Veprat e Apostujve 16

1 Dhe ai arriti në Derbë dhe në Listra; këtu ishte një dishepull me emër Timote, biri i një gruaje judease besimtare, por me baba grek,

Прииде же в Дервию и Листру. И се, ученик некий бе ту, именем Тимофей, сын жены некия Иудеаныни верны, отца же Еллина:

2 për të cilin jepnin dëshmi të mirë vëllezërit e Listrës dhe të Ikonit.

иже свидетелствован бе от сущих в Листрех и Иконии братии.

3 Pali deshi që të dilte me të; kështu e mori, e rrethpreu për shkak të Judenjve që ishin në ato vende, sepse të gjithë e dinin se babai i tij ishte grek.

Сего восхоте Павел с собою изыти: и приемь обреза его, Иудей ради сущих на местех онех: ведяху бо вси отца его, яко Еллин бяше.

4 Dhe, duke kaluar nëpër qytete, i urdhëronin ata të zbatojnë vendimet që ishin marrë nga apostujt dhe nga pleqtë në Jeruzalem.

И якоже прохождаху грады, предаяше им хранити уставы сужденныя от Апостол и старец, иже во Иерусалиме.

5 Kishat, pra, po forcoheshin në besim dhe rriteshin në numër përditë.

Церкви же утверждахуся верою и прибываху в число по вся дни.

6 Kur ata po kalonin nëpër Frigji dhe në krahinën e Galatisë, u penguan nga Fryma e Shenjtë që të shpallin fjalën në Azi.

Прошедше же Фригию и Галатийскую страну, возбранени (быша) от Святаго Духа глаголати слово во Асии.

7 Si arritën në kufijtë e Misisë, ata kërkuan të shkojnë në Bitini, por Fryma nuk i lejoi.

Пришедше же в Мисию, покушахуся в Вифинию поити: и не остави их Дух.

8 Kështu, pasi e përshkuan Misinë, zbritën në Troas.

Прешедше же Мисию, снидоша в Троаду.

9 Gjatë natës Palit iu shfaq një vegim. I rrinte para një burrë Maqedonas, që i lutej dhe i thoshte: “Kalo në Maqedoni dhe na ndihmo”.

И видение в нощи явися Павлу: муж некий бе Македонянин стоя, моля его и глаголя: пришед в Македонию, помози нам.

10 Mbasi e pa vegimin, kërkuam menjëherë të shkojmë në Maqedoni, të bindur se Zoti na kishte thirrur që t’ua shpallim atyre ungjillin.

И якоже видение виде, абие взыскахом изыти в Македонию, разумевше, яко призва ны Господь благовестити им.

11 Prandaj, duke lundruar nga Troasi, u drejtuam për në Samotrakë, dhe të nesërmen në Neapolis,

Отвезшеся же от Троады, приидохом в Самофрак, воутрие же в Неаполь,

12 dhe prej andej në Filipi, që është qyteti i parë i asaj ane të Maqedonisë dhe koloni romake; dhe qëndruam disa ditë në atë qytet.

оттуду же в Филиппы, иже есть первый град части Македонии, колониа. Бехом же в том граде пребывающе дни некия.

13 Ditën e së shtunës dolëm jashtë qytetit anës lumit, ku ishte vendi i zakonshëm për lutje; dhe, si u ulëm, u flisnim grave që ishin mbledhur atje.

В день же субботный изыдохом вон из града при реце, идеже мняшеся молитвенница быти, и седше глаголахом к собравшымся женам.

14 Dhe një grua, me emër Lidia, që ishte tregtare të purpurtash, nga qyteti i Tiatirës dhe që e adhuronte Perëndinë, po dëgjonte. Dhe Zoti ia hapi zemrën për të dëgjuar gjërat që thoshte Pali.

И некая жена, именем Лидиа, порфиропродалница от града Фиатирскаго, чтущи Бога, послушаше: ейже Господь отверзе сердце внимати глаголемым от Павла.

15 Pasi ajo u pagëzua me familjen e saj, na u lut duke thënë: “Në qoftë se më keni gjykuar se jam besnike ndaj Zotit, hyni në shtëpinë time dhe rrini”. Dhe na detyroi të pranojmë.

Якоже крестися та и дом ея, моляше ны глаголющи: аще усмотристе мя верну Господеви быти, вшедше в дом мой, пребудите. И принуди нас.

16 Dhe, kur po shkonim për lutje, na doli para një skllave e re që kishte një frymë falli, e cila, duke u treguar fatin njerëzve, u sillte shumë fitime zotërinjve të saj.

Бысть же идущым нам на молитву, отроковица некая имущая дух пытлив срете нас, яже стяжание много даяше господем своим волхвующи.

17 Ajo u vu të ndjekë Palin dhe ne, dhe bërtiste duke thënë: “Këta njerëz janë shërbëtorë të Perëndisë Shumë të Lartë dhe ju shpallën udhën e shpëtimit”.

Та последовавши Павлу и нам, взываше глаголющи: сии человецы раби Бога Вышняго суть, иже возвещают нам путь спасения.

18 Dhe ajo e bëri këtë shumë ditë me radhë, por Pali, i mërzitur, u kthye dhe i tha frymës: “Unë të urdhëroj në emër të Jezu Krishtit të dalësh prej saj”. Dhe fryma doli që në atë çast.

Се же творяше на многи дни. Стужив же си Павел и обращься, духови рече: запрещаю ти именем Иисуса Христа, изыди из нея. И изыде в том часе.

