2 e Korintasve 5

1 Ne e dimë në fakt se, në qoftë se kjo çadër, vendbanimi ynë tokësor, prishet, ne kemi një godinë nga Perëndia, një banesë të përjetshme, në qiej, që nuk është bërë nga dorë njeriu. (aiōnios g166)

Штим, ын адевэр, кэ, дакэ се десфаче каса пэмынтяскэ а кортулуй ностру трупеск, авем о клэдире ын чер де ла Думнезеу, о касэ каре ну есте фэкутэ де мынэ, чи есте вешникэ. (aiōnios g166)

2 Sepse në këtë çadër ne psherëtijmë duke dëshëruar fort të vishemi me banesën tonë qiellore,

Ши ӂемем ын кортул ачеста, плинь де доринца сэ не ымбрэкэм песте ел ку локашул ностру череск,

3 nëse do të gjindemi të veshur e jo të zhveshur.

негрешит, дакэ атунч кынд вом фи ымбрэкаць ну вом фи гэсиць дезбрэкаць де ел.

4 Sepse ne që jemi në këtë çadër psherëtijmë duke qenë të rënduar, dhe për këtë arsye nuk duam, pra, të na zhveshin, por të na veshin, që ç’është e vdekshme të përpihet nga jeta.

Кяр ын кортул ачеста деч ӂемем апэсаць, ну кэ дорим сэ фим дезбрэкаць де трупул ачеста, чи сэ фим ымбрэкаць ку трупул челэлалт песте ачеста, пентру ка че есте муритор ын ной сэ фие ынгицит де вяцэ.

5 Dhe ai që na ka formuar pikërisht për këtë është Perëndia, i cili na dha edhe kaparin e Frymës.

Ши Чел че не-а фэкут пентру ачаста есте Думнезеу, каре не-а дат арвуна Духулуй.

6 Ne, pra, kemi gjithnjë siguri besimi dhe e dimë se gjersa banojmë në trup, jemi larg Zotit,

Ашадар, ной ынтотдяуна сунтем плинь де ынкредере, кэч штим кэ, дакэ сунтем акасэ ын труп, прибеӂим департе де Домнул,

7 sepse ecim nëpërmjet besimit dhe jo nëpërmjet vizionit.

пентру кэ умблэм прин крединцэ, ну прин ведере.

8 Por jemi të sigurt dhe na parapëlqen më tepër ta lëmë trupin dhe të shkojmë e të banojmë bashkë me Zotin.

Да, сунтем плинь де ынкредере ши не плаче мулт май мулт сэ пэрэсим трупул ачеста, ка сэ фим акасэ ла Домнул.

9 Prandaj edhe përpiqemi t’i pëlqejmë atij, qoftë duke banuar në trup, qoftë duke e lënë atë.

Де ачея не ши силим сэ-Й фим плэкуць, фие кэ рэмынем акасэ, фие кэ сунтем департе де касэ.

10 Sepse ne të gjithë duhet të dalim para gjyqit të Krishtit, që secili merr shpagimin e gjërave që ka bërë me anë të trupit, në bazë të asaj që ka bërë, qoftë në të mirën apo në të keqen.

Кэч тоць требуе сэ не ынфэцишэм ынаинтя скаунулуй де жудекатэ ал луй Христос, пентру ка фиекаре сэ-шь примяскэ рэсплата дупэ бинеле сау рэул пе каре-л ва фи фэкут кынд трэя ын труп.

11 Duke e njohur frikën e Zotit, ne bindim njerëzit dhe jemi njohur nga Perëndia; dhe unë shpresoj se edhe në ndërgjegjet tuaja të jemi njohur.

Ка уний каре куноаштем деч фрика де Домнул, пе оамень кэутэм сэ-й ынкрединцэм, дар Думнезеу не куноаште бине ши нэдэждуеск кэ ши вой не куноаштець бине ын куӂетеле воастре.

