2 i Samuelit 22
1 Davidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha:
David upravi Jahvi riječi ove pjesme u dan kad ga je Jahve izbavio iz ruku svih njegovih neprijatelja i iz ruke Šaulove.
2 “Zoti është fortesa ime, kalaja ime dhe çlirimtari im,
Pjevao je: “Jahve, hridino moja, utvrdo moja, spase moj;
3 Perëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, strehimi im i lartë, streha ime. O shpëtimtari im, ti më shpëton nga dhuna!
Bože moj, pećino moja kojoj se utječem, štite moj, spasenje moje, tvrđavo moja! Ti me izbavljaš od nasilja.
4 Unë i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më shpëtoi nga duart e armiqve të mi.
Zazvat ću Jahvu hvale predostojna i od dušmana bit ću izbavljen.
5 Valët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë e shkatërrimit më kishin tmerruar.
Valovi smrti okružiše mene, prestraviše me bujice pogubne,
Užad Podzemlja sputiše me, smrtonosne zamke padoše na me: (Sheol h7585)
7 Në ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij.
u nevolji zazvah Jahvu i Bogu svome zavapih. Iz svog Doma zov mi začu, i vapaj moj mu do ušiju doprije.
8 Atëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim.
I zemlja se potrese i uzdrhta, uzdrmaše se temelji nebesa, pokrenuše se, jer On gnjevom planu.
9 Një tym ngjitej nga fejzat e hundës së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij.
Iz nosnica mu dim se diže, iz usta mu oganj liznu, ugljevlje živo od njega plamsa.
10 Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij.
On nagnu nebesa i siđe, pod nogama oblaci mu mračni.
11 Ai rrinte kaluar mbi një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës.
Na keruba stade i poletje; na krilima vjetra zaplovi.
12 Si shatorre rreth vetes kishte vënë terrin, errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
Ogrnu se mrakom kao koprenom, prekri se tamnim vodama i oblacima tmastim,
13 Nga shkëlqimi që i priste dilnin thëngjij.
od bljeska pred licem njegovim užga se ugljevlje plameno.
14 Zoti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i tij.
Jahve s neba zagrmje, Svevišnjega glas se ori.
15 Hodhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau.
Odape strijele i dušmane rasu, izbaci munje i na zemlju ih obori.
16 Atëherë doli shtrati i detit dhe themelet e botës u zbuluan, me qortimin e Zotit, me erën që shfrynë, fejzat e hundës së tij.
Morska dna se pokazaše, i temelji svijeta postaše goli od strašne prijetnje Jahvine, od olujna daha gnjeva njegova.
17 Ai nga lart shtriu dorën dhe më kapi, më nxori nga ujërat e mëdha.
On pruži s neba ruku i mene prihvati, iz silnih voda on me izbavi.
18 Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë
Od protivnika moćnog mene oslobodi, od dušmana mojih jačih od mene.
19 Ata ishin ngritur kundër meje ditën e mjerimit tim, por Zoti qe përkrahësi im,
Navališe na me u dan zlosretni, ali me Jahve zaštiti,
20 ai më çoi larg tyre; ai më shpëtoi sepse i pëlqej.
na polje prostrano izvede me, spasi me jer sam mu mio.
21 Zoti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas pastërtisë së duarve të mia,
Po pravednosti mojoj Jahve mi uzvrati, po čistoći ruku mojih on me nagradi,
22 sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im.
jer čuvah putove Jahvine, od Boga se svoga ne udaljih.
23 Sepse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij.
Odredbe njegove sve su mi pred očima, zapovijedi njegove nisam odbacio,
24 Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
do srži odan njemu sam bio, čuvam se grijeha svakoga.
25 Prandaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë sime përpara syve të tij.
Jahve mi po pravdi mojoj vrati, čistoću ruku mojih vidje.
26 Ti tregohesh i mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm dhe i drejtë me njeriun e drejtë;
S prijateljem ti si prijatelj, poštenu poštenjem uzvraćaš.
27 ti tregohesh i pastër me njeriun e pastër dhe dinak me njeriun e çoroditur.
S čovjekom čistim ti si čist, a lukavca izigravaš,
28 Ti shpëton njerëzit e hidhëruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelartët për t’i ulur.
jer narodu poniženu spasenje donosiš a ponižavaš oči ohole.
29 Po, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndriçon terrin tim.
Jahve, ti moju svjetiljku užižeš, Bože, tminu moju obasjavaš:
30 Me ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një mur.
s tobom udaram na čete dušmanske, s Bogom svojim preskačem zidine.
31 Rruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai.
Savršeni su puti Gospodnji, i riječ je Jahvina ognjem kušana. on je štit svima, samo on, koji se k njemu utječu.
32 Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë?
Jer tko je Bog osim Jahve? Tko li je hridina osim Boga našega?
33 Zoti është kalaja ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time.
Taj Bog me snagom opasuje, stere mi put besprijekoran.
34 Ai i bën këmbët e mia si ato të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta.
Noge mi dade brze ko u košute i postavi me na visine sigurne,
35 Ai i mëson duart e mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi.
ruke mi za borbu uvježba i mišice da luk mjedeni napinju.
36 Ti më ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
Daješ mi štit svoj koji spasava, tvoja me brižljivost uzvisi.
37 Ti i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast.
Pouzdanje daješ mom koraku, i noge mi više ne posrću.
38 Unë i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para se t’i shfarosja.
Pognah svoje dušmane i dostigoh, i ne vratih se dok ih ne uništih.
39 I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
Obaram ih, ne mogu se dići, padaju, pod nogama mi leže.
40 Ti më ke dhënë forcë në betejë, dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje;
Ti me opasa snagom za borbu, a protivnike moje meni podloži.
41 bëre që të më kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin.
Ti dušmane moje u bijeg natjera, i rasprših one koji su me mrzili.
42 Ata shikuan, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj atyre.
Vapiju u pomoć, nikog da pomogne, vapiju Jahvi - ne odaziva se.
43 Unë i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve.
Smrvih ih kao prah na vjetru, zgazih ih ko blato na putu.
44 Ti më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim, më ke ruajtur si udhëheqës i kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
Ti me §izbavÄi od bune u mom narodu, postavi me glavarom pogana, puk koji ne poznavah služi mi.
45 Bijtë e të huajve më nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden.
Svaki moj šapat pokorno on sluša. Sinovi tuđinci meni laskaju,
46 Bijtë e të huajve kanë humbur guximin, kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre.
sinovi tuđinski gube srčanost izlaze dršćuć iz svojih utvrda.
47 Rroftë Zoti! Qoftë e bekuar Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia, Fortesa e shpëtimit tim!
Živio Jahve! Blagoslovljena hridina moja! Neka se uzvisi Bog, spasenje moje!
48 Éshtë Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt,
Bog koji mi daje osvetu i narode meni pokorava.
49 dhe më liron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu i furishëm.
Od dušmana me mojih izbavljaš i nad protivnike me moje izdižeš, ti mene od čovjeka silnika spasavaš.
50 Prandaj, o Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë lavdinë e emrit tënd.
Zato te slavim, Jahve, među pucima i psalam pjevam tvome Imenu:
51 Lirime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin, me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë”.
umnožio si pobjede kralju svojemu, pomazaniku svome milost si iskazao, Davidu i potomstvu njegovu navijeke.”