19 Por zotërinjtë e saj, kur panë se u humbi shpresa e fitimit të tyre, i kapën Palin dhe Silën dhe i tërhoqën te sheshi i tregut përpara arkondëve;

Видевше же господие ея, яко изыде надежда стяжания их, поемше Павла и Силу, влекоша на торг ко князем,

20 dhe si ua paraqitën pretorët, thanë: “Këta njerëz, që janë Judenj, e turbullojnë qytetin tonë,

и приведше их к воеводам, реша: сии человецы возмущают град наш, Иудее суще,

21 dhe predikojnë zakone që për ne, që jemi Romakë, nuk është e ligjshme t’i pranojmë dhe t’i zbatojmë”.

и завещавают обычаи, яже не достоит нам приимати ни творити, Римляном сущым.

22 Atëherë turma u lëshua e gjitha bashkë kundër tyre: dhe pretorëve, ua grisën atyre rrobat dhe urdhëruan t’i rrahin me kamxhik.

И снидеся народ на них, и воеводы растерзавше има ризы, веляху палицами бити их:

23 Dhe si i rrahën me shumë goditje, i futën në burg duke urdhëruar rojtarin e burgut t’i ruajë me kujdes.

многи же давше има раны, всадиша в темницу, завещавше темничному стражу твердо стрещи их:

24 Ky, si mori një urdhër të tillë, i futi në pjesën më të brendshme të burgut dhe ua shtrëngoi këmbët në dru.

иже таково завещание приемь, всади их во внутреннюю темницу и ноги их заби в кладе.

25 Aty nga mesnata Pali dhe Sila po luteshin dhe i këndonin himne Perëndisë; dhe të burgosurit i dëgjonin.

В полунощи же Павел и Сила молящася пояста Бога: послушаху же их юзницы.

26 Befas u bë një tërmet i madh, saqë u tundën themelet e burgut; dhe në atë çast u hapën të gjitha dyert dhe të gjithëve iu zgjidhën prangat.

Внезапу же трус бысть велий, яко поколебатися основанию темничному: отверзошася же абие двери вся, и всем юзы ослабеша.

27 Rojtari i burgut, kur u zgjua dhe pa dyert e burgut të hapura, nxori shpatën dhe donte të vriste veten, duke menduar se të burgosurit kishin ikur.

Возбуждься же темничный страж и видев отверсты двери темницы, извлек нож, хотяше себе убити, мня избегшя юзники.

28 Por Pali thirri me zë të lartë: “Mos i bëj ndonjë të keqe vetes, sepse ne të gjithë jemi këtu”.

Возгласи же гласом велиим Павел глаголя: ничтоже сотвори себе зла, вси бо есмы зде.

29 Atëherë ai kërkoi një dritë, u turr brenda dhe duke u dridhur i tëri u ra ndër këmbë Palit dhe Silës;

Просив же свещи вскочи, и трепетен быв, припаде к Павлу и Силе,

30 pastaj i nxori jashtë dhe tha: “Zotërinj, ç’duhet të bëj unë që të shpëtohem?”.

и извед их вон, рече: господие, что ми подобает творити, да спасуся?

31 Dhe ata i thanë: “Beso në Zotin Jezu Krisht dhe do të shpëtohesh ti dhe shtëpia jote”.

Она же рекоста: веруй в Господа Иисуса Христа, и спасешися ты и весь дом твой.

32 Pastaj ata i shpallën fjalën e Zotit atij dhe gjithë atyre që ishin në shtëpinë e tij.

И глаголаста ему слово Господне, и всем, иже в дому его.

33 Dhe ai i mori që në atë orë të natës dhe ua lau plagët. Dhe ai dhe të gjithë të tijtë u pagëzuan menjëherë.

И поемь я в тойже час нощи, измы от ран и крестися сам и свои ему вси абие:

34 Mbasi i çoi në shtëpinë e vet, ua shtroi tryezën dhe u gëzua me gjithë familjen e tij që kishte besuar në Perëndinë.

введ же я в дом свой, постави трапезу и возрадовася со всем домом своим, веровав Богу.

35 Kur u gdhi, pretorët dërguan liktorët t’i thonë rojtarit të burgut: “Lëri të lirë ata njerëz”.

Дню же бывшу, послаша воеводы паличники, глаголюще: отпусти человека она.

36 Dhe rojtari i burgut i tregoi Palit këto fjalë: “Pretorët kanë dërguar fjalë që të liroheni; dilni, pra, dhe shkoni në paqe”.

Сказа же темничный страж словеса сия Павлу, яко послаша воеводы, да отпущена будета: ныне убо изшедша, идита с миром.

37 Por Pali u tha atyre: “Mbasi na kanë rrahur botërisht pa qenë të dënuar në gjyq, ne që jemi qytetarë romakë, na futën në burg dhe tani na nxjerrin fshehtas? Jo, kurrsesi! Le të vijnë vetë ata të na nxjerrin jashtë”.

Павел же рече к ним: бивше наю пред людьми, неосужденна человека Римлянина суща, всадиша в темницу, и ныне отай изводят наю? Ни бо: но да пришедше сами изведут наю.

38 Liktorët ua tregon këto fjalë pretorëve; dhe ata, kur dëgjuan se ishin qytetarë romakë, u frikësuan.

Сказаша же паличницы воеводам глаголы сия: и убояшася слышавше, яко Римлянина еста.

39 Atëherë erdhën dhe iu lutën atyre, dhe si i nxorën, iu lutën që të largohen nga qyteti.

И пришедше умолиша их и изведше моляху изыти из града.

40 Atëherë ata, si dolën nga burgu, hynë në shtëpinë e Lidias dhe, kur panë vëllezërit, i ngushëlluan; dhe ikën.

Изшедша же из темницы приидоста к Лидии, и видевша братию, утешиста их и изыдоста.