Veprat e Apostujve 14
1 Ndodhi që edhe në Antioki ata hynë në sinagogën Ejudenjve dhe folën në mënyrë të tillë, sa një turmë e madhe Judenjsh dhe Grekësh besuan,
In Iconium it happened that they went together to the synagogue of the Jews, and so spoke that a great number both of Jews and of Gentiles believed.
2 Porjudenjtë që nuk besuan i nxitën dhe i acaruan shpirtrat e johebrenjve kundër vëllezërve.
But the disobedient Jews stirred up the souls of the Gentiles, and embittered them against them against the brothers.
3 Ata, pra, qëndruan shumë kohë atje, duke folur lirisht në Zotin, i cili jepte dëshmi fjalës së hirit të tij, duke lejuar që me anë të duarve të tyre të bëheshin shenja dhe mrekulli.
Long time, therefore, they tarried there, speaking fearlessly in the Lord, who attested the word of his grace by permitting signs and wonders to be performed by their hands.
4 Por popullsia e qytetit u nda: disa mbanin anën e Judenjve dhe të tjerë atë të apostujve.
But the mass of the city’s people was divided; part held with the Jews, and part with the apostles.
5 Por kur u bë një orvatje nga ana e johebrenjve dhe e Judenjve me krerët e tyre për t’i keqtrajtuar apostujt dhe për t’i vrarë me gurë,
And when both the Gentiles and the Jews with their ruler made a hostile move to maltreat and to stone them,
6 ata e morën vesh dhe ikën në qytetet e Likaonisë: në Listra, në Derbë dhe në krahinën përreth,
the apostles got wind of it, and made their escape to the Lycaonian towns of Derbe and Lystra and the neighboring country.
7 dhe atje vazhduan të ungjillëzonin.
And there they continued to proclaim the gospel.
8 Dhe në Listra ishte një njeri me këmbë të paralizuara, që rrinte gjithnjë ndenjur dhe nuk kishte ecur kurrë, sepse ishte sakat që nga barku i së ëmës.
Now at Lystra there used to sit a certain man, lame in his feet, a cripple from birth, who had never walked.
9 Ky e dëgjoi duke folur Palin, i cili nguli sytë mbi të dhe pa se ai kishte besim për t’u shëruar,
He was listening while Paul was preaching, and Paul, looking intently at him, and perceiving that he had faith to be made whole,
10 dhe tha me zë të lartë: “Çohu në këmbë!”. Dhe ai hovi lart dhe nisi të ecë.
said in a loud voice, "Stand upright on your feet!"
11 Turma, kur pa ç’kishte bërë Pali, e ngriti zërin duke thënë në gjuhën likaonike: “Perënditë zbritën ndër ne, në trajtë njeriu”.
And he sprang up and began to walk about. Then the crowds, when they saw what Paul had done, shouted in the Lycaonian tongue, saying, "The gods are come down to us in human form."
12 Dhe e quanin Barnabën Jupiter, Palin Mërkur, sepse ai fliste më shumë.
And they began to call Barnabas "Zeus," and Paul, since he was the principal speaker, "Hermes";
13 Atëherë prifti i Jupiterit, që e kishte tempullin në hyrje të qytetit të tyre, solli dema me kurora pranë portave dhe donte të ofronte një flijim bashkë me turmën.
and the priest of Zeus, whose temple was at the entrance to the city, brought oxen and garlands to the gates, and along with the crowds was about to offer sacrifices.
14 Por apostujt Barnaba dhe Pal, kur dëgjuan këtë, i grisën rrobat e tyre dhe u turrën në mes të turmës, duke thirrur e duke thënë:
But when the apostles, Paul and Barnabas, heard of it, they rent their garments and rushed out among the crowd, shouting and crying.
15 “O burra, pse bëni këto gjëra? Edhe ne jemi njerëz me të njëjtën natyrë si ju, dhe po ju shpallim lajmin e mirë, që ju nga këto gjëra të kota të ktheheni te Perëndia e gjallë që ka bërë qiellin, dheun, detin dhe të gjitha gjërat që janë në ta.
"Men, why are you doing all this? We also are men, with natures like your own! We are bringing you good tidings, that you are to turn from these empty things to the living God, who made heaven and earth and the sea and all that in them is.
16 Në brezat që shkuan ai la që të gjitha kombet të ndjekin rrugët e tyre;
In bygone generations he allowed all the nations to walk in their own ways,
17 por nuk e la veten e vet pa dëshmi, duke bërë mirë, duke na dhënë shira prej qiellit dhe stinë të frytshme dhe duke i mbushur zemrat tona me ushqim dhe gëzim”.
and yet he left not himself without witness, in that he did good, and gave you rain from heaven and fruitful seasons, filling your hearts with food and gladness."
18 Duke thënë këto gjëra, mundën t’i ndalin me vështirësi turmat që të mos u bëjnë flijim.
Even with saying this they with difficulty restrained the crowds from sacrificing to them.
19 Por në atë kohë erdhën disa Judenj nga Antiokia dhe nga Ikoni; ata, mbasi ia mbushën mendjen turmës, e gjuajtën me gurë Palin dhe, duke menduar se kishte vdekur, e tërhoqën zvarrë jashtë qytetit.
And now a party of Jews came down form Antioch and Iconium, and after persuading the crowds, they stoned Paul and dragged him out of the city, supposing him to be dead.
20 Por, kur dishepujt u mblodhën rreth tij, ai u ngrit dhe hyri në qytet; dhe të nesërmen u nis me Barnabën për në Derbë.
But as the disciples collected around him, he rose and went back into the city. The next day he went off with Barnabas into Derbe;
21 Dhe, mbasi ungjillëzuan atë qytet dhe bënë shumë dishepuj, u kthyen në Listra, në Ikon dhe në Antioki,
and after preaching the gospel to that town, and winning many converts, they went back to Lystra and Iconium and Antioch,
22 duke fuqizuar shpirtërat e dishepujve dhe duke i këshilluar që të ngulmojnë në besim, dhe duke thënë se me shumë pikëllime duhet të hyjmë në mbretërinë e Perëndisë.
Everywhere they strengthened the souls of the disciples, encouraging them to hold to the faith. "It is through many tribulations," they said, "that we must enter into the kingdom of God."
23 Dhe mbasi caktuan për ta pleqtë në çdo kishë, u lutën dhe agjëruan, i lanë në dorën e Zotit, në të cilin kishin besuar.
They chose elders for them in every church, after prayer and fasting, and commended them to the Lord in whom they had believed.
24 Dhe, mbasi e përshkuan Pisidinë, ardhën në Panfili.
Then passing through Pisidia they came to Pamphylia and,
25 Dhe, mbasi e shpallën fjalën në Pergë, zbritën në Atali.
after preaching the word in Perga, they came down to Attaleia.
26 Pastaj që andej lundruan për në Antioki, prej nga ishin rekomanduar në hir të Perëndisë për veprën që posa kishin kryer.
Thence they sailed to Antioch, from whence they had been commended to the grace of God, for the work which they had now completed.
27 Si arritën atje, mblodhën kishën dhe treguan ç’gjëra të mëdha kishte kryer Perëndia me anë të tyre dhe si u kishte hapur johebrenjve derën e besimit.
On their arrival they assembled the church and reported all things that God had done through them, and how he had opened a door of faith to the Gentiles.
28 Dhe qëndruan atje me dishepujt mjaft kohë.
And they tarried no little time with the disciples.
