2 e Korintasve 4
1 Prandaj, duke pasur këtë shërbim për mëshirën që na është bërë, ne nuk na lëshon zemra.
Etu karone, etu porisorja kaam kori thaka to, jineka amikhan Isor laga daya paise, amikhan mon chutu nohoi.
2 Ne kemi hequr dorë plotësisht nga gjërat e turpshme që bëhen në fshehtësi, duke mos ecur me dinakëri, duke mos falsifikuar aspak fjalën e Perëndisë, por duke shfaqur të vërtetën, ne ia rekomandojmë veten tonë ndërgjegjes së çdo njeriu përpara Perëndisë.
Hoile bhi lukai kene thaka misa khan chari dise, chalak kori kene na berabo, Isor laga kotha thoga baji nimite nacholabo; hoilebi hosa ke dikhai kene Isor usorte sob manu laga mon laga bhabona te nijorke thik korise.
3 Dhe, në qoftë se ungjilli ynë është ende i mbuluar me vel, ai është i mbuluar për ata që humbin,
Hoilebi jodi amikhan prochar kora susamachar to dhaki kene ase, etu taikhan nimite ase jun khan harai kene ase,
4 të cilëve perëndia i këtij shekulli ua verboi mendjet e atyre që nuk