Veprat e Apostujve 11

1 Ndërkaq apostujt dhe vëllezërit që ishin në Jude morën vesh se edhe johebrenjtë kishin pranuar fjalën e Perëndisë.

Joote kod owete modak Judea duto nowinjo ni joma ok jo-Yahudi bende noserwako Wach Nyasaye.

2 Dhe, kur Pjetri u ngjit në Jeruzalem, ata që ishin rrethprerë haheshin me të,

Omiyo kane Petro odhi Jerusalem, to joma oyie kuom Kristo ma jo-Yahudi nokwere

3 duke thënë: “Ti hyre në shtëpi të njerëzve të parrethprerë dhe hëngre me ta!”.

kawacho niya, “Donge ne idhi e od joma ok jo-Yahudi mi ichiemo kodgi.”

4 Por Pjetri, duke nisur nga fillimi, u shpjegoi atyre me radhë ngjarjet duke thënë:

To Petro nochako leronegi tiend gik moko duto mane osetimore, e yo mawinjore maler, kowacho niya,

5 “Unë po lutesha në qytetin e Jopes, kur u rrëmbeva në ekstazë dhe pashë një vegim: një send, që i ngjante një çarçafi të madh të kapur në të katër cepat, po zbriste si të ulej poshtë prej qiellit dhe arriti deri tek unë.

“Ne antiere e dala mar Jopa ka alemo, to ka ayula wangʼ notera, ne aneno fweny. Ne aneno gima chalo suka malach kiloro piny koa e polo, komak kondene angʼwen. Nolor sukano nyaka kama ne antie.

6 Duke shikuar me vëmendje brenda, dallova dhe pashë katërkëmbësha, bisha, zvarranikë të tokës dhe shpendë të qiellit.

Ne angʼiyo iye mi aneno kit le mopidhi man-gi tiende angʼwen manie piny, gi le mager mag bungu, kod le mamol, gi winy mafuyo e kor polo.

7 Dhe dëgjova një zë që më thoshte: “Pjetër, çohu, ther dhe ha!”.

Bangʼe nawinjo dwol moro kawachona ni, ‘Petro, aa malo, mondo ineg gimoro kuom gigo icham.’

8 Por unë thashë: “Kurrsesi, o Zot, sepse nuk më ka hyrë kurrë në gojë asgjë e papastër ose e ndotur”.

“An to ne adwoko ni, ‘Ooyo Ruoth! Onge gima kwero kata mochido mosedonjo e dhogani nyaka nene.’

9 Por zëri m’u përgjigj për të dytën herë nga qielli: “Gjërat që Perëndia i ka pastruar, ti mos i bëj të papastra!”.

“Dwolno moa e polo nowuoyo koda kendo nyadiriyo kawachona ni, ‘Kik iluong gimoro amora ma Nyasaye osepwodho ni ok ler.’

10 Dhe kjo ndodhi tri herë; pastaj gjithçka u tërhoq përsëri në qiell.

Gima kamano notimore nyadidek, eka sukano nokaw modwoki e polo kendo.

11 Në po atë moment tre njerëz, që i pata dërguar në Cezare, u paraqitën në shtëpinë ku ndodhesha unë.

“E sa nogo ji adek mane oor ira koa Kaisaria nobiro mochopo e ot mane antie.

12 Dhe Fryma më tha të shkoj me ta, pa pasë kurrfarë ngurrimi. Me mua erdhën edhe këta gjashtë vëllezër, dhe kështu hymë në shtëpinë e atij njeriu.

Roho Maler nonyisa ni kik adeki ma ok adhi kodgi. Jowete auchielgi bende nodhi koda, mine wadonjo e od Kornelio.

13 Ai na tregoi se si kishte parë një engjëll që u paraqit në shtëpinë e tij dhe i tha: “Dërgo njerëz në Jope dhe thirre Simonin, të mbiquajtur Pjetër.

Nonyisowa kaka ne oseneno malaika kofwenyore e ode mowachone ni, ‘Or jomoko Jopa mondo oluongni Simon miluongo ni Petro.

14 Ai do të të thotë fjalët, me anë të të cilave do të shpëtohesh ti dhe gjithë shtëpia jote”.

Obiro keloni wach mabiro miyo iyud warruok, in kaachiel gi joodi duto.’

15 Sapo kisha filluar të flas, kur Fryma e Shenjtë zbriti mbi ta, sikurse kishte zbritur në fillim mbi ne.

“To e sa ma ne achako wuoyo, ema Roho Maler nolor kuomgi, mana kaka wan bende noselor kuomwa mokwongo.

16 Atëherë m’u kujtua fjala e Zotit që thoshte: “Gjoni pagëzoi me ujë, por ju do të pagëzoheni me Frymën e Shenjtë”.

Eka naparo kaka Ruoth nosewacho motelo ni, ‘Johana nobatiso ji gi pi, to un ibiro batisou gi Roho Maler.’

