2 i Samuelit 22
1 Davidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha:
И изговори Давид Господу речи ове песме, кад га избави Господ из руку свих непријатеља његових и из руке Саулове;
2 “Zoti është fortesa ime, kalaja ime dhe çlirimtari im,
И рече: Господ је моја Стена и Град мој и Избавитељ мој.
3 Perëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, strehimi im i lartë, streha ime. O shpëtimtari im, ti më shpëton nga dhuna!
Бог је Стена моја, у Њега ћу се уздати, Штит мој и Рог спасења мог, Заклон мој и Уточиште моје, Спаситељ мој, који ме избавља од силе.
4 Unë i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më shpëtoi nga duart e armiqve të mi.
Призивам Господа, кога ваља хвалити, и опраштам се непријатеља својих.
5 Valët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë e shkatërrimit më kishin tmerruar.
Јер обузеше ме смртни болови, потоци неваљалих људи уплашише ме.
Болови гробни опколише ме, стегоше ме замке смртне. (Sheol h7585)
7 Në ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij.
У тескоби својој призвах Господа, и к Богу свом повиках, Он чу из двора свог глас мој, и вика моја дође му до ушију.
8 Atëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim.
Затресе се и поколеба се земља, темељи небесима задрмаше се и померише се, јер се Он разгневи.
9 Një tym ngjitej nga fejzat e hundës së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij.
Подиже се дим из ноздрва Његових и из уста Његових огањ који прождире, живо угљевље одскакаше од Њега.
10 Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij.
Сави небеса и сиђе; а мрак беше под ногама Његовим.
11 Ai rrinte kaluar mbi një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës.
И седе на херувима и полете, и показа се на крилима ветреним.
12 Si shatorre rreth vetes kishte vënë terrin, errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
Од мрака начини око себе шатор, од мрачних вода, облака ваздушних.
13 Nga shkëlqimi që i priste dilnin thëngjij.
Од севања пред Њим гораше живо угљевље.
14 Zoti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i tij.
Загрме с небеса Господ, и Вишњи пусти глас свој.
15 Hodhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau.
Пусти стреле своје, и разметну их; муње, и разасу их.
16 Atëherë doli shtrati i detit dhe themelet e botës u zbuluan, me qortimin e Zotit, me erën që shfrynë, fejzat e hundës së tij.
Показаше се дубине морске, и открише се темељи васиљеној од претње Господње, од дихања духа из ноздрва Његових.
17 Ai nga lart shtriu dorën dhe më kapi, më nxori nga ujërat e mëdha.
Тада пружи с висине руку и ухвати ме, извуче ме из воде велике.
18 Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë
Избави ме од непријатеља мог силног и од мојих ненавидника, кад беху јачи од мене.
19 Ata ishin ngritur kundër meje ditën e mjerimit tim, por Zoti qe përkrahësi im,
Устадоше на ме у дан невоље моје, али ми Господ би потпора.
20 ai më çoi larg tyre; ai më shpëtoi sepse i pëlqej.
И изведе ме на пространо место, избави ме, јер сам му мио.
21 Zoti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas pastërtisë së duarve të mia,
Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти руку мојих дарива ме.
22 sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im.
Јер се држах путева Господњих, и не одметнух се Бога свог.
23 Sepse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij.
Него су сви закони Његови преда мном, и заповести Његове не уклањам од себе.
24 Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
И бих му веран, и чувах се од безакоња свог.
25 Prandaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë sime përpara syve të tij.
Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти мојој пред очима Његовим.
26 Ti tregohesh i mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm dhe i drejtë me njeriun e drejtë;
Са светима поступаш свето, с човеком верним верно;
27 ti tregohesh i pastër me njeriun e pastër dhe dinak me njeriun e çoroditur.
С чистим чисто поступаш, а с неваљалим насупрот њему.
28 Ti shpëton njerëzit e hidhëruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelartët për t’i ulur.
Јер помажеш народу невољном, а на поносите спушташ очи своје и понижаваш их.
29 Po, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndriçon terrin tim.
Ти си видело моје, Господе, и Господ просветљује таму моју.
30 Me ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një mur.
С Тобом разбијам војску, с Богом својим скачем преко зида.
31 Rruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai.
Пут је Божји веран, реч Господња чиста. Он је штит свима који се уздају у Њ.
32 Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë?
Јер ко је Бог осим Господа? И ко је стена осим Бога нашег?
33 Zoti është kalaja ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time.
Бог је крепост моја и сила моја, и чини да ми је пут без мане.
34 Ai i bën këmbët e mia si ato të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta.
Даје ми ноге као у јелена, и на висине моје ставља ме.
35 Ai i mëson duart e mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi.
Учи руке моје боју, те ломе лук бронзани мишице моје.
36 Ti më ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
Ти ми дајеш штит спасења свог, и милост твоја чини ме велика.
37 Ti i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast.
Шириш кораке моје пода мном, те се не омичу глежњи моји.
38 Unë i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para se t’i shfarosja.
Терам непријатеље своје, и потирем их, и не враћам се докле их не истребим.
39 I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
И истребљујем их, и обарам их да не могу устати, него падају под ноге моје.
40 Ti më ke dhënë forcë në betejë, dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje;
Јер ме Ти опасујеш снагом за бој: који устану на ме, обараш их пода ме.
41 bëre që të më kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin.
Непријатеља мојих плећи Ти ми обраћаш, и потирем ненавиднике своје.
42 Ata shikuan, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj atyre.
Обзиру се, али нема помагача: вичу ка Господу, али их не слуша.
43 Unë i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve.
Сатирем их као прах земаљски, као блато по улицама газим их и размећем.
44 Ti më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim, më ke ruajtur si udhëheqës i kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
Ти ме избављаш од буне народа мог, чуваш ме да сам глава народима; народ ког не познавах служи ми.
45 Bijtë e të huajve më nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden.
Туђини ласкају ми, чујући покоравају ми се.
46 Bijtë e të huajve kanë humbur guximin, kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre.
Туђини бледе, дрхћу у градовима својим.
47 Rroftë Zoti! Qoftë e bekuar Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia, Fortesa e shpëtimit tim!
Жив је Господ, и да је благословена Стена моја. Да се узвиси Бог, Стена спасења мог.
48 Éshtë Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt,
Бог, који ми даје освету, и покорава ми народе,
49 dhe më liron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu i furishëm.
Који ме изводи из непријатеља мојих, и подиже ме над оне који устају на ме, и од човека жестоког избавља ме.
50 Prandaj, o Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë lavdinë e emrit tënd.
Тога ради хвалим Те, Господе, по народима, и појем имену твом,
51 Lirime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin, me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë”.
Који славно избављаш цара свог, и чиниш милост помазанику свом Давиду и семену његовом довека.
