Veprat e Apostujve 13
1 Por në kishën e Antiokisë ishin profetë dhe mësues: Barnaba, Simeoni, i quajtur Niger, Luci nga Kireneas, Manaeni, që ishte rritur bashkë me Herodin tetrark, dhe Sauli.
ⲁ̅ⲛⲉⲩϣⲟⲟⲡ ⲇⲉ ϩⲛ ⲧⲉⲕⲕⲗⲏⲥⲓⲁ ⲉⲧϩⲛ ⲧⲁⲛⲧⲓⲟⲭⲓⲁ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲥⲁϩ ⲉⲧⲉ ⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲡⲉ ⲙⲛ ⲥⲩⲙⲉⲱⲛ ⲡⲉⲧⲟⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ϫⲉ ⲛⲓⲅⲉⲣ ⲙⲛ ⲗⲟⲩⲕⲓⲟⲥ ⲡⲕⲩⲣⲏⲛⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲙⲁⲛⲁⲏⲛ ⲡⲥⲟⲛ ⲙⲙⲟⲟⲛⲉ ⲛϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ⲡⲧⲉⲧⲣⲁⲁⲣⲭⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲥⲁⲩⲗⲟⲥ
2 Dhe, ndërsa po kryenin shërbesën e Zotit dhe po agjëronin, Fryma e Shenjtë tha: “M’i ndani veç Barnabën dhe Saulin për veprën për të cilën i kam thirrur”.
ⲃ̅ⲉⲩϣⲙϣⲉ ⲇⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲛⲏⲥⲧⲉⲩⲉ ⲡⲉϫⲉ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲡⲱⲣϫⲛⲁⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲙⲛ ⲥⲁⲩⲗⲟⲥ ⲉⲫⲱⲃ ⲛⲧⲁⲓⲧⲁϩⲙⲟⲩ ⲉⲣⲟϥ
3 Atëherë, pasi agjëruan dhe u lutën, vunë duart mbi ta dhe i nisën.
ⲅ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲩⲛⲏⲥⲧⲉⲩⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲗⲏⲗ ⲁⲩⲧⲁⲗⲉϭⲓϫ ⲉϫⲱⲟⲩ ⲁⲩⲕⲁⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ
4 Ata, pra, të dërguar nga Fryma e Shenjtë, zbritën në Seleuki dhe që andej lundruan për në Qipro.
ⲇ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ϭⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩϫⲟⲟⲩⲥⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲛⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲁⲩⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲥⲉⲗⲉⲩⲕⲓⲁ ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲥϭⲏⲣ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲕⲩⲡⲣⲟⲥ
5 Kur arritën në Salaminë, shpallën fjalën e Perëndisë në sinagogat e Judenjve; dhe ata kishin me vete edhe Gjonin si ndihmës.
ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩϣⲱⲡⲉ ϩⲛ ⲥⲁⲗⲁⲙⲓⲛⲁ ⲁⲩⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲛ ⲛⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲛⲉⲩⲛⲧⲁⲩ ⲇⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲙⲡⲕⲉⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲉϥϣⲙϣⲉ ⲛⲁⲩ
6 Pastaj, mbasi e përshkuan ishullin deri në Pafo, gjetën aty një magjistar, një profet të rremë jude, me emër Bar-Jezus,
ⲋ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲙⲟⲩϣⲧ ⲇⲉ ⲛⲧⲛⲏⲥⲟⲥ ⲧⲏⲣⲥ ϣⲁϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲁⲫⲟⲥ ⲁⲩϩⲉ ⲉⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲙⲙⲁⲅⲟⲥ ⲙⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲛⲛⲟⲩϫ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲃⲁⲣⲓⲏⲥⲟⲩⲥ
7 i cili ishte me prokonsullin Sergj Pal, njeri i zgjuar. Ky thirri pranë vetes Barnabën dhe Saulin dhe kërkoi të dëgjonte fjalën e Perëndisë,
ⲍ̅ⲉϥϣⲟⲟⲡ ⲙⲛ ⲡⲁⲛⲑⲏⲡⲁⲧⲟⲥ ⲥⲉⲣⲕⲓⲟⲥ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛⲣⲙⲛϩⲏⲧ ⲡⲁⲓ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲙⲛ ⲥⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁ ⲥⲱⲧⲙ ⲉⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
8 por Elimas, magjistari (ky në fakt është kuptimi i emrit të tij) u kundërshtoi atyre, duke kërkuar ta largojë prokonsullin nga besimi.
