Veprat e Apostujve 14
1 Ndodhi që edhe në Antioki ata hynë në sinagogën Ejudenjve dhe folën në mënyrë të tillë, sa një turmë e madhe Judenjsh dhe Grekësh besuan,
Now it happened in Iconium that they went together into the synagogue of the Jews, and they spoke to such effect that a large number of both Jews and Greeks believed.
2 Porjudenjtë që nuk besuan i nxitën dhe i acaruan shpirtrat e johebrenjve kundër vëllezërve.
But the disobedient Jews stirred up the Gentiles and poisoned their minds against the brothers.
3 Ata, pra, qëndruan shumë kohë atje, duke folur lirisht në Zotin, i cili jepte dëshmi fjalës së hirit të tij, duke lejuar që me anë të duarve të tyre të bëheshin shenja dhe mrekulli.
Even so they stayed there a considerable time, speaking boldly for the Lord, who was bearing witness to the word of His grace, giving signs and wonders to take place by their hands.
4 Por popullsia e qytetit u nda: disa mbanin anën e Judenjve dhe të tjerë atë të apostujve.
Well the population of the city became divided; some sided with the Jews, others with the apostles.
5 Por kur u bë një orvatje nga ana e johebrenjve dhe e Judenjve me krerët e tyre për t’i keqtrajtuar apostujt dhe për t’i vrarë me gurë,
But when a plot was hatched by both Gentiles and Jews, with their rulers, to mistreat and stone them,
6 ata e morën vesh dhe ikën në qytetet e Likaonisë: në Listra, në Derbë dhe në krahinën përreth,
they became aware of it and escaped to the cities of Lycaonia—Lystra, Derbe and the surrounding area—
7 dhe atje vazhduan të ungjillëzonin.
where they continued to preach the Gospel.
8 Dhe në Listra ishte një njeri me këmbë të paralizuara, që rrinte gjithnjë ndenjur dhe nuk kishte ecur kurrë, sepse ishte sakat që nga barku i së ëmës.
Well in Lystra a certain man with helpless feet was sitting (lame from his mother's womb, who had never walked).
9 Ky e dëgjoi duke folur Palin, i cili nguli sytë mbi të dhe pa se ai kishte besim për t’u shëruar,
This man was listening to Paul speaking; who looking intently at him and seeing that he had faith to be healed,
10 dhe tha me zë të lartë: “Çohu në këmbë!”. Dhe ai hovi lart dhe nisi të ecë.
said with a loud voice, “Stand up straight on your feet!” And the man jumped up and began to walk!
11 Turma, kur pa ç’kishte bërë Pali, e ngriti zërin duke thënë në gjuhën likaonike: “Perënditë zbritën ndër ne, në trajtë njeriu”.
Now when the crowd saw what Paul had done, they raised their voices, saying in Lycaonian, “The gods have come down to us in the likeness of men!”
12 Dhe e quanin Barnabën Jupiter, Palin Mërkur, sepse ai fliste më shumë.
And Barnabas they called Zeus, and Paul, Hermes, because he was the chief speaker.
13 Atëherë prifti i Jupiterit, që e kishte tempullin në hyrje të qytetit të tyre, solli dema me kurora pranë portave dhe donte të ofronte një flijim bashkë me turmën.
Then the priest of Zeus, whose temple was in front of their city, brought bulls and garlands to the gates, intending to make a sacrifice, along with the crowd.
14 Por apostujt Barnaba dhe Pal, kur dëgjuan këtë, i grisën rrobat e tyre dhe u turrën në mes të turmës, duke thirrur e duke thënë:
But when the apostles, Barnabas and Paul, heard of it, they tore their clothes and rushed into the crowd, crying out
15 “O burra, pse bëni këto gjëra? Edhe ne jemi njerëz me të njëjtën natyrë si ju, dhe po ju shpallim lajmin e mirë, që ju nga këto gjëra të kota të ktheheni te Perëndia e gjallë që ka bërë qiellin, dheun, detin dhe të gjitha gjërat që janë në ta.
and saying: “Men, why are you doing these things? We also are men with the same nature as you, giving you good news, telling you to turn from these useless things to the living God, who made the heaven and the earth and the sea and all that is in them;
16 Në brezat që shkuan ai la që të gjitha kombet të ndjekin rrugët e tyre;
who in the former generations allowed all the ethnic nations to walk in their own ways.
17 por nuk e la veten e vet pa dëshmi, duke bërë mirë, duke na dhënë shira prej qiellit dhe stinë të frytshme dhe duke i mbushur zemrat tona me ushqim dhe gëzim”.
Nevertheless He did not leave Himself without witness, doing good, giving you rain from heaven and fruitful seasons, filling our hearts with food and gladness.”
18 Duke thënë këto gjëra, mundën t’i ndalin me vështirësi turmat që të mos u bëjnë flijim.
Even saying these things, they barely stopped the crowd from sacrificing to them.
19 Por në atë kohë erdhën disa Judenj nga Antiokia dhe nga Ikoni; ata, mbasi ia mbushën mendjen turmës, e gjuajtën me gurë Palin dhe, duke menduar se kishte vdekur, e tërhoqën zvarrë jashtë qytetit.
Then Jews from Antioch and Iconium came, and having persuaded the crowd and having stoned Paul, they dragged him out of the city, supposing him to have died.
20 Por, kur dishepujt u mblodhën rreth tij, ai u ngrit dhe hyri në qytet; dhe të nesërmen u nis me Barnabën për në Derbë.
But as the disciples stood around him, he got up and entered the city. The next day he departed with Barnabas to Derbe.
21 Dhe, mbasi ungjillëzuan atë qytet dhe bënë shumë dishepuj, u kthyen në Listra, në Ikon dhe në Antioki,
When they had evangelized that city and discipled a good number, they returned to Lystra and Iconium and Antioch,
22 duke fuqizuar shpirtërat e dishepujve dhe duke i këshilluar që të ngulmojnë në besim, dhe duke thënë se me shumë pikëllime duhet të hyjmë në mbretërinë e Perëndisë.
strengthening the souls of the disciples, exhorting them to continue in the faith, and saying, “We must go through many hardships to enter the kingdom of God.”
23 Dhe mbasi caktuan për ta pleqtë në çdo kishë, u lutën dhe agjëruan, i lanë në dorën e Zotit, në të cilin kishin besuar.
When they had appointed elders for them in every congregation, having prayed with fasting, they commended them to the Lord into whom they had believed.
24 Dhe, mbasi e përshkuan Pisidinë, ardhën në Panfili.
After going through Pisidia, they came to Pamphilia.
25 Dhe, mbasi e shpallën fjalën në Pergë, zbritën në Atali.
When they had declared the Word in Perga, they went down to Attalia.
26 Pastaj që andej lundruan për në Antioki, prej nga ishin rekomanduar në hir të Perëndisë për veprën që posa kishin kryer.
From there they sailed to Antioch, from where they had been commended to the grace of God for the work that they had completed.
27 Si arritën atje, mblodhën kishën dhe treguan ç’gjëra të mëdha kishte kryer Perëndia me anë të tyre dhe si u kishte hapur johebrenjve derën e besimit.
So upon arriving and gathering the congregation, they reported all that God had done with them, and that He had opened the door of faith to the Gentiles.
28 Dhe qëndruan atje me dishepujt mjaft kohë.
And they stayed there a long time with the disciples.
