< 2 i Samuelit 22 >

1 Davidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha:
David cantó las palabras de este cántico al Señor el día en que el Señor lo salvó de todos sus enemigos y de Saúl.
2 “Zoti është fortesa ime, kalaja ime dhe çlirimtari im,
Entonces cantó: El Señor es mi roca, mi fortaleza y mi salvador.
3 Perëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, strehimi im i lartë, streha ime. O shpëtimtari im, ti më shpëton nga dhuna!
Él es mi Dios, mi roca que me protege. Él me protege del mal, su poder me salva, me mantiene seguro. Él es mi protector; es mi salvador; me libra de la violencia.
4 Unë i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më shpëtoi nga duart e armiqve të mi.
Pido ayuda al Señor, merecedor de alabanza, y me salva de los que me odian.
5 Valët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë e shkatërrimit më kishin tmerruar.
Las olas de la muerte me arrastran, las aguas de la destrucción me inundan;
6 Dhimbjet e Sheolit më kishin zënë dhe lakun e vdekjes e kisha para syve. (Sheol h7585)
El sepulcro enrolló sus cuerdas en torno a mí; la muerte me tendió trampas. (Sheol h7585)
7 Në ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij.
En mi desesperación invoqué al Señor; clamé a mi Dios. Él escuchó mi voz desde su Templo; mi grito de auxilio llegó a sus oídos.
8 Atëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim.
La tierra se estremeció, los cimientos de los cielos temblaron por su cólera
9 Një tym ngjitej nga fejzat e hundës së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij.
Humo salía de sus narices, y fuego de su boca, carbones ardientes que ardían ante él.
10 Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij.
Apartó los cielos y descendió, con nubes oscuras bajo sus pies.
11 Ai rrinte kaluar mbi një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës.
Montado en un ser celestial voló, abalanzándose sobre las alas del viento.
12 Si shatorre rreth vetes kishte vënë terrin, errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
Se escondió en las tinieblas, cubriéndose con negras nubes de lluvia.
13 Nga shkëlqimi që i priste dilnin thëngjij.
De su resplandor brotaron carbones ardientes.
14 Zoti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i tij.
El Señor tronó desde el cielo; resonó la voz del Altísimo.
15 Hodhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau.
Disparó sus flechas, dispersando a sus enemigos, los derrotó con sus rayos.
16 Atëherë doli shtrati i detit dhe themelet e botës u zbuluan, me qortimin e Zotit, me erën që shfrynë, fejzat e hundës së tij.
El Señor rugió, y con el viento del aliento de su nariz se vieron los valles del mar y se descubrieron los cimientos de la tierra.
17 Ai nga lart shtriu dorën dhe më kapi, më nxori nga ujërat e mëdha.
Bajó su mano desde arriba y me agarró. Me sacó de las aguas profundas.
18 Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë
Me rescató de mis poderosos enemigos, de los que me odiaban y eran mucho más fuertes que yo.
19 Ata ishin ngritur kundër meje ditën e mjerimit tim, por Zoti qe përkrahësi im,
Se abalanzaron sobre mí en mi peor momento, pero el Señor me sostuvo.
20 ai më çoi larg tyre; ai më shpëtoi sepse i pëlqej.
Me liberó, me rescató porque es feliz conmigo.
21 Zoti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas pastërtisë së duarve të mia,
El Señor me recompensó por hacer lo correcto; me pagó porque soy inocente.
22 sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im.
Porque he seguido los caminos del Señor; no he pecado apartándome de mi Dios.
23 Sepse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij.
He tenido presente todas sus leyes; no he ignorado sus mandamientos.
24 Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
Soy irreprochable a sus ojos; me guardo de pecar.
25 Prandaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë sime përpara syve të tij.
El Señor me ha recompensado por hacer lo justo. Soy inocente ante sus ojos.
26 Ti tregohesh i mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm dhe i drejtë me njeriun e drejtë;
Demuestras tu fidelidad a los que son fieles; demuestras integridad a los que son íntegros,
27 ti tregohesh i pastër me njeriun e pastër dhe dinak me njeriun e çoroditur.
Te muestras puro a los que son puros, pero te muestras astuto con los astutos.
28 Ti shpëton njerëzit e hidhëruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelartët për t’i ulur.
Tú salvas a los humildes, pero tus ojos vigilan a los soberbios para abatirlos.
29 Po, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndriçon terrin tim.
Tú, Señor, eres mi lámpara. El Señor ilumina mis tinieblas.
30 Me ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një mur.
Contigo puedo abatir una tropa de soldados; contigo, Dios mío, puedo escalar un muro de la fortaleza.
31 Rruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai.
El camino de Dios es absolutamente correcto. La palabra del Señor es digna de confianza. Es un escudo para todos los que acuden a él en busca de protección.
32 Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë?
Porque ¿quién es Dios sino el Señor? ¿Quién es la Roca, sino nuestro Dios?
33 Zoti është kalaja ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time.
Dios me hace fuerte y me mantiene seguro.
34 Ai i bën këmbët e mia si ato të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta.
Me hace seguro como el ciervo, capaz de caminar por las alturas con seguridad.
35 Ai i mëson duart e mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi.
Me enseña a luchar en la batalla; me da la fuerza para tensar un arco de bronce.
36 Ti më ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
Me protege con el escudo de su salvación; su ayuda me ha engrandecido.
37 Ti i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast.
Me diste espacio para caminar y evitaste que mis pies resbalaran.
38 Unë i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para se t’i shfarosja.
Perseguí a mis enemigos y los alcancé. No me devolví hasta haberlos destruido.
39 I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
Los derribé y no pudieron levantarse. Cayeron a mis pies.
40 Ti më ke dhënë forcë në betejë, dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje;
Me hiciste fuerte para la batalla; hiciste que los que se levantaron contra mí se arrodillaran ante mí.
41 bëre që të më kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin.
Hiciste que mis enemigos huyeran; destruí a todos mis enemigos.
42 Ata shikuan, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj atyre.
Ellos clamaron por ayuda, pero nadie vino a rescatarlos. Incluso clamaron al Señor, pero él no les respondió.
43 Unë i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve.
Los convertí en polvo, como el polvo de la tierra. Los aplasté y los arrojé como lodo en la calle.
44 Ti më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim, më ke ruajtur si udhëheqës i kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
Me rescataste de los pueblos rebeldes; me mantuviste como gobernante de las naciones: gente que no conocía ahora me sirve.
45 Bijtë e të huajve më nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden.
Los extranjeros se acobardan ante mí; en cuanto oyen hablar de mí, me obedecen.
46 Bijtë e të huajve kanë humbur guximin, kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre.
Se desalientan y salen temblando de sus fortalezas.
47 Rroftë Zoti! Qoftë e bekuar Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia, Fortesa e shpëtimit tim!
¡El Señor vive! ¡Bendita sea mi Roca! ¡Alabado sea el Dios que me salva!
48 Éshtë Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt,
Dios me vindica, pone a los pueblos bajo mis pies,
49 dhe më liron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu i furishëm.
Y me libera de los que me odian. Me mantiene a salvo de los que se rebelan contra mí, me salva de los hombres violentos.
50 Prandaj, o Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë lavdinë e emrit tënd.
Por eso te alabaré entre las naciones, Señor; cantaré alabanzas sobre lo que tú eres.
51 Lirime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin, me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë”.
Has salvado al rey tantas veces, mostrando tu amor fiel a David, tu ungido, y a sus descendientes por siempre.

< 2 i Samuelit 22 >