2 e Korintasve 1

1 Pali, apostull i Jezu Krishtit nëpërmjet vullnetin e Perëndisë, dhe vëllai Timote, kishës së Perëndisë që është në Korint, bashkë me gjithë shenjtorët që janë në gjithë Akainë:

Ko au Paula, ko e ʻaposetolo ʻa Sisu Kalaisi ʻi he finangalo ʻoe ʻOtua, pea mo Timote ko hotau kāinga, ki he siasi ʻoe ʻOtua ʻoku ʻi Kolinitō, fakataha mo e kāinga māʻoniʻoni fulipē ʻoku ʻi ʻAkeia kotoa pē:

2 Paçi hir dhe paqe nga Perëndia, Ati ynë, dhe nga Zoti Jezu Krisht.

Ke ʻiate kimoutolu ʻae ʻofa mo e melino mei he ʻOtua ko ʻetau Tamai, pea mei he ʻEiki ko Sisu Kalaisi.

3 Bekuar qoftë Perëndia dhe Ati i Zotit tonë Jezu Krisht, Ati i të mëshirëve dhe Perëndia e çdo ngushëllimi,

Fakafetaʻi ki he ʻOtua, mo e Tamai ʻa hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi, ko e Tamai ʻae ngaahi ʻaloʻofa, mo e ʻOtua ʻoe fiemālie kotoa pē;

4 i cili na ngushëllon në çdo shtrëngim tonin, që, nëpërmjet ngushëllimit me të cilin ne jemi ngushëlluar nga Perëndia, të mund të ngushëllojmë ata që janë në çfarëdo shtrëngimi.

‌ʻAia ʻoku ne fakafiemālieʻi ʻakimautolu ʻi heʻemau mamahi kotoa pē, koeʻuhi ke mau faʻa fai ai ke fakafiemālieʻi ʻakinautolu ʻoku mamahiʻia, ʻaki ʻae fakafiemālie ko ia ʻaia ʻoku fakafiemālieʻi ʻaki ʻakimautolu ʻe he ʻOtua.

5 Sepse, ashtu si ndër ne teprojnë vuajtjet e Krishtit, po ashtu, nëpërmjet Jezu Krishtit, tepron edhe ngushëllimi ynë.

He ʻoku hangē ʻae tupulekina ʻoe ngaahi mamahi ʻa Kalaisi ʻiate kimautolu, ʻoku pehē, ʻoku tupulekina foki ʻemau fiemālie ʻia Kalaisi.

6 Dhe, nëse jemi të pikëlluar, kjo ndodh për ngushëllimin dhe shpëtimin tuaj; nëse jemi të ngushëlluar, kjo ndodh për ngushëllimin dhe shpëtimin tuaj, që veprojnë në mënyrë të efektshme që të duroni të njëjtat vuajtje që heqim edhe neve.

Pea kapau ʻoku mau mamahi, ko e meʻa ia ki hoʻomou fiemālie mo e fakamoʻui, ʻaia ʻoku ngāue lelei ke mou faʻa kātaki ʻae ngaahi mamahi ko ia ʻoku mau kātaki foki: pea kapau kuo fakafiemālieʻi ʻakimautolu, ko hoʻomou fakafiemālie ia mo e fakamoʻui.

7 Edhe shpresa jonë për ju është e patundur, duke ditur se ashtu siç jeni pjesëmarrës në mundime, kështu do të jeni pjesëmarrës edhe në ngushëllim.

Pea ʻoku tuʻumaʻu pe ʻemau ʻamanaki lelei kiate kimoutolu, ko ʻemau ʻilo, ko e meʻa ʻi hoʻomou kau ʻi he ngaahi mamahi, te mou kau foki ʻi he fiemālie.

8 Sepse nuk duam, o vëllezër, që të mos dini për vështirësinë që na ngjau në Azi, që u rënduam përtej fuqive tona, aq sa u dëshpëruam edhe për jetën vetë.

He ʻoku ʻikai ko homau loto ke mou taʻeʻilo, ʻe kāinga, ki heʻemau ngaahi mamahi naʻe hoko kiate kimautolu ʻi ʻEsia, koeʻuhi naʻe taʻomia lahi hake ʻaupito ia ʻi heʻemau mālohi, ko ia naʻe ʻikai ai te mau ʻamanaki ki he moʻui:

9 Për më tepër ne e kishim në veten tonë vendimin e vdekjes, që të mos besonim në veten tonë, por në Perëndinë që ringjall të vdekurit,

Ka naʻa mau ongoʻi kuo tukupau ʻakimautolu ki he mate, koeʻuhi ke ʻoua naʻa mau falala kiate kimautolu, ka ki he ʻOtua ʻaia ʻoku ne fokotuʻu hake ʻae mate:

10 i cili na ka çliruar dhe na çliron nga një vdekje kaq e madhe, dhe tek i cili ne shpresojmë se do të na çlirojë edhe më,

‌ʻAia naʻa ne fakamoʻui ʻakimautolu mei he mate lahi ko ia, pea ʻoku ne kei fakamoʻui: pea ʻoku mau falala te ne kei fakamoʻui pe;

11 me ndihmën tuaj me anë të lutjeve për ne, që shumë njerëz të falënderojnë për dhuntinë e hirit që do të na jepet me anë të lutjeve të shumë njerëzve.

‌ʻI he tokoni fakataha ʻakimoutolu foki ʻi he lotua ʻakimautolu, koeʻuhi ko e foaki [kuo tuku ]kiate kimautolu ʻi he kau ʻae tokolahi, ʻe ʻatu ai ʻae fakafetaʻi ʻe he tokolahi koeʻuhi ko kimautolu.

