Veprat e Apostujve 15
1 Dhe disa, që zbritën nga Judeja, mësonin vëllezërit: “Nëse nuk jeni rrethprerë sipas ritit të Moisiut, nuk mund të shpëtoheni”.
yihUdAdezAt kiyanto janA Agatya bhrAtRgaNamitthaM zikSitavanto mUsAvyavasthayA yadi yuSmAkaM tvakchedo na bhavati tarhi yUyaM paritrANaM prAptuM na zakSyatha|
2 Duke qenë se u bë një grindje jo e vogël dhe një diskutim nga ana e Palit dhe e Barnabës me ata, u dha urdhër që Pali, Barnaba dhe disa të tjerë nga ata të ngjiten në Jeruzalem tek apostujt dhe te pleqtë për këtë çështje.
paulabarNabbau taiH saha bahUn vicArAn vivAdAMzca kRtavantau, tato maNDalIyanokA etasyAH kathAyAstattvaM jJAtuM yirUzAlamnagarasthAn preritAn prAcInAMzca prati paulabarNabbAprabhRtIn katipayajanAn preSayituM nizcayaM kRtavantaH|
3 Ata, pra, si u përcollën nga kisha, kaluan nëpër Feniki dhe Samari, duke treguar kthimin e johebrenjve dhe duke u sjellë gëzim të madh mbarë vëllezërve.
te maNDalyA preritAH santaH phaiNIkIzomirondezAbhyAM gatvA bhinnadezIyAnAM manaHparivarttanasya vArttayA bhrAtRNAM paramAhlAdam ajanayan|
4 Kur arritën në Jeruzalem, u pritën nga kisha, nga apostujt dhe nga pleqtë dhe treguan për gjërat e mëdha që Perëndia kishte bërë me anën e tyre.
yirUzAlamyupasthAya preritagaNena lokaprAcInagaNena samAjena ca samupagRhItAH santaH svairIzvaro yAni karmmANi kRtavAn teSAM sarvvavRttAntAn teSAM samakSam akathayan|
5 Por u ngritën disa nga sekti i farisenjve, që kishin besuar dhe thanë: “Duhen rrethprerë johebrenjtë dhe të urdhërohen të zbatojnë ligjin e Moisiut”.
kintu vizvAsinaH kiyantaH phirUzimatagrAhiNo lokA utthAya kathAmetAM kathitavanto bhinnadezIyAnAM tvakchedaM karttuM mUsAvyavasthAM pAlayituJca samAdeSTavyam|
6 Atëherë apostujt dhe pleqtë u mblodhën për ta shqyrtuar këtë problem.
tataH preritA lokaprAcInAzca tasya vivecanAM karttuM sabhAyAM sthitavantaH|
7 Dhe duke qenë se lindi një diskutim i madh, Pjetri u çua në këmbë dhe u tha atyre: “Vëllezër, ju e dini se që në kohët e para Perëndia midis nesh më zgjodhi mua, që me anë të gojës sime johebrenjtë të dëgjojnë fjalën e ungjillit dhe të besojnë.
bahuvicAreSu jAtaSu pitara utthAya kathitavAn, he bhrAtaro yathA bhinnadezIyalokA mama mukhAt susaMvAdaM zrutvA vizvasanti tadarthaM bahudinAt pUrvvam IzvarosmAkaM madhye mAM vRtvA niyuktavAn|
8 Perëndia, që i njeh zemrat, u ka dhënë atyre dëshmi, duke u dhënë Frymën e Shenjtë, sikurse edhe neve;
antaryyAmIzvaro yathAsmabhyaM tathA bhinnadezIyebhyaH pavitramAtmAnaM pradAya vizvAsena teSAm antaHkaraNAni pavitrANi kRtvA
9 dhe ai nuk bëri asnjë dallim midis nesh dhe atyre, duke i pastruar zemrat e tyre me anë të besimit.