ⲏ̅ⲁϥϯ ⲇⲉ ⲟⲩⲃⲏⲩ ⲛϭⲓ ⲉⲗⲩⲙⲁⲥ ⲡⲙⲁⲅⲟⲥ ⲧⲁⲓ ⲅⲁⲣ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲉϣⲁⲩⲟⲩⲱϩⲙ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲉϥϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁ ⲕⲧⲉ ⲡⲁⲛⲑⲩⲡⲁⲧⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ
9 Atëherë Sauli, i quajtur edhe Pal, i mbushur me Frymën e Shenjtë, i nguli sytë mbi të dhe tha:
ⲑ̅ⲥⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲉⲧⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲡⲉ ⲁϥⲙⲟⲩϩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲁϥⲉⲓⲱⲣⲙ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉϩⲣⲁϥ
10 “O njeri plot me çdo mashtrim dhe çdo farë ligësie, bir i djallit, armik i çdo drejtësie, a nuk do të heqësh dorë nga shtrembërimi i rrugëvë të drejta të Zotit?
ⲓ̅ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲱ ⲡⲉⲧϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲕⲣⲟϥ ⲛⲓⲙ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲑⲟⲟⲩ ⲛⲓⲙ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲇⲓⲁⲃⲟⲗⲟⲥ ⲡϫⲁϫⲉ ⲛⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥⲩⲛⲏ ⲛⲓⲙ ⲛⲅⲛⲁⲗⲟ ⲁⲛ ⲉⲕϭⲱⲱⲙⲉ ⲛⲛⲉϩⲓⲟⲟⲩⲉ ⲉⲧⲥⲟⲩⲧⲱⲛ ⲛⲧⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ
11 Tani, pra, ja, dora e Zotit është mbi ty, dhe do të verbohesh dhe nuk do ta shohësh më diellin për një farë kohe”. Menjëherë mbi të ra mjegull dhe terr: dhe ai shkonte rreth e qark duke kërkuar ndonjë që ta mbante për dore.
ⲓ̅ⲁ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲉⲓⲥ ⲧϭⲓϫ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲕ ⲁⲩⲱ ⲛⲅϣⲱⲡⲉ ⲛⲃⲗⲗⲉ ⲛⲅⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ⲉⲡⲣⲏ ϣⲁ ⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲁϩⲉⲛϩⲃⲥ ϩⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲙⲛ ⲟⲩⲕⲁⲕⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲉϥϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁ ⲛⲉⲧⲛⲁϫⲓ ⲙⲟⲉⲓⲧ ϩⲏⲧϥ
12 Atëherë prokonsulli, kur pa çfarë kishte ndodhur, besoi, i mrekulluar nga doktrina e Zotit.
ⲓ̅ⲃ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲡⲁⲛⲑⲩⲡⲁⲧⲟⲥ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲁϥⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉϥⲡⲗⲏⲥⲥⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛ ⲧⲉⲥⲃⲱ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ
13 Dhe Pali dhe shokët e vet hipën në anije nga Pafo dhe arritën nëpër det në Pergë të Panfilisë; por Gjoni u nda prej tyre dhe u kthye në Jeruzalem.
ⲓ̅ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲛⲁ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲥϭⲏⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲁⲫⲟⲥ ⲁⲩⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲉⲣⲅⲏ ⲛⲧⲡⲁⲙⲫⲩⲗⲓⲁ ⲁⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲇⲉ ⲡⲱⲣϫ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁϥⲕⲧⲟϥ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ
14 Por ata, duke vazhduar rrugën nga Perga, arritën në Antioki të Pisidisë; dhe, mbasi hynë në sinagogë ditën e shtunë, u ulën.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ϭⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲣⲅⲏ ⲁⲩⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲁⲛⲧⲓⲟⲭⲓⲁ ⲛⲧⲡⲏⲥⲓⲇⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲙⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲛⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲁⲩϩⲙⲟⲟⲥ
15 Mbas leximit të ligjit dhe të profetëve, krerët e sinagogës dërguan atyre për t’u thënë: “Vëllezër, në qoftë se keni ndonjë fjalë këshilluese për popullin, ia thoni”.
