Veprat e Apostujve 14

1 Ndodhi që edhe në Antioki ata hynë në sinagogën Ejudenjve dhe folën në mënyrë të tillë, sa një turmë e madhe Judenjsh dhe Grekësh besuan,

Бысть же во Иконии, вкупе внити има в сонмище Иудейское и глаголати тако, яко веровати Иудеев и Еллинов множеству многу.

2 Porjudenjtë që nuk besuan i nxitën dhe i acaruan shpirtrat e johebrenjve kundër vëllezërve.

Неверующии же Иудее воздвигоша и озлобиша душы языков на братию.

3 Ata, pra, qëndruan shumë kohë atje, duke folur lirisht në Zotin, i cili jepte dëshmi fjalës së hirit të tij, duke lejuar që me anë të duarve të tyre të bëheshin shenja dhe mrekulli.

Доволно же убо время пребыста дерзающа о Господе, Свидетелствующем слову благодати Своея и дающем знамения и чудеса быти рукама их.

4 Por popullsia e qytetit u nda: disa mbanin anën e Judenjve dhe të tjerë atë të apostujve.

Разделишажеся множество града, и ови убо бяху со Иудеи, ови же со Апостолы.

5 Por kur u bë një orvatje nga ana e johebrenjve dhe e Judenjve me krerët e tyre për t’i keqtrajtuar apostujt dhe për t’i vrarë me gurë,

И егда бысть стремление языком же и Иудеем с началники их досадити и камением побити их,

6 ata e morën vesh dhe ikën në qytetet e Likaonisë: në Listra, në Derbë dhe në krahinën përreth,

уведевша же прибегоста во грады Ликаонския, в Листру и Дервию, и во окрестныя их,

7 dhe atje vazhduan të ungjillëzonin.

и тамо беста благовествующа.

8 Dhe në Listra ishte një njeri me këmbë të paralizuara, që rrinte gjithnjë ndenjur dhe nuk kishte ecur kurrë, sepse ishte sakat që nga barku i së ëmës.

И некто муж в Листрех немощен ногама седяше, хром от чрева матере своея сый, иже николиже бе ходил.

9 Ky e dëgjoi duke folur Palin, i cili nguli sytë mbi të dhe pa se ai kishte besim për t’u shëruar,

Сей слышаше Павла глаголюща: иже воззрев нань и видев, яко веру имать здрав быти,

10 dhe tha me zë të lartë: “Çohu në këmbë!”. Dhe ai hovi lart dhe nisi të ecë.

рече велиим гласом: тебе глаголю во имя Господа Иисуса Христа, встани на ногу твоею прав. И абие возскочи и хождаше.

11 Turma, kur pa ç’kishte bërë Pali, e ngriti zërin duke thënë në gjuhën likaonike: “Perënditë zbritën ndër ne, në trajtë njeriu”.

Народи же видевше, еже сотвори Павел, воздвигоша глас свой, ликаонски глаголюще: бози уподобльшеся человеком снидоша к нам.

12 Dhe e quanin Barnabën Jupiter, Palin Mërkur, sepse ai fliste më shumë.

Нарицаху же убо Варнаву Диа, Павла же Ермиа, понеже той бяше началник слова.

13 Atëherë prifti i Jupiterit, që e kishte tempullin në hyrje të qytetit të tyre, solli dema me kurora pranë portave dhe donte të ofronte një flijim bashkë me turmën.

Жрец же Диев, сущаго пред градом их, приведе юнцы и (принесе) венцы пред врата, с народы хотяше жрети.

14 Por apostujt Barnaba dhe Pal, kur dëgjuan këtë, i grisën rrobat e tyre dhe u turrën në mes të turmës, duke thirrur e duke thënë:

Слышавша же Апостола Варнава и Павел, растерзавша ризы своя, вскочиста в народ, зовуща и глаголюща:

15 “O burra, pse bëni këto gjëra? Edhe ne jemi njerëz me të njëjtën natyrë si ju, dhe po ju shpallim lajmin e mirë, që ju nga këto gjëra të kota të ktheheni te Perëndia e gjallë që ka bërë qiellin, dheun, detin dhe të gjitha gjërat që janë në ta.

