Veprat e Apostujve 14
1 Ndodhi që edhe në Antioki ata hynë në sinagogën Ejudenjve dhe folën në mënyrë të tillë, sa një turmë e madhe Judenjsh dhe Grekësh besuan,
Ikonium vangpui phak hoi naah, Judahnawk ih Sineko ah nawnto a caeh hoi moe, lok to taphong hoi, Judah kaminawk hoi pop parai Grik kaminawk mah lok to tang o.
2 Porjudenjtë që nuk besuan i nxitën dhe i acaruan shpirtrat e johebrenjve kundër vëllezërve.
Toe katang ai Judahnawk mah Gentelnawk to pacuek o, nawkamyanawk mah koeh han ai ah, lok aek koehhaih palungthin a tawnh o thai hanah pahruek o.
3 Ata, pra, qëndruan shumë kohë atje, duke folur lirisht në Zotin, i cili jepte dëshmi fjalës së hirit të tij, duke lejuar që me anë të duarve të tyre të bëheshin shenja dhe mrekulli.
To vangpui ah atue kasawk cam hoi moe, misahoihhaih hoiah Angraeng ih lok to a thuih hoi, Anih ih tahmenhaih lok taphong hoi moe, dawnraihaih hoi angmathaih hmuen sak thaihaih doeh nihnik banah paek.
4 Por popullsia e qytetit u nda: disa mbanin anën e Judenjve dhe të tjerë atë të apostujve.
To naah avang thung ih kaminawk hnetto ah ampraek o: Judahnawk khaeah ahap athum o moe, patoeh ih kami hnik khaeah ahap oh o.
5 Por kur u bë një orvatje nga ana e johebrenjve dhe e Judenjve me krerët e tyre për t’i keqtrajtuar apostujt dhe për t’i vrarë me gurë,
Gentelnawk hoi Judahnawk loe ukkungnawk hoi nawnto angkom o, nihnik to pacaekthlaek o moe, thlung hoi vah hanah pacaeng o,
6 ata e morën vesh dhe ikën në qytetet e Likaonisë: në Listra, në Derbë dhe në krahinën përreth,
toe nihnik mah panoek hoi pongah, Likaonia kaminawk ih vangpui Lystra hoi Derbe ah cawnh hoi taak ving, to ahmuen hoiah a taeng ih avang ah a caeh hoi.
7 dhe atje vazhduan të ungjillëzonin.
To prae thungah kahoih tamthanglok to a thuih hoi.
8 Dhe në Listra ishte një njeri me këmbë të paralizuara, që rrinte gjithnjë ndenjur dhe nuk kishte ecur kurrë, sepse ishte sakat që nga barku i së ëmës.
Lystra vangpui ah amno zok thung hoi khokkhaem moe, lam caeh vai ai kami maeto oh:
9 Ky e dëgjoi duke folur Palin, i cili nguli sytë mbi të dhe pa se ai kishte besim për t’u shëruar,
to kami loe Pawl mah thuih ih lok to kahoihah tahngaih: Pawl mah anih to khet het naah ngantui thaih han khoek to tanghaih a tawnh, tito panoek,
10 dhe tha me zë të lartë: “Çohu në këmbë!”. Dhe ai hovi lart dhe nisi të ecë.
to pongah, Na khok hoi angdoe ah, tiah tha hoi a hang, anih loe angphet tahang moe, lam a caeh.
11 Turma, kur pa ç’kishte bërë Pali, e ngriti zërin duke thënë në gjuhën likaonike: “Perënditë zbritën ndër ne, në trajtë njeriu”.
Pawl mah sak ih hmuen to paroeai kaminawk mah hnuk o naah, Likaonia kaminawk ih lok hoiah sithawnawk loe kami baktiah aicae khaeah angzoh tathuk boeh, tiah hangh o.
12 Dhe e quanin Barnabën Jupiter, Palin Mërkur, sepse ai fliste më shumë.
Nihcae mah Barnabas to Zeus, tiah kawk o; Paul loe lokthuikung ah oh pongah, Hermes, tiah kawk o.
13 Atëherë prifti i Jupiterit, që e kishte tempullin në hyrje të qytetit të tyre, solli dema me kurora pranë portave dhe donte të ofronte një flijim bashkë me turmën.
Zeus sithaw ih toksah qaima loe vangpui hma ah kaom angmah ih tempul hoiah, maitaw tae hoi apawk tangoengnawk to khongkha ah sinh moe, kaminawk hoi nawnto angbawnhaih sak hanah amsak.
14 Por apostujt Barnaba dhe Pal, kur dëgjuan këtë, i grisën rrobat e tyre dhe u turrën në mes të turmës, duke thirrur e duke thënë:
Toe patoeh ih kami, Pawl hoi Barnabas mah to lok to thaih hoi naah, nihnik mah kahni to asih hoi moe, kaminawk salakah a cawnh hoi,
15 “O burra, pse bëni këto gjëra? Edhe ne jemi njerëz me të njëjtën natyrë si ju, dhe po ju shpallim lajmin e mirë, që ju nga këto gjëra të kota të ktheheni te Perëndia e gjallë që ka bërë qiellin, dheun, detin dhe të gjitha gjërat që janë në ta.
tipongah hae baktih hmuen sak hanah nam sak o loe? Kaihnik loe nangcae hoi kanghmong kami toeng ni, tidoeh avang ai, hae hmuen hae na caeh o taak moe, van hoi long, tuipui hoi a thungah kaom hmuennawk boih sahkung kahing Sithaw khaeah, nam laem o han ih ni, nangcae khaeah kahoih tamthanglok kang thuih hoi:
16 Në brezat që shkuan ai la që të gjitha kombet të ndjekin rrugët e tyre;
anih loe canghnii ah acaeng kaminawk to angmacae mah koeh o ih loklam ah a caehsak boih.
