< 2 Thesalonikasve 2 >

1 Ju lutemi, o vëllezër, lidhur me ardhjen e Zotit tonë Jezu Krisht dhe me tubimin tonë me të,
Pea ko eni, ʻoku mau kole kiate kimoutolu, ʻe kāinga, ko e meʻa ʻi he hāʻele mai ʻa hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi, pea mo ʻetau kātoa fakataha kiate ia,
2 të mos lejoni që menjëherë t’ju prishet mendja ose të trazoheni as prej fryme, as prej fjale, as prej ndonjë letre gjoja të shkruar prej nesh, thua se ja, erdhi dita e Krishtit.
Ke ʻoua naʻa ueʻi ngofua homou loto, pe puputuʻu, ʻi ha laumālie, pe ʻi ha lea, pe ʻi ha tohi ʻo hangē ʻoku meiate kimautolu, ʻo pehē kuo ofi ʻae ʻaho ʻo Kalaisi.
3 Askush të mos ju gënjejë kursesi, sepse ajo ditë nuk do të vijë, pa ardhur më parë rënia dhe pa u shfaqur njeriu i mëkatit, i biri i humbjes,
‌ʻOua naʻa kākaaʻi ʻakimoutolu ʻe ha tokotaha ʻi ha meʻa ʻe taha: koeʻuhi [ʻe ʻikai hoko ʻae ʻaho ko ia], ʻo kapau ʻe ʻikai tomuʻa hoko ʻae liliu kovi, pea fakahā ʻae tangata ʻoe angahala, ko e foha ʻoe malaʻia;
4 kundërshtari, ai që lartëson veten mbi çdo gjë që quhet perëndi ose objekt adhurimi, aq sa të shkojë e të rrijë në tempullin e Perëndisë si Perëndi, duke e paraqitur veten se është Perëndi.
‌ʻAia ʻoku angatuʻu pea fakahikihiki ia ke māʻolunga ʻi he meʻa kotoa pē ʻoku ui ko e ʻOtua, pe ʻoku fai ki ai ʻae hū; pea ʻoku nofo ia ʻo hangē ko e ʻOtua ʻi he fale ʻoe ʻOtua, ʻo fakahā ia ko e ʻOtua.
5 A nuk ju bie ndër mend se, kur isha akoma ndër ju, jua thoja këto gjëra?
‌ʻIkai ʻoku mou manatu, ʻi heʻeku kei ʻiate kimoutolu, ne u fakahā kiate kimoutolu ʻae ngaahi meʻa ni?
6 Tani e dini atë që e ndalon atë që të shfaqet vetëm në kohën e vet.
Pea ʻoku mou ʻilo eni ʻaia ʻoku ne taʻofia, kaeʻoua ke fakahā ia ʻi hono kuonga.
7 Misteri i paudhësisë në fakt është tashmë në veprim, duke pritur vetëm që të hiqet nga mesi ai që e ndalon tashti.
He ʻoku ngaue ni ʻae meʻa fakalilolilo ʻoe angahala: ka ʻoku ai ha taha ʻoku taʻofi, kaeʻoua ke toʻo atu ia.
8 Atëherë do të shfaqet ky i paudhë, të cilin Zoti do ta shkatërrojë me hukatjen e gojës së tij dhe do ta asgjësojë me të dukurit e ardhjes së tij.
Pea ʻe toki fakahā ʻae taha Angakovi, ʻaia ʻe fakaʻosiʻosi ʻe he ʻEiki ʻaki ʻae mānava ʻo hono fofonga, ʻo fakaʻauha ʻi he malama ʻo ʻene hāʻele mai.
9 Ardhja e atij të paudhi do të bëhet me anë të veprimit të Satanit, bashkë me çudira, shenja dhe mrrekullish të rreme,
Ko ia ia ʻoku haʻu ʻo tatau mo e ngaue ʻa Sētane ʻi he mālohi lahi, mo e ngaahi fakaʻilonga, mo e ngaahi meʻa fakaofo loi,
10 dhe nga çdo mashtrim ligësie për ata që humbin, sepse nuk pranuan ta duan të vërtetën për të qenë të shpëtuar.
Pea mo e kākā kotoa pē ʻoe taʻemāʻoniʻoni ʻiate kinautolu ʻoku ʻauha; ko e meʻa ʻi he ʻikai te nau maʻu ʻae ʻofa ki he moʻoni, koeʻuhi ke nau moʻui ai.
11 E prandaj Perëndia do t’u dërgojë atyre një gënjim që do t’i bëjë të gabojnë, që t’i besojnë gënjeshtrës,
Pea ko e meʻa ko ia ʻe fakatukutukuʻi ai ʻakinautolu ʻe he ʻOtua ki he mālohi ʻoe kākā, ke nau tui ki he loi:
12 që të dënohen të gjithë ata që nuk i besuan së vërtetës, por përqafuan ligësinë!
Pea ke fakamalaʻia ʻakinautolu kotoa pē ʻoku ʻikai tui ki he moʻoni, ka nau fiemālie ʻi he taʻemāʻoniʻoni.
13 Por ne duhet ta falënderojmë vazhdimisht Perëndinë për ju, o vëllezër të dashur nga Zoti, sepse Perëndia ju zgjodhi që në fillim për t’ju shpëtuar, me anë të shenjtërimit të Frymës dhe të besimit në të vërtetën;
Ka ʻoku totonu ʻemau fakafetaʻi maʻuaipē ki he ʻOtua koeʻuhi ko kimoutolu, ʻe kāinga ʻofeina ʻi he ʻEiki, koeʻuhi kuo fili ʻakimoutolu ʻe he ʻOtua talu mei he kamataʻanga ki he fakamoʻui ʻi he fakamāʻoniʻoniʻi ʻe he Laumālie, mo e tui ki he moʻoni:
14 tek e cila ju thirri me anë të ungjillit tonë, që të arrini të merrni lavdinë e Zotit tonë Jezu Krisht.
‌ʻAia naʻa ne uiuiʻi ʻakimoutolu ki ai ʻi homau ongoongolelei, ke mou lavaʻi ʻae nāunau ʻo hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi.
15 Prandaj, vëllezër, qëndroni dhe mbani porositë që mësuat, me anë të fjalës ose me anë të letrës sonë.
Ko ia, ʻe kāinga, mou tuʻumaʻu, ʻo kuku mau ʻae ngaahi akonaki ʻaia naʻe akonekina ai ʻakimoutolu, pe ko ha meʻa ʻi he malanga, pe ʻi heʻemau tohi.
16 Dhe vetë Zoti jonë Jezu Krisht dhe Perëndia Ati ynë, që na deshi dhe na dha me anë të hirit një ngushëllim të përjetshëm dhe një shpresë të mirë, (aiōnios g166)
Pea ko eni, ko hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi pe, mo e ʻOtua, ko ʻetau Tamai, ʻaia naʻa ne ʻofeina ʻakitautolu, ʻo ne foaki mai ʻae fiemālie taʻengata mo e ʻamanaki lelei ʻi he ʻaloʻofa, (aiōnios g166)
17 ngushëlloftë zemrat tuaja dhe ju forcoftë në çdo fjalë e punë të mirë.
Ke ne fakafiemālie ki homou loto, pea fakatuʻumaʻu ʻakimoutolu ʻi he ngaahi lea mo e ngaue lelei kotoa pē.

< 2 Thesalonikasve 2 >