ⲓ̅ⲉ̅ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲡⲱϣ ⲇⲉ ⲙⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩϫⲟⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲛⲁⲣⲭⲓⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲟⲥ ϣⲁⲣⲟⲟⲩ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ⲉϣⲱⲡⲉ ⲟⲩⲛ ϣⲁϫⲉ ⲛⲥⲟⲡⲥ ⲛⲧⲉ ⲧⲏⲩⲧⲛⲁϫⲓⲥ ⲛⲛⲁϩⲣⲙ ⲡⲗⲁⲟⲥ
16 Atëherë Pali u ngrit dhe, mbasi bëri shenjë me dorë, tha: “Izraelitë dhe ju që druani Perëndinë, dëgjoni!
ⲓ̅ⲋ̅ⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁϥⲕⲓⲙ ⲛⲧⲉϥϭⲓϫ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲧⲉ ⲡⲓⲏⲗ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲣ ϩⲟⲧⲉ ϩⲏⲧϥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲥⲱⲧⲙ
17 Perëndia e këtij populli të Izraelit i zgjodhi etërit tanë, dhe e bëri të madh popullin gjatë qëndrimit në vendin e Egjiptit; pastaj, me krahë të fuqishëm, e nxori që andej.
ⲓ̅ⲍ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲡⲓⲏⲗ ⲁϥⲥⲱⲧⲡ ⲛⲛⲉⲛⲉⲓⲟⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲁϥϫⲓⲥⲉ ⲙⲡⲗⲁⲟⲥ ⲙⲡⲙⲁ ⲛϭⲟⲓⲗⲉ ϩⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲛⲕⲏⲙⲉ ⲁⲩⲱ ϩⲛ ⲟⲩϭⲃⲟⲓ ⲉϥϫⲟⲥⲉ ⲁϥⲛⲧⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ
18 Dhe për afro dyzet vjet i duroi në shkretëtirë.
ⲓ̅ⲏ̅ⲁϥⲥⲁⲛⲟⲩϣⲟⲩ ⲛϩⲙⲉ ⲛⲣⲟⲙⲡⲉ ϩⲓ ⲧⲉⲣⲏⲙⲟⲥ
19 Pastaj shkatërroi shtatë kombe në vendin e Kanaanit dhe ua shpërndau atyre në trashëgimi vendin e tyre.
ⲓ̅ⲑ̅ⲁϥϥⲱⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲥⲁϣϥ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ϩⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲛⲭⲁⲛⲁⲁⲛ ⲁϥϯⲡⲉⲩⲕⲁϩ ⲛⲁⲩ ⲛⲕⲗⲏⲣⲟⲛⲟⲙⲓⲁ
20 Dhe pastaj, për afro katërqind e pesëdhjetë vjet, u dha Gjyqtarë deri te profeti Samuel.
ⲕ̅ⲛⲁϥⲧⲟⲩ ϣⲉ ⲧⲁⲓⲟⲩ ⲛⲣⲟⲙⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲁϥϯ ⲛⲁⲩ ⲛⲕⲣⲏⲧⲏⲥ ϣⲁϩⲣⲁⲓ ⲉⲥⲁⲙⲟⲩⲏⲗ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ
21 Më pas ata kërkuan një mbret; dhe Perëndia u dha atyre Saulin, birin e Kisit, një burrë nga fisi i Beniaminit, për dyzet vjet.
ⲕ̅ⲁ̅ⲙⲛⲛⲥⲱⲥ ⲁⲩⲁⲓⲧⲓ ⲛⲟⲩⲣⲣⲟ ⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϯ ⲛⲁⲩ ⲛⲥⲁⲟⲩⲗ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲛϭⲓⲥ ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲫⲩⲗⲏ ⲛⲃⲉⲛⲓⲁⲙⲉⲓⲛ ⲛϩⲙⲉ ⲛⲣⲟⲙⲡⲉ
22 Pastaj Perëndia e hoqi dhe u ngjalli atyre si mbret Davidin, për të cilin dha dëshmi duke thënë: “Kam gjetur Davidin, birin e Jeseut, njeri sipas zemrës sime, i cili do të zbatojë të gjitha vullnetet e mia”.
