Veprat e Apostujve 13
1 Por në kishën e Antiokisë ishin profetë dhe mësues: Barnaba, Simeoni, i quajtur Niger, Luci nga Kireneas, Manaeni, që ishte rritur bashkë me Herodin tetrark, dhe Sauli.
Бяху же нецыи во церкви сущей во Антиохии пророцы и учителие: Варнава же и Симеон нарицаемый Нигер, и Лукий Киринеанин, и Манаил со Иродом четвертовластником воспитанный, и Савл.
2 Dhe, ndërsa po kryenin shërbesën e Zotit dhe po agjëronin, Fryma e Shenjtë tha: “M’i ndani veç Barnabën dhe Saulin për veprën për të cilën i kam thirrur”.
Служащым же им Господеви и постящымся, рече Дух Святый: отделите Ми Варнаву и Савла на дело, на неже призвах их.
3 Atëherë, pasi agjëruan dhe u lutën, vunë duart mbi ta dhe i nisën.
Тогда постившеся и помолившеся и возложше руки на ня, отпустиша их.
4 Ata, pra, të dërguar nga Fryma e Shenjtë, zbritën në Seleuki dhe që andej lundruan për në Qipro.
Сия убо, послана бывша от Духа Свята, снидоста в Селевкию, оттуду же отплыста в Кипр,
5 Kur arritën në Salaminë, shpallën fjalën e Perëndisë në sinagogat e Judenjve; dhe ata kishin me vete edhe Gjonin si ndihmës.
и бывша в Саламине, возвещаста слово Божие в сонмищих Иудейских: имеяста же и Иоанна слугу.
6 Pastaj, mbasi e përshkuan ishullin deri në Pafo, gjetën aty një magjistar, një profet të rremë jude, me emër Bar-Jezus,
Прошедша же остров даже до Пафа, обретоста некоего мужа волхва лжепророка Иудеанина, емуже имя Вариисус,
7 i cili ishte me prokonsullin Sergj Pal, njeri i zgjuar. Ky thirri pranë vetes Barnabën dhe Saulin dhe kërkoi të dëgjonte fjalën e Perëndisë,
иже бе со анфипатом Сергием Павлом, мужем разумным. Сей призвав Варнаву и Савла, взыска услышати слово Божие:
8 por Elimas, magjistari (ky në fakt është kuptimi i emrit të tij) u kundërshtoi atyre, duke kërkuar ta largojë prokonsullin nga besimi.
сопротивляшеся же има Елима волхв, тако бо сказуется имя его, иский развратити анфипата от веры.
9 Atëherë Sauli, i quajtur edhe Pal, i mbushur me Frymën e Shenjtë, i nguli sytë mbi të dhe tha:
Савл же, иже и Павел, исполнися Духа Свята, и воззрев нань,
10 “O njeri plot me çdo mashtrim dhe çdo farë ligësie, bir i djallit, armik i çdo drejtësie, a nuk do të heqësh dorë nga shtrembërimi i rrugëvë të drejta të Zotit?
рече: о, исполненне всякия льсти и всякия злобы, сыне диаволь, враже всякия правды, не престанеши ли развращая пути Господни правыя?
11 Tani, pra, ja, dora e Zotit është mbi ty, dhe do të verbohesh dhe nuk do ta shohësh më diellin për një farë kohe”. Menjëherë mbi të ra mjegull dhe terr: dhe ai shkonte rreth e qark duke kërkuar ndonjë që ta mbante për dore.
И ныне, се, рука Господня на тя, и будеши слеп, не видя солнца до времене. Внезапу же нападе нань мрак и тма, и осязая искаше вожда.
12 Atëherë prokonsulli, kur pa çfarë kishte ndodhur, besoi, i mrekulluar nga doktrina e Zotit.
Тогда видев анфипат бывшее, верова, дивяся о учении Господни.
13 Dhe Pali dhe shokët e vet hipën në anije nga Pafo dhe arritën nëpër det në Pergë të Panfilisë; por Gjoni u nda prej tyre dhe u kthye në Jeruzalem.
Отвезшеся же от Пафа Павел и сущии с ним, приидоша в Пергию Памфилийскую: Иоанн же, отлучився от них, возвратися во Иерусалим.
14 Por ata, duke vazhduar rrugën nga Perga, arritën në Antioki të Pisidisë; dhe, mbasi hynë në sinagogë ditën e shtunë, u ulën.
Они же, прошедше от Пергии, приидоша во Антиохию Писидийскую, и вшедше в сонмище в день субботный, седоша.
15 Mbas leximit të ligjit dhe të profetëve, krerët e sinagogës dërguan atyre për t’u thënë: “Vëllezër, në qoftë se keni ndonjë fjalë këshilluese për popullin, ia thoni”.
По чтении же закона и пророк, послаша началницы сонмища к ним, глаголюще: мужие братие, аще есть слово в вас утешения к людем, глаголите.
