2 e Korintasve 7

1 Duke i pasur këto premtime, o të dashur, le ta pastrojmë veten nga çdo ndotje e mishit dhe e frymës dhe ta përfundojmë shenjtërimin tonë në druajtjen e Perëndisë.

Having therefore these promises, beloved, let us cleanse ourselves from every filthiness of flesh and spirit, perfecting holiness in fear of God.

2 Na pranoni; ne nuk i kemi bërë padrejtësi askujt, nuk kemi korruptuar askënd, nuk ia hodhëm askujt.

Make room for us. We wronged no man, we corrupted no man, we exploited no man.

3 Këtë nuk e them për dënim, sepse që më parë iu thashë se jeni në zemrat tona për të vdekur bashkë dhe për të jetuar bashkë.

I speak not for condemnation, for I have said before that ye are in our hearts to die together and to live together.

4 Jam shumë i hapur me ju dhe kam me se të mburrem për ju; jam plot me ngushullim dhe jam jashtë mase i gëzuar në gjithë shtrëngimin tonë.

Great is my boldness toward you, great is my pride for you. I have been filled with encouragement. I over-abound with joy in all our affliction.

5 Sepse, kur erdhëm në Maqedoni, mishi ynë nuk pati fare prehje, por u shtrënguam në të gjitha mënyrat: jashtë betejë, përbrenda frikë.

For even when we came into Macedonia our flesh had not one relief, but being oppressed in everything: battles outside, fears within.

6 Por Perëndia, që ngushëllon të pikë-lluarit, na ngushëlloi me ardhjen e Titit,

Nevertheless God, who encourages the lowly, encouraged us by the arrival of Titus.

7 dhe jo vetëm me ardhjen e tij, por edhe me ngushëllimin që ai pati prej jush; ai na tregoi dëshirën tuaj të madhe, lotët tuaja, zellin tuaj për mua, kaq sa u gëzova më tepër,

And not only by his presence, but also by the encouragement with which he was encouraged by you, reporting to us your earnest desire, your mourning, your zeal for me, so that I rejoiced the more.

8 sepse, ndonëse edhe ju kam trishtuar me letrën time, nuk më vjen keq, ndonëse më pati ardhur keq, sepse shoh se ajo letër, edhe pse për pak kohë, ju trishtoi.

Because even though I grieved you in the letter, I am not remorseful (even though I was remorseful), for I perceive that that letter grieved you, even though for an hour.

9 Tani po gëzohem, jo sepse u trishtuat, por sepse u trishtuat për pendim, sepse u trishtuat sipas Perëndisë, që të mos ju bëhet juve ndonjë dëm nga ne.

Now I rejoice, not that ye were grieved, but that ye were grieved for repentance. For ye were grieved toward God, so that ye might suffer loss from us in nothing.

10 Trishtimi sipas Perëndisë në fakt, sjell pendim për shpëtim, për të cilin njeriu nuk i vjen keq, por trishtimi i botës shkakton vdekje.

For sorrow toward God works repentance for salvation without regret, but the sorrow of the world works death.

11 Në fakt, ja sa kujdes shkaktoi te ju pikëllimi sipas Perëndisë, madje sa fjalë për të kërkuar ndjesë, sa zemëratë, sa druajtje, sa dëshirë të zjarrtë, sa zell, sa kënaqësi! Me çdo mënyrë ju e treguat se jeni të pastër në këtë çështje.

For behold this same thing-your grieving toward God. How much eagerness it worked in you, even a defense, even indignation, even fear, even longing, even zeal, even vengeance! In everything ye demonstrated yourselves to be pure in the matter.

12 Edhe pse ju shkrova, nuk e bëra as për atë që e bëri padrejtësinë, as për atë që e pësoi, por që të shfaqet në mes tuaj kujdesi ynë që kemi për ju përpara Perëndisë.

And so then, although I wrote to you, it was not because of the man who did wrong, nor because of the man who was wronged, but in order to reveal to you your eagerness for us in the sight of God.

13 Prandaj ne u ngushëlluam për shkak të ngushëllimit tuaj dhe u gëzuam aq më tepër për gëzimin e Titit, sepse fryma e tij u shlodh nga ju të gjithë.

Because of this we have been encouraged. And from your encouragement, we rejoiced to a greater degree more at the joy of Titus, because his spirit has been refreshed by you all.

14 Prandaj, në qoftë se u mburra për ndonjë gjë tek ai për ju, nuk u turpërova por, ashtu si ju kemi treguar të gjitha gjërat me vërtetësi, kështu edhe mburrja jonë te Titi doli e vërtetë.

Because, if I have boasted anything to him about you, I am not ashamed, but as we spoke all things in truth to you, so also our boast to Titus became truth.

15 Dhe ai ka një dashuri të madhe për ju, kur kujton bindjen e ju të gjithëve dhe si e pritët atë me frikë dhe me të dridhura.

And his bowels are more abundant toward you, remembering the obedience of you all, how ye received him with fear and trembling.

16 Gëzohem, pra, që në çdo gjë mund të besoj në ju.

I rejoice that I have confidence in you in everything.