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲡⲟⲟⲛⲉϥ ⲁϥⲧⲟⲩⲛⲉⲥ ⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲛⲁⲩ ⲉⲩⲣⲣⲟ ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲁϥⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ϩⲁⲣⲟϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲓϩⲉ ⲉⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲛⲓⲥⲥⲁⲓ ⲉϥⲛⲏⲩ ϩⲙ ⲡⲁϩⲏⲧ ⲡⲁⲓ ⲉⲧⲛⲁⲉⲓⲣⲉ ⲛⲛⲁⲟⲩⲱϣ ⲧⲏⲣⲟⲩ
23 Prej farës së këtij Perëndia, sipas premtimit të vet, i ka ngjallur Izraelit Shpëtimtarin Jezus.
ⲕ̅ⲅ̅ⲉⲃⲟⲗ ϭⲉ ϩⲙ ⲡⲉϥⲥⲡⲉⲣⲙⲁ ⲕⲁⲧⲁ ⲟⲩⲉⲣⲏⲧ ⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲧⲟⲩⲛⲟⲥ ⲙⲡⲓⲏⲗ ⲙⲡⲥⲱⲧⲏⲣ ⲓⲥ
24 Para ardhjes së tij, Gjoni predikoi një pagëzim pendimi për gjithë popullin e Izraelit.
ⲕ̅ⲇ̅ⲉⲁⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲕⲏⲣⲩⲥⲥⲉ ϩⲁⲑⲏ ⲙⲡⲉϥⲉⲓ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛⲟⲩⲃⲁⲡⲧⲓⲥⲙⲁ ⲙⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⲙⲡⲗⲁⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ
25 Dhe, kur Gjoni po e përfundonte misionin e tij, tha: “Cili pandehni se jam unë? Unë nuk jam Krishti; por ja, pas meje vjen një, të cilit unë nuk jam i denjë t’i zgjidh sandalet e këmbëve”.
ⲕ̅ⲉ̅ⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉϥⲧⲣⲟⲙⲟⲥ ⲛⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲡⲉ ⲛⲛⲁϩⲣⲙ ⲡⲙⲏⲏϣⲉ ϫⲉ ⲁϩⲣⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲙⲉⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟⲓ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ⲛⲁⲛⲟⲕ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲡⲉ ϥⲛⲏⲩ ⲙⲛⲛⲥⲱⲓ ⲡⲁⲓ ⲉⲛϯ ⲙⲡϣⲁ ⲁⲛ ⲛⲃⲱⲗ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲧⲟⲟⲩⲉ ⲛⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ
26 Vëllezër, bij të pasardhësve të Abrahamit, dhe ata prej jush që druajnë Perëndinë, juve ju është dërguar fjala e këtij shpëtimi.
ⲕ̅ⲋ̅ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ⲛϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲅⲉⲛⲟⲥ ⲛⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲣ ϩⲟⲧⲉ ϩⲏⲧϥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲛⲧⲁⲩⲧⲛⲛⲟⲟⲩ ⲛⲁⲛ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲉⲓⲟⲩϫⲁⲓ
27 Sepse banorët e Jeruzalemit dhe krerët e tyre, duke mos e njohur Këtëjezus, duke e dënuar, kanë përmbushur fjalët e profetëve që lexohen çdo të shtunë.