16 Atëherë Pali u ngrit dhe, mbasi bëri shenjë me dorë, tha: “Izraelitë dhe ju që druani Perëndinë, dëgjoni!
Востав же Павел и помаав рукою, рече: мужие Израильтяне и боящиися Бога, услышите:
17 Perëndia e këtij populli të Izraelit i zgjodhi etërit tanë, dhe e bëri të madh popullin gjatë qëndrimit në vendin e Egjiptit; pastaj, me krahë të fuqishëm, e nxori që andej.
Бог людий сих избра отцы нашя и люди вознесе в пришелствии в земли Египетстей, и мышцею высокою изведе их из нея
18 Dhe për afro dyzet vjet i duroi në shkretëtirë.
и до четыредесяти лет препита их в пустыни:
19 Pastaj shkatërroi shtatë kombe në vendin e Kanaanit dhe ua shpërndau atyre në trashëgimi vendin e tyre.
и низложив язык седмь в земли Ханаанстей, даде им в наследие землю их,
20 Dhe pastaj, për afro katërqind e pesëdhjetë vjet, u dha Gjyqtarë deri te profeti Samuel.
и по сих, яко лет четыреста и пятьдесят, даде им судии до Самуила пророка:
21 Më pas ata kërkuan një mbret; dhe Perëndia u dha atyre Saulin, birin e Kisit, një burrë nga fisi i Beniaminit, për dyzet vjet.
и оттуду просиша царя, и даде им Бог Саула сына Кисова, мужа от колена Вениаминова, лет четыредесять:
22 Pastaj Perëndia e hoqi dhe u ngjalli atyre si mbret Davidin, për të cilin dha dëshmi duke thënë: “Kam gjetur Davidin, birin e Jeseut, njeri sipas zemrës sime, i cili do të zbatojë të gjitha vullnetet e mia”.
и преставль его, воздвиже им Давида в царя, емуже и рече свидетелствовав: обретох Давида сына Иессеова, мужа по сердцу Моему, иже сотворит вся хотения Моя.
23 Prej farës së këtij Perëndia, sipas premtimit të vet, i ka ngjallur Izraelit Shpëtimtarin Jezus.
От сего семене Бог по обетованию воздвиже Израилю Спасение Иисуса,
24 Para ardhjes së tij, Gjoni predikoi një pagëzim pendimi për gjithë popullin e Izraelit.
проповедавшу Иоанну пред лицем внития Его крещение покаяния всем людем Израилевым.
25 Dhe, kur Gjoni po e përfundonte misionin e tij, tha: “Cili pandehni se jam unë? Unë nuk jam Krishti; por ja, pas meje vjen një, të cilit unë nuk jam i denjë t’i zgjidh sandalet e këmbëve”.
И якоже скончаваше Иоанн течение, глаголаше: кого мя непщуете быти? Несмь аз, но се, грядет по мне, Емуже несмь достоин разрешити ремень сапогу Его.
26 Vëllezër, bij të pasardhësve të Abrahamit, dhe ata prej jush që druajnë Perëndinë, juve ju është dërguar fjala e këtij shpëtimi.
Мужие братие, сынове рода Авраамля, и иже в вас боящиися Бога, вам слово спасения сего послася.
27 Sepse banorët e Jeruzalemit dhe krerët e tyre, duke mos e njohur Këtëjezus, duke e dënuar, kanë përmbushur fjalët e profetëve që lexohen çdo të shtunë.
Живущии бо во Иерусалиме и князи их, сего не разумевше, и гласы пророческия по вся субботы чтомыя, осудивше (Его), исполниша,
28 Dhe, ndonëse nuk i gjetën asnjë faj që të meritonte vdekjen, i kërkuan Pilatit që ai të vritet.
и ни единыя вины смертныя обретше, просиша у Пилата убити Его:
29 Dhe mbasi u kryen të gjitha gjërat që janë shkruar për të, atë e zbritën nga druri dhe e vunë në varr.
якоже скончаша вся, яже о Нем писана, снемше с древа, положиша во гробе.
30 Por Perëndia e ringjalli prej të vdekurve;
Бог же воскреси Его от мертвых:
31 dhe ai u pa për shumë ditë nga ata që ishin ngjitur me të nga Galilea në Jeruzalem, të cilët tani janë dëshmitarë të tij para popullit.
иже являшеся во дни многи совозшедшым с Ним от Галилеи во Иерусалим, иже ныне суть свидетелие Его к людем.
32 Dhe ne po ju shpallim lajmin e mirë të premtimit që u qe bërë etërve,
И мы вам благовествуем обетование бывшее ко отцем, яко сие Бог исполнил есть нам чадом их, воздвиг Иисуса,
33 duke ju thënë se Perëndia e ka përmbushur për ne, bij të tyre, duke ringjallur Jezusin, ashtu si dhe është shkruar në psalmin e dytë: “Ti je Biri im, sot më linde”.
якоже и во псалме вторем писано есть: Сын Мой еси Ты, Аз днесь родих Тя.
34 Dhe mbasi e ka ringjallur prej të vdekurve për të mos e kthyer në kalbje, ai ka thënë kështu: “Unë do t’ju jap premtimet e sigurta të bëra Davidit”.
А якоже воскреси Его от мертвых, не ктому хотяща возвратитися во истление, сице рече: яко дам вам преподобная Давидова верная.
