Veprat e Apostujve 15
1 Dhe disa, që zbritën nga Judeja, mësonin vëllezërit: “Nëse nuk jeni rrethprerë sipas ritit të Moisiut, nuk mund të shpëtoheni”.
И нецыи сшедше от Иудеи, учаху братию, яко аще не обрежетеся по обычаю Моисеову, не можете спастися.
2 Duke qenë se u bë një grindje jo e vogël dhe një diskutim nga ana e Palit dhe e Barnabës me ata, u dha urdhër që Pali, Barnaba dhe disa të tjerë nga ata të ngjiten në Jeruzalem tek apostujt dhe te pleqtë për këtë çështje.
Бывшей же распри и стязанию не малу Павлу и Варнаве к ним, учиниша взыти Павлу и Варнаве и неким другим от них ко Апостолом и старцем во Иерусалим о вопрошении сем.
3 Ata, pra, si u përcollën nga kisha, kaluan nëpër Feniki dhe Samari, duke treguar kthimin e johebrenjve dhe duke u sjellë gëzim të madh mbarë vëllezërve.
Они же убо, предпослани бывше от церкве, прохождаху Финикию и Самарию, поведающе обращение языков, и творяху радость велию всей братии.
4 Kur arritën në Jeruzalem, u pritën nga kisha, nga apostujt dhe nga pleqtë dhe treguan për gjërat e mëdha që Perëndia kishte bërë me anën e tyre.
Пришедше же во Иерусалим, прияти быша от церкве и Апостол и старец, сказаша же, елика сотвори Бог с ними и яко отверзе языком дверь веры.
5 Por u ngritën disa nga sekti i farisenjve, që kishin besuar dhe thanë: “Duhen rrethprerë johebrenjtë dhe të urdhërohen të zbatojnë ligjin e Moisiut”.
Восташа же нецыи от ереси фарисейския веровавшии, глаголюще, яко подобает обрезати их, завещавати же блюсти закон Моисеов.
6 Atëherë apostujt dhe pleqtë u mblodhën për ta shqyrtuar këtë problem.
Собрашася же Апостоли и старцы ведети о словеси сем.
7 Dhe duke qenë se lindi një diskutim i madh, Pjetri u çua në këmbë dhe u tha atyre: “Vëllezër, ju e dini se që në kohët e para Perëndia midis nesh më zgjodhi mua, që me anë të gojës sime johebrenjtë të dëgjojnë fjalën e ungjillit dhe të besojnë.
Многу же взысканию бывшу, востав Петр рече к ним: мужие братие, вы весте, яко от дний первых Бог в нас избра усты моими услышати языком слово Благовестия и веровати:
8 Perëndia, që i njeh zemrat, u ka dhënë atyre dëshmi, duke u dhënë Frymën e Shenjtë, sikurse edhe neve;
и Сердцеведец Бог свидетелствова им, дав им Духа Святаго, якоже и нам,
9 dhe ai nuk bëri asnjë dallim midis nesh dhe atyre, duke i pastruar zemrat e tyre me anë të besimit.
и ничтоже разсуди между нами же и онеми, верою очищь сердца их:
10 Tani, pra, pse e tundoni Perëndinë, duke u vënë mbi qafën e dishepujve një zgjedhë që as etërit tanë e as ne nuk mund ta mbajmë?
ныне убо что искушаете Бога, (хотяще) возложити иго на выи учеником, егоже ни отцы наши, ни мы возмогохом понести?
11 Po ne besojmë se do të shpëtohemi me anë të hirit të Zotit Jezu Krishtit, dhe në të njëjtën mënyrë edhe ata”.
Но благодатию Господа Иисуса Христа веруем спастися, якоже и они.
12 Atëherë e gjithë turma heshti, dhe rrinte e dëgjonte Barnabën dhe Palin, që tregonin ç’shenja e mrekulli kishte bërë Perëndia me anë të tyre ndër johebrenj.