ⲕ̅ⲍ̅ⲛⲉⲧⲟⲩⲏϩ ⲅⲁⲣ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲙ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲁⲣⲭⲱⲛ ⲙⲡⲟⲩⲥⲟⲩⲱⲛ ⲙⲡⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲥⲙⲏ ⲛⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲉⲧⲟⲩⲱϣ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲕⲁⲧⲁ ⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲁⲩⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩϫⲟⲕⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ
28 Dhe, ndonëse nuk i gjetën asnjë faj që të meritonte vdekjen, i kërkuan Pilatit që ai të vritet.
ⲕ̅ⲏ̅ⲙⲡⲟⲩϭⲛⲗⲁⲁⲩ ⲇⲉ ⲛⲗⲟⲓϭⲉ ⲙⲙⲟⲩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲁⲓⲧⲓ ⲙⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲉⲙⲟⲩⲟⲩⲧ ⲙⲙⲟϥ
29 Dhe mbasi u kryen të gjitha gjërat që janë shkruar për të, atë e zbritën nga druri dhe e vunë në varr.
ⲕ̅ⲑ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩϫⲱⲕ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲧⲥⲏϩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲧⲃⲏⲧϥ ⲁⲩⲟⲩⲁϩϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ϩⲓ ⲡϣⲉⲁⲩⲕⲁⲁϥ ϩⲛ ⲟⲩⲧⲁⲫⲟⲥ
30 Por Perëndia e ringjalli prej të vdekurve;
ⲗ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲇⲉ ⲁϥⲧⲟⲩⲛⲟⲥϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ
31 dhe ai u pa për shumë ditë nga ata që ishin ngjitur me të nga Galilea në Jeruzalem, të cilët tani janë dëshmitarë të tij para popullit.
ⲗ̅ⲁ̅ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲁϥⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲁϩ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲛⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲃⲱⲕ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ ⲛⲁⲓ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲉⲩϣⲟⲟⲡ ⲛⲁϥ ⲙⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲛⲁϩⲣⲙ ⲡⲗⲁⲟⲥ
32 Dhe ne po ju shpallim lajmin e mirë të premtimit që u qe bërë etërve,
ⲗ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲟⲛ ϩⲱⲱⲛ ⲧⲛⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲍⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲙⲡⲉⲣⲏⲧ ⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲛⲛⲁϩⲣⲛ ⲛⲉⲛⲉⲓⲟⲧⲉ
33 duke ju thënë se Perëndia e ka përmbushur për ne, bij të tyre, duke ringjallur Jezusin, ashtu si dhe është shkruar në psalmin e dytë: “Ti je Biri im, sot më linde”.
ⲗ̅ⲅ̅ϫⲉ ⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲟⲕϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲩϣⲏⲣⲉ ⲉⲁϥⲧⲟⲩⲛⲟⲥ ⲛⲁⲛ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ ⲡⲉⲭⲥ ⲛⲑⲉ ⲉⲧϥⲥⲏϩ ϩⲙ ⲡⲙⲉϩⲥⲛⲁⲩ ⲙⲯⲁⲗⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲡⲁϣⲏⲣⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲁⲓϫⲡⲟⲕ ⲙⲡⲟⲟⲩ
34 Dhe mbasi e ka ringjallur prej të vdekurve për të mos e kthyer në kalbje, ai ka thënë kështu: “Unë do t’ju jap premtimet e sigurta të bëra Davidit”.
ⲗ̅ⲇ̅ϫⲉ ⲁϥⲧⲟⲩⲛⲟⲥϥ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲛϥⲛⲁⲧⲥⲧⲟϥ ⲁⲛ ⲉⲡⲧⲁⲕⲟ ⲁϥϫⲟⲟⲥ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ ϫⲉ ϯⲛⲁϯⲛⲏⲧⲛ ⲛⲛⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲛⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲉⲧⲛϩⲟⲧ
35 Për këtë ai thotë edhe në një psalm tjetër: “Ti nuk do të lejosh që i Shenjti yt të shohë kalbje”.
ⲗ̅ⲉ̅ϫⲉ ϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲟⲛ ϩⲛ ⲕⲉⲙⲁ ϫⲉ ⲛⲛⲉⲕϯ ⲙⲡⲉⲕⲡⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲉⲧⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲧⲁⲕⲟ
36 Sepse Davidi, mbasi zbatoi këshillën e Perëndisë në brezin e tij, vdiq dhe u bashkua me etërit e vet dhe pa kalbje,
ⲗ̅ⲋ̅ⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲙⲉⲛ ⲅⲁⲣ ϩⲛ ⲧⲉϥⲅⲉⲛⲉⲉ ⲁϥϣⲙϣⲉ ⲙⲡⲟⲩⲱϣ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁϥⲛⲕⲟⲧⲕ ⲁⲩⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲛⲁϩⲣⲛ ⲛⲉϥⲉⲓⲟⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲧⲁⲕⲟ
37 por ai, që e ka ringjallur Perëndia, nuk ka parë kalbje.
