2 i Samuelit 22
1 Davidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha:
Locutus est autem David Domino verba carminis huius, in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul.
2 “Zoti është fortesa ime, kalaja ime dhe çlirimtari im,
et ait: Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
3 Perëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, strehimi im i lartë, streha ime. O shpëtimtari im, ti më shpëton nga dhuna!
Deus fortis meus sperabo in eum: scutum meum, et cornu salutis meae: elevator meus, et refugium meum: salvator meus, de iniquitate liberabis me.
4 Unë i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më shpëtoi nga duart e armiqve të mi.
Laudabilem invocabo Dominum: et ab inimicis meis salvus ero.
5 Valët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë e shkatërrimit më kishin tmerruar.
Quia circumdederunt me contritiones mortis: torrentes Belial terruerunt me.
Funes inferni circumdederunt me: praevenerunt me laquei mortis. (Sheol h7585)
7 Në ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij.
In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo: et exaudiet de templo sancto suo vocem meam, et clamor meus veniet ad aures eius.
8 Atëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim.
Commota est et contremuit terra: fundamenta montium concussa sunt, et conquassata, quoniam iratus est eis.
9 Një tym ngjitej nga fejzat e hundës së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij.
Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabit: carbones succensi sunt ab eo.
10 Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij.
Inclinavit caelos, et descendit: et caligo sub pedibus eius.
11 Ai rrinte kaluar mbi një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës.
Et ascendit super cherubim, et volavit: et lapsus est super pennas venti.
12 Si shatorre rreth vetes kishte vënë terrin, errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
Posuit tenebras in circuitu suo latibulum: cribrans aquas de nubibus caelorum.
13 Nga shkëlqimi që i priste dilnin thëngjij.
Prae fulgore in conspectu eius, succensi sunt carbones ignis.
14 Zoti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i tij.
Tonabit de caelo Dominus: et excelsus dabit vocem suam.
15 Hodhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau.
Misit sagittas et dissipavit eos: fulgur, et consumpsit eos.
16 Atëherë doli shtrati i detit dhe themelet e botës u zbuluan, me qortimin e Zotit, me erën që shfrynë, fejzat e hundës së tij.
Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius.
17 Ai nga lart shtriu dorën dhe më kapi, më nxori nga ujërat e mëdha.
Misit de coelo, et assumpsit me: et extraxit me de aquis multis.
18 Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë
Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me: quoniam robustiores me erant.
19 Ata ishin ngritur kundër meje ditën e mjerimit tim, por Zoti qe përkrahësi im,
Praevenit me in die afflictionis meae, et factus est Dominus firmamentum meum.
20 ai më çoi larg tyre; ai më shpëtoi sepse i pëlqej.
Et eduxit me in latitudinem: liberavit me, quia complacui ei.
21 Zoti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas pastërtisë së duarve të mia,
Retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
22 sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im.
Quia custodivi vias Domini, et non egi impie, a Deo meo.
23 Sepse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij.
Omnia enim iudicia eius in conspectu meo: et praecepta eius non amovi a me.
24 Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
Et ero perfectus cum eo: et custodiam me ab iniquitate mea.
25 Prandaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë sime përpara syve të tij.
Et restituet mihi Dominus secundum iustitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum, in conspectu oculorum suorum.
26 Ti tregohesh i mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm dhe i drejtë me njeriun e drejtë;
Cum sancto sanctus eris: et cum robusto perfectus.
27 ti tregohesh i pastër me njeriun e pastër dhe dinak me njeriun e çoroditur.
Cum electo electus eris: et cum perverso perverteris.
28 Ti shpëton njerëzit e hidhëruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelartët për t’i ulur.
Et populum pauperem salvum facies: oculisque tuis excelsos humiliabis.
29 Po, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndriçon terrin tim.
Quia tu lucerna mea Domine: et tu Domine illuminabis tenebras meas.
30 Me ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një mur.
In te enim curram accinctus: in Deo meo transiliam murum.
31 Rruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai.
Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum: scutum est omnium sperantium in se.
32 Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë?
Quis est Deus praeter Dominum: et quis fortis praeter Deum nostrum?
33 Zoti është kalaja ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time.
Deus qui accinxit me fortitudine: et complanavit perfectam viam meam.
34 Ai i bën këmbët e mia si ato të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta.
Coaequans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me.
35 Ai i mëson duart e mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi.
Docens manus meas ad praelium, et componens quasi arcum aereum brachia mea.
36 Ti më ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
Dedisti mihi clypeum salutis tuae: et mansuetudo mea multiplicavit me.
37 Ti i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast.
Dilatabis gressus meos subtus me: et non deficient tali mei.
38 Unë i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para se t’i shfarosja.
Persequar inimicos meos, et conteram: et non convertar donec consumam eos.
39 I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
Consumam eos et confringam, ut non consurgant: cadent sub pedibus meis.
40 Ti më ke dhënë forcë në betejë, dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje;
Accinxisti me fortitudine ad praelium: incurvasti resistentes mihi subtus me.
41 bëre që të më kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin.
Inimicos meos dedisti mihi dorsum: odientes me, et disperdam eos.
42 Ata shikuan, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj atyre.
Clamabunt, et non erit qui salvet, ad Dominum, et non exaudiet eos.
43 Unë i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve.
Delebo eos ut pulverem terrae: quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
44 Ti më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim, më ke ruajtur si udhëheqës i kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
Salvabis me a contradictionibus populi mei: custodies me in caput Gentium: populus, quem ignoro, serviet mihi.
45 Bijtë e të huajve më nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden.
Filii alieni resistent mihi, auditu auris obedient mihi.
46 Bijtë e të huajve kanë humbur guximin, kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre.
Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis.
47 Rroftë Zoti! Qoftë e bekuar Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia, Fortesa e shpëtimit tim!
Vivit Dominus, et benedictus Deus meus: et exaltabitur Deus fortis salutis meae.
48 Éshtë Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt,
Deus qui das vindictas mihi, et deiicis populos sub me.
49 dhe më liron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu i furishëm.
Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me:
50 Prandaj, o Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë lavdinë e emrit tënd.
Propterea confitebor tibi Domine in gentibus: et nomini tuo cantabo.
51 Lirime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin, me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë”.
Magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam christo suo David, et semini eius in sempiternum.
