Veprat e Apostujve 11
1 Ndërkaq apostujt dhe vëllezërit që ishin në Jude morën vesh se edhe johebrenjtë kishin pranuar fjalën e Perëndisë.
Now the Apostles and the brethren who were throughout Judaea heard that, the nations also, had welcomed the word of God.
2 Dhe, kur Pjetri u ngjit në Jeruzalem, ata që ishin rrethprerë haheshin me të,
And, when Peter came up unto Jerusalem, they of the circumcision began to find fault with him,
3 duke thënë: “Ti hyre në shtëpi të njerëzve të parrethprerë dhe hëngre me ta!”.
Saying—he went in unto men uncircumcised, and did eat with them.
4 Por Pjetri, duke nisur nga fillimi, u shpjegoi atyre me radhë ngjarjet duke thënë:
But Peter, making a beginning, went on to set forth the matter unto them in order, saying—
5 “Unë po lutesha në qytetin e Jopes, kur u rrëmbeva në ekstazë dhe pashë një vegim: një send, që i ngjante një çarçafi të madh të kapur në të katër cepat, po zbriste si të ulej poshtë prej qiellit dhe arriti deri tek unë.
I was in the city of Joppa praying, and saw in a trance, a vision: —coming down a sort of vessel, like a large sheet, by four corners, being let down out of heaven, and it came even unto me:
6 Duke shikuar me vëmendje brenda, dallova dhe pashë katërkëmbësha, bisha, zvarranikë të tokës dhe shpendë të qiellit.
Into which steadfastly looking, began to observe, and saw the quadrupeds of the earth, and the wild beasts, and the creeping things, and the birds of heaven.
7 Dhe dëgjova një zë që më thoshte: “Pjetër, çohu, ther dhe ha!”.
Moreover heard a voice also, saying unto me—Rise, Peter! slay and eat.
8 Por unë thashë: “Kurrsesi, o Zot, sepse nuk më ka hyrë kurrë në gojë asgjë e papastër ose e ndotur”.
But I said—By no means, Lord, because, a common or unclean thing, hath at no time entered into my mouth.
9 Por zëri m’u përgjigj për të dytën herë nga qielli: “Gjërat që Perëndia i ka pastruar, ti mos i bëj të papastra!”.
And a voice answered, a second time, out of heaven—What things, God, hath cleansed, be not, thou, making common.
10 Dhe kjo ndodhi tri herë; pastaj gjithçka u tërhoq përsëri në qiell.
And, this, took place thrice, —and the whole was drawn up again into heaven;
11 Në po atë moment tre njerëz, që i pata dërguar në Cezare, u paraqitën në shtëpinë ku ndodhesha unë.
And lo! immediately, three men halted at the house wherein we were, sent from Caesarea unto me.
12 Dhe Fryma më tha të shkoj me ta, pa pasë kurrfarë ngurrimi. Me mua erdhën edhe këta gjashtë vëllezër, dhe kështu hymë në shtëpinë e atij njeriu.
And the Spirit bade me go with them, nothing doubting. And there went with me these six brethren also; and we entered into the house of the man,
13 Ai na tregoi se si kishte parë një engjëll që u paraqit në shtëpinë e tij dhe i tha: “Dërgo njerëz në Jope dhe thirre Simonin, të mbiquajtur Pjetër.
And he related to us how he had seen the messenger in his house, standing, and saying—Send away unto Joppa, and fetch Simon, who is surnamed Peter;
14 Ai do të të thotë fjalët, me anë të të cilave do të shpëtohesh ti dhe gjithë shtëpia jote”.
Who shall speak words unto thee, whereby thou shall be saved, thou, and all thy house.
15 Sapo kisha filluar të flas, kur Fryma e Shenjtë zbriti mbi ta, sikurse kishte zbritur në fillim mbi ne.
And, as I began to be speaking, the Holy Spirit fell upon them, just as upon us also at the beginning.
16 Atëherë m’u kujtua fjala e Zotit që thoshte: “Gjoni pagëzoi me ujë, por ju do të pagëzoheni me Frymën e Shenjtë”.
And I was put in mind of the word of the Lord, how he used to say—John, indeed, immersed with water; but, ye, shall be immersed in Holy Spirit.
