< Veprat e Apostujve 11 >

1 Ndërkaq apostujt dhe vëllezërit që ishin në Jude morën vesh se edhe johebrenjtë kishin pranuar fjalën e Perëndisë.
Jinanji’ o Firàheñeo naho o roahalahy nanitsike Iehodào te nandrambe o tsaran’ Añahareo ka o kilakila ondatio.
2 Dhe, kur Pjetri u ngjit në Jeruzalem, ata që ishin rrethprerë haheshin me të,
Aa ie nionjoñe mb’e Ierosaleme mb’eo t’i Petera, le tiniñe’o mpiamy sinavatseio
3 duke thënë: “Ti hyre në shtëpi të njerëzve të parrethprerë dhe hëngre me ta!”.
ami’ty hoe: Nihovae’o ty anjomba’ o tsy nisavareñeo naho nitraofa’o fikama.
4 Por Pjetri, duke nisur nga fillimi, u shpjegoi atyre me radhë ngjarjet duke thënë:
Fe natalili’ i Petera am’iereo boak’ am-baloha’e naho nampalan­gese’e ami’ty filaha’e ty hoe:
5 “Unë po lutesha në qytetin e Jopes, kur u rrëmbeva në ekstazë dhe pashë një vegim: një send, që i ngjante një çarçafi të madh të kapur në të katër cepat, po zbriste si të ulej poshtë prej qiellit dhe arriti deri tek unë.
Zaho nilolok’ an-drova e Jopa añe, le niaroñaroñe vaho nalangesan-draha. Nitreako ty raha hoe lamba bey nizotso boak’ andindìñe ey, nazetse an-kotso-efatse le navotrak’ amako.
6 Duke shikuar me vëmendje brenda, dallova dhe pashë katërkëmbësha, bisha, zvarranikë të tokës dhe shpendë të qiellit.
Ie hinareko naho nañotsohotso, le naheoko t’ie biby aman-tomboke efa’ ty tane toio naho biby hako naho raha milaly vaho voron-tioke.
7 Dhe dëgjova një zë që më thoshte: “Pjetër, çohu, ther dhe ha!”.
Le tsinanoko ty fiarañanañañe nanao amako ty hoe, Miongaha, Petera, Mandentà vaho mikamà.
8 Por unë thashë: “Kurrsesi, o Zot, sepse nuk më ka hyrë kurrë në gojë asgjë e papastër ose e ndotur”.
Le hoe raho: Sondo’e, Rañandria! Mbe lia’e tsy nizilihan-draha faly ndra tsy malio ty am-bavako ao.
9 Por zëri m’u përgjigj për të dytën herë nga qielli: “Gjërat që Perëndia i ka pastruar, ti mos i bëj të papastra!”.
Fe nanoiñe fañindroe’e i fiarañanañañe an­dindìñey ami’ty hoe: Ko atao faly ze fa nilioven’ Añahare.
10 Dhe kjo ndodhi tri herë; pastaj gjithçka u tërhoq përsëri në qiell.
Le hene nanoeñe in-telo ka zay vaho nitariheñe mb’andindiñe eñe.
11 Në po atë moment tre njerëz, që i pata dërguar në Cezare, u paraqitën në shtëpinë ku ndodhesha unë.
Tsatok’ añ’ anjomba nitobohako eo amy zao t’indaty telo nahitrik’ amako boak’ e Kaisaria añe.
12 Dhe Fryma më tha të shkoj me ta, pa pasë kurrfarë ngurrimi. Me mua erdhën edhe këta gjashtë vëllezër, dhe kështu hymë në shtëpinë e atij njeriu.
Le nisaontsie’ i Arofoy ty hindrezako lia fa tsy hivazobazotse. Nitrao-dia amako ka o roahalahy eneñe retiañe te nizilik’ añ’ anjomba’ indatiy.
13 Ai na tregoi se si kishte parë një engjëll që u paraqit në shtëpinë e tij dhe i tha: “Dërgo njerëz në Jope dhe thirre Simonin, të mbiquajtur Pjetër.
Natoro’e anay t’ie nahaisake anjely nijohañe añ’anjomba’e ao nanao ty hoe: Ampisangitrifo ondaty homb’e Jopa añe hikanjy i Simona atao Petera,
14 Ai do të të thotë fjalët, me anë të të cilave do të shpëtohesh ti dhe gjithë shtëpia jote”.
ie ty hinday tsara ama’o maharombak’ azo naho o añ’anjomba’o iabio.
15 Sapo kisha filluar të flas, kur Fryma e Shenjtë zbriti mbi ta, sikurse kishte zbritur në fillim mbi ne.
Ie vaho nitaroñeko, le nivotra­k’ am’ iereo i Arofo Masiñey manahake taman-tikañe am-baloha’e.
16 Atëherë m’u kujtua fjala e Zotit që thoshte: “Gjoni pagëzoi me ujë, por ju do të pagëzoheni me Frymën e Shenjtë”.
Le nitiahiko ty nisaontsie’ i Talè ty hoe: Toe nampilipotse an-drano ao t’i Jaona, fe halipotse amy Arofo Masiñey nahareo.
