2 i Samuelit 22
1 Davidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha:
Y HABLÓ David á Jehová las palabras de este cántico, el día que Jehová le había librado de la mano de todos sus enemigos, y de la mano de Saúl.
2 “Zoti është fortesa ime, kalaja ime dhe çlirimtari im,
Y dijo: Jehová es mi roca, y mi fortaleza, y mi libertador;
3 Perëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, strehimi im i lartë, streha ime. O shpëtimtari im, ti më shpëton nga dhuna!
Dios de mi roca, en él confiaré: mi escudo, y el cuerno de mi salud, mi fortaleza, y mi refugio; mi salvador, que me librarás de violencia.
4 Unë i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më shpëtoi nga duart e armiqve të mi.
Invocaré á Jehová, digno de ser loado, y seré salvo de mis enemigos.
5 Valët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë e shkatërrimit më kishin tmerruar.
Cuando me cercaron ondas de muerte, y arroyos de iniquidad me asombraron,
Me rodearon los dolores del infierno, y me tomaron descuidado lazos de muerte. (Sheol h7585)
7 Në ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij.
Tuve angustia, invoqué á Jehová, y clamé á mi Dios: y él oyó mi voz desde su templo; [llegó] mi clamor á sus oídos.
8 Atëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim.
La tierra se removió, y tembló; los fundamentos de los cielos fueron movidos, y se estremecieron, porque él se airó.
9 Një tym ngjitej nga fejzat e hundës së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij.
Subió humo de sus narices, y de su boca fuego consumidor, por el cual se encendieron carbones.
10 Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij.
Y abajó los cielos, y descendió: una oscuridad debajo de sus pies.
11 Ai rrinte kaluar mbi një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës.
Subió sobre el querubín, y voló: aparecióse sobre las alas del viento.
12 Si shatorre rreth vetes kishte vënë terrin, errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
Puso tinieblas alrededor de sí [á modo de] pabellones; aguas negras y espesas nubes.
13 Nga shkëlqimi që i priste dilnin thëngjij.
Del resplandor de su presencia se encendieron ascuas ardientes.
14 Zoti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i tij.
Jehová tronó desde los cielos, y el Altísimo dió su voz;
15 Hodhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau.
Arrojó saetas, y desbaratólos; relampagueó, y consumiólos.
16 Atëherë doli shtrati i detit dhe themelet e botës u zbuluan, me qortimin e Zotit, me erën që shfrynë, fejzat e hundës së tij.
Entonces aparecieron los manantiales de la mar, y los fundamentos del mundo fueron descubiertos, á la reprensión de Jehová, al resoplido del aliento de su nariz.
17 Ai nga lart shtriu dorën dhe më kapi, më nxori nga ujërat e mëdha.
Extendió [su mano] de lo alto, y arrebatóme, y sacóme de copiosas aguas.
18 Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë
Libróme de fuertes enemigos, de aquellos que me aborrecían, los cuales eran más fuertes que yo.
19 Ata ishin ngritur kundër meje ditën e mjerimit tim, por Zoti qe përkrahësi im,
Asaltáronme en el día de mi calamidad; mas Jehová fué mi sostén.
20 ai më çoi larg tyre; ai më shpëtoi sepse i pëlqej.
Sacóme á anchura; libróme, porque puso su voluntad en mí.
21 Zoti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas pastërtisë së duarve të mia,
Remuneróme Jehová conforme á mi justicia; y conforme á la limpieza de mis manos, me dió la paga.
22 sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im.
Porque yo guardé los caminos de Jehová, y no me aparté impíamente de mi Dios.
23 Sepse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij.
Porque delante de mí tengo todas sus ordenanzas; y [atento á] sus fueros, no me retiraré de ellos.
24 Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
Y fuí íntegro para con él, y guardéme de mi iniquidad.
25 Prandaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë sime përpara syve të tij.
Remuneróme por tanto Jehová conforme á mi justicia, y conforme á mi limpieza delante de sus ojos.
26 Ti tregohesh i mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm dhe i drejtë me njeriun e drejtë;
Con el bueno eres benigno, y con el íntegro te muestras íntegro;
27 ti tregohesh i pastër me njeriun e pastër dhe dinak me njeriun e çoroditur.
Limpio eres para con el limpio, mas con el perverso eres rígido.
28 Ti shpëton njerëzit e hidhëruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelartët për t’i ulur.
Y tú salvas al pueblo humilde; mas tus ojos sobre los altivos, para abatirlos.
29 Po, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndriçon terrin tim.
Porque tú eres mi lámpara, oh Jehová: Jehová da luz á mis tinieblas.
30 Me ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një mur.
Porque en ti romperé ejércitos, y con mi Dios saltaré las murallas.
31 Rruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai.
Dios, perfecto su camino: la palabra de Jehová purificada, escudo es de todos los que en él esperan.
32 Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë?
Porque ¿qué Dios hay sino Jehová? ¿ó quién es fuerte sino nuestro Dios?
33 Zoti është kalaja ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time.
Dios es el que con virtud me corrobora, y el que despeja mi camino;
34 Ai i bën këmbët e mia si ato të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta.
El que hace mis pies como de ciervas, y el que me asienta en mis alturas;
35 Ai i mëson duart e mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi.
El que enseña mis manos para la pelea, y [da que] con mis brazos quiebre el arco de acero.
36 Ti më ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
Tú me diste asimismo el escudo de tu salud, y tu benignidad me ha acrecentado.
37 Ti i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast.
Tú ensanchaste mis pasos debajo de mí, para que no titubeasen mis rodillas.
38 Unë i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para se t’i shfarosja.
Perseguiré á mis enemigos, y quebrantarélos; y no me volveré hasta que los acabe.
39 I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
Los consumiré, y los heriré, y no se levantarán; y caerán debajo de mis pies.
40 Ti më ke dhënë forcë në betejë, dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje;
Ceñísteme de fortaleza para la batalla, y postraste debajo de mí los que contra mí se levantaron.
41 bëre që të më kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin.
Tú me diste la cerviz de mis enemigos, de mis aborrecedores, y que yo los destruyese.
42 Ata shikuan, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj atyre.
Miraron, y no hubo quien los librase; á Jehová, mas no les respondió.
43 Unë i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve.
Yo los desmenuzaré como polvo de la tierra; hollarélos como á lodo de las plazas, y los disiparé.
44 Ti më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim, më ke ruajtur si udhëheqës i kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
Tú me libraste de contiendas de pueblos: tú me guardaste para que fuese cabeza de gentes: pueblos que no conocía, me sirvieron.
45 Bijtë e të huajve më nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden.
Los extraños titubeaban á mí: en oyendo, me obedecían.
46 Bijtë e të huajve kanë humbur guximin, kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre.
Los extraños desfallecían, y temblaban en sus escondrijos.
47 Rroftë Zoti! Qoftë e bekuar Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia, Fortesa e shpëtimit tim!
Viva Jehová, y sea bendita mi roca; sea ensalzado el Dios, la roca de mi salvamento:
48 Éshtë Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt,
El Dios que me ha vengado, y sujeta los pueblos debajo de mí;
49 dhe më liron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu i furishëm.
Y que me saca de entre mis enemigos: tú me sacaste en alto de entre los que se levantaron contra mí: librásteme del varón de iniquidades.
50 Prandaj, o Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë lavdinë e emrit tënd.
Por tanto yo te confesaré entre las gentes, oh Jehová, y cantaré á tu nombre.
51 Lirime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin, me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë”.
El que engrandece las saludes de su rey, y hace misericordia á su ungido, á David, y á su simiente, para siempre.