17 Në qoftë se Perëndia, pra, u dha atyre të njëjtën dhuratë që kemi marrë ne, që besuam në Zotin Jezu Krisht, kush isha unë që të mund t’i kundërvihesha Perëndisë?”.

Emomiyo ka Nyasaye nomiyogi mana mich achielno ma wan bende nomiyowa kane wayie kuom Ruoth Yesu Kristo, koro an to an ngʼa ma dine agengʼ tich Nyasaye!”

18 Si i dëgjuan këto fjalë, ata u qetësuan dhe përlëvdonin Perëndinë, duke thënë: “Perëndia, pra, edhe johebrenjve u dha pendesën për t’u dhënë jetën!”.

Kane giwinjo wachno, ne giweyo Petro mos mi gipako Nyasaye, kagiwacho niya, “Kara en adier ni Nyasaye osemiyo joma ok jo-Yahudi thuolo mondo gin bende gilokre giyud ngima.”

19 Ndërkaq ata që ishin shpërndarë për shkak të përndjekjes që nisi me Stefanin, arritën deri në Feniki, në Qipro dhe në Antioki, duke mos ia shpallur fjalën asnjë tjetri, përveç Judenjve.

Joma sand nokeyo nikech wach nek Stefano nodhi Foinike, Saipras nyaka Antiokia, ka gilando Injili ne jo-Yahudi kende.

20 Por disa prej tyre me origjinë nga Qipro dhe nga Kirenea, kur arritën në Antioki, filluan t’u flasin Grekëve, duke shpallur Zotin Jezus.

To jomoko kuomgi mane oa Saipras kod Kurene, nodhi Antiokia ma gichako wuoyo gi jo-Yunani bende, ka ginyisogi Injili ma wuoyo kuom Ruoth Yesu.

21 Dhe dora e Zotit ishte me ta; dhe një numër i madh besoi dhe u kthye te Zoti.

Teko Nyasaye ne ni kodgi, omiyo ji mathoth noyie kendo olokore kuom Ruoth.

22 Lajmi i kësaj arriti në vesh të kishës që ishte në Jeruzalem; dhe ata dërguan Barnabën, që të shkonte deri në Antioki.

Wachni nolandore mochopo e it kanisa mane ni Jerusalem, omiyo negioro Barnaba e dala Antiokia.

23 Kur ai arriti, shikoi hirin e Perëndisë, u gëzua dhe i nxiti të gjithë t’i qëndrojnë besnikë Zotit, me dëshirën e zemrës,

Kane ochopo mi oneno kaka ngʼwono Nyasaye ne tiyo kuom jogo, nomor ahinya, kendo nojiwogi duto mondo gisiki kuom Ruoth gadiera kendo gi chunygi duto.

24 sepse ai ishte njeri i mirë, plot me Frymë të Shenjtë dhe besim. Dhe një numër i madh personash iu shtua Zotit.

Barnaba ne en ngʼat maber, mopongʼ gi Roho Maler kod yie kendo ji ma kwan-gi thoth ahinya nolokore obiro ir Ruoth.

25 Pastaj Barnaba u nis për në Tars për të kërkuar Saulin dhe, si e gjeti, e çoi në Antioki.

Bangʼe Barnaba nodhi Tarso mondo omany Saulo,

26 Dhe plot një vit ata u bashkuan me atë kishë dhe mësuan një numër të madh njerëzish; dhe, për të parën herë në Antioki, dishepujt u quajtën të Krishterë.

to kane oyude, nodok kode Antiokia. Kuom higa achiel mangima, Barnaba gi Saulo ne chokore gi kanisa ka gipuonjo ji ma kwan-gi ngʼeny ahinya. Antiokia kuno ema ne okuong luongoe jopuonjre ni jo-Kristo.

27 Në ato ditë disa profetë zbritën nga Jeruzalemi në Antioki.

E kindeno, jonabi moko nobiro Antiokia ka gia Jerusalem.

28 Dhe një nga ata, me emër Agab, u ngrit dhe nëpërmjet Frymës parathoshte se do të ndodhte në mbarë botën një zi e madhe buke; dhe kjo ndodhi më vonë në kohën nën Klaud Cezarit.

Achiel kuomgi, mane iluongo ni Agaba nochungʼ mokoro wach kuom Roho, ni kech marach ne biro landore mi kwak piny Rumi duto. Kejni nobet e kinde loch Klaudio.

29 Atëherë dishepujt, secili sipas mundësive të tij, vendosën t’u çojnë një ndihmë vëllezërve që banonin në Jude.

Kuom mano, jopuonjre nowinjore mar oro kony kaluwore gi nyalo margi, ni jowete mane odak Judea.

30 Dhe këtë ata e bënë, duke ua dërguar pleqve me anë të Barnabës dhe të Saulit.

Negitimo mano mi gioro Barnaba gi Saulo jotero konygigo ne jodong kanisa.