17 Në qoftë se Perëndia, pra, u dha atyre të njëjtën dhuratë që kemi marrë ne, që besuam në Zotin Jezu Krisht, kush isha unë që të mund t’i kundërvihesha Perëndisë?”.
Aa kanao natolon’ Añahare iareo i falalàñe natolo’e antika niato am’ Iesoà Norizañeiy, le ia v’irahoo, te hanebañe an’ Andrianañahare?
18 Si i dëgjuan këto fjalë, ata u qetësuan dhe përlëvdonin Perëndinë, duke thënë: “Perëndia, pra, edhe johebrenjve u dha pendesën për t’u dhënë jetën!”.
Ie nahajanjiñe zay, le nianjiñe iereo, nibango an’Andrianañahare, ami’ty hoe: Fa tinolon’ Añahare fisolohoan-ko aman-kaveloñe ka o kilakila ondatio!
19 Ndërkaq ata që ishin shpërndarë për shkak të përndjekjes që nisi me Stefanin, arritën deri në Feniki, në Qipro dhe në Antioki, duke mos ia shpallur fjalën asnjë tjetri, përveç Judenjve.
Ie amy zao, fa nañavelo sikal’ e Foinika añe naho e Kiprosy añe naho mb’e Antiokia mb’eo ondaty napara­tsà’ i fampisoañañe ty amy Stefana zay nitsey i tsaray, tsy ama’ ia naho tsy amo Jiosio avao.
20 Por disa prej tyre me origjinë nga Qipro dhe nga Kirenea, kur arritën në Antioki, filluan t’u flasin Grekëve, duke shpallur Zotin Jezus.
Fe ty ila’ iereo, o nte Kiprosy naho nte Kirenèo, ro niheo mb’e Antiokia mb’eo nitalily amo Grikao nitaroñe Iesoà Talè.
21 Dhe dora e Zotit ishte me ta; dhe një numër i madh besoi dhe u kthye te Zoti.
Nañimba iareo ty fità’ i Talè, le maro ty niantoke vaho nitolik’ amy Talè.
22 Lajmi i kësaj arriti në vesh të kishës që ishte në Jeruzalem; dhe ata dërguan Barnabën, që të shkonte deri në Antioki.
Nizilik’am-pijanjiña’ i Fivory e Ierosaleme añey ty talily ty am’ iereo, vaho nahitri’ iereo mb’ Antiokia añe t’i Barnabasy.
23 Kur ai arriti, shikoi hirin e Perëndisë, u gëzua dhe i nxiti të gjithë t’i qëndrojnë besnikë Zotit, me dëshirën e zemrës,
Ie pok’ añe, naho niisa’e ty hasoan’ Añahare, le niehake vaho hene no­sihe’e ho lili-po amy Talè an-kaampon’ arofo.
24 sepse ai ishte njeri i mirë, plot me Frymë të Shenjtë dhe besim. Dhe një numër i madh personash iu shtua Zotit.
Ondaty vañon-dre, lifotse i Arofo Masiñey naho fatokisañe, vaho maro t’indaty nitovoñe amy Talè.
25 Pastaj Barnaba u nis për në Tars për të kërkuar Saulin dhe, si e gjeti, e çoi në Antioki.
Le nionjoñe mb’e Tarsosy mb’eo re nipay i Saole;
26 Dhe plot një vit ata u bashkuan me atë kishë dhe mësuan një numër të madh njerëzish; dhe, për të parën herë në Antioki, dishepujt u quajtën të Krishterë.
ie tendreke, le nandese’e mb’Antiokia añe. Aa le naha ritse taoñe raike iereo nifampikaoñe amy Fivoriy naho nañoke ondaty. E Antiokia ao ty namotorañe ty fikanjiañe o mpiama’eo ty hoe: Mpiami-Norizañey.
27 Në ato ditë disa profetë zbritën nga Jeruzalemi në Antioki.
Tamy andro rezay niheo mb’e Antiokia mb’eo ty mpitoky boak’ Ierosaleme añe.
28 Dhe një nga ata, me emër Agab, u ngrit dhe nëpërmjet Frymës parathoshte se do të ndodhte në mbarë botën një zi e madhe buke; dhe kjo ndodhi më vonë në kohën nën Klaud Cezarit.
Niongake ty atao Agabo, mpiam’ iereo, naho nitoroa’e añamy Arofoy te handrambañe ty tane bey toy ty san-kerè. (Le nitendrek’ amy andro’ i Klaodio mpanjaka izay).
29 Atëherë dishepujt, secili sipas mundësive të tij, vendosën t’u çojnë një ndihmë vëllezërve që banonin në Jude.
Aa le nilahatse o mpiatoo, te songa ondaty ami’ty hahalefea’e ty hisangitri-palalàñe amo roahalahy mimo­neñe e Iehodà añeo.
30 Dhe këtë ata e bënë, duke ua dërguar pleqve me anë të Barnabës dhe të Saulit.
Nanoe’ iereo, le nahitri’ iereo mb’amo mpiaoloo am-pità’ i Barnabasy naho i Saole.

< Veprat e Apostujve 11 >