Veprat e Apostujve 18

1 Pas këtyre gjërave Pali u nis nga Athina dhe erdhi në Korint.

A MAHOPE iho o keia mau mea, haalele iho la o Paulo ia Atenai, a hele ae la i Korineto.

2 Dhe si gjeti një farë Judeu, me emër Akuila, lindur në Pont, i ardhur rishtas nga Italia bashkë me gruan e tij Priskilën (sepse Klaudi kishte urdhëruar që të gjithë Judenjtë të largohen nga Roma), shkoi tek ata.

A loaa ia ia kekahi Iudaio, o Akula kona inoa, i hanauia ma Poneto, ia wa mua iho kona hiki ana mai, mai Italia mai, me kana wahine, o Perisekila, (no ka mea, ua kauoha aku la o Kelaudio i ka poe Iudaio a pau e haalele ia Roma, ) a hele mai la ia io laua la.

3 Dhe duke qenë se kishin të njëjtën mjeshtëri, shkoi të banojë me ta dhe punonte; se mjeshtëria e tyre ishte të bënin çadra.

A no ka like o kana oihana, noho ia me laua, a hana iho la; no ka mea, he poe humuhumu halelole lakou.

4 Çdo të shtunë mësonte në sinagogë dhe bindte Judenj dhe Grekë.

Kamailio ae la ia maloko o ka halehalawai, i na la Sabati a pau, e hoohuli i na Iudaio a me na Helene.

5 Kur Sila dhe Timoteu zbritën nga Maqedonia, Pali shtyhej nga Fryma për t’u dëshmuar Judenjve se Jezusi ishte Krishti.

A hiki mai la o Sila laua me Timoteo, mai Makedonia mai, alaila ikaika loa o Paulo ma ka olelo, a hoike aku la i na Iudaio ia Iesu, oia no ka Mesia.

6 Por duke qenë se ata kundërshtonin dhe blasfemonin, ai i shkundi rrobat e tij dhe u tha atyre: “Gjaku juaj qoftë mbi kokën tuaj, unë jam i pastër; që tashti e tutje do të shkoj te johebrenjtë”.

Kuee aku la lakou, olelo hoino mai la, alaila lulu iho la ia i kona kihei, i mai la ia lakou, Aia maluna o ko oukou poo iho ko oukou koko; ua maemae au; ma keia hope aku e hele au i ko na aina e.

7 Dhe, mbasi u largua prej andej, hyri në shtëpinë e një farë njeriu me emër Just, i cili i shërbente Perëndisë dhe e kishte shtëpinë ngjtur me sinagogën.

Hele aku la ia mai ia wahi aku, a kipa aku la i ka hale o kekahi kanaka, o Iouseto kona inoa, ua malama i ke Akua; ua pili no hoi kona hale ma ka halehalawai.

8 Dhe Krispi, kreu i sinagogës, besoi te Zoti me gjithë shtëpinë e tij; edhe shumë Korintas, duke dëgjuar Palin, besuan dhe u pagëzuan.

A o Kerisepo ka luna o ka halehalawai, manaoio aku la ia i ka Haku me ko kona hale a pau. A lohe ko Korineto he nui loa, a manaoio aku la, a bapetisoia iho la.

9 Një natë Zoti i tha Palit në vegim: “Mos druaj, por fol dhe mos pusho,

Olelo mai la ka Haku ia Paulo ma ka hihio i ka po, Mai makau oe, aka, e olelo aku, mai hoomumule:

10 sepse unë jam me ty dhe askush nuk do të vërë dorë mbi ty që të të bëjë keq, sepse unë kam një popull të madh në këtë qytet”.

No ka mea, owau pu kekahi me oe, aole hoi e lele kekahi ia oe e hana ino aku ia oe; no ka mea, ua nui o'u poe kanaka maloko o keia kulanakauhale.

11 Kështu ai qëndroi atje një vit e gjashtë muaj, duke mësuar ndër ta fjalën e Perëndisë.

Noho iho la ia malaila, hookahi makahiki a me na malama keu eono, e ao ana ia lakou ma ka olelo a ke Akua.

12 Por, kur Galioni ishte prokonsull i Akaisë, Judenjtë u ngritën me një mendje kundër Palit dhe e çuan në gjykatë,

A i ka wa e noho ana o Galio i alii kiaaina no Akaia, lele lokahi mai la na Iudaio maluna o Paulo, a alakai aku la ia ia ma ka noho hookolokolo.

13 duke thënë: “Ky ua mbush mendjen njerëzve t’i shërbejnë Perëndisë, në kundërshtim me ligjin”.

I aku la, Ke hooikaika aku nei keia i na kanaka e hoomana aku i ke Akua, ma ka mea ku ole i ke kanawai.

14 Dhe kur Pali donte të hapte gojën, Galioni u tha Judenjve: “Po të qe puna për ndonjë padrejtësi ose keqbërje, o Judenj, do t’ju dëgjoja me durim, sipas arsyes;

A ia Paulo e oaka ana i na waha, olelo ae la o Galio i na Iudaio, E na Iudaio, ina he hewa keia, a he mea kolohe, ina he pono ia'u ke hoomanawanui ia oukou:

15 por nëse janë çështje për fjalë, për emra dhe ligjin tuaj, shikojeni ju vetë, sepse unë nuk dua të jem gjykatës i këtyre gjërave”.