17 Në qoftë se Perëndia, pra, u dha atyre të njëjtën dhuratë që kemi marrë ne, që besuam në Zotin Jezu Krisht, kush isha unë që të mund t’i kundërvihesha Perëndisë?”.
If therefore the like free-gift God gave unto them, as even unto us, when we had believed upon the Lord Jesus Christ, who was, I, that could withstand God?
18 Si i dëgjuan këto fjalë, ata u qetësuan dhe përlëvdonin Perëndinë, duke thënë: “Perëndia, pra, edhe johebrenjve u dha pendesën për t’u dhënë jetën!”.
And, having heard these things, they held their peace, and glorified God, saying—Hence, even unto the nations, God hath granted repentance unto life.
19 Ndërkaq ata që ishin shpërndarë për shkak të përndjekjes që nisi me Stefanin, arritën deri në Feniki, në Qipro dhe në Antioki, duke mos ia shpallur fjalën asnjë tjetri, përveç Judenjve.
They, therefore, who had been scattered abroad by reason of the tribulation that took place on account of Stephen, passed through as far as Phoenice and Cyprus and Antioch, unto no one speaking the word, save alone unto Jews.
20 Por disa prej tyre me origjinë nga Qipro dhe nga Kirenea, kur arritën në Antioki, filluan t’u flasin Grekëve, duke shpallur Zotin Jezus.
And there were some from among them, Cyprians and Cyrenians, who, indeed, coming unto Antioch, began speaking, even unto the Grecian Jews, announcing the glad tidings as to the Lord Jesus;
21 Dhe dora e Zotit ishte me ta; dhe një numër i madh besoi dhe u kthye te Zoti.
And the hand of the Lord was with them, and a great number—they who believed—turned unto the Lord.
22 Lajmi i kësaj arriti në vesh të kishës që ishte në Jeruzalem; dhe ata dërguan Barnabën, që të shkonte deri në Antioki.
And the matter was reported in the hearing of the assembly that was in Jerusalem, concerning them; and they sent forth Barnabas, as far as Antioch;
23 Kur ai arriti, shikoi hirin e Perëndisë, u gëzua dhe i nxiti të gjithë t’i qëndrojnë besnikë Zotit, me dëshirën e zemrës,
Who, arriving, and seeing the favour which was of God, rejoiced, and went on to beseech all, with the purpose of their heart, to abide [in] the Lord;
24 sepse ai ishte njeri i mirë, plot me Frymë të Shenjtë dhe besim. Dhe një numër i madh personash iu shtua Zotit.
Because he was a good man, and full of Holy Spirit and faith; and a considerable multitude were added unto the Lord.
25 Pastaj Barnaba u nis për në Tars për të kërkuar Saulin dhe, si e gjeti, e çoi në Antioki.
He went away, however, unto Tarsus, to seek up Saul;
26 Dhe plot një vit ata u bashkuan me atë kishë dhe mësuan një numër të madh njerëzish; dhe, për të parën herë në Antioki, dishepujt u quajtën të Krishterë.
And, finding him, he brought him unto Antioch. And so it was with them, that, for a whole year, they were brought together in the assembly, and taught a considerable multitude; also that the disciples, first in Antioch, were called, Christians.
27 Në ato ditë disa profetë zbritën nga Jeruzalemi në Antioki.
Now, in these days, there came down from Jerusalem, prophets, unto Antioch.
28 Dhe një nga ata, me emër Agab, u ngrit dhe nëpërmjet Frymës parathoshte se do të ndodhte në mbarë botën një zi e madhe buke; dhe kjo ndodhi më vonë në kohën nën Klaud Cezarit.
And one from among them, by name Agabus, rising up, gave a sign, through means of the Spirit, that, a great famine, was coming over all the inhabited earth; which, indeed, came to pass under Claudius.
29 Atëherë dishepujt, secili sipas mundësive të tij, vendosën t’u çojnë një ndihmë vëllezërve që banonin në Jude.
And, according as any one of the disciples was being prospered, they each one of them set apart [something] for ministering, to send unto the brethren, who dwelt in Jerusalem; —
30 Dhe këtë ata e bënë, duke ua dërguar pleqve me anë të Barnabës dhe të Saulit.
Which thing they also did, sending it unto the Elders, through the hand of Barnabas and Saul.
