Veprat e Apostujve 14
1 Ndodhi që edhe në Antioki ata hynë në sinagogën Ejudenjve dhe folën në mënyrë të tillë, sa një turmë e madhe Judenjsh dhe Grekësh besuan,
Pawl hoi Barnabas ni lkonium kho Judah miphunnaw e sinakok vah a kâen roi teh, a pâpho roi navah, Judah miphunnaw hoi Grik miphunnaw tami moikapap ni a yuem awh.
2 Porjudenjtë që nuk besuan i nxitën dhe i acaruan shpirtrat e johebrenjve kundër vëllezërve.
Hatei ka yuem hoeh e Judah miphunnaw niyah Jentelnaw hah a tacuek awh teh a hmaunawngha rahak kâpohoehnae a tâco sak.
3 Ata, pra, qëndruan shumë kohë atje, duke folur lirisht në Zotin, i cili jepte dëshmi fjalës së hirit të tij, duke lejuar që me anë të duarve të tyre të bëheshin shenja dhe mrekulli.
Hatdawkvah ahnimouh roi ni moi kasawlah ao sin roi teh Cathut e lawkkatang hah taranhawi laihoi a kampangkhai roi. Bawipa ni hai ahnimouh roi e kut dawk hoi mitnoutnaw hoi kângairu hnonaw hah sak thainae kâ a poe teh, amae lungmanae lawkkatang koe lah a kampangkhai.
4 Por popullsia e qytetit u nda: disa mbanin anën e Judenjve dhe të tjerë atë të apostujve.
Kho thung e taminaw teh kahni touh lah a kâkapek awh. Atangawn teh Judahnaw koelah a tangawn teh gunceinaw koe lah a kampang awh.
5 Por kur u bë një orvatje nga ana e johebrenjve dhe e Judenjve me krerët e tyre për t’i keqtrajtuar apostujt dhe për t’i vrarë me gurë,
Jentelnaw hoi Judahnaw ni amamae khobawinaw hoi cungtalah gunceinaw hah rektap vaiteh talung hoi ka dout lah dêi han ati awh e hah,
6 ata e morën vesh dhe ikën në qytetet e Likaonisë: në Listra, në Derbë dhe në krahinën përreth,
Gunceinaw ni a panue awh toteh, Likonia ram kaawm e Listra hoi ‘Derbi kho tengpam vah koung a yawng awh teh,
7 dhe atje vazhduan të ungjillëzonin.
haw e hmuen koe kamthang kahawi a pâpho awh.
8 Dhe në Listra ishte një njeri me këmbë të paralizuara, që rrinte gjithnjë ndenjur dhe nuk kishte ecur kurrë, sepse ishte sakat që nga barku i së ëmës.
Listra khovah kaawm e, a manu vawn thung hoi vai touh hai ka cet boihoeh e khokkhem tami buet touh teh Pawl ni a dei e lawk a thai.
9 Ky e dëgjoi duke folur Palin, i cili nguli sytë mbi të dhe pa se ai kishte besim për t’u shëruar,
Pawl ni a khet teh yuemnae a tawn e, a hmu navah,
10 dhe tha me zë të lartë: “Çohu në këmbë!”. Dhe ai hovi lart dhe nisi të ecë.
thaw nateh kangdout haw telah kacaipounglah a dei pouh teh hluet a thaw teh a cei thai.
11 Turma, kur pa ç’kishte bërë Pali, e ngriti zërin duke thënë në gjuhën likaonike: “Perënditë zbritën ndër ne, në trajtë njeriu”.
Pawl ni a sak e hno a hmu awh navah ‘Ikonia lawk hoi a dei awh e teh cathutnaw heh tami lah a kâsak teh maimouh koe a kum ati awh.
12 Dhe e quanin Barnabën Jupiter, Palin Mërkur, sepse ai fliste më shumë.
Ahnimouh ni Barnabas hah Zeus ati awh teh, Pawl heh phung kadeikung hoi kahrawikung lah ao dawkvah, Hermes atipouh awh.
13 Atëherë prifti i Jupiterit, që e kishte tempullin në hyrje të qytetit të tyre, solli dema me kurora pranë portave dhe donte të ofronte një flijim bashkë me turmën.
Vaihma Zeus e bawkim teh kho alawilah ao teh, tamimaya hoi thuengnae sak hanelah a ngai awh dawkvah, maitotannaw hoi a peinaw hah kho thung a kâenkhai awh.
14 Por apostujt Barnaba dhe Pal, kur dëgjuan këtë, i grisën rrobat e tyre dhe u turrën në mes të turmës, duke thirrur e duke thënë:
Guncei Barnabas hoi Pawl ni hottelah ati awh e a thai navah amamae khohna a ravei teh taminaw e rahak a kâen.
15 “O burra, pse bëni këto gjëra? Edhe ne jemi njerëz me të njëjtën natyrë si ju, dhe po ju shpallim lajmin e mirë, që ju nga këto gjëra të kota të ktheheni te Perëndia e gjallë që ka bërë qiellin, dheun, detin dhe të gjitha gjërat që janë në ta.