teSAm asmAkaJca madhye kimapi vizeSaM na sthApayitvA tAnadhi svayaM pramANaM dattavAn iti yUyaM jAnItha|
10 Tani, pra, pse e tundoni Perëndinë, duke u vënë mbi qafën e dishepujve një zgjedhë që as etërit tanë e as ne nuk mund ta mbajmë?
ataevAsmAkaM pUrvvapuruSA vayaJca svayaM yadyugasya bhAraM soDhuM na zaktAH samprati taM ziSyagaNasya skandheSu nyasituM kuta Izvarasya parIkSAM kariSyatha?
11 Po ne besojmë se do të shpëtohemi me anë të hirit të Zotit Jezu Krishtit, dhe në të njëjtën mënyrë edhe ata”.
prabho ryIzukhrISTasyAnugraheNa te yathA vayamapi tathA paritrANaM prAptum AzAM kurmmaH|
12 Atëherë e gjithë turma heshti, dhe rrinte e dëgjonte Barnabën dhe Palin, që tregonin ç’shenja e mrekulli kishte bërë Perëndia me anë të tyre ndër johebrenj.
anantaraM barNabbApaulAbhyAm Izvaro bhinnadezIyAnAM madhye yadyad Azcaryyam adbhutaJca karmma kRtavAn tadvRttAntaM tau svamukhAbhyAm avarNayatAM sabhAsthAH sarvve nIravAH santaH zrutavantaH|
13 Dhe si heshtën ata, Jakobi e mori fjalën dhe tha: “Vëllezër, më dëgjoni!
tayoH kathAyAM samAptAyAM satyAM yAkUb kathayitum ArabdhavAn
14 Simoni ka treguar si i ka vizituar për herë të parë Perëndia johebrenjtë, që të zgjedhë nga ata një popull për emrin e tij.
he bhrAtaro mama kathAyAm mano nidhatta| IzvaraH svanAmArthaM bhinnadezIyalokAnAm madhyAd ekaM lokasaMghaM grahItuM matiM kRtvA yena prakAreNa prathamaM tAn prati kRpAvalekanaM kRtavAn taM zimon varNitavAn|
15 Me këtë gjë pajtohen fjalët e profetëve, sikundër është shkruar:
bhaviSyadvAdibhiruktAni yAni vAkyAni taiH sArddham etasyaikyaM bhavati yathA likhitamAste|
16 “Pas këtyre gjerave, unë do të kthehem dhe do ta rindërtoj tabernakullin e Davidit që është rrëzuar, do t’i restauroj gërmadhat e tij dhe do ta ngre përsëri më këmbë,
sarvveSAM karmmaNAM yastu sAdhakaH paramezvaraH| sa evedaM vadedvAkyaM zeSAH sakalamAnavAH| bhinnadezIyalokAzca yAvanto mama nAmataH| bhavanti hi suvikhyAtAste yathA paramezituH|
17 që mbetja e njerëzve dhe të gjitha johebrenjtë mbi të cilat thirret emri im, të kërkojnë Zotin, thotë Zoti që i bën të gjitha këto”.
tatvaM samyak samIhante tannimittamahaM kila| parAvRtya samAgatya dAyUdaH patitaM punaH| dUSyamutthApayiSyAmi tadIyaM sarvvavastu ca| patitaM punaruthApya sajjayiSyAmi sarvvathA||
A prathamAd IzvaraH svIyAni sarvvakarmmANi jAnAti| (aiōn g165)
19 Prandaj unë gjykoj që të mos i bezdisim ata nga johebrenjtë që kthehen te Perëndia,
ataeva mama nivedanamidaM bhinnadezIyalokAnAM madhye ye janA IzvaraM prati parAvarttanta teSAmupari anyaM kamapi bhAraM na nyasya
20 por t’u shkruhet atyre që të heqin dorë nga ndotjet e idhujve, nga kurvëria, nga gjërat e mbytura dhe nga gjaku.
