2 Timoteut 2
1 Ti, pra, biri im, forcohu në hirin që është në Krishtin Jezus;
he mama putra, khrISTayIzuto yo'nugrahastasya balena tvaM balavAn bhava|
2 dhe ato që dëgjove nga unë përpara shumë dëshmitarëve, jepua njerëzve besnikë, që do të jenë të aftë të mësojnë edhe të tjerë.
aparaM bahubhiH sAkSibhiH pramANIkRtAM yAM zikSAM zrutavAnasi tAM vizvAsyeSu parasmai zikSAdAne nipuNeSu ca lokeSu samarpaya|
3 Ti, pra, duro pjesën tënde të vuajtjeve, si një ushtar i mirë i Jezu Krishtit.
tvaM yIzukhrISTasyottamo yoddheva klezaM sahasva|
4 Sepse asnjë nga ata që shkojnë ushtarë nuk ngatërrohet me punërat e jetës, që t’i pëlqejë atij që e mori ushtar.
yo yuddhaM karoti sa sAMsArike vyApAre magno na bhavati kintu svaniyojayitre rocituM ceSTate|
5 Po ashtu, nëse dikush merr pjesë në gara, nuk kurorëzohet po të mos ketë luftuar sipas rregullave.
aparaM yo mallai ryudhyati sa yadi niyamAnusAreNa na yuddhyati tarhi kirITaM na lapsyate|
6 Bujku që mundohet duhet ta marrë i pari pjesën e fryteve.
aparaM yaH kRSIvalaH karmma karoti tena prathamena phalabhAginA bhavitavyaM|
7 Mendo për ato që të them, sepse Zoti do të të japë mend për të gjitha.
mayA yaducyate tat tvayA budhyatAM yataH prabhustubhyaM sarvvatra buddhiM dAsyati|
8 Kujto që Jezu Krishti, nga fisi i Davidit, u ngjall së vdekuri sipas ungjillit tim,
mama susaMvAdasya vacanAnusArAd dAyUdvaMzIyaM mRtagaNamadhyAd utthApitaJca yIzuM khrISTaM smara|
9 për të cilin unë po vuaj deri edhe në pranga posi keqbërës; por fjala e Perëndisë nuk lidhet në pranga.
tatsusaMvAdakAraNAd ahaM duSkarmmeva bandhanadazAparyyantaM klezaM bhuJje kintvIzvarasya vAkyam abaddhaM tiSThati|
10 Prandaj unë i duroj të gjitha për shkak të të zgjedhurve, që ata të kenë shpëtimin që është në Krishtin Jezus, bashkë me lavdi të përjetshme. (aiōnios g166)
khrISTena yIzunA yad anantagauravasahitaM paritrANaM jAyate tadabhirucitai rlokairapi yat labhyeta tadarthamahaM teSAM nimittaM sarvvANyetAni sahe| (aiōnios g166)
11 Kjo fjalë është e vërtetë, sepse, nëse ne vdiqëm me të, me të edhe do të rrojmë;
aparam eSA bhAratI satyA yadi vayaM tena sArddhaM mriyAmahe tarhi tena sArddhaM jIvivyAmaH, yadi ca klezaM sahAmahe tarhi tena sArddhaM rAjatvamapi kariSyAmahe|
12 në qoftë se vuajmë, do të mbretërojmë bashkë me të; po ta mohojmë, edhe ai do të na mohojë.
yadi vayaM tam anaGgIkurmmastarhi so 'smAnapyanaGgIkariSyati|
13 Nëse jemi të pabesë, ai mbetet besnik, sepse ai nuk mund të mohojë vetveten.
yadi vayaM na vizvAsAmastarhi sa vizvAsyastiSThati yataH svam apahnotuM na zaknoti|
14 Ua kujto atyre këto gjëra, duke u përbetuar përpara Zotit të mos hahen kot me fjalë pa asnjë dobi, në dëm të atyre që dëgjojnë.
tvametAni smArayan te yathA niSphalaM zrotRNAM bhraMzajanakaM vAgyuddhaM na kuryyastathA prabhoH samakSaM dRDhaM vinIyAdiza|
15 Mundohu të dalësh përpara Perëndisë si i sprovuar, si punëtor që nuk ka pse të turpërohet, që thotë drejt fjalën e së vërtetës.
