2 i Samuelit 22
1 Davidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha:
And David spake unto Yahweh, the words of this song, in the day when Yahweh had rescued him, out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul;
2 “Zoti është fortesa ime, kalaja ime dhe çlirimtari im,
and he said, —Yahweh, was my mountain crag and my stronghold, and my deliverer—mine;
3 Perëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, strehimi im i lartë, streha ime. O shpëtimtari im, ti më shpëton nga dhuna!
My God, was my rock, I sought refuge in him, —My shield, and my horn of salvation, my high tower, and my refuge, My Saviour! from violence, thou didst save me.
4 Unë i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më shpëtoi nga duart e armiqve të mi.
As one worthy to be praised, called I on Yahweh, —And, from my foes, was I saved.
5 Valët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë e shkatërrimit më kishin tmerruar.
When the breakers of death had encompassed me, —the torrents of perdition, made me afraid, —
the meshes of hades, had surrounded me, —the snares of death had confronted me, (Sheol h7585)
7 Në ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij.
In my distress, called I on Yahweh, Yea, unto my God, did I call, —and he hearkened, out of his temple, unto my voice, and, my cry for help, was in his ears!
8 Atëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim.
Then did the earth shake and quake, the foundations of the heavens, were deeply moved, —yea they did shake, because he was angry,
9 Një tym ngjitej nga fejzat e hundës së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij.
There went up a smoke in his nostrils, and, a fire out of his mouth, devoured, —live coals, were kindled from it:
10 Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij.
Then he stretched out the heavens, and came down, —and, thick gloom, was under his feet;
11 Ai rrinte kaluar mbi një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës.
Then he rode on a cherub, and flew, —and was seen on the wings of the wind;
12 Si shatorre rreth vetes kishte vënë terrin, errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
And made of the darkness around him, pavilions, —gathering of waters, clouds of vapours.
13 Nga shkëlqimi që i priste dilnin thëngjij.
Out of the brightness before him, were kindled live coals of fire;
14 Zoti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i tij.
Thunder from the heavens, did Yahweh give forth, —yea, the Highest, uttered his voice;
15 Hodhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau.
And he sent forth arrows, and scattered them, —lightning, and confused them;
16 Atëherë doli shtrati i detit dhe themelet e botës u zbuluan, me qortimin e Zotit, me erën që shfrynë, fejzat e hundës së tij.
Then appeared the channels of the sea, were uncovered the foundations of the world, —at the rebuke of Yahweh, the blast of the breath of his nostrils;
17 Ai nga lart shtriu dorën dhe më kapi, më nxori nga ujërat e mëdha.
He sent from on high, he took me, —he drew me out of many waters;
18 Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë
He rescued me from my foe, in his might, —from them who hated me, because they were too strong for me:
19 Ata ishin ngritur kundër meje ditën e mjerimit tim, por Zoti qe përkrahësi im,
They confronted me, in the day of my necessity, —then became Yahweh my stay:
20 ai më çoi larg tyre; ai më shpëtoi sepse i pëlqej.
And brought out, into a large place, even me, —he delivered me, because he delighted in me:
21 Zoti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas pastërtisë së duarve të mia,
Yahweh rewarded me, according to my righteousness—according to the cleanness of my hands, he repaid me:
22 sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im.
For I had kept the ways of Yahweh, —and not broken away from my God;
23 Sepse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij.
For, all his regulations, were before me, —and, as for his statutes, I turned not from them.
24 Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
So became I blameless towards him, —and kept myself from mine iniquity:
25 Prandaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë sime përpara syve të tij.
Yahweh therefore repaid me, according to my righteousness, —according to my pureness before his eyes.
26 Ti tregohesh i mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm dhe i drejtë me njeriun e drejtë;
With the loving, thou didst show thyself loving, —with the blameless hero, thou didst show thyself blameless;
27 ti tregohesh i pastër me njeriun e pastër dhe dinak me njeriun e çoroditur.
With the pure, thou didst show thyself pure, —but, with the perverse, thou didst shew thyself ready to contend:
28 Ti shpëton njerëzit e hidhëruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelartët për t’i ulur.
And, a patient people, thou didst save, —but, thine eyes, were on the lofty—thou layedst them low;
29 Po, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndriçon terrin tim.
For, thou, wast my lamp, O Yahweh, —and, Yahweh, enlightened my darkness;
30 Me ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një mur.
For, by thee, I ran through a troop, —by my God, I leapt over a wall.
31 Rruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai.
As for God, blameless is his way, —the speech of Yahweh, hath been proved, a shield, he is to all who seek refuge in him.
32 Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë?
For who is a GOD, save Yahweh? and who a Rock, save our God?
33 Zoti është kalaja ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time.
GOD, is my fortress of strength, —and shewed to the blameless his way;
34 Ai i bën këmbët e mia si ato të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta.
Planting my feet like the hinds’, —yea, on my high places, he caused me to stand;
35 Ai i mëson duart e mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi.
Teaching my hands, to war, —so that a bow of bronze was bent by mine arms;
36 Ti më ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
Thus didst thou grant me, as a shield, thy salvation, —and, thy condescension, made me great.
37 Ti i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast.
Thou didst widen my stepping-places, under me, —so that mine ankles faltered not:
38 Unë i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para se t’i shfarosja.
I pursued my foes, and destroyed them, —and returned not, till they were consumed;
39 I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
So I consumed them, and crushed them, and they rose not again, —thus fell they under my feet:
40 Ti më ke dhënë forcë në betejë, dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje;
Thus didst thou gird me with strength, for the battle, —thou subduedst mine assailants under me:
41 bëre që të më kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin.
And, as for my foes, thou didst give me their neck, —yea, them who hated me, that I might destroy them:
42 Ata shikuan, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj atyre.
They cried out, but there was none to save, —unto Yahweh, but he answered them not.
43 Unë i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve.
Then did I beat them in pieces, like the dust of the earth, —like the clay of the lanes, did I crush them, stamp them down.
44 Ti më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim, më ke ruajtur si udhëheqës i kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
Thus didst thou rescue me from the contentions of my people, didst keep me to be the head of nations: —a people whom I had not known, served me;
45 Bijtë e të huajve më nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden.
The sons of the foreigner, came cringing unto me, —at the hearing of the ear, they submitted to me, —
46 Bijtë e të huajve kanë humbur guximin, kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre.
The sons of the foreigner, were disheartened, and came quaking, out of their fortresses.
47 Rroftë Zoti! Qoftë e bekuar Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia, Fortesa e shpëtimit tim!
Yahweh liveth, and blessed be my rock, —and exalted be the God (of the rock) of my salvation: —
48 Éshtë Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt,
The GOD who hath avenged me, and brought down peoples under me;
49 dhe më liron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu i furishëm.
And brought me forth from among my foes, —yea, from mine assailants, hast thou set me on high, from the man of violence, hast thou delivered me.
50 Prandaj, o Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë lavdinë e emrit tënd.
For this cause, will I praise thee, O Yahweh, among the nations, —and, to thy name, will I touch the strings: —
51 Lirime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin, me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë”.
Who hath made great the victories of his King, —and shown lovingkindness to his Anointed One, to David and to his Seed, unto times age-abiding.