Barnabas hoi Pawl ni hei nangmanaw bangdawkmaw hettelah na sak awh. Kaimouh hai nangmouh patetlah talai dawk kho ka sak awh van e nahoehmaw. Nangmouh ni het patet e ayawmyin hno na sak awh e hah cettakhai awh. Kalvan, talai, tuipui hoi a cawngca kasakkung kahring Cathut dawk na lungkâthung awh nahanlah kaimouh teh kamthang kahawi ka dei e doeh.
16 Në brezat që shkuan ai la që të gjitha kombet të ndjekin rrugët e tyre;
Yo kaloum e senaw dawkvah, Cathut ni taminaw pueng hah amamae lamthung a dawn thai nahan pak a hnoun.
17 por nuk e la veten e vet pa dëshmi, duke bërë mirë, duke na dhënë shira prej qiellit dhe stinë të frytshme dhe duke i mbushur zemrat tona me ushqim dhe gëzim”.
Hatei nangmouh koe hnokahawi a sak e, canei kakhoutcalah a poe teh a lunghawi sak nahanlah, kalvan hoi kho a rak sak teh, atimunaw a paw sak. Ratui ahawi sak teh Bawipa hawinae kampangkhai laipalah kaawm thai awh hoeh telah Pawl hoi Barnabas ni a hramkikhai roi.
18 Duke thënë këto gjëra, mundën t’i ndalin me vështirësi turmat që të mos u bëjnë flijim.
Ahnimouh roi ni hottelah a hramkhai roi dawkvah thuengnae sak hoeh nahanlah rangpuinaw hah puenghoi a cakâ thai awh.
19 Por në atë kohë erdhën disa Judenj nga Antiokia dhe nga Ikoni; ata, mbasi ia mbushën mendjen turmës, e gjuajtën me gurë Palin dhe, duke menduar se kishte vdekur, e tërhoqën zvarrë jashtë qytetit.
Hathnukkhu Antiok kho hoi Ikonium kho lahoi Judah miphunnaw teh a tho awh teh rangpuinaw pueng a pâkhueng awh teh Pawl hah talung hoi a dêi awh. A due toe ati awh teh kho alawilah a sawn awh.
20 Por, kur dishepujt u mblodhën rreth tij, ai u ngrit dhe hyri në qytet; dhe të nesërmen u nis me Barnabën për në Derbë.
Hatei a hnukkâbangnaw ni a khet lahun nah Pawl bout a thaw teh kho thung bout a kâen. A tangtho vah Pawl teh Barnabas hoi Derbi kho lah a cei toe.
21 Dhe, mbasi ungjillëzuan atë qytet dhe bënë shumë dishepuj, u kthyen në Listra, në Ikon dhe në Antioki,
Ahnimanaw ni hote kho dawkvah, kamthang kahawi a dei awh teh tami moikapap ni a hnukkâbang lah a coung awh. Hahoi teh Listra lah a ban awh teh, lkonium hoi Pisidia ram Antiok kho lah a cei awh.
22 duke fuqizuar shpirtërat e dishepujve dhe duke i këshilluar që të ngulmojnë në besim, dhe duke thënë se me shumë pikëllime duhet të hyjmë në mbretërinë e Perëndisë.
Yuemnae dawk kacaklah kangdout awh telah tha a poe hnukkhu, maimanaw teh Cathut uknaeram dawk kâen nahanlah rucatnae moi khang awh han telah a dei pouh.
23 Dhe mbasi caktuan për ta pleqtë në çdo kishë, u lutën dhe agjëruan, i lanë në dorën e Zotit, në të cilin kishin besuar.
Kawhmoun tangkuem dawk hai kacuenaw a rawi pouh teh, rawcahai laihoi a ratoum awh hnukkhu, amamouh ni a yuem awh e Bawipa e kut dawk ahnimanaw hah a hnawng awh.
24 Dhe, mbasi e përshkuan Pisidinë, ardhën në Panfili.
Hahoi teh Pawl hoi Barnabas teh Pisidia ram a tapoung roi teh Pamfilia ram lah a pha roi.
25 Dhe, mbasi e shpallën fjalën në Pergë, zbritën në Atali.
Perga kho lawk a pâpho hnukkhu Attalia kho lah a cei roi.
26 Pastaj që andej lundruan për në Antioki, prej nga ishin rekomanduar në hir të Perëndisë për veprën që posa kishin kryer.
Hote kho koehoi atu e a tawk awh e thaw a cum awh nahanelah a patounnae Antiok kho lah long hoi bout a cei roi.
27 Si arritën atje, mblodhën kishën dhe treguan ç’gjëra të mëdha kishte kryer Perëndia me anë të tyre dhe si u kishte hapur johebrenjve derën e besimit.
Hawvah a pha toteh, kawhmoun hah a kamkhueng sak teh, ahnimouh roi hno lahoi Cathut ni a sak e hno hoi Jentelnaw koe yuemnae takhang a kamawngnae hah a dei pouh awh.
28 Dhe qëndruan atje me dishepujt mjaft kohë.
Hathnukkhu haw vah hnukkâbangnaw koe hnin moi kasawlah ao awh.
