Veprat e Apostujve 11

1 Ndërkaq apostujt dhe vëllezërit që ishin në Jude morën vesh se edhe johebrenjtë kishin pranuar fjalën e Perëndisë.

Апостолоря и пхрала андэ Иудея ашундэ, со авэр народоря прилинэ лав Дэвлэско.

2 Dhe, kur Pjetri u ngjit në Jeruzalem, ata që ishin rrethprerë haheshin me të,

Колэсти, кала о Пэтро авиля андо Иерусалимо, патикунэ андай обшындэ иудеёря ашыле тэ пхэнэн лэсти, со лэнди када на чялёл.

3 duke thënë: “Ti hyre në shtëpi të njerëzve të parrethprerë dhe hëngre me ta!”.

— Ту пхирдян кай найобшындэ и хасас лэнца, — пхэнэнас онэ.

4 Por Pjetri, duke nisur nga fillimi, u shpjegoi atyre me radhë ngjarjet duke thënë:

Тунчи Пэтро ашыля екх пала аврэстэ тэ роспхэнэн лэнди, сар вся тердяпэ.

5 “Unë po lutesha në qytetin e Jopes, kur u rrëmbeva në ekstazë dhe pashë një vegim: një send, që i ngjante një çarçafi të madh të kapur në të katër cepat, po zbriste si të ulej poshtë prej qiellit dhe arriti deri tek unë.

— Мэ сымас андо форо Яфа и мангавас Дэвлэс, — пхэндя вов, — и андэ кодья вряма манди сас дикхимос: варисо, сар баро паринд, саво подритярдёласпэ штарэ ригэндар, змукэласпэ пав болыбэн ворта кордэ, кай мэ сас.

6 Duke shikuar me vëmendje brenda, dallova dhe pashë katërkëmbësha, bisha, zvarranikë të tokës dhe shpendë të qiellit.

Мэ задикхлем кордэ и дикхлем штарэпэрнэнго черутнэско и вэшэско ското, сапэн и чириклен.

7 Dhe dëgjova një zë që më thoshte: “Pjetër, çohu, ther dhe ha!”.

Тунчи мэ ашундэм гласо, саво пхэнэлас манди: «Пэтро, вщи, зашын и ха».

8 Por unë thashë: “Kurrsesi, o Zot, sepse nuk më ka hyrë kurrë në gojë asgjë e papastër ose e ndotur”.

Ай мэ пхэндэм: «Нисар нащи, Рай! Мэ никала на хавас нисо магрисардо и найжужо».

9 Por zëri m’u përgjigj për të dytën herë nga qielli: “Gjërat që Perëndia i ka pastruar, ti mos i bëj të papastra!”.

Гласо пав болыбэн пхэндя манди дуйто моло: «На акхар магрисардэса кода, со Дэл жужардя».

10 Dhe kjo ndodhi tri herë; pastaj gjithçka u tërhoq përsëri në qiell.

Кадя сас трин молоря, и тунчи када вся сас вазгло упалэ пэ болыбэн.

11 Në po atë moment tre njerëz, që i pata dërguar në Cezare, u paraqitën në shtëpinë ku ndodhesha unë.

Андэ кодья ж вряма пашав чер, кай мэ сымас, тэрдиле трин мануша, бишалдэ манди андай Кесария.

12 Dhe Fryma më tha të shkoj me ta, pa pasë kurrfarë ngurrimi. Me mua erdhën edhe këta gjashtë vëllezër, dhe kështu hymë në shtëpinë e atij njeriu.

Духо пхэндя манди тэ жав лэнца и ни пала со тэ на пушав. Акэ, кала шов пхрала жыле манца, и амэ авиле андо чер колэстэ, ко ман акхардя.

13 Ai na tregoi se si kishte parë një engjëll që u paraqit në shtëpinë e tij dhe i tha: “Dërgo njerëz në Jope dhe thirre Simonin, të mbiquajtur Pjetër.

Вов роспхэндя амэнди пала кода, сар вов дикхля пашай пэстэ ангелос, саво тэрдёлас и пхэнэлас лэсти: «Бишал манушэн андэ Яфа палав Симоно, савэс бушон Пэтро,

14 Ai do të të thotë fjalët, me anë të të cilave do të shpëtohesh ti dhe gjithë shtëpia jote”.

и вов пхэнэла тути лава, сар ту и всаворо тиро йири авэна фэрисардэ».

15 Sapo kisha filluar të flas, kur Fryma e Shenjtë zbriti mbi ta, sikurse kishte zbritur në fillim mbi ne.

Кала мэ ашылем тэ дав дума, пэр лэндэ сжыля Свэнто Духо кадя ж, сар Вов сжыля майанглал пэ амэндэ.

16 Atëherë m’u kujtua fjala e Zotit që thoshte: “Gjoni pagëzoi me ujë, por ju do të pagëzoheni me Frymën e Shenjtë”.

Тунчи манди авиле по гындо лава Раестирэ: «Иоано болэлас андо паи, ай тумэ авэна болдэ Свэнтонэ Духоса».