ⲗ̅ⲍ̅ⲡⲉⲛⲧⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲇⲉ ⲧⲟⲩⲛⲟⲥϥ ⲙⲡϥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲧⲁⲕⲟ
38 Le ta dini, pra, o vëllezër, se nëpërmjet tij ju është shpallur falja e mëkateve,
ⲗ̅ⲏ̅ⲙⲁⲣⲉϥⲟⲩⲱⲛϩ ϭⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ϫⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲉⲓⲥ ⲥⲉⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲛⲏⲧⲛⲙⲡⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲧⲛⲛⲟⲃⲉ ⲁⲩⲱ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲉ ⲙⲡⲉⲧⲛⲉϣϭⲙϭⲟⲙ ⲉⲧⲙⲁⲓⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲙⲱⲩⲥⲏⲥ
39 dhe se, me anë të tij, ai që beson është shfajësuar nga të gjitha gjërat, që nuk mund të shfajsohej me anë të ligjit të Moisiut.
ⲗ̅ⲑ̅ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲛⲁⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲡⲁⲓ ⲥⲉⲛⲁⲧⲙⲁⲓⲟⲟⲩ
40 Kini kujdes, pra, që të mos ju ndodhë ajo që është thënë në profetët:
ⲙ̅ϭⲱϣⲧ ϭⲉ ⲙⲡⲣⲧⲣⲉ ⲡⲉⲛⲧⲁⲩϫⲟⲟϥ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲧⲛ
41 “Shikoni, o përbuzës, mrekullohuni dhe do të treteni, sepse unë po kryej një vepër në ditët tuaja, një vepër, të cilën ju nuk do ta besonit, po t’jua tregonte dikush””.
ⲙ̅ⲁ̅ϫⲉ ⲁⲛⲁⲩ ⲉⲛⲕⲁⲧⲁⲫⲣⲟⲛⲓⲧⲏⲥ ⲛⲧⲉⲧⲛⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲧⲁⲕⲟ ϫⲉ ϯⲛⲁⲣⲟⲩϩⲱⲃ ⲁⲛⲟⲕ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲛϩⲟⲟⲩ ⲟⲩϩⲱⲃ ⲛⲛⲉⲧⲛⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲣϣⲁⲛⲟⲩⲁ ϫⲟⲟϥ ⲉⲣⲱⲧⲛ
42 Dhe kur Judenjtë dolën nga sinagoga, johebrenjtë u lutën që të shtunën e ardhshme t’u flisnin përsëri për këto gjëra.
ⲙ̅ⲃ̅ⲉⲩⲛⲏⲩ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ⲉⲧⲣⲉϥϫⲱ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲛⲛⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲕⲉⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲉⲧⲛⲏⲩ
43 Dhe, mbasi u shpërnda mbledhja, shumë nga Judenjtë dhe nga prozelitët e perëndishëm i ndiqnin Palin dhe Barnabën, të cilët, duke u folur atyre, i bindën të ngulmojnë në hir të Perëndisë.
ⲙ̅ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲉ ⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲇⲉ ⲧⲱⲛⲥ ⲁⲩⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲟⲥⲏⲗⲩⲧⲟⲥ ⲉⲧϣⲙϣⲉ ⲛⲥⲁ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲙⲛ ⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲡⲓⲑⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲧⲣⲉⲩϭⲱ ϩⲛ ⲧⲉⲭⲁⲣⲓⲥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
44 Të shtunën tjetër gati gjithë qyteti u mblodh për të dëgjuar fjalën e Perëndisë.
ⲙ̅ⲇ̅ϩⲙ ⲡⲕⲉⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲇⲉ ⲥⲭⲉⲇⲟⲛ ⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲧⲏⲣⲥ ⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲉⲥⲱⲧⲙ ⲉⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ
45 Por Judenjtë, duke parë turmën, u mbushën me smirë dhe u kundërviheshin thënieve të Palit, duke kundërshtuar dhe duke blasfemuar.