17 por nuk e la veten e vet pa dëshmi, duke bërë mirë, duke na dhënë shira prej qiellit dhe stinë të frytshme dhe duke i mbushur zemrat tona me ushqim dhe gëzim”.
Toe Anih loe hnukung om ai ah, angmah bueng om sut ai, aicae hanah kahoih hmuen ang sak pae, aicae han van hoiah kho angzohsak, kahoih thingthai qumpo, kahoih khotue to paek, caaknaek to paek moe, aicae ih palungthin doeh poeknawmhaih hoiah koisak, tiah a naa.
18 Duke thënë këto gjëra, mundën t’i ndalin me vështirësi turmat që të mos u bëjnë flijim.
Paroeai kaminawk mah nihnik khaeah angbawnhaih sak o han ai ah, to tiah lok a thuih pae hoi.
19 Por në atë kohë erdhën disa Judenj nga Antiokia dhe nga Ikoni; ata, mbasi ia mbushën mendjen turmës, e gjuajtën me gurë Palin dhe, duke menduar se kishte vdekur, e tërhoqën zvarrë jashtë qytetit.
Antiok hoi Ikonium ah kaom Judahnawk angzoh o moe, paroeai kaminawk to pacae o, Pawl to thlung hoiah vah o, anih loe duek boeh, tiah poek o pongah, vangpui tasa bangah a zaeh o.
20 Por, kur dishepujt u mblodhën rreth tij, ai u ngrit dhe hyri në qytet; dhe të nesërmen u nis me Barnabën për në Derbë.
Toe hnukbang kaminawk anih taengah angdoet o naah, Pawl loe angthawk moe, vangpui thungah a caeh let: khawnbangah loe Barnabas hoi nawnto Derbe vangpui ah a caeh.
21 Dhe, mbasi ungjillëzuan atë qytet dhe bënë shumë dishepuj, u kthyen në Listra, në Ikon dhe në Antioki,
Nihnik loe to vangpui ah kahoih tamthanglok to thuih hoi moe, paroeai kaminawk to patuk hoi pacoengah, Lystra, Ikonium hoi Antiok ah amlaem hoi.
22 duke fuqizuar shpirtërat e dishepujve dhe duke i këshilluar që të ngulmojnë në besim, dhe duke thënë se me shumë pikëllime duhet të hyjmë në mbretërinë e Perëndisë.
Hnukbang kaminawk poekcak o thai hanah lok a thuih pae hoi moe, tanghaih ah oh o poe hanah thapaekhaih lok a thuih pae hoi, Paroeai patangkhanghaih hoiah ni, aicae ih Sithaw mah siangpahrang ah uk ih prae thungah akun han oh, tiah a thuih pae hoi.
23 Dhe mbasi caktuan për ta pleqtë në çdo kishë, u lutën dhe agjëruan, i lanë në dorën e Zotit, në të cilin kishin besuar.
Kricaabu kruekah kacoehtanawk to suek pae hoi moe, buhzahhaih hoiah lawk a thuih pae hoi pacoengah, nihcae mah tang o ih Angraeng khaeah to kaminawk to tathlang pae hoi.
24 Dhe, mbasi e përshkuan Pisidinë, ardhën në Panfili.
Pisidia prae to poeng hoi pacoengah, Pamphylia prae ah a caeh hoi.
25 Dhe, mbasi e shpallën fjalën në Pergë, zbritën në Atali.
Perga vangpui ah kahoih tamthanglok to taphong hoi pacoengah, Attalia vangpui ah a caeh hoi tathuk.
26 Pastaj që andej lundruan për në Antioki, prej nga ishin rekomanduar në hir të Perëndisë për veprën që posa kishin kryer.
Toksak pacoeng hoi boeh pongah, Sithaw tahmenhaih thungah takpum ang paek hoi haih Antiok vangpui ah palong hoiah a caeh hoi let.
27 Si arritën atje, mblodhën kishën dhe treguan ç’gjëra të mëdha kishte kryer Perëndia me anë të tyre dhe si u kishte hapur johebrenjve derën e besimit.
Antiok vangpui a phak hoi naah loe, kricaanawk nawnto amkhueng o, nihnik patohhaih rang hoiah Sithaw mah sak ih hmuennawk boih, kawbangmaw Anih mah Gentelnawk khaeah tanghaih thok paong pae, tito a thuih pae hoi.
28 Dhe qëndruan atje me dishepujt mjaft kohë.
To vangpui ah hnukbang kaminawk hoi nawnto atue kasawkah cam hoi.
