< Veprat e Apostujve 10 >

1 Por në Cezare ishte njëfarë njeriu me emër Kornel, centurion i kohortës, që quhej Italik;
Caesarea vangpui ah Kornelia, tiah kawk ih kami maeto oh, anih loe Italy misatuh kami cumvaito ukkung ah oh moe,
2 ai ishte njeri i perëndishëm dhe që e druante Perëndinë me gjithë shtëpinë e tij; i jepte shumë lëmoshë popullit dhe vazhdimisht i lutej Perëndisë.
anih hoi a imthung takoh boih loe Sithaw zii kami, bokhaih bangah angpaek kami ah oh o, anih loe amtang kaminawk hanah hmuenmae paek khue ai ah, Sithaw khae lawkthui toepsoep kami ah oh.
3 Ai pa qartë në një vegim, aty nga ora e nëntë e ditës, një engjëll të Perëndisë që hyri tek ai dhe i tha: “Kornel!”.
Atue thumto phak naah, anih mah hnuksakhaih hmuen maeto a hnuk, Sithaw ih van kami angzoh moe, anih khaeah, Kornelia, tiah a naa.
4 dhe ai, duke ia ngulur sytë dhe shumë i trembur, i tha: “Ç’është, Zot?”. Atëherë engjëlli i tha: “Lutjet e tua dhe lëmoshat e tua, janë ngjitur para Perëndisë, si një kujtesë;
Kornelia mah anih to khet naah zit moe, Angraeng, tih maw? tiah a naa. Anih mah Kornelia khaeah, Na lawkthuihaih hoi amtang kaminawk hanah na paqumh ih hmuen loe, panoek poe hanah Sithaw hmaa angzoh tahang boeh.
5 tani, pra, dërgo disa njerëz në Jopë dhe thirre Simonin, që e thërrasin Pjetër.
Vaihi Joppa vangpui ah kami patoeh ah loe Piter, tiah kawk ih, Simon to kawk ah:
6 Ai gjendet pranë njëfarë Simoni, regjës lëkurësh, që e ka shtëpinë afër detit; ai do të të thotë çfarë duhet të bësh”.
anih loe moihin huikung Simon im ah oh, anih ih im loe tuipui taengah oh: anih mah na sak han koi hmuen to na thui tih, tiah a naa.
7 Sapo u largua engjëlli që i foli, Korneli thirri dy nga shërbëtorët e tij dhe një ushtar besnik, nga ata që ishin në shërbimin e tij personal,
Anih khaeah lok kathui van kami to tacawt pacoengah, Kornelia mah a tamna hnik hoi Sithaw tanghaih tawn misatuh kami maeto a kawk moe;
8 u tregoi çdo gjë dhe i nisi për në Jope.
a hnuk ih hmuen hoi a thaih ih hmuennawk to a thuih pae boih pacoengah, nihcae to Joppa vangpui ah patoeh.
9 Të nesërmen, ndërsa ata po udhëtonin dhe po i afroheshin qytetit, Pjetri u ngjit në tarracë, rreth orës së gjashtë për t’u lutur.
Khawnbangah loe nihcae kholong caeh amsak o, Joppa vangpui to a phak o tom boeh, Piter loe lawkthuih hanah atue tarukto naah im ranui asom ah dawh tahang:
10 E mori uria dhe donte të hante; dhe, ndërsa ata të shtëpisë po i përgatitnin ushqimin, u rrëmbye në ekstazë;
anih loe zok amthlam parai pongah, buhcaak han koeh boeh: buhcaak hanah patoem pae o naah, hnuksakhaih to a hnuk,
11 dhe pa qiellin e hapur dhe një send që i përngjante një çarçafi të madh që po zbriste drejt tij; ishte lidhur në të katër cepat dhe kishte zbritur në tokë,
kam-ong van to a hnuk, anih khae krah tathuk, takii palito kaom kahni anih khaeah long ah khrah tathuk hmuen to a hnuk.
12 dhe brenda tij ishin të gjitha llojet e katërkëmbësheve, bisha, zvarranikë të tokës dhe shpendë qielli.
To kahni pongah loe khok palito kaom congca moinawk to oh, long ah kaom moisannawk, long ah kavak hmuennawk hoi van ah kazawk tavaanawk doeh oh.
13 Dhe një zë i tha: “Pjetër, çohu, ther dhe ha!”.
To naah anih khaeah lok maeto angzoh moe, Piter angthawk ah; bop ah loe, caa ah, tiah a naa.