aparaM tvam Izvarasya sAkSAt svaM parIkSitam anindanIyakarmmakAriNaJca satyamatasya vAkyAnAM sadvibhajane nipuNaJca darzayituM yatasva|
16 Shmangu nga fjalët e kota dhe profane, sepse do të çojnë në pabesi,
kintvapavitrA anarthakakathA dUrIkuru yatastadAlambina uttarottaram adharmme varddhiSyante,
17 dhe fjala e tyre do të brejë si një gangrenë; ndër këta janë Himeneu dhe Fileti,
teSAJca vAkyaM galitakSatavat kSayavarddhako bhaviSyati teSAM madhye huminAyaH philItazcetinAmAnau dvau janau satyamatAd bhraSTau jAtau,
18 të cilët dolën jashtë rrugës së të vërtetës, duke thënë se ringjallja ka ngjarë dhe përmbysin besimin e disave.
mRtAnAM punarutthiti rvyatIteti vadantau keSAJcid vizvAsam utpATayatazca|
19 Megjithatë themeli i fortë i Perëndisë qëndron i patundur, dhe ka këtë vulë: “Zoti i njeh të vetët”, dhe: “Le t’i largohet paudhësisë kushdo që përmend emrin e Krishtit”.
tathApIzvarasya bhittimUlam acalaM tiSThati tasmiMzceyaM lipi rmudrAGkitA vidyate| yathA, jAnAti paramezastu svakIyAn sarvvamAnavAn| apagacched adharmmAcca yaH kazcit khrISTanAmakRt||
20 Në një shtëpi të madhe nuk ka vetëm enë prej ari dhe argjendi, por edhe prej druri dhe balte; disa për të nderuar; të tjerat për të mos nderuar.
kintu bRhanniketane kevala suvarNamayAni raupyamayANi ca bhAjanAni vidyanta iti tarhi kASThamayAni mRNmayAnyapi vidyante teSAJca kiyanti sammAnAya kiyantapamAnAya ca bhavanti|
21 Pra, në qoftë se dikush pastrohet nga këto gjëra, do të jetë një enë nderi, e shenjtëruar dhe e dobishme për të zotin, e përgatitur për çdo vepër të mirë.
ato yadi kazcid etAdRzebhyaH svaM pariSkaroti tarhi sa pAvitaM prabhoH kAryyayogyaM sarvvasatkAryyAyopayuktaM sammAnArthakaJca bhAjanaM bhaviSyati|
22 Largohu nga pasionet rinore dhe bjeru pas drejtësisë, besimit, dashurisë dhe paqes bashkë me ata që e thërresin në ndihmë Zotin me zemër të pastër.
yauvanAvasthAyA abhilASAstvayA parityajyantAM dharmmo vizvAsaH prema ye ca zucimanobhiH prabhum uddizya prArthanAM kurvvate taiH sArddham aikyabhAvazcaiteSu tvayA yatno vidhIyatAM|
23 Shmang gjithashtu diskutimet e marra dhe pa mend, duke ditur se shkaktojnë grindje.
aparaM tvam anarthakAn ajJAnAMzca praznAn vAgyuddhotpAdakAn jJAtvA dUrIkuru|
24 Sepse shërbëtori i Zotit nuk duhet të zihet, por të jetë i butë me të gjithë, i aftë për të mësuar njerëzit dhe i durueshëm,
yataH prabho rdAsena yuddham akarttavyaM kintu sarvvAn prati zAntena zikSAdAnecchukena sahiSNunA ca bhavitavyaM, vipakSAzca tena namratvena cetitavyAH|
25 duke i mësuar me butësi kundërshtarët, me shpresë se Perëndia ua jep atyre të pendohen, që arrijnë të njohin të vërtetën,
tathA kRte yadIzvaraH satyamatasya jJAnArthaM tebhyo manaHparivarttanarUpaM varaM dadyAt,
26 dhe të vijnë në vete, duke shpëtuar nga laku i djallit, që i ka zënë robër të vullnetit të tij.
tarhi te yena zayatAnena nijAbhilASasAdhanAya dhRtAstasya jAlAt cetanAM prApyoddhAraM labdhuM zakSyanti|
