2 e Korintasve 7

1 Duke i pasur këto premtime, o të dashur, le ta pastrojmë veten nga çdo ndotje e mishit dhe e frymës dhe ta përfundojmë shenjtërimin tonë në druajtjen e Perëndisë.

Therefore, having these promises, most beloved, let us cleanse ourselves from all defilement of the flesh and of the spirit, perfecting sanctification in the fear of God.

2 Na pranoni; ne nuk i kemi bërë padrejtësi askujt, nuk kemi korruptuar askënd, nuk ia hodhëm askujt.

Consider us. We have injured no one; we have corrupted no one; we have defrauded no one.

3 Këtë nuk e them për dënim, sepse që më parë iu thashë se jeni në zemrat tona për të vdekur bashkë dhe për të jetuar bashkë.

I am not saying this to your condemnation. For we have told you before that you are in our hearts: to die together and to live together.

4 Jam shumë i hapur me ju dhe kam me se të mburrem për ju; jam plot me ngushullim dhe jam jashtë mase i gëzuar në gjithë shtrëngimin tonë.

Great is my confidence in you. Great is my glorying over you. I have been filled with consolation. I have a superabundant joy throughout all our tribulation.

5 Sepse, kur erdhëm në Maqedoni, mishi ynë nuk pati fare prehje, por u shtrënguam në të gjitha mënyrat: jashtë betejë, përbrenda frikë.

Then, too, when we had arrived in Macedonia, our flesh had no rest. Instead, we suffered every tribulation: exterior conflicts, interior fears.

6 Por Perëndia, që ngushëllon të pikë-lluarit, na ngushëlloi me ardhjen e Titit,

But God, who consoles the humble, consoled us by the arrival of Titus,

7 dhe jo vetëm me ardhjen e tij, por edhe me ngushëllimin që ai pati prej jush; ai na tregoi dëshirën tuaj të madhe, lotët tuaja, zellin tuaj për mua, kaq sa u gëzova më tepër,

and not only by his arrival, but also by the consolation with which he was consoled among you. For he brought to us your desire, your weeping, your zeal for me, so that I rejoiced all the more.

8 sepse, ndonëse edhe ju kam trishtuar me letrën time, nuk më vjen keq, ndonëse më pati ardhur keq, sepse shoh se ajo letër, edhe pse për pak kohë, ju trishtoi.

For though I made you sorrowful by my epistle, I do not repent. And if I did repent, but only for a time, having realized that the same epistle made you sorrowful,

9 Tani po gëzohem, jo sepse u trishtuat, por sepse u trishtuat për pendim, sepse u trishtuat sipas Perëndisë, që të mos ju bëhet juve ndonjë dëm nga ne.

now I am glad: not because you were sorrowful, but because you were sorrowful unto repentance. For you became sorrowful for God, so that you might not suffer any harm from us.

10 Trishtimi sipas Perëndisë në fakt, sjell pendim për shpëtim, për të cilin njeriu nuk i vjen keq, por trishtimi i botës shkakton vdekje.

For the sorrow that is according to God accomplishes a repentance which is steadfast unto salvation. But the sorrow that is of the world accomplishes death.

11 Në fakt, ja sa kujdes shkaktoi te ju pikëllimi sipas Perëndisë, madje sa fjalë për të kërkuar ndjesë, sa zemëratë, sa druajtje, sa dëshirë të zjarrtë, sa zell, sa kënaqësi! Me çdo mënyrë ju e treguat se jeni të pastër në këtë çështje.

So consider this same idea, being sorrowful according to God, and what great solicitude it accomplishes in you: including protection, and indignation, and fear, and desire, and zeal, and vindication. In all things, you have shown yourselves to be uncorrupted by this sorrow.

12 Edhe pse ju shkrova, nuk e bëra as për atë që e bëri padrejtësinë, as për atë që e pësoi, por që të shfaqet në mes tuaj kujdesi ynë që kemi për ju përpara Perëndisë.

And so, though I wrote to you, it was not because of him who caused the injury, nor because of him who suffered from it, but so as to manifest our solicitude, which we have for you before God.

13 Prandaj ne u ngushëlluam për shkak të ngushëllimit tuaj dhe u gëzuam aq më tepër për gëzimin e Titit, sepse fryma e tij u shlodh nga ju të gjithë.

Therefore, we have been consoled. But in our consolation, we have rejoiced even more abundantly over the joy of Titus, because his spirit was refreshed by all of you.

14 Prandaj, në qoftë se u mburra për ndonjë gjë tek ai për ju, nuk u turpërova por, ashtu si ju kemi treguar të gjitha gjërat me vërtetësi, kështu edhe mburrja jonë te Titi doli e vërtetë.

And if I have gloried in anything to him about you, I have not been put to shame. But, just as we have spoken all things to you in truth, so also our glorying before Titus has been the truth.

15 Dhe ai ka një dashuri të madhe për ju, kur kujton bindjen e ju të gjithëve dhe si e pritët atë me frikë dhe me të dridhura.

And his feelings are now more abundant toward you, since he remembers the obedience of you all, and how you received him with fear and trembling.

16 Gëzohem, pra, që në çdo gjë mund të besoj në ju.

I rejoice that in all things I have confidence in you.