2 e Korintasve 6

1 Dhe, duke qenë bashkëpunëtorë të tij, ju këshillojmë të mos e pranoni më kot hirin e Perëndisë,

Molimo vas pak kao pomagaèi da ne primite uzalud blagodat Božiju.

2 sepse ai thotë: “Në kohë të pëlqyer unë të dëgjova dhe në ditë shpëtimi të ndihmova”. Ja, pra, koha e pëlqyer, ja, pra, dita e shpëtimit.

Jer on govori: u vrijeme najbolje poslušah te, i u dan spasenija pomogoh ti. Evo sad je vrijeme najbolje, evo sad je dan spasenija!

3 Ne nuk japim asnjë shkas për skandal në asnjë gjë, që të mos shahet shërbesa jonë;

Nikakvo ni u èemu ne dajte spoticanje, da se služba ne kudi;

4 por në çdo gjë e rekomandojmë veten tonë si shërbëtorë të Perëndisë në shumë vuajtje, në shtrëngime, në nevoja, në ngushtica,

Nego u svemu pokažite se kao sluge Božije, u trpljenju mnogom, u nevoljama, u bijedama, u tjesnotama,

5 në rrahje, në burgosje, në kryengritje, në mundime, në të pafjetura, në agjërime,

U ranama, u tamnicama, u bunama, u trudovima, u nespavanju, u postu,

6 me pastërti, me njohuri, me durim, me mirësi, me Frymën e Shenjtë, me dashuri jo të shtirur,

U èistoti, u razumu, u podnošenju, u dobroti, u Duhu svetom, u ljubavi istinitoj,

7 me fjalën e së vërtetës, me fuqinë e Perëndisë, me armët e drejtësisë në të djathtë dhe në të majtë,

U rijeèi istine, u sili Božijoj, s oružjem pravde i nadesno i nalijevo,

8 në lavdi dhe në çnderim, me emër të mirë dhe me emër të keq;

Slavom i sramotom, kuðenjem i pohvalom, kao varalice i istiniti,

9 si gënjeshtarë, por të vërtetë; si të panjohur, por të njohur; si njerëz që vdesin, por ja, jetojmë; si të ndëshkuar, por jo të vrarë;

Kao neznani i poznati, kao oni koji umiru i evo smo živi, kao nakaženi a ne umoreni,

10 si të brengosur, por gjithmonë të gëzuar; si të varfër, por shumë veta i bëjmë të pasur; si njerëz që s’kanë kurrgjë, por kanë gjithçka.

Kao žalosni a koji se jednako vesele, kao siromašni, a koji mnoge obogaæavaju, kao oni koji ništa nemaju a sve imaju.

11 Goja jonë u hap për ju, o Korintas, zemra jonë u bë e gjërë.

Usta naša otvoriše se k vama, Korinæani, i srce naše rasprostrani se.

12 Ju nuk jeni ngushtë në ne, por ju jeni të ngushtë në zemrat tuaj.

Vama nije tijesno mjesto u nama, ali vam je tijesno u srcima vašijem.

13 Por në shkëmbim po ju flas si fëmijve, bëhuni të gjërë edhe ju.

A da mi vratite kao djeci govorim rasprostranite se i vi.

14 Mos hyni në një zgjedhë bashkë me të pabesët, sepse ç’lidhje ka drejtësia me paudhësinë? Dhe çfarë afrie ka drita me terrin?

Ne vucite u tuðemu jarmu nevjernika; jer šta ima pravda s bezakonjem? ili kakvu zajednicu ima vidjelo s tamom?

15 Dhe ç’harmoni ka Krishti me Belialin? Ose ç’pjesë ka besimtari me jobesimtarin?

Kako li se slaže Hristos s Velijarom? ili kakav dijel ima vjerni s nevjernikom?

16 Dhe çfarë marrëveshje ka tempulli i Perëndisë me idhujt? Sepse ju jeni tempulli i Perëndisë së gjallë, sikurse tha Perëndia: “Unë do të banoj në mes tyre, dhe do të ec ndër ta; do të jem Perëndia i tyre dhe ata do të jenë populli im”.

Ili kako se udara crkva Božija s idolima? Jer ste vi crkve Boga živoga, kao što reèe Bog: useliæu se u njih, i življeæu u njima, i biæu im Bog, i oni æe biti moj narod.

17 Prandaj “dilni nga mesi i tyre dhe ndahuni prej tyre, thotë Zoti, dhe mos prekni asgjë të ndyrë, dhe unë do t’ju pranoj,

Zato iziðite izmeðu njih i odvojte se, govori Gospod, i ne dohvatajte se do neèistote, i ja æu vas primiti,

18 dhe do të jem si një Atë për ju, dhe ju do të jeni për mua si bijtë e bijat, thotë Zoti i Plotfuqishëm”.

I biæu vam otac, i vi æete biti moji sinovi i kæeri, govori Gospod svedržitelj.