ⲙ̅ⲉ̅ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁⲩⲙⲟⲩϩ ⲛⲕⲱϩ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯ ⲟⲩⲃⲉ ⲛⲉⲧⲉⲣⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲩϫⲓ ⲟⲩⲁ
46 Atëherë Pali dhe Barnaba, duke folur lirisht, thanë: “Ishte e nevojshme që fjala e Perëndisë t’ju shpallej ju më së pari; por, ngaqë ju e hidhni poshtë dhe nuk e çmoni veten të denjë për jetën e përjetshme, ja, ne po u drejtohemi johebrenjve. (aiōnios g166)
ⲙ̅ⲋ̅ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲙⲛ ⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲁⲩⲡⲁⲣⲣⲏⲥⲓⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲉ ⲟⲩⲁⲛⲁⲅⲕⲁⲓⲟⲛ ⲡⲉ ⲉϫⲱ ⲛⲏⲧⲛ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲉⲡⲉⲓⲇⲏ ⲧⲉⲧⲛⲛⲟⲩϫⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲧⲛⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲁⲛ ϫⲉ ⲧⲉⲧⲛⲙⲡϣⲁ ⲙⲡⲱⲛϩ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲧⲛⲛⲁⲕⲧⲟⲛ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ (aiōnios g166)
47 Sepse kështu na ka urdhëruar Zoti: “Unë të vura si dritë të johebrenjve, që ti ta çosh shpëtimin deri në skajin e dheut””.
ⲙ̅ⲍ̅ⲧⲁⲓ ⲅⲁⲣ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲛⲧⲁⲧⲉⲅⲣⲁⲫⲏ ϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲓⲕⲱ ⲙⲙⲟⲕ ⲛⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲧⲣⲉⲕϣⲱⲡⲉ ⲉⲩⲟⲩϫⲁⲓ ϣⲁ ⲁⲣⲏϫϥ ⲙⲡⲕⲁϩ
48 Johebrenjtë, kur dëgjuan, u gëzuan dhe lëvdonin fjalën e Zotit; dhe të gjithë sa ishin të paracaktuar për jetën e pasosur besuan. (aiōnios g166)
ⲙ̅ⲏ̅ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲁⲩⲣⲁϣⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲧⲟϣⲟⲩ ⲉⲡⲱⲛϩ ϣⲁ ⲉⲛⲉϩ (aiōnios g166)
49 Dhe fjala e Zotit përhapej në mbarë atë vend.
ⲙ̅ⲑ̅ⲡϣⲁϫⲉ ⲇⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲛ ⲧⲉⲭⲱⲣⲁ ⲧⲏⲣⲥ
50 Por Judenjtë i nxitën disa gra të perëndishme të shtresës së lartë, si dhe parinë e qytetit, dhe ngjallën një përndjekje kundër Palit dhe Barnabës dhe i dëbuan jashtë kufijve të tyre.
ⲛ̅ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲇⲉ ⲁⲩⲧⲃⲏⲥ ⲛⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲛⲣⲙⲙⲁⲟ ⲉⲧϣⲙϣⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲛⲟϭ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲁⲩⲧⲟⲩⲛⲉⲥ ⲟⲩⲇⲓⲱⲅⲙⲟⲥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲙⲛ ⲃⲁⲣⲛⲁⲃⲁⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲛⲟϫⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲩⲧⲟϣ
51 Atëherë ata, mbasi shkundën pluhurin e këmbëve të tyre kundër tyre, shkuan në Ikon.
ⲛ̅ⲁ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲛⲉϩ ⲡϣⲟⲉⲓϣ ⲛⲛⲉⲩⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲟⲩ ⲁⲩⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϩⲓⲕⲟⲛⲓⲟⲥ
52 Dhe dishepujt ishin mbushur me gëzim dhe me Frymën e Shenjtë.
ⲛ̅ⲃ̅ⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲇⲉ ⲁⲩⲙⲟⲩϩ ⲛⲣⲁϣⲉ ϩⲓ ⲡⲛⲁ ⲉϥⲟⲩⲁⲁⲃ
