< Veprat e Apostujve 1 >

1 Tregimin e parë e bëra, o Teofil, mbi të gjitha gjërat që Jezusi nisi të bëjë dhe të mësojë,
ហេ ថិយផិល, យីឝុះ ស្វមនោនីតាន៑ ប្រេរិតាន៑ បវិត្រេណាត្មនា សមាទិឝ្យ យស្មិន៑ ទិនេ ស្វគ៌មារោហត៑ យាំ យាំ ក្រិយាមករោត៑ យទ្យទ៑ ឧបាទិឝច្ច តានិ សវ៌្វាណិ បូវ៌្វំ មយា លិខិតានិ។
2 deri në ditën në të cilën u muarr në qiell, pasi u kishte dhënë urdhërime nëpërmjet Frymës së Shenjtë apostujve që ai kishte zgjedhur.
ស ស្វនិធនទុះខភោគាត៑ បរម៑ អនេកប្រត្យយក្ឞប្រមាណៅះ ស្វំ សជីវំ ទឝ៌យិត្វា
3 Atyre, pasi pati vuajtur, iu paraqit i ngjallur me shumë prova bindëse, duke u parë prej tyre për dyzet ditë dhe duke folur për gjërat e mbretërisë së Perëndisë.
ចត្វារិំឝទ្ទិនានិ យាវត៑ តេភ្យះ ប្រេរិតេភ្យោ ទឝ៌នំ ទត្ត្វេឝ្វរីយរាជ្យស្យ វណ៌នម អករោត៑។
4 Dhe, duke u gjendur bashkë me ta, i urdhëroi ata që të mos largoheshin nga Jeruzalemi, por të prisnin premtimin e Atit: “Që, tha ai, e keni dëgjuar nga unë,
អនន្តរំ តេឞាំ សភាំ ក្ឫត្វា ឥត្យាជ្ញាបយត៑, យូយំ យិរូឝាលមោៜន្យត្រ គមនមក្ឫត្វា យស្តិន៑ បិត្រាង្គីក្ឫតេ មម វទនាត៑ កថា អឝ្ឫណុត តត្ប្រាប្តិម៑ អបេក្ឞ្យ តិឞ្ឋត។
5 sepse Gjoni pagëzoi me ujë, por ju do të pagëzoheni me Frymën e Shenjtë, mbas jo shumë ditësh”.
យោហន៑ ជលេ មជ្ជិតាវាន៑ កិន្ត្វល្បទិនមធ្យេ យូយំ បវិត្រ អាត្មនិ មជ្ជិតា ភវិឞ្យថ។
6 Kështu ata që ishin mbledhur bashkë e pyetën, duke thënë: “Zot, a do ta rivendosësh në këtë kohë mbretërinë e Izraelit?”.
បឝ្ចាត៑ តេ សវ៌្វេ មិលិត្វា តម៑ អប្ឫច្ឆន៑ ហេ ប្រភោ ភវាន៑ កិមិទានីំ បុនរបិ រាជ្យម៑ ឥស្រាយេលីយលោកានាំ ករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ?
7 Por ai u tha atyre: “Nuk ju takon juve të dini kohët dhe momentet e përshtatshme, që ka përcaktuar Ati me autoritetin e vet.
តតះ សោវទត៑ យាន៑ សវ៌្វាន៑ កាលាន៑ សមយាំឝ្ច បិតា ស្វវឝេៜស្ថាបយត៑ តាន៑ ជ្ញាត្ឫំ យុឞ្មាកម៑ អធិការោ ន ជាយតេ។
8 Ju do të merrni fuqi kur Fryma e Shenjtë do të vijë mbi ju dhe do të bëheni dëshmitarët e mi në Jeruzalem dhe në gjithë Judenë, në Samari dhe deri në skajin e dheut”.
កិន្តុ យុឞ្មាសុ បវិត្រស្យាត្មន អាវិព៌្ហាវេ សតិ យូយំ ឝក្តិំ ប្រាប្យ យិរូឝាលមិ សមស្តយិហូទាឝោមិរោណទេឝយោះ ប្ឫថិវ្យាះ សីមាំ យាវទ៑ យាវន្តោ ទេឝាស្តេឞុ យវ៌្វេឞុ ច មយិ សាក្ឞ្យំ ទាស្យថ។
