparëse që kishin qenë mbi trupin e tij, dhe sëmundjet largoheshin prej tyre dhe frymërat e liga dilnin prej tyre.
яко и на недужныя наносити от (пота) тела его главотяжы и убрусцы, и исцелитися им от недуг, и духом лукавым исходити от них.
13 Dhe disa yshtës shëtitës Judenj u orvatën të thërrasin emrin e Zotit Jezus mbi ata që kishin frymërat e liga, duke thënë: “Ju përbetohemi për Jezusin, që Pali predikon!”.
Начаша же нецыи от скитающихся Иудей заклинателей именовати над имущими духи лукавыя имя Господа Иисуса, глаголюще: заклинаем вы Иисусом, Егоже Павел проповедует.
14 Ata që bënin këtë ishin shtatë bijtë e njëfarë Skevi, kryeprift jude.
Бяху же нецыи сынове Скевы Иудеанина архиереа седмь, иже сие творяху.
15 Por fryma e ligë u përgjigj dhe tha: “Unë e njoh Jezusin dhe e di kush është Pali, po ju cilët jeni?”.
Отвещав же дух лукавый рече: Иисуса знаю и Павла свем, вы же кто есте?
16 Atëherë ai njeri që kishte frymën e ligë u hodh mbi ta dhe si i mundi, ushtroi një dhunë aq të madhe sa ata ikën nga ajo shtëpi, lakuriq e të plagosur.
И скачя на них человек, в немже бе дух лукавый, и одолев им, укрепися на них, якоже нагим и ураненым избежати от храма онаго.
17 Kjo u muar vesh nga të gjithë Judenjtë dhe Grekët që banonin në Efes, dhe të gjithë i zuri frika, dhe emri i Zotit Jezus ishte madhëruar.
Сие же бысть разумно всем живущым во Ефесе Иудеем же и Еллином, и нападе страх на всех их, и величашеся имя Господа Иисуса:
18 Dhe shumë nga ata që kishin besuar vinin të rrëfeheshin dhe të tregonin gjërat që kishin bërë.
мнози же от веровавших прихождаху, исповедающе и сказующе дела своя:
19 Shumë nga ata që ishin marrë me magji i sollën librat dhe i dogjën përpara të gjithëve; dhe, mbasi e llogaritën çmimin e tyre, gjetën se ishin pesëdhjetë mijë pjesë argjendi.
доволни же от сотворших чародеяния, собравше книги своя, сожигаху пред всеми: и сложиша цены их и обретоша сребра пять тем.
20 Kështu fjala e Perëndisë shtohej dhe forcohej.
Сице крепко слово Господне растяше и крепляшеся.
21 Mbas këtyre ngjarjeve, Pali kishte vendosur në mendje të shkojë në Jeruzalem, duke kaluar nëpër Maqedoni dhe nëpër Akai, dhe thoshte: “Mbasi të kem qenë atje, më duhet të shoh edhe Romën”.
И якоже скончашася сия, положи Павел в дусе, прошед Македонию и Ахаию, ити во Иерусалим, рек, яко бывшу ми тамо, подобает ми и Рим видети.
22 Atëherë dërgoi në Maqedoni dy nga ata që i shërbenin, Timoteun dhe Erastin, dhe vetë ndenji edhe ca kohë në Azi.
Послав же в Македонию два от служащих ему, Тимофеа и Ераста, сам же пребысть время во Асии.
23 Dhe në atë kohë u bë një trazirë e madhe lidhur me Udhën,
Бысть же во время оно молва не мала о пути Господни:
24 sepse një farë njeriu, me emër Dhimitër, argjendar, i cili bënte tempuj të Dianës në argjend, u sillte artizanëve jo pak fitim.
Димитрий бо некто именем, среброковачь, творяй храмы сребряны Артемиде, подаяше хитрецем делание не мало,
25 Ai i mblodhi këta bashkë me punëtorët që kishin një aktivitet të përafërt, dhe tha: “O burra, ju e dini se fitimi ynë vjen nga kjo veprimtari.
ихже собрав и ины сицевых вещей делатели, рече: мужие, весте, яко от сего делания доволство житию нашему есть:
26 Dhe ju shihni dhe dëgjoni se ky Pali ua ka mbushur mendjen dhe ktheu një numër të madh njerëzish jo vetëm në Efes, por gati në mbarë Azinë, duke thënë se nuk janë perëndi ata që janë bërë me duar.