14 Por Pjetri u përgjigj: “Kurrsesi, o Zot, sepse unë nuk kam ngrënë kurrë asgjë të papastër ose të ndotur!”.
Toe Piter mah, Angcoeng thai ai, Angraeng; caak vai ai ih hmuen, to tih ai boeh loe ciimcai ai hmuen roe ka caa vai ai, tiah a naa.
15 Dhe zëri i tha për të dytën herë: “Gjërat që Perëndia i ka pastruar, ti mos i bëj të papastra”.
Vai hnetto haih ih lok mah anih khaeah, Sithaw mah ciimsak tangcae ih hmuen to ciimcai ai, tiah na thuih han om ai, tiah a naa.
16 Kjo ndodhi tri herë; pastaj ai send u ngrit sërish në qiell.
To tiah vaithumto amtueng; to pacoengah loe to hmuen to van ah lak tahang let.
17 Dhe ndërsa Pjetri po mendohej me mëdyshje ç’kuptim mund të kishte vegimi që kishte parë, ja që njerëzit e dërguar nga Korneli, mbasi pyetën për shtëpinë e Simonit, u paraqitën te dera.
Piter mah to tiah hnuk ih hmuen loe tih thuih koehhaih ih maw vai, tiah a poek li naah, khenah, Kornerlia mah patoeh ih kaminawk mah Simon ih im to pakrong o, khongkha hma ah angdoet o moe,
18 Dhe thirrën e pyetën nëse Simoni, i mbiquajtur Pjetër, ndodhej aty.
Piter, tiah kawk ih Simon to haeah oh maw? tiah a dueng o.
19 Ndërsa Pjetri po mendohej lidhur me vegimin, Fryma i tha: “Ja, po të kërkojnë tre burra.
Piter mah a hnuk ih hmuen to poek li naah, Muithla mah anih khaeah, Khenah, kami long thumto mah nang ang pakrong o, tiah a naa.
20 Çohu, pra, zbrit e shko me ta pa asnjë ngurrim, sepse unë jam ai që t’i kam dërguar”.
To pongah angthawk ah, anghum tathuk ah loe, nihcae hoi nawnto caeh ah, palunghaenghaih tawn hmah, kai mah ni nihcae to kang patoeh, tiah a naa.
21 Atëherë Pjetri zbriti te njerëzit që i ishin dërguar nga Korneli dhe u tha atyre: “Ja, unë jam ai që kërkoni; cila është arsyeja për të cilën jeni këtu?”.
Piter loe anghum tathuk moe, Kornelia mah patoeh ih kaminawk khaeah; khenah, na pakrong o ih kami loe kai hae ni: tih sak han ih maw nang zoh o? tiah a naa.
22 Dhe ata i thanë: “Centurioni Kornel, njeri i drejtë dhe që e druan Perëndinë, për të cilin gjithë kombi i Judenjve dëshmon, është lajmëruar në mënyrë hyjnore nga një engjëll i shenjtë të të thërrasë ty në shtëpinë e tij për të dëgjuar fjalët që ke për t’i thënë”.
Nihcae mah, Kami katoeng, Sithaw zii kami, Judah kaminawk boih mah saiqat o ih misatuh cumvaito ukkung Kornerlia mah, nang to angmah im ah kawk moe, na thuih ih lok to tahngaih hanah, Sithaw mah kaciim van kami maeto rang hoiah lok a thuih pae, tiah a naa o.
23 Atëherë Pjetri i ftoi të hyjnë dhe i përbujti; pastaj, të nesërmen, shkoi me ta; dhe disa nga vëllezërit e Jopes e shoqëruan.
To naah Piter mah nihcae to imthung ah kawk moe, anghaksak. Khawnbangah Piter loe nihcae hoi nawnto caeh, Joppa vangpui ah kaom nawkamya thoemtonawk doeh anih hnukah bang o.
24 Një ditë më pas hynë në Cezare. Por Korneli po i priste dhe kishte mbledhur farefisin e tij dhe miqtë e tij të ngushtë.
Khawnbangah Caesarea vangpui thungah akun o. Kornerlia loe angmah ih canawk hoi kangzong ampuinawk to kawk moe, nihcae to zing o.
25 Kur hyri Pjetri, Korneli i doli para, i ra ndër këmbë dhe e adhuroi.
Piter imthung ah akun naah, Kornerlia mah anih to dawt moe, a khokkung ah tabok hoiah anih to bok.