Aka, ina he mea ninau no kahi huaolelo, a me na inoa, a me ke kanawai o oukou, ia oukou no ka nana aku ia mea. Aole loa wau ake e noho i lunakanawai ma kela mau mea.

16 Dhe i përzuri ata nga gjykata.

Kipaku aku la oia ia lakou mai ka noho hookolokolo aku.

17 Atëherë të gjithë Grekët zunë Sostenin, kreun e sinagogës, dhe e rrahën para gjykatës. Por Galioni nuk donte t’ia dinte fare për këto gjëra.

Alaila hopu aku la na Helene a pau ia Sosetene, i ka luna o ka halehalawai, kuikui aku la ia ia imua i ke alo o ka noho hookolokolo. Aole nae i manao o Galio i keia mau mea.

18 Dhe Pali, mbasi qëndroi atje edhe shumë ditë, u nda nga vëllezërit dhe lundroi për në Siri me Priskilën dhe Akuilën, pasi e qethi kokën në Kenkrea, sepse kishte bërë një premtim solemn.

Noho iho la o Paulo malaila i kekahi mau la, uwe ae la i na hoahanau, holo aku la ia i Suria, o Perisekila laua me Akula kekahi pu me ia. Ua amu e kona poo ma Kenekerea, no ka mea, ua hoohiki ia.

19 Dhe, kur arriti në Efes, i la aty, po vetë hyri në sinagogë dhe filloi të diskutojë me Judenjtë.

A hele mai la ia i Epeso, a malaila ia i haalele ai ia laua; a komo aku la ia iloko o ka halehalawai, a kamailio aku la i ka poe Iudaio.

20 Ata iu lutën të rrinte me ta më gjatë, por ai nuk pranoi;

Nonoi aku la lakou ia ia e noho hooliuliu iho me lakou, aole nae ia i ae mai.

21 por u nda prej tyre duke thënë: “Më duhet gjithsesi ta kaloj festën e ardhshme në Jeruzalem, por, në dashtë Perëndia, do të kthehem përsëri te ju”. Dhe u nis nga Efesi nëpër det.

A uwe aku la ia ia lakou, i aku la, He mea pono ia'u ke malama i keia ahaaina e hiki mai ana, ma Ierusalema; aka, e hoi hou mai no wau io oukou nei ke ae mai ke Akua. Holo aku la ia, mai Epeso aku.

22 Si zbarkoi në Cezari, u ngjit në Jeruzalem, dhe si u përshëndet me kishën, zbriti në Antioki.

A pae aku la i Kaisareia, pii aku la ia, a uwe ae la i ka ekalesia, alaila hele ae la ia i Anetioka.

23 Dhe, mbasi qëndroi atje pak kohë, u nis dhe përshkoi me radhë rrethinat e Galatisë dhe të Frigjisë, duke forcuar gjithë dishepujt.

A noho malaila, i kekahi wa, a hele aku la, kaahele ae la i na aina a pau o Galatia a me Perugia, e hooikaika ana i na haumana a pau.

24 Por një Jude, me emër Apollo, lindur në Aleksandri, njeri orator dhe njohës i Shkrimit, arriti në Efes.

Aia kekahi Iudaio, o Apolo kona inoa, i hanauia ma Alekanedero, he kanaka akamai i ka olelo, a hele ae la i Epeso, ua ikaika ia i na palapala hemolele.

25 Ai ishte i mësuar në udhën e Zotit dhe, i zjarrtë në frymë, fliste dhe mësonte me zell gjërat e Zotit, por njihte vetëm pagëzimin e Gjonit.

Ua aoia mai no ia ma ka aoao o ka Haku; a ikaika ma ka naau, olelo mai la ia, a ao ikaika mai la i na mea o ka Haku, o ka Ioaue bapetizo ana wale no, kana i ike ai.

26 Ai filloi të flasë lirisht në sinagogë. Dhe, kur Akuila dhe Priskila e dëgjuan, e morën me vete dhe ia shtjelluan më thellë udhën e Perëndisë.

Hoomaka iho la ia e olelo wiwo ole mai maloko o ka halehalawai. A lohe o Akula laua me Perisekila, kii aku la laua ia ia, a hoakaka pono aku la ia ia i ka aoao o ke Akua.

27 Pastaj, mbasi ai donte të shkonte në Akai, vëllezërit i dhanë zemër dhe u shkruan dishepujve që ta prisnin. Mbasi arriti atje, ai i ndihmoi shumë ata që kishin besuar me anë të hirit.

Manao iho la ia e hele aku i Akaia, alaila palapala aku la na hoahanau i na haumana, kauoha aku la ia lakou e apo mai ia ia. A hiki aku la ia, kokua nui aku la ia i ka poe manaoio, no ka lokomaikaiia mai.

28 Ai në fakt, i kundërshtonte botërisht me forcë të madhe Judenjtë, duke treguar me anë të Shkrimeve se Jezusi është Krishti.

Hoohuli nui mai la ia i na Iudaio imua i ke alo o na kanaka, hoakaka ae la ma na palapala hemolele ia Iesu oia no ka Mesia.