2 Timoteut 1

1 Pali, apostulli i Jezu Krishtit nëpërmjet vullnetit të Perëndisë, sipas premtimit të jetës që është në Krishtin Jezus,

Ko au Paula, ko e ʻaposetolo ʻa Sisu Kalaisi ʻi he finangalo ʻoe ʻOtua, ʻo fakatatau ki he talaʻofa ʻoe moʻui ʻaia ʻoku ʻia Kalaisi Sisu.

2 Timoteut, birit të dashur: hir, mëshirë dhe paqe prej Perëndisë Atit, dhe prej Krishtit Jezus, Zotit tonë.

Ke ʻia Timote, ko e foha ʻofeina, ʻae ʻaloʻofa, mo e ʻofa mataʻataʻatā pe, mo e melino, mei he ʻOtua ko e Tamai mo Kalaisi Sisu ko hotau ʻEiki.

3 E falënderoj Perëndinë, të cilit i shërbej sikurse edhe të parët e mi me ndërgjegje të pastër, se pa pushim të kujtoj në lutjet e mia, ditë e natë;

‌ʻOku ou fakafetaʻi ki he ʻOtua, ʻaia ʻoku ou tauhi, ʻo hangē ko e ngaahi tamai ʻi muʻa, ʻi he ʻatamai māʻoniʻoni, ʻoku ou manatu maʻuaipē kiate koe ʻi heʻeku ngaahi lotu ʻi he pō mo e ʻaho;

4 dhe, kur kujtoj lotët e tu, kam shumë mall të të shoh që të mbushem me gëzim,

‌ʻO holi lahi ke u mamata kiate koe, ʻi heʻeku manatu ki hoʻo ngaahi loʻimata, koeʻuhi ke u fonu ʻi he fiefia;

5 sepse kujtoj besimin e sinqertë që është në ty, i cili më parë ishte te gjyshja jote Loide dhe te nëna jote Eunike, dhe jam i bindur se është edhe te ti.

‌ʻI heʻeku fakamanatu ki he tui taʻeloi ʻoku ʻiate koe, ʻaia naʻe muʻaki nofoʻia hoʻo kui fefine ko Loisi, mo hoʻo faʻē ko ʻIunisi; pea ʻoku ou ʻilo ʻoku ʻiate koe foki.

6 Për këtë arsye po të kujtoj ta zgjosh dhuntinë e Perëndisë që është në ty me anë të vënies së duarve të mia.

Ko ia ʻoku ou fakamanatu ai kiate koe ke ke tafutafu ʻae meʻa foaki ʻae ʻOtua, ʻaia ʻoku ʻiate koe ʻi he hilifaki ʻa hoku nima.

7 Sepse Perëndia nuk na ka dhënë frymë frike, por force, dashurie dhe urtësie.

He naʻe ʻikai foaki ʻe he ʻOtua kiate kitautolu ʻae laumālie ʻoe manavasiʻi; ka ko e mālohi, mo e ʻofa, mo e loto fakapotopoto.

8 Mos ki turp, pra, të dëshmosh Zotin tonë, as mua, të burgosurin e tij, por hiq keq bashkë me mua për ungjillin, sipas fuqisë së Perëndisë,

Ko ia ke ʻoua naʻa ke mā koe ki he fakamoʻoni ʻa hotau ʻEiki, pe kiate au ko ʻene pōpula: ka ke kau koe ʻi he ngaahi mamahi ʻoe ongoongolelei ʻo taau mo e mālohi ʻoe ʻOtua;

9 që na shpëtoi dhe na thirri me një thirrje të shenjtë, jo sipas veprave tona, por sipas qëllimit të tij dhe sipas hirit, që na u dha në Krishtin Jezus përpara fillimit të kohëve (aiōnios g166)