и видите и слышите, яко не токмо Ефес, но мало не всю Асию Павел сей препрев, обрати мног народ, глаголя, яко не суть бози, иже руками человеческими бывают:
27 Dhe jo vetëm që është rreziku për ne që kjo mjeshtria jonë të diskreditohet, por që edhe tempulli i perëndeshës së madhe Diana të mos vlerësohet më aspak dhe që t’i hiqet madhështia asaj, që gjithë Azia, madje gjithë bota, e nderon”.
не токмо же сия беду приемлет наша часть, еже бы во обличение не приити, но дабы и великия богини Артемиды храм ни во чтоже не вменился, имать же разоритися и величество ея, юже вся Асиа и вселенная почитает.
28 Ata, kur i dëgjuan këto gjëra, u mbushën me inat dhe bërtisnin, duke thënë: “E madhe është Diana e Efesianëve!”.
Слышавше же и бывше исполнени ярости, вопияху глаголюще: велика Артемида Ефесская.
29 Dhe gjithë qyteti u mbush me rrëmujë; dhe si i morën me forcë Gain dhe Aristarkun, Maqedonas, bashkudhëtarë të Palit, rendën të gjithë, me një mendje, në teatër.
И исполнися град весь мятежа: устремишася же единодушно на позорище, восхищше Гаиа и Аристарха Македоняны, други Павловы.
30 Dhe Pali donte t’i dilte popullit, por dishepujt nuk e lejonin.
Павлу же хотящу внити в народ, не оставляху его ученицы:
31 Edhe disa Aziarkë, që ishin miq të tij, i çuan për ta lutur të mos dilte në teatër.
нецыи же от Асийских началник, суще ему друзи, пославше к нему, моляху не вдати себе в позор.
32 Ndërkaq disa bërtisnin një gjë, të tjerë një tjetër, saqë mbledhja ishte trazuar dhe më të shumtët nuk dinin përse ishin mbledhur.
Друзии же убо ино нечто вопияху: бе бо собрание смущено, и множайшии от них не ведяху, чесо ради собрашася.
33 Atëherë nga turma nxorën Aleksandrin, të cilin e shtynin Judenjtë. Dhe Aleksandri, mbasi bëri shenjë me dorë, donte të paraqiste një apologji para popullit.
От народа же избраша Александра, изведшым его Иудеем. Александр же, помаав рукою, хотяше отвещати народу.
34 Por, kur e morën vesh se ishte Jude, të gjithë me një zë filluan të bërtasin për gati dy orë: “E madhe është Diana e Efesianëve!”.
Разумевше же, яко Иудеанин есть, глас бысть един от всех, яко на два часа вопиющих: велика Артемида Ефесская.
35 Kancelari i qytetit, mbasi e qetësoi turmën, tha: “O Efesianë, cili është vallë ai njeri që nuk e di se qyteti i Efesianëve është mbrojtësi i tempullit të perëndeshës së madhe Diana dhe i imazhit të saj që ra nga Zeusi?
Утишив же книжник народ, рече: мужие Ефесстии, кто бо есть человек, иже не весть, яко Ефесский град служитель есть великия богини Артемиды и Диопета?
36 Duke qenë, pra, se këto janë të pakundërshtueshme, ju duhet të rrini urtë dhe të mos bëni asgjë të nxituar.
Без всякаго убо прекословия сим сице сущым, потребно есть вам безмолвным быти и ничтоже безчинно творити:
37 Sepse i prutë këta njerëz që nuk janë as sacrileghi as blasfemues të perëndeshës suaj.
приведосте бо мужей сих, ни храм (Артемидин) окрадших, ниже богиню вашу хулящих:
38 Pra, në qoftë se Dhimitri dhe mjeshtrit që janë me të kanë diçka kundër dikujt, gjykatat janë hapur dhe prokonsuj ka; le të padisin njëri-tjetrin.
аще убо Димитрий и иже с ним художницы имут к кому слово, суды суть и анфипати суть: да поемлют друг на друга:
39 Dhe nëse keni ndonjë kërkesë tjetër për të bërë, të zgjidhet në kuvendin sipas ligjit.
аще ли же что о иных ищете, в законнем собрании разрешится:
40 Ne në fakt jemi në rrezik të akuzohemi si kryengritës për ngjarjen e sotme, sepse nuk ka asnjë arsye me të cilën të përligjet ky grumbullim”.
ибо бедствуем порицаеми быти о крамоле днешней, ни единей вине сущей, о нейже возможем воздати слово стремления сего.
41 Dhe, si i tha këto, e shpërndau mbledhjen.
И сия рек распусти собравшийся народ.
