2 e Korintasve 4
1 Prandaj, duke pasur këtë shërbim për mëshirën që na është bërë, ne nuk na lëshon zemra.
Portanto, vendo que temos este ministério, mesmo quando obtemos misericórdia, não desmaiamos.
2 Ne kemi hequr dorë plotësisht nga gjërat e turpshme që bëhen në fshehtësi, duke mos ecur me dinakëri, duke mos falsifikuar aspak fjalën e Perëndisë, por duke shfaqur të vërtetën, ne ia rekomandojmë veten tonë ndërgjegjes së çdo njeriu përpara Perëndisë.
Mas renunciamos às coisas ocultas da vergonha, não andando com astúcia nem manipulando a palavra de Deus de forma enganosa, mas pela manifestação da verdade, recomendando-nos à consciência de cada homem aos olhos de Deus.
3 Dhe, në qoftë se ungjilli ynë është ende i mbuluar me vel, ai është i mbuluar për ata që humbin,
Mesmo que nossa Boa Nova seja velada, ela é velada naqueles que estão morrendo,
4 të cilëve perëndia i këtij shekulli ua verboi mendjet e atyre që nuk besojnë, që drita e ungjillit të lavdisë së Krishtit, që është shëmbëllimi i Perëndisë, të mos ndriçojë tek ata. (aiōn g165)
nos quais o deus deste mundo cegou a mente dos incrédulos, para que a luz da Boa Nova da glória de Cristo, que é a imagem de Deus, não amanheça sobre eles. (aiōn g165)
5 Sepse ne nuk predikojmë, pra, veten tonë, por Jezu Krishtin, Zotin, dhe jemi shërbëtorët tuaj për hir të Jezu Krishtit,
Pois nós não pregamos a nós mesmos, mas a Cristo Jesus como Senhor, e a nós mesmos como seus servos por causa de Jesus,
6 sepse Perëndia që tha: “Le të ndriçojë drita në errësirë”, është i njëjti që shkëlqeu në zemrat tona për t’na ndriçuar në njohurinë e lavdisë së Perëndisë, në fytyrën e Jezu Krishtit.
seeing foi Deus quem disse: “A luz brilhará das trevas”, que brilhou em nossos corações para dar a luz do conhecimento da glória de Deus no rosto de Jesus Cristo.
7 Dhe ne e kemi këtë thesar në enë prej balte që epërsia pashoqe e kësaj fuqie të jetë nga Perëndia dhe jo nga ne.
Mas temos este tesouro em vasos de barro, para que a grandeza excessiva do poder possa ser de Deus e não de nós mesmos.
8 Ne jemi të shtrënguar në çdo mënyrë, por nuk jemi të ngushtuarderi në fund; jemi ndërdyshas por jo të dëshpëruar;
We são pressionados de todos os lados, mas não esmagados; perplexos, mas não desesperados;
9 jemi të përndjekur por jo të braktisur; të rrëzuar, por jo të shkatëruar;
pursued, mas não abandonados; abatidos, mas não destruídos;
10 kurdo ne e mbajmë në trupin tonë vdekjen e Zotit Jezus, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në trupin tonë.
sempre carregando no corpo a morte do Senhor Jesus, para que a vida de Jesus também seja revelada em nosso corpo.
11 Ne që jetojmë, jemi vazhdimisht të dorëzuar në vdekje për Jezusin, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në mishin tonë të vdekshëm.
Pois nós que vivemos somos sempre entregues à morte por Jesus, para que também a vida de Jesus possa ser revelada em nossa carne mortal.
12 Dhe kështu tek ne vepron vdekja, ndërsa në ju jeta.
Portanto, a morte trabalha em nós, mas a vida em você.
13 Por, duke pasur të njëjtën frymë besimi, sikurse është shkruar: “Unë besova, prandaj fola”, edhe ne besojmë, prandaj edhe flasim,
Mas tendo o mesmo espírito de fé, de acordo com o que está escrito: “Eu acreditei, e por isso falei”. Nós também cremos, e por isso também falamos,
14 duke ditur se ai që ringjalli Zotin Jezus, do të na ringjallë edhe ne nëpërmjet Jezusit dhe do të na paraqesë bashkë me ju.
sabendo que aquele que levantou o Senhor Jesus nos levantará também com Jesus, e nos apresentará com vocês.
15 Sepse të gjitha këto gjëra janë për ju, që hiri, duke arritur me anë të shumë personave, të prodhojë falenderim me tepri për lavdi të Zotit.
Pois tudo é para o seu bem, para que a graça, sendo multiplicada por muitos, possa fazer com que a ação de graças abunde para a glória de Deus.
16 Prandaj nuk na lëshon zemra; por, edhe pse njeriu ynë i jashtëm shkon në shkatërrim, ai i brendshëm përtërihet nga dita në ditë.
Portanto, não desmaiamos, mas embora nossa pessoa exterior esteja em decadência, nossa pessoa interior é renovada dia após dia.
17 Sepse trishtimi ynë i lehtë që është vetëm për një moment, prodhon për ne, një peshë të pamasë e të pashoqe të amshueshme lavdie; (aiōnios g166)
Para nossa leve aflição, que é por enquanto, trabalha para nós cada vez mais um peso eterno de glória, (aiōnios g166)
18 ndërsa ne nuk i drejtojmë sytë ndaj gjërave që duken, por ndaj gjërave që nuk shihen, sepse gjërat që duken janë për një kohë, kurse ato që nuk shihen janë të përjetshme. (aiōnios g166)
enquanto não olhamos para as coisas que são vistas, mas para as coisas que não são vistas. Pois as coisas que são vistas são temporais, mas as coisas que não são vistas são eternas. (aiōnios g166)