‌ʻAia kuo ne fakamoʻui ʻo ne ui ʻakitautolu ʻi he uiuiʻi māʻoniʻoni, ʻo ʻikai fakatatau mo e tau ngaahi ngaue, ka ʻoku fakatatau mo ʻene tuʻutuʻuni, mo e ʻaloʻofa ʻaia naʻe foaki kiate kitautolu ʻia Kalaisi Sisu ʻi he teʻeki ai tuʻu ʻa māmani, (aiōnios g166)

10 dhe tani u shfaq me anë të dukjes së Shpëtimtarit tonë Jezu Krishtit, që e prishi vdekjen dhe nxori në dritë jetën dhe pavdekësinë me anë të ungjillit,

Ka kuo hā eni ʻi he fakahā ʻahotau Fakamoʻui ko Sisu Kalaisi, ʻaia kuo ne ikuna ʻae mate, pea kuo ne fakahā ʻi he maama ʻae moʻui mo e taʻemate ʻi he ongoongolelei:

11 për të cilin unë u caktova predikues, apostull dhe mësues i johebrenjve.

‌ʻAia naʻe fakanofo au ke u malangaʻaki ia, ko e ʻaposetolo, mo e akonaki ʻoe kakai Senitaile.

12 Për këtë arsye unë po vuaj edhe nga këto gjëra, po nuk kam turp, sepse e di kujt i kam besuar dhe jam i bindur se ai është i zoti ta ruajë visarin tim deri në atë ditë.

Ko e meʻa ko ia ʻoku ou kātaki ai ʻae ngaahi meʻa ni: ka ʻoku ʻikai te u mā: he ʻoku ou ʻilo ʻaia kuo u tui ki ai, pea ʻoku pau hoku loto ʻoku faʻa fai ʻe ia ke tauhi ʻaia kuo u tuku kiate ia ʻo aʻu ki he ʻaho ko ia.

13 Ruaje modelin e fjalëve të shëndosha që dëgjove prej meje me besim dhe dashuri, që janë në Krishtin Jezus.

Puke ke maʻu ʻae sino ʻoe ngaahi lea haohaoa, ʻaia naʻa ke fanongo ai ʻiate au, ʻi he tui mo e ʻofa ʻaia ʻoku ʻia Kalaisi Sisu.

14 Ruaje visarin e mirë me anë të Frymës së Shenjtë që rri te ne.

Ko e meʻa lelei ko ia naʻe tuku kiate koe ke ke tauhi ʻi he Laumālie Māʻoniʻoni, ʻaia ʻoku nofoʻia ʻakitautolu.

15 Ti e di se të gjithë ata që janë në Azi më kthyen krahët, dhe midis tyre Figeli dhe Hermogeni.

‌ʻOku ke ʻilo ʻae meʻa ni, koeʻuhi ko kinautolu kotoa pē ʻoku ʻi ʻEsia kuo nau siʻaki au; ʻaia kuo kau ai ʻa Faiselo mo Hemosine.

16 Zoti i dhëntë mëshirë familjes së Onesiforit, sepse shpeshherë më dha zemër dhe nuk pati turp nga prangat e mia;

Ke foaki ʻe he ʻEiki ʻae ʻaloʻofa ki he fale ʻo ʻOnesifolo; he naʻe liunga lahi ʻene tokoniʻi au, pea naʻe ʻikai mā ia ʻi hoku haʻi ukamea:

17 madje, kur erdhi në Romë, më kërkoi me shumë zell dhe më gjeti.

Ka ʻi heʻene ʻi Loma, naʻa ne kumi lahi kiate au, ʻo ne ʻiloʻi [au].

18 Zoti i dhëntë të gjejë mëshirë nga ana e Zotit në atë ditë. Ti e di më mirë se askush sa shërbime më bëri në Efes.

‌ʻOfa ke tuku kiate ia ʻe he ʻEiki ke ne maʻu ʻae ʻaloʻofa mei he ʻEiki ʻi he ʻaho ko ia: pea ko e ngaahi meʻa kehekehe naʻa ne tokoniʻi ai au ʻi ʻEfesō, ʻoku ke ʻilo pe.