2 e Korintasve 6

1 Dhe, duke qenë bashkëpunëtorë të tij, ju këshillojmë të mos e pranoni më kot hirin e Perëndisë,

Adiuvantes autem exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis.

2 sepse ai thotë: “Në kohë të pëlqyer unë të dëgjova dhe në ditë shpëtimi të ndihmova”. Ja, pra, koha e pëlqyer, ja, pra, dita e shpëtimit.

Ait enim: Tempore accepto exaudivi te, et in die salutis adiuvi te. Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis.

3 Ne nuk japim asnjë shkas për skandal në asnjë gjë, që të mos shahet shërbesa jonë;

nemini dantes ullam offensionem, ut non vituperetur ministerium nostrum:

4 por në çdo gjë e rekomandojmë veten tonë si shërbëtorë të Perëndisë në shumë vuajtje, në shtrëngime, në nevoja, në ngushtica,

sed in omnibus exhibeamus nosmetipsos sicut Dei ministros in multa patientia, in tribulationibus, in necessitatibus, in angustiis,

5 në rrahje, në burgosje, në kryengritje, në mundime, në të pafjetura, në agjërime,

in plagis, in carceribus, in seditionibus, in laboribus, in vigiliis, in ieiuniis,

6 me pastërti, me njohuri, me durim, me mirësi, me Frymën e Shenjtë, me dashuri jo të shtirur,

in castitate, in scientia, in longanimitate, in suavitate, in Spiritu sancto, in charitate non ficta,

7 me fjalën e së vërtetës, me fuqinë e Perëndisë, me armët e drejtësisë në të djathtë dhe në të majtë,

in verbo veritatis, in virtute Dei, per arma iustitiæ a dextris, et a sinistris,

8 në lavdi dhe në çnderim, me emër të mirë dhe me emër të keq;

per gloriam, et ignobilitatem, per infamiam, et bonam famam: ut seductores, et veraces, sicut qui ignoti, et cogniti:

9 si gënjeshtarë, por të vërtetë; si të panjohur, por të njohur; si njerëz që vdesin, por ja, jetojmë; si të ndëshkuar, por jo të vrarë;

quasi morientes, et ecce vivimus: ut castigati, et non mortificati:

10 si të brengosur, por gjithmonë të gëzuar; si të varfër, por shumë veta i bëjmë të pasur; si njerëz që s’kanë kurrgjë, por kanë gjithçka.

quasi tristes, semper autem gaudentes: sicut egentes, multos autem locupletantes: tamquam nihil habentes, et omnia possidentes.

11 Goja jonë u hap për ju, o Korintas, zemra jonë u bë e gjërë.

Os nostrum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est.

12 Ju nuk jeni ngushtë në ne, por ju jeni të ngushtë në zemrat tuaj.

Non angustiamini in nobis: angustiamini autem in visceribus vestris:

13 Por në shkëmbim po ju flas si fëmijve, bëhuni të gjërë edhe ju.

eandem autem habentes renumerationem, tamquam filiis dico: dilatamini et vos.

14 Mos hyni në një zgjedhë bashkë me të pabesët, sepse ç’lidhje ka drejtësia me paudhësinë? Dhe çfarë afrie ka drita me terrin?

Nolite iugum ducere cum infidelibus. Quæ enim participatio iustitiæ cum iniquitate? Aut quæ societas luci ad tenebras?

15 Dhe ç’harmoni ka Krishti me Belialin? Ose ç’pjesë ka besimtari me jobesimtarin?

Quæ autem conventio Christi ad Belial? Aut quæ pars fideli cum infideli?

16 Dhe çfarë marrëveshje ka tempulli i Perëndisë me idhujt? Sepse ju jeni tempulli i Perëndisë së gjallë, sikurse tha Perëndia: “Unë do të banoj në mes tyre, dhe do të ec ndër ta; do të jem Perëndia i tyre dhe ata do të jenë populli im”.

Qui autem consensus templo Dei cum idolis? Vos enim estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: Quoniam inhabitabo in illis, et inambulabo inter eos, et ero illorum Deus, et ipsi erunt mihi populus.

17 Prandaj “dilni nga mesi i tyre dhe ndahuni prej tyre, thotë Zoti, dhe mos prekni asgjë të ndyrë, dhe unë do t’ju pranoj,

Propter quod exite de medio eorum, et separamini, dicit Dominus, et immundum ne tetigeritis:

18 dhe do të jem si një Atë për ju, dhe ju do të jeni për mua si bijtë e bijat, thotë Zoti i Plotfuqishëm”.

et ego recipiam vos: et ero vobis in patrem, et vos eritis mihi in filios, et filias, dicit Dominus omnipotens.