26 Por Pjetri e ngriti duke thënë: “Çohu, edhe unë jam një njeri!”.
Toe Piter mah anih to pathawk, angthawk ah, kai doeh kami maeto toeng ni, tiah a naa.
27 Dhe, duke biseduar me të, hyri dhe gjeti mbledhur shumë njerëz.
Lok apaeh hoi pacoengah, Piter loe imthung ah akun, to naah pop parai amkhueng kaminawk to a hnuk.
28 Dhe ai u tha atyre: “Ju e dini se nuk është e ligjshme që një Jude të shoqërohet me një të huaj ose të hyjë në shtëpinë e tij; por Perëndia më dëftoi që të mos e quaj asnjë njeri të papastër a të ndotur.
Peter mah nihcae khaeah, minawk kalah hoi angkom moe, nawnto oh hae Judah kaminawk ih atawk na ai ni, tito na panoek o; toe kawbaktih kami khaeah doeh nang loe na ciimcai ai, nam hnong aak, tiah thuih han ai ah, Sithaw mah hmuen ang patuek boeh.
29 Prandaj, sapo më ftuat të vij, erdha pa kundërshtuar. Tani po ju pyes: për ç’arsye më keni dërguar ftesë?”.
To pongah kai nang kawk o naah, angaekhaih tidoeh om ai ah nangcae khaeah kang zoh: tih han ih maw kai haeah nang kawk o? tiah lokdueng han ka koeh, tiah a naa.
30 Dhe Korneli u përgjigj: “Para katër ditësh kisha agjëruar deri në këtë orë, dhe në orën e nëntë po lutesha në shtëpinë time, kur ja, një njeri me rroba të shndritshme qëndroi para meje,
To naah Kornerlia mah, Kalaem tangcae ni palito, vaihi tue thuem, atue takawtto naah, buhzah hoiah kaimah im ah lawk ka thuih; khenah, kampha kahni angkhuk kami maeto ka hma ah angdoet moe,
31 dhe tha: “Kornel, lutja jote t’u plotësua dhe lëmoshat e tua u kujtuan para Perëndisë.
kai khaeah, Kornerlia, lawk na thuihaih lok to thaih boeh, amtang kaminawk han na paqumh ih hmuennawk doeh Sithaw mah panoek boeh.
32 Dërgo, pra, ndonjë njeri në Jope dhe thirre Simonin, të mbiquajtur Pjetër; ai ndodhet në shtëpinë e Simonit, regjës lëkurësh, pranë detit; dhe, kur të vijë, ai do të të flasë”.
To pongah Joppa vangpui ah kami to patoeh ah loe, Piter, tiah ahmin kaom Simon to kawk ah; anih loe tuipui taengah kaom moihin sahkung, Simon im ah toemh: anih phak naah, nang hanah lokthui tih, tiah ang naa.
33 Kështu dërgova menjëherë të të thërrasin, dhe ti bëre mirë që erdhe; tani ne këtu jemi të gjithë në prani të Perëndisë për të dëgjuar gjithçka që Perëndia të ka urdhëruar”.
To pongah kami kang patoeh roep; haeah nang zoh hae paroeai hoih. To pongah Sithaw mah ang paek ih hmuennawk boih tahngaih hanah, kaicae loe vaihi Sithaw hmaa ah kang cuu o, tiah a naa.
34 Atëherë Pjetri hapi gojën dhe tha: “Në të vërtetë unë po e marr vesh se Perëndia nuk tregohet i anshëm;
To pacoengah Piter mah lokthuih amtong, Sithaw loe mi kawbaktih ih mikhmai doeh khen ai, tiah thuih ih lok loe amsoem, tito vaihi ka panoek boeh;
35 por, në çfarëdo kombi, ai që ka frikë prej tij dhe që vepron drejtësisht, është i pranuar nga ai,
toe zithaih tawn kami hoi toenghaih sah prae kaminawk boih to anih mah talawk.
36 sipas fjalës që ai u ka dhënë bijve të Izraelit, duke u shpallur paqen me anë të Jezu Krishtit, që është Zoti i të gjithëve.