9 Mbasi i tha këto gjëra, ndërsa ata po e vështronin, u ngrit lart; dhe një re e përfshiu dhe ua hoqi prej syve të tyre.
ឥតិ វាក្យមុក្ត្វា ស តេឞាំ សមក្ឞំ ស្វគ៌ំ នីតោៜភវត៑, តតោ មេឃមារុហ្យ តេឞាំ ទ្ឫឞ្ដេរគោចរោៜភវត៑។
10 Dhe, si ata po i mbanin sytë e ngulitur në qiell, ndërsa ai po largohej, ja dy burra në rroba të bardha iu paraqitën atyre,
យស្មិន៑ សមយេ តេ វិហាយសំ ប្រត្យនន្យទ្ឫឞ្ដ្យា តស្យ តាទ្ឫឝម៑ ឩទ៌្វ្វគមនម៑ អបឝ្យន៑ តស្មិន្នេវ សមយេ ឝុក្លវស្ត្រៅ ទ្វៅ ជនៅ តេឞាំ សន្និធៅ ទណ្ឌាយមានៅ កថិតវន្តៅ,
11 dhe thanë: “Burra Galileas, pse qëndroni e shikoni drejt qiellit? Ky Jezus, që u është marrë në qiell nga mesi juaj, do të kthehet në të njëjtën mënyrë, me të cilën e keni parë të shkojë në qiell”.
ហេ គាលីលីយលោកា យូយំ កិមត៌្ហំ គគណំ ប្រតិ និរីក្ឞ្យ ទណ្ឌាយមានាស្តិឞ្ឋថ? យុឞ្មាកំ សមីបាត៑ ស្វគ៌ំ នីតោ យោ យីឝុស្តំ យូយំ យថា ស្វគ៌ម៑ អារោហន្តម៑ អទឝ៌ម៑ តថា ស បុនឝ្ចាគមិឞ្យតិ។
12 Atëherë ata u kthyen në Jeruzalem, nga mali që quhet i Ullinjve, që është afër Jeruzalemit sa një ecje e së shtunës.
តតះ បរំ តេ ជៃតុននាម្នះ បវ៌្វតាទ៑ វិឝ្រាមវារស្យ បថះ បរិមាណម៑ អត៌្ហាត៑ ប្រាយេណាទ៌្ធក្រោឝំ ទុរស្ថំ យិរូឝាលម្នគរំ បរាវ្ឫត្យាគច្ឆន៑។
13 Dhe, si u kthyen në qytet, u ngjitën në sallën e sipërme, ku rrinin Pjetri dhe Jakobi, Gjoni dhe Andrea, Filipi dhe Thomai, Bartolomeu dhe Mateu, Jakobi i Alfeut dhe Simon Zellshmi, dhe Juda i Jakobit.
នគរំ ប្រវិឝ្យ បិតរោ យាកូព៑ យោហន៑ អាន្ទ្រិយះ ផិលិបះ ថោមា ពត៌្ហជមយោ មថិរាល្ផីយបុត្រោ យាកូព៑ ឧទ្យោគា ឝិមោន៑ យាកូពោ ភ្រាតា យិហូទា ឯតេ សវ៌្វេ យត្រ ស្ថានេ ប្រវសន្តិ តស្មិន៑ ឧបរិតនប្រកោឞ្ឋេ ប្រាវិឝន៑។
14 Të gjithë këta ngulmonin me një mendje të vetme në lutje dhe përgjërim së bashku me gratë, me Marinë, nënën e Jezusit, dhe me vëllezërit e tij.
បឝ្ចាទ៑ ឥមេ កិយត្យះ ស្ត្រិយឝ្ច យីឝោ រ្មាតា មរិយម៑ តស្យ ភ្រាតរឝ្ចៃតេ សវ៌្វ ឯកចិត្តីភូត សតតំ វិនយេន វិនយេន ប្រាត៌្ហយន្ត។
15 Në ato ditë Pjetri u çua në mes të dishepujve (dhe numri i emrave të mbledhur ishte rreth njëqind e njëzet) dhe tha:
តស្មិន៑ សមយេ តត្រ ស្ថានេ សាកល្យេន វិំឝត្យធិកឝតំ ឝិឞ្យា អាសន៑។ តតះ បិតរស្តេឞាំ មធ្យេ តិឞ្ឋន៑ ឧក្តវាន្
16 “Vëllezër, ishte e nevojshme që të përmbushej ky Shkrim, të cilin Fryma e Shenjtë e parafoli me anë të gojës së Davidit në lidhje me Judën, i cili u bë prijës i atyre që e kapën Jezusin.
ហេ ភ្រាត្ឫគណ យីឝុធារិណាំ លោកានាំ បថទឝ៌កោ យោ យិហូទាស្តស្មិន៑ ទាយូទា បវិត្រ អាត្មា យាំ កថាំ កថយាមាស តស្យាះ ប្រត្យក្ឞីភវនស្យាវឝ្យកត្វម៑ អាសីត៑។
17 Sepse ai ishte i numëruar bashkë me ne dhe kishte pjesë në këtë shërbesë.
ស ជនោៜស្មាកំ មធ្យវត៌្តី សន៑ អស្យាះ សេវាយា អំឝម៑ អលភត។
18 Ai, pra, fitoi një arë, me shpërblimin e paudhësisë, dhe duke rënë kokëposhtë, plasi në mes dhe të gjitha të brendshmet e tij iu derdhën.