12 Mburrja jonë, në fakt, është kjo: dëshmimi i ndërgjegjes sonë se ne jemi sjellë me thjeshtësinë dhe sinqeritetin e Perën-disë në botë dhe sidomos përpara jush, jo me dituri mishi, por me hirin e Perëndisë.

He ko ʻemau fiefiaʻanga eni, ko e fakamoʻoni ʻo homau loto, koeʻuhi ʻi he loto taha, mo e moʻoni fakaʻotua, kae ʻikai ʻi he poto fakakakano, kae ʻi he ʻofa ʻae ʻOtua, kuo mau fai homau lakanga ʻi he māmani, kae lahi taha pe kiate kimoutolu.

13 Sepse ne nuk ju shkruajmë të tjera gjëra, përveç atyre që ju mund të lexoni dhe të kuptoni; dhe unë shpresoj se do t’i kuptoni deri në fund;

He ʻoku ʻikai te mau tohi ha meʻa kehe kiate kimoutolu, ka ko ia pe ʻoku mou ʻilo mo tui ki ai; pea ʻoku ou ʻamanaki ke mou tui ʻo aʻu ki he ngataʻanga;

14 sikurse i keni kuptuar tanimë deri diku, se ne jemi mburrja juaj, sikurse edhe ju do të jeni mburrja jonë, në ditën e Jezu Krishtit.

‌ʻO hangē ko e ʻilo ʻakimautolu foki ʻe homou niʻihi, ko homou fiefiaʻanga ʻakimautolu, ʻio, ʻo hangē ʻoku ʻamautolu ʻakimoutolu ʻi he ʻaho ʻoe ʻEiki ko Sisu.

15 Dhe me këtë siguri unë doja të vija te ju më përpara që të kishit një vepër të mirë të dytë,

Pea ʻi he tui ni naʻaku loto ke ʻalu atu kiate kimoutolu ʻi muʻa, koeʻuhi ke mou maʻu hono ua ʻoe meʻaʻofa;

16 dhe, nga ju të shkoja në Maqedoni, dhe përsëri nga Maqedonia të vija te ju dhe ju të më përcillnit në Jude.

Pea ke u ʻalu atu ʻiate kimoutolu ki Masitōnia, pea ke u toe haʻu mei Masitōnia kiate kimoutolu, pea ke ʻiate kimoutolu ke moimoiʻi au ʻi hoku fononga ki Siutea.

17 Kur mora këtë vendim, vallë mos kam vepruar me mendjelehtësi? Apo ato që unë vendos, i vendos sipas mishit, që të jetë tek unë po, po dhe jo, jo?

Pea ʻi heʻeku loto ki ai, naʻaku vaʻivaʻinga ʻaki? Pe ko e ngaahi meʻa ʻoku ou tuʻutuʻuni, ʻoku ou tuʻutuʻuni ʻo fakatatau ki he kakano, koeʻuhi ke ʻiate au ʻae “ʻIo ʻio,” mo “ʻIkai ʻikai?”

18 Por Perëndia është besnik; fjala jonë ndaj jush nuk ka qenë po dhe jo.

Ka ʻoku moʻoni ʻae ʻOtua, ko ʻemau lea atu kiate kimoutolu naʻe ʻikai ko e “ʻIo” mo “ʻIkai.”

19 Sepse Biri i Perëndisë, Jezu Krisht, që u predikua ndër ju nga ne, pra, nga unë, nga Silvani dhe nga Timoteu, nuk ka qenë “po” dhe “jo”, por ka qenë “po” në atë.

He ko e ʻAlo ʻoe ʻOtua, ko Sisu Kalaisi, ʻaia naʻe malangaʻaki kiate kimoutolu ʻekimautolu, [ʻio], ʻe au mo Silivenusi mo Timote, naʻe ʻikai ko e “ʻIo” mo “ʻIkai,” ka naʻe “ʻIo” pe ʻiate ia.

20 Sepse të gjitha premtimet e Perëndisë janë në atë “po” dhe në atë “amen”, për lavdi të Perëndisë nëpërmjet nesh.

He ko e ngaahi talaʻofa kotoa pē ʻae ʻOtua ʻoku “ʻIo” pe ʻiate ia, pea “ʻEmeni” ʻiate ia, ki he ongoongolelei ʻoe ʻOtua ʻiate kimautolu.

21 Edhe ai që na themelon neve bashkë me ju në Krishtin dhe na vajosi është Perëndia,

Pea ko e ʻOtua ia, ʻaia ʻoku ne fakatuʻumaʻu ʻakimautolu fakataha mo kimoutolu ʻia Kalaisi, pea ko ia ia ne ne pani ʻakitautolu;

22 i cili edhe na vulosi dhe na dha kaparin e Frymës në zemrat tona.

‌ʻAia kuo ne fakaʻilonga foki ʻakitautolu, ʻo ne foaki mai ʻae fakamoʻoni, ko e Laumālie ʻi hotau loto.

23 Dhe unë e thërres Perëndinë për dëshmitar mbi jetën time që, për t’ju kursyer, nuk kam ardhur ende në Korint.

Ka ʻoku ou ui ki he ʻOtua ke ne fakamoʻoni ki hoku laumālie, ko e meʻa ʻi heʻeku ʻofa kiate kimoutolu, ʻoku teʻeki te u ʻalu atu ai ki Kolinitō.

24 Jo se kemi pushtet mbi besimin tuaj, por jemi bashkëpunëtorët e gëzimit tuaj, sepse për shkak të besimit ju qëndroni të patundur.

Ka ʻoku ʻikai ko e meʻa ke mau puleʻi hoʻomou tui, ka ko e kau tokoni ki hoʻomou fiefia: he ʻoku mou tuʻu ʻi he tui.