Умолча же все множество и послушаху Варнавы и Павла поведающею, елика сотвори Бог знамения и чудеса во языцех има.
13 Dhe si heshtën ata, Jakobi e mori fjalën dhe tha: “Vëllezër, më dëgjoni!
По умолчании же ею, отвеща Иаков глаголя: мужие братие, послушайте мене:
14 Simoni ka treguar si i ka vizituar për herë të parë Perëndia johebrenjtë, që të zgjedhë nga ata një popull për emrin e tij.
Симеон поведа, яко прежде Бог посети прияти от язык люди о имени Своем:
15 Me këtë gjë pajtohen fjalët e profetëve, sikundër është shkruar:
и сему согласуют словеса пророк, якоже пишет:
16 “Pas këtyre gjerave, unë do të kthehem dhe do ta rindërtoj tabernakullin e Davidit që është rrëzuar, do t’i restauroj gërmadhat e tij dhe do ta ngre përsëri më këmbë,
по сих обращуся и созижду кров Давидов падший, и раскопаная его созижду и исправлю его,
17 që mbetja e njerëzve dhe të gjitha johebrenjtë mbi të cilat thirret emri im, të kërkojnë Zotin, thotë Zoti që i bën të gjitha këto”.
яко да взыщут прочии человецы Господа, и вси языцы, в нихже наречеся имя Мое, глаголет Господь, творяй сия вся.
Разумна от века суть Богови вся дела Его. (aiōn g165)
19 Prandaj unë gjykoj që të mos i bezdisim ata nga johebrenjtë që kthehen te Perëndia,
Сего ради аз сужду не стужати от язык обращающымся к Богу,
20 por t’u shkruhet atyre që të heqin dorë nga ndotjet e idhujve, nga kurvëria, nga gjërat e mbytura dhe nga gjaku.
но заповедати им огребатися от треб идолских и от блуда и удавленины и от крове, и елика неугодна себе суть, иным не творити.
21 Sepse Moisiu që nga kohët e lashta ka njerëz të cilët në çdo qytet e predikojnë atë, duke qënë i lexuar çdo të shtunë në sinagoga”.
Моисей бо от родов древних по всем градом проповедающыя его имать, в сонмищих по вся субботы чтомый.
22 Atëherë iu duk e mirë apostujve dhe pleqve me gjithë kishën të dërgojnë në Antioki, me Palin dhe Barnabën, disa njerëz të zgjedhur nga ata: Judën, mbiquajtur Barsaba, dhe Silën, njerëz me autoritet ndër vëllezërit,
Тогда изволися Апостолом и старцем со всею церковию, избравше мужа от них, послати во Антиохию с Павлом и Варнавою, Иуду нарицаемаго Варсаву, и Силу, мужа нарочита в братии,
23 me një letër të shkruar nga dora e tyre që thoshte: “Apostujt, pleqtë dhe vëllezërit, vëllezërve nga johebrenjtë që janë në Antioki, Siri dhe Kiliki, përshëndetje.
написавше рукама их сия: Апостоли и старцы и братия, сущым во Антиохии и Сирии и Киликии братиям, иже от язык, (о Господе) радоватися.
24 Duke qenë se morëm vesh se disa që erdhën prej nesh, por të cilëve ne nuk u kishim dhënë asnjë porosi, ju kanë shqetësuar me fjalë duke trazuar shpirtrat tuaj, duke thënë se ju duhet të rrethpriteni dhe të zbatoni ligjin,
Понеже слышахом, яко нецыи от нас изшедше возмутиша вас словесы, развращающе душы вашя, глаголюще обрезатися и блюсти закон, имже мы не завещахом:
25 na u duk e mirë neve, të mbledhur tok me një zemër, të zgjedhim disa njerëz dhe t’i dërgojmë bashkë me të dashurit tanë Barnaba dhe Pal,
изволися нам собравшымся единодушно, избранныя мужы послати к вам, с возлюбленныма нашима Варнавою и Павлом,
26 njerëz që kanë përkushtuar jetën e tyre për emrin e Zotit tonë Jezu Krishtit.