17 Në qoftë se Perëndia, pra, u dha atyre të njëjtën dhuratë që kemi marrë ne, që besuam në Zotin Jezu Krisht, kush isha unë që të mund t’i kundërvihesha Perëndisë?”.

Колэсти, сар о Дэл дя лэнди кодва ж даро, со и амэнди, савэ патяйле андо Рай Исусо Христосо, ай ко мэ кацаво, кай тэ на домукав лэ Дэвлэс?

18 Si i dëgjuan këto fjalë, ata u qetësuan dhe përlëvdonin Perëndinë, duke thënë: “Perëndia, pra, edhe johebrenjve u dha pendesën për t’u dhënë jetën!”.

Кала онэ када выашундэ, онэ вся полинэ и лашардэ лэ Дэвлэс тай пхэндэ: — Душол, о Дэл дя тэ каисавэн и аврэ народонэнди, кай и онэ тэ прилэн жувимос!

19 Ndërkaq ata që ishin shpërndarë për shkak të përndjekjes që nisi me Stefanin, arritën deri në Feniki, në Qipro dhe në Antioki, duke mos ia shpallur fjalën asnjë tjetri, përveç Judenjve.

Ай кола, савэн рострадэ, кала гонинас палав Стэфано, дожыле кай Финикия, Кипро и Антиохия и роспхэнэнас лав Дэвлэско качи иудеёнди.

20 Por disa prej tyre me origjinë nga Qipro dhe nga Kirenea, kur arritën në Antioki, filluan t’u flasin Grekëve, duke shpallur Zotin Jezus.

Коисавэ лэндар сас андай Кипро и Киринея. Онэ авиле андэ Антиохия и роспхэнэнас Радосаво Лав палав Рай Исусо кадя ж и лэ элинистонэнди.

21 Dhe dora e Zotit ishte me ta; dhe një numër i madh besoi dhe u kthye te Zoti.

Васт лэ Раеско сас лэнца, и фартэ бут патяйле и обрисайле кав Рай.

22 Lajmi i kësaj arriti në vesh të kishës që ishte në Jeruzalem; dhe ata dërguan Barnabën, që të shkonte deri në Antioki.

Лав пала када дожыля кай кхандири андо Иерусалимо. Котар бишалдэ андэ Антиохия Варнавас.

23 Kur ai arriti, shikoi hirin e Perëndisë, u gëzua dhe i nxiti të gjithë t’i qëndrojnë besnikë Zotit, me dëshirën e zemrës,

Кала Варнава авиля и дикхля мищимос Дэвлэско, вов радосайля и мангэлас всаворэн тэ ашэнпэ андэ пэстирэ водя чячюнэ англав Рай.

24 sepse ai ishte njeri i mirë, plot me Frymë të Shenjtë dhe besim. Dhe një numër i madh personash iu shtua Zotit.

Варнава сас лашо мануш, пхэрдярдо Свэнтонэ Духоса и патявимаса. И бут мануша ашыле тэ патян андо Рай.

25 Pastaj Barnaba u nis për në Tars për të kërkuar Saulin dhe, si e gjeti, e çoi në Antioki.

Тунчи Варнава жыля андо Тарсо, кай тэ аракхэл котэ лэ Савлос.

26 Dhe plot një vit ata u bashkuan me atë kishë dhe mësuan një numër të madh njerëzish; dhe, për të parën herë në Antioki, dishepujt u quajtën të Krishterë.

Вов аракхля лэс тай андя андэ Антиохия. Всаворо бэрш онэ ашэнаспэ андэ антиохийско кхандири и сытярэнас бутэ манушэн. Андэ Антиохия майанглал лэ сытярнэн линэ тэ акхарэн христианоря.

27 Në ato ditë disa profetë zbritën nga Jeruzalemi në Antioki.

Андэ кадья вряма андав Иерусалимо андэ Антиохия авиле коисавэ пророкоря.

28 Dhe një nga ata, me emër Agab, u ngrit dhe nëpërmjet Frymës parathoshte se do të ndodhte në mbarë botën një zi e madhe buke; dhe kjo ndodhi më vonë në kohën nën Klaud Cezarit.

Екх лэндар, савэс акхарэнас Агаво, вщиля и пхэндя лэ Духостар, со пай всавори пхув авэла баро бокхалимос, со и тердиля андэ вряма, кала сас императоро Клавдиё.

29 Atëherë dishepujt, secili sipas mundësive të tij, vendosën t’u çojnë një ndihmë vëllezërve që banonin në Jude.

Колэсти сытярнэ закамле тэ подритярэн ловэнца лэ пхралэн, савэ жувэнас андэ Иудея, кастэ скачи выжалас.

30 Dhe këtë ata e bënë, duke ua dërguar pleqve me anë të Barnabës dhe të Saulit.

Онэ кадя и стердэ, тай бишалдэ лэ Варнавас и Савлос тэ андярэн ловэ, савэ онэ стидэ, и тэ отдэн пхурэдэрэнди.