devatAprasAdAzucibhakSyaM vyabhicArakarmma kaNThasampIDanamAritaprANibhakSyaM raktabhakSyaJca etAni parityaktuM likhAmaH|
21 Sepse Moisiu që nga kohët e lashta ka njerëz të cilët në çdo qytet e predikojnë atë, duke qënë i lexuar çdo të shtunë në sinagoga”.
yataH pUrvvakAlato mUsAvyavasthApracAriNo lokA nagare nagare santi prativizrAmavAraJca bhajanabhavane tasyAH pATho bhavati|
22 Atëherë iu duk e mirë apostujve dhe pleqve me gjithë kishën të dërgojnë në Antioki, me Palin dhe Barnabën, disa njerëz të zgjedhur nga ata: Judën, mbiquajtur Barsaba, dhe Silën, njerëz me autoritet ndër vëllezërit,
tataH paraM preritagaNo lokaprAcInagaNaH sarvvA maNDalI ca sveSAM madhye barzabbA nAmnA vikhyAto manonItau kRtvA paulabarNabbAbhyAM sArddham AntiyakhiyAnagaraM prati preSaNam ucitaM buddhvA tAbhyAM patraM praiSayan|
23 me një letër të shkruar nga dora e tyre që thoshte: “Apostujt, pleqtë dhe vëllezërit, vëllezërve nga johebrenjtë që janë në Antioki, Siri dhe Kiliki, përshëndetje.
tasmin patre likhitamiMda, AntiyakhiyA-suriyA-kilikiyAdezasthabhinnadezIyabhrAtRgaNAya preritagaNasya lokaprAcInagaNasya bhrAtRgaNasya ca namaskAraH|
24 Duke qenë se morëm vesh se disa që erdhën prej nesh, por të cilëve ne nuk u kishim dhënë asnjë porosi, ju kanë shqetësuar me fjalë duke trazuar shpirtrat tuaj, duke thënë se ju duhet të rrethpriteni dhe të zbatoni ligjin,
vizeSato'smAkam AjJAm aprApyApi kiyanto janA asmAkaM madhyAd gatvA tvakchedo mUsAvyavasthA ca pAlayitavyAviti yuSmAn zikSayitvA yuSmAkaM manasAmasthairyyaM kRtvA yuSmAn sasandehAn akurvvan etAM kathAM vayam azRnma|
25 na u duk e mirë neve, të mbledhur tok me një zemër, të zgjedhim disa njerëz dhe t’i dërgojmë bashkë me të dashurit tanë Barnaba dhe Pal,
tatkAraNAd vayam ekamantraNAH santaH sabhAyAM sthitvA prabho ryIzukhrISTasya nAmanimittaM mRtyumukhagatAbhyAmasmAkaM
26 njerëz që kanë përkushtuar jetën e tyre për emrin e Zotit tonë Jezu Krishtit.
priyabarNabbApaulAbhyAM sArddhaM manonItalokAnAM keSAJcid yuSmAkaM sannidhau preSaNam ucitaM buddhavantaH|
27 Kemi dërguar, pra, Judën dhe Silën; edhe ata do t’ju tregojnë me gojë të njëjtat gjëra.
ato yihUdAsIlau yuSmAn prati preSitavantaH, etayo rmukhAbhyAM sarvvAM kathAM jJAsyatha|
28 Në fakt na u duk mirë Frymës së Shenjtë dhe neve që të mos ju ngarkojmë asnjë barrë tjetër përveç këtyre gjërave të nevojshme:
devatAprasAdabhakSyaM raktabhakSyaM galapIDanamAritaprANibhakSyaM vyabhicArakarmma cemAni sarvvANi yuSmAbhistyAjyAni; etatprayojanIyAjJAvyatirekena yuSmAkam upari bhAramanyaM na nyasituM pavitrasyAtmano'smAkaJca ucitajJAnam abhavat|
29 që ju të hiqni dorë nga gjërat e flijiuara idhujve, nga gjaku, nga gjërat e mbytura dhe nga kurvëria; do të bëni mirë të ruheni nga këto. Qofshi mirë”.