12 Sepse ne nuk e rekomandojmë përsëri veten ndaj jush, por ju japim rastin të krenoheni për ne, që të keni çfarë t’u përgjigjeni atyre që krenohen me dukjen dhe jo me zemër.

Ку ачаста ну не лэудэм сингурь ярэшь ынаинтя воастрэ, чи вэ дэм ун темей де лаудэ ку привире ла ной, ка сэ авець ку че рэспунде ачелора каре се лаудэ ку че есте ын ынфэцишаре, ши ну ку че есте ын инимэ.

13 Sepse, nëse nuk jemi në vete, jemi për Perëndinë, dhe në qoftë se jemi me mend në kokë, jemi për ju.

Ын адевэр, дакэ не-ам ешит дин минць, пентру Думнезеу не-ам ешит; дакэ сунтем ынтреӂь ла минте, пентру вой сунтем.

14 Sepse dashuria e Krishtit na shtrëngon, sepse kemi arritur në konkluzionin se, në qoftë se një ka vdekur për të gjithë, të gjithë, pra, kanë vdekur;

Кэч драгостя луй Христос не стрынӂе, фииндкэ сокотим кэ, дакэ Унул сингур а мурит пентру тоць, тоць деч ау мурит.

15 dhe se ai ka vdekur për të gjithë, me qëllim që ata të cilët jetojnë, të mos jetojnë që sot e tutje për veten e tyre, po për atë që vdiq dhe u ringjall për ta.

Ши Ел а мурит пентру тоць, пентру ка чей че трэеск сэ ну май трэяскэ пентру ей ыншишь, чи пентру Чел че а мурит ши а ынвият пентру ей.

16 Prandaj tash e tutje ne nuk njohim më askënd sipas mishit; po, edhe sikur ta kemi njohur Krishtin sipas mishit, nuk e njohim më ashtu.

Аша кэ, де акум ынколо, ну май куноаштем пе нимень ын фелул лумий, ши кяр дакэ ам куноскут пе Христос ын фелул лумий, тотушь акум ну-Л май куноаштем ын фелул ачеста.

17 Prandaj nëse dikush është në Krishtin, ai është një krijesë e re; gjërat e vjetra kanë shkuar; ja, të gjitha gjërat u bënë të reja.

Кэч, дакэ есте чинева ын Христос, есте о фэптурэ ноуэ. Челе векь с-ау дус, ятэ кэ тоате лукруриле с-ау фэкут ной.

18 Edhe të gjitha gjërat janë nga Perëndia që na pajtoi me veten përmes Jezu Krishtit dhe na dha shërbimin i pajtimit,

Ши тоате лукруриле ачестя сунт де ла Думнезеу, каре не-а ымпэкат ку Ел прин Исус Христос ши не-а ынкрединцат служба ымпэкэрий;

19 sepse Perëndia e ka pajtuar botën me veten në Krishtin, duke mos ua numëruar njerëzve fajet e tyre dhe vuri ndër ne fjalën e paqtimit.

кэ адикэ, Думнезеу ера ын Христос, ымпэкынд лумя ку Сине, нецинынду-ле ын сокотялэ пэкателе лор, ши не-а ынкрединцат ноуэ проповэдуиря ачестей ымпэкэрь.

20 Ne, pra, bëhemi lajmëtarë për Krishtin, sikurse Perëndia të këshillonte nëpërmjet nesh; dhe ne ju këshillojmë juve për hir të Krishtit: Paqtohuni me Perëndinë!

Ной дар, сунтем тримишь ымпутерничиць ай луй Христос; ши, ка ши кум Думнезеу ар ындемна прин ной, вэ ругэм фербинте, ын Нумеле луй Христос: Ымпэкаци-вэ ку Думнезеу!

21 Sepse ai bëri të jetë mëkat për ne ai që nuk njihte mëkat, që ne të bëhemi drejtësia e Perëndisë në të.

Пе Чел че н-а куноскут ничун пэкат, Ел Л-а фэкут пэкат пентру ной, ка ной сэ фим неприхэниря луй Думнезеу ын Ел.