Sithaw mah Israel caanawk khaeah patoeh ih lok mah, Jesu Kri rang hoiah monghaih lok to thuih: (anih loe kaminawk boih ih Angraeng ah oh: )
37 Ju e dini se ç’ka ndodhur në mbarë Judenë, duke filluar nga Galilea, pas pagëzimit që predikoi Gjoni:
Johan mah tuinuemhaih lok thuih pacoengah, Kalili prae hoiah amtong moe, Judea prae boih ah thuih ih to tamthang lok to na panoek o boeh;
38 se si Perëndia vajosi me Frymën e Shenjtë dhe me fuqi Jezusin prej Nazareti, i cili e përshkoi vendin duke bërë mirë dhe duke shëruar të gjithë ata që ishin të pushtuar nga djalli, sepse Perëndia ishte me të.
Sithaw mah anih to oh thuih pongah, Sithaw mah Kacai Muithla hoi thacakhaih hoiah Nazareth Jesu to situi bawh, anih loe kahoih hmuennawk to sak moe, taqawk mah pacaekthlaek ih kaminawk doeh ngan a tuisak, tito na panoek o.
39 Dhe ne jemi dëshmitarë për të gjitha ato që ai bëri në vendin e Judesë dhe në Jeruzalem; dhe se si ata e vranë, duke e varur në një dru.
Kaicae loe anih mah Judah prae hoi Jerusalem ah sak ih hmuenawk boih hnukung ah ka oh o; Anih to thinglam pongah takhing o moe, hum o:
40 Por Perëndia e ringjalli të tretën ditë dhe e bëri që ai të dëftohet,
Toe Sithaw mah ni thumto pacoengah Anih to pathawk let, Anih to kamnoek ah amtuengsak boeh;
41 jo mbarë popullit, por dëshmitarëve të paracaktuar nga Perëndia, neve, që hëngrëm dhe pimë me të, mbasi ai u ngjall së vdekuri.
Anih loe kaminawk boih khaeah amtueng ai, toe duekhaih thung hoi angthawk let pacoengah, angmah hoi buh nawnto kacaa Sithaw angmah qoih coek ih hnukungah kaom, kaicae khaeah ni amtueng.
42 Tani ai na urdhëroi t’i predikojmë popullit dhe të dëshmojmë se ai është ai që Perëndia e ka caktuar si gjykatës të të gja-llëve dhe të të vdekurve.
Sithaw mah Anih hanah kadueh hoi kahing kaminawk lokcaekhaih to paek boeh, tiah kaminawk khaeah thuih moe, panoeksak hanah, kaicae khaeah lok ang paek.
43 Për të bëjnë dëshmi të gjithë profetët, që kushdo që beson në të merr faljen e mëkateve me anë të emrit të tij”.
Mi kawbaktih doeh anih tang kami loe angmah ih ahmin rang hoiah zae tahmenhaih to hnu tih, tiah tahmaanawk boih mah thuih o boeh.
44 Ndërsa Pjetri ende po i thoshte këto fjalë, Fryma e Shenjtë zbriti mbi të gjithë ata që po e dëgjonin fjalën.
Piter mah hae loknawk thuih li naah, lok thaih kaminawk boih nuiah Kacai Muithla to krak tathuk.
45 Dhe të gjithë besimtarët që ishin të rrethprerë, të cilët kishin ardhur me Pjetrin, u mrekulluan që dhurata e Frymës se Shenjtë u shpërnda edhe mbi johebrenjtë,
Gentel kaminawk nuiah doeh Kacai Muithla tangqum to kraih pae toeng boeh pongah, Piter hoi nawnto angzo tangzat hin aat tangcaanawk loe dawnrai o.
46 sepse i dëgjonin duke folur gjuhë të tjera dhe duke madhëruar Perëndinë. Atëherë Pjetri filloi të thotë:
Nihcae mah kalah loknawk to apaeh o moe, Sithaw pakoeh o boeh, tito nihcae mah thaih o. To pacoengah Piter mah,
47 “A mund ta ndalojë dikush ujin, që të mos pagëzohen këta që kanë marrë Frymën e Shenjtë pikërisht si ne?”.
tuinuemhaih paek han ai ah, mi mah maw hae kaminawk hae pakaa thai tih? Kaicae mah talawk ih baktih toengah, nihcae mah doeh Kacai Muithla to talawk o toeng boeh, tiah a naa.
48 Kështu ai urdhëroi që ata të pagëzoheshin në emër të Zotit Jezus. Ata pastaj iu lutën të qëndronte disa ditë me ta.
To pongah nihcae to Angraeng ih ahmin hoiah tuinuem hanah a thuih pae. To pacoengah nihcae mah Piter khaeah, ni nazetto thungah maw loe cam rae hanah, tahmenhaih hnik o.

< Veprat e Apostujve 10 >