35 Për këtë ai thotë edhe në një psalm tjetër: “Ti nuk do të lejosh që i Shenjti yt të shohë kalbje”.
Темже и в другом глаголет: не даси Преподобному Твоему видети истления.
36 Sepse Davidi, mbasi zbatoi këshillën e Perëndisë në brezin e tij, vdiq dhe u bashkua me etërit e vet dhe pa kalbje,
Давид бо, своему роду послужив Божиим советом, успе, и приложися ко отцем своим, и виде истление:
37 por ai, që e ka ringjallur Perëndia, nuk ka parë kalbje.
а Егоже Бог воздвиже, не виде истления.
38 Le ta dini, pra, o vëllezër, se nëpërmjet tij ju është shpallur falja e mëkateve,
Ведомо убо да будет вам, мужие братие, яко Его ради вам оставление грехов проповедается:
39 dhe se, me anë të tij, ai që beson është shfajësuar nga të gjitha gjërat, që nuk mund të shfajsohej me anë të ligjit të Moisiut.
и от всех, от нихже не возмогосте в законе Моисеове оправдитися, о Сем всяк веруяй оправдается.
40 Kini kujdes, pra, që të mos ju ndodhë ajo që është thënë në profetët:
Блюдите убо, да не приидет на вас реченное во пророцех:
41 “Shikoni, o përbuzës, mrekullohuni dhe do të treteni, sepse unë po kryej një vepër në ditët tuaja, një vepër, të cilën ju nuk do ta besonit, po t’jua tregonte dikush””.
видите, нерадивии, и чудитеся, и узрите и исчезнете: яко дело Аз соделаю во дни вашя, емуже не имате веровати, аще кто повесть вам.
42 Dhe kur Judenjtë dolën nga sinagoga, johebrenjtë u lutën që të shtunën e ardhshme t’u flisnin përsëri për këto gjëra.
Исходящым же им от сонмища Иудейска, моляху языцы в другую субботу глаголатися им глаголом сим:
43 Dhe, mbasi u shpërnda mbledhja, shumë nga Judenjtë dhe nga prozelitët e perëndishëm i ndiqnin Palin dhe Barnabën, të cilët, duke u folur atyre, i bindën të ngulmojnë në hir të Perëndisë.
разшедшуся же собору, последоваша мнози от Иудей и честивых пришлец Павлу и Варнаве, иже, глаголюща им, увещаста их пребывати в благодати Божией.
44 Të shtunën tjetër gati gjithë qyteti u mblodh për të dëgjuar fjalën e Perëndisë.
Во грядущую же субботу мало не весь град собрася послушати слова Божия:
45 Por Judenjtë, duke parë turmën, u mbushën me smirë dhe u kundërviheshin thënieve të Palit, duke kundërshtuar dhe duke blasfemuar.
видевше же Иудее народы, исполнишася зависти и вопреки глаголаху глаголемым от Павла, сопротив глаголюще и хуляще.
46 Atëherë Pali dhe Barnaba, duke folur lirisht, thanë: “Ishte e nevojshme që fjala e Perëndisë t’ju shpallej ju më së pari; por, ngaqë ju e hidhni poshtë dhe nuk e çmoni veten të denjë për jetën e përjetshme, ja, ne po u drejtohemi johebrenjve. (aiōnios g166)
Дерзнувша же Павел и Варнава рекоста: вам бе лепо первее глаголати слово Божие: а понеже отвергосте е и недостойны творите сами себе вечному животу, се, обращаемся во языки: (aiōnios g166)
47 Sepse kështu na ka urdhëruar Zoti: “Unë të vura si dritë të johebrenjve, që ti ta çosh shpëtimin deri në skajin e dheut””.
тако бо заповеда нам Господь: положих Тя во свет языком, еже быти Тебе во спасение даже до последних земли.
48 Johebrenjtë, kur dëgjuan, u gëzuan dhe lëvdonin fjalën e Zotit; dhe të gjithë sa ishin të paracaktuar për jetën e pasosur besuan. (aiōnios g166)
Слышаще же языцы радовахуся и славляху слово Господне, и вероваша, елицы учинени бяху в жизнь вечную: (aiōnios g166)
49 Dhe fjala e Zotit përhapej në mbarë atë vend.
проношашеся же слово Господне по всей стране.
50 Por Judenjtë i nxitën disa gra të perëndishme të shtresës së lartë, si dhe parinë e qytetit, dhe ngjallën një përndjekje kundër Palit dhe Barnabës dhe i dëbuan jashtë kufijve të tyre.
Иудее же наустиша честивыя жены и благообразныя и старейшины града, и воздвигоша гонение на Павла и Варнаву, и изгнаша я от предел своих.
51 Atëherë ata, mbasi shkundën pluhurin e këmbëve të tyre kundër tyre, shkuan në Ikon.
Она же, отрясша прах от ног своих на них, приидоста во Иконию.
52 Dhe dishepujt ishin mbushur me gëzim dhe me Frymën e Shenjtë.
Ученицы же исполняхуся радости и Духа Свята.