ataeva tebhyaH sarvvebhyaH sveSu rakSiteSu yUyaM bhadraM karmma kariSyatha| yuSmAkaM maGgalaM bhUyAt|
30 Ata, pra, mbasi u ndanë, zbritën në Antiokia dhe, si mblodhën kuvendin, e dorëzuan letrën.
te visRSTAH santa AntiyakhiyAnagara upasthAya lokanivahaM saMgRhya patram adadan|
31 Dhe ata, mbasi e lexuan, u gëzuan për ngushëllimin.
tataste tatpatraM paThitvA sAntvanAM prApya sAnandA abhavan|
32 Dhe Juda e Sila, që ishin edhe ata profetë, me shumë fjalë i nxitën vëllezërit dhe i forcuan.
yihUdAsIlau ca svayaM pracArakau bhUtvA bhrAtRgaNaM nAnopadizya tAn susthirAn akurutAm|
33 Mbasi ndenjën atje ca kohë, u dërguan prapë me paqtim nga vëllezërit tek apostujt.
itthaM tau tatra taiH sAkaM katipayadinAni yApayitvA pazcAt preritAnAM samIpe pratyAgamanArthaM teSAM sannidheH kalyANena visRSTAvabhavatAM|
34 Por Silës iu duk mirë të mbetej aty.
kintu sIlastatra sthAtuM vAJchitavAn|
35 Edhe Pali e Barnaba qëndruan në Antioki, duke mësuar dhe duke shpallur me shumë të tjerë fjalën e Zotit.
aparaM paulabarNabbau bahavaH ziSyAzca lokAn upadizya prabhoH susaMvAdaM pracArayanta AntiyakhiyAyAM kAlaM yApitavantaH|
36 Pas disa ditësh Pali i tha Barnabës: “Le të kthehemi të shohim vëllezërit tanë në çdo qytet, ku kemi shpallur fjalën e Perëndisë, për të parë si janë”.
katipayadineSu gateSu paulo barNabbAm avadat AgacchAvAM yeSu nagareSvIzvarasya susaMvAdaM pracAritavantau tAni sarvvanagarANi punargatvA bhrAtaraH kIdRzAH santIti draSTuM tAn sAkSAt kurvvaH|
37 Dhe Barnaba donte të merrte me vete Gjonin, të quajtur Mark.
tena mArkanAmnA vikhyAtaM yohanaM saGginaM karttuM barNabbA matimakarot,
38 Por Pali mendonte se nuk duhej marrë me vete atë që ishte ndarë prej tyre në Pamfili, dhe nuk kishte shkuar me ata në punë.
kintu sa pUrvvaM tAbhyAM saha kAryyArthaM na gatvA pAmphUliyAdeze tau tyaktavAn tatkAraNAt paulastaM saGginaM karttum anucitaM jJAtavAn|
39 Atëherë lindi një grindje saqë ata u ndanë njëri nga tjetri; pastaj Barnaba, mbasi mori Markun, lundroi për në Qipro.
itthaM tayoratizayavirodhasyopasthitatvAt tau parasparaM pRthagabhavatAM tato barNabbA mArkaM gRhItvA potena kupropadvIpaM gatavAn;
40 Por Pali zgjodhi Silën dhe u nis, pasi vëllezërit e lanë në hir të Perëndisë.
kintu paulaH sIlaM manonItaM kRtvA bhrAtRbhirIzvarAnugrahe samarpitaH san prasthAya
41 Dhe përshkoi Sirinë dhe Kilikinë, duke i forcuar kishat.
suriyAkilikiyAdezAbhyAM maNDalIH sthirIkurvvan agacchat|