мужие, что сия творите? И мы подобострастна есма вам человека, благовествующа вам от сих суетных обращатися к Богу Живу, Иже сотвори небо и землю и море и вся, яже в них:

16 Në brezat që shkuan ai la që të gjitha kombet të ndjekin rrugët e tyre;

Иже в мимошедшыя роды оставил бе вся языки ходити в путех их:

17 por nuk e la veten e vet pa dëshmi, duke bërë mirë, duke na dhënë shira prej qiellit dhe stinë të frytshme dhe duke i mbushur zemrat tona me ushqim dhe gëzim”.

и убо не несвидетелствована Себе остави, благотворя, с небесе нам дожди дая и времена плодоносна, исполняя пищею и веселием сердца наша.

18 Duke thënë këto gjëra, mundën t’i ndalin me vështirësi turmat që të mos u bëjnë flijim.

И сия глаголюща, едва устависта народы не жрети има, но отити коемуждо во своя си. Пребывающема же има и учащема,

19 Por në atë kohë erdhën disa Judenj nga Antiokia dhe nga Ikoni; ata, mbasi ia mbushën mendjen turmës, e gjuajtën me gurë Palin dhe, duke menduar se kishte vdekur, e tërhoqën zvarrë jashtë qytetit.

приидоша от Антиохии и Иконии нецыи Иудее, и стязающемася има с дерзновением, наустиша народы отступити от нею, глаголюще, яко ничтоже истинно глаголета, но все лжета. И наустивше народы и камением побивше Павла, извлекоша вне града, мняще его умерша.

20 Por, kur dishepujt u mblodhën rreth tij, ai u ngrit dhe hyri në qytet; dhe të nesërmen u nis me Barnabën për në Derbë.

Окрест же ставшым его учеником, востав вниде во град и наутрие изыде с Варнавою в Дервию.

21 Dhe, mbasi ungjillëzuan atë qytet dhe bënë shumë dishepuj, u kthyen në Listra, në Ikon dhe në Antioki,

Благовествовавша же граду тому и научивша многи, возвратистася в Листру и Иконию и Антиохию,

22 duke fuqizuar shpirtërat e dishepujve dhe duke i këshilluar që të ngulmojnë në besim, dhe duke thënë se me shumë pikëllime duhet të hyjmë në mbretërinë e Perëndisë.

утверждающа душы учеников, моляща пребыти в вере, и яко многими скорбьми подобает нам внити в Царствие Божие.

23 Dhe mbasi caktuan për ta pleqtë në çdo kishë, u lutën dhe agjëruan, i lanë në dorën e Zotit, në të cilin kishin besuar.

Рукоположша же им пресвитеры на вся церкви и помолившася с постом, предаста их Господеви, в Негоже увероваша.

24 Dhe, mbasi e përshkuan Pisidinë, ardhën në Panfili.

И прошедша Писидию, приидоста в Памфилию:

25 Dhe, mbasi e shpallën fjalën në Pergë, zbritën në Atali.

и глаголавша в Пергии слово Господне, снидоста во Атталию

26 Pastaj që andej lundruan për në Antioki, prej nga ishin rekomanduar në hir të Perëndisë për veprën që posa kishin kryer.

и оттуду отплыста во Антиохию, отнюдуже беста предана благодати Божией в дело, еже скончаста.

27 Si arritën atje, mblodhën kishën dhe treguan ç’gjëra të mëdha kishte kryer Perëndia me anë të tyre dhe si u kishte hapur johebrenjve derën e besimit.

Пришедша же и собравша церковь, сказаста, елика сотвори Бог с нима и яко отверзе языком дверь веры:

28 Dhe qëndruan atje me dishepujt mjaft kohë.

пребыста же тамо время не мало со ученики.