человекома предавшема душы своя о имени Господа нашего Иисуса Христа:
27 Kemi dërguar, pra, Judën dhe Silën; edhe ata do t’ju tregojnë me gojë të njëjtat gjëra.
послахом убо Иуду и Силу, и тех словом сказующих таяжде:
28 Në fakt na u duk mirë Frymës së Shenjtë dhe neve që të mos ju ngarkojmë asnjë barrë tjetër përveç këtyre gjërave të nevojshme:
изволися бо Святому Духу и нам, ничтоже множае возложити вам тяготы, разве нуждных сих:
29 që ju të hiqni dorë nga gjërat e flijiuara idhujve, nga gjaku, nga gjërat e mbytura dhe nga kurvëria; do të bëni mirë të ruheni nga këto. Qofshi mirë”.
огребатися от идоложертвенных и крове, и удавленины и блуда: и елика не хощете вам быти, другим не творите: от нихже соблюдающе себе, добре сотворите. Здравствуйте.
30 Ata, pra, mbasi u ndanë, zbritën në Antiokia dhe, si mblodhën kuvendin, e dorëzuan letrën.
Они же убо послани бывше приидоша во Антиохию, и собравше народ, вдаша послание.
31 Dhe ata, mbasi e lexuan, u gëzuan për ngushëllimin.
Прочетше же, возрадовашася о утешении.
32 Dhe Juda e Sila, që ishin edhe ata profetë, me shumë fjalë i nxitën vëllezërit dhe i forcuan.
Иуда же и Сила, и та пророка суща, словом мнозем утешиста братию и утвердиста.
33 Mbasi ndenjën atje ca kohë, u dërguan prapë me paqtim nga vëllezërit tek apostujt.
Пребывша же тамо время, отпущена быста с миром от братий ко Апостолом.
34 Por Silës iu duk mirë të mbetej aty.
Изволися же Силе пребыти тамо, Иуда же возвратися во Иерусалим.
35 Edhe Pali e Barnaba qëndruan në Antioki, duke mësuar dhe duke shpallur me shumë të tjerë fjalën e Zotit.
Павел же и Варнава живяста во Антиохии, учаща и благовествующа слово Господне, и со инеми многими.
36 Pas disa ditësh Pali i tha Barnabës: “Le të kthehemi të shohim vëllezërit tanë në çdo qytet, ku kemi shpallur fjalën e Perëndisë, për të parë si janë”.
По неких же днех рече Павел к Варнаве: возвращшеся подобает посетити братию нашу во всех градех, в нихже проповедахом слово Господне, како пребывают.
37 Dhe Barnaba donte të merrte me vete Gjonin, të quajtur Mark.
Варнава же восхоте пояти с собою Иоанна нарицаемаго Марка:
38 Por Pali mendonte se nuk duhej marrë me vete atë që ishte ndarë prej tyre në Pamfili, dhe nuk kishte shkuar me ata në punë.
Павел же глаголаше отступльшаго от наю от Памфилии и не шедшаго с нама на дело, на неже послани быхом, не пояти сего с собою.
39 Atëherë lindi një grindje saqë ata u ndanë njëri nga tjetri; pastaj Barnaba, mbasi mori Markun, lundroi për në Qipro.
Бысть убо распря, яко отлучитися има от себе: Варнава убо поемь Марка отплы в Кипр:
40 Por Pali zgjodhi Silën dhe u nis, pasi vëllezërit e lanë në hir të Perëndisë.
Павел же избрав Силу изыде предан благодати Божией от братий,
41 Dhe përshkoi Sirinë dhe Kilikinë, duke i forcuar kishat.
прохождаше же Сирию и Киликию, утверждая церкви.