តទនន្តរំ កុកម៌្មណា លព្ធំ យន្មូល្យំ តេន ក្ឞេត្រមេកំ ក្រីតម៑ អបរំ តស្មិន៑ អធោមុខេ ភ្ឫមៅ បតិតេ សតិ តស្យោទរស្យ វិទីណ៌ត្វាត៑ សវ៌្វា នាឌ្យោ និរគច្ឆន៑។
19 Kjo iu bë e njohur të gjithë banorëve të Jeruzalemit, sa që ajo arë në dialektin e tyre është quajtur Akeldama, që do të thotë: “Ara e gjakut”.
ឯតាំ កថាំ យិរូឝាលម្និវាសិនះ សវ៌្វេ លោកា វិទាន្តិ; តេឞាំ និជភាឞយា តត្ក្ឞេត្រញ្ច ហកល្ទាមា, អត៌្ហាត៑ រក្តក្ឞេត្រមិតិ វិខ្យាតមាស្តេ។
20 Në fakt, në librin e Psalmeve, është shkruar: “Shtëpia e tij u bëftë e shkretë dhe askush mos banoftë në të!”, dhe: “Tjetërkush e zëntë detyrën e tij!”.
អន្យច្ច, និកេតនំ តទីយន្តុ ឝុន្យមេវ ភវិឞ្យតិ។ តស្យ ទូឞ្យេ និវាសាត៌្ហំ កោបិ ស្ថាស្យតិ នៃវ ហិ។ អន្យ ឯវ ជនស្តស្យ បទំ សំប្រាប្ស្យតិ ធ្រុវំ។ ឥត្ថំ គីតបុស្តកេ លិខិតមាស្តេ។
21 Duhet, pra, që ndër burrat që kanë qenë në shoqërinë tonë gjithë kohën në të cilën Zoti Jezus ka hyrë dhe ka dalë midis nesh,
អតោ យោហនោ មជ្ជនម៑ អារភ្យាស្មាកំ សមីបាត៑ ប្រភោ រ្យីឝោះ ស្វគ៌ារោហណទិនំ យាវត៑ សោស្មាកំ មធ្យេ យាវន្តិ ទិនានិ យាបិតវាន្
22 duke filluar që nga pagëzimi i Gjonit e deri në atë ditë kur u muarr në qiell nga mesi ynë, një prej tyre të bëhet dëshmitar me ne, i ringjalljes së tij”.
តាវន្តិ ទិនានិ យេ មានវា អស្មាភិះ សាទ៌្ធំ តិឞ្ឋន្តិ តេឞាម៑ ឯកេន ជនេនាស្មាភិះ សាទ៌្ធំ យីឝោរុត្ថានេ សាក្ឞិណា ភវិតវ្យំ។
23 Dhe u paraqitën dy: Jozefi, i quajtur Barsaba, që ishte i mbiquajtur Just, dhe Matia.
អតោ យស្យ រូឍិ រ្យុឞ្ដោ យំ ពឝ៌ព្ពេត្យុក្ត្វាហូយន្តិ ស យូឞផ៑ មតថិឝ្ច ទ្វាវេតៅ ប្ឫថក៑ ក្ឫត្វា ត ឦឝ្វរស្យ សន្និធៅ ប្រាយ៌្យ កថិតវន្តះ,
24 Dhe, duke u lutur, thanë: “Ti, o Zot, që i njeh zemrat e të gjithëve, trego cilin nga këta të dy ke zgjedhur,
ហេ សវ៌្វាន្តយ៌្យាមិន៑ បរមេឝ្វរ, យិហូទាះ សេវនប្រេរិតត្វបទច្យុតះ
25 për të marrë shortin e kësaj shërbese dhe apostullimin, nga i cili Juda u largua për të shkuar në vendin e tij”.
សន៑ និជស្ថានម៑ អគច្ឆត៑, តត្បទំ លព្ធុម៑ ឯនយោ រ្ជនយោ រ្មធ្យេ ភវតា កោៜភិរុចិតស្តទស្មាន៑ ទឝ៌្យតាំ។
26 Atëherë hodhën short, dhe shorti ra mbi Matian; dhe ai iu shtua të njëmbëdhjetë apostujve.
តតោ គុដិកាបាដេ ក្ឫតេ មតថិន៌ិរចីយត តស្មាត៑ សោន្យេឞាម៑ ឯកាទឝានាំ ប្ររិតានាំ មធ្យេ គណិតោភវត៑។

< Veprat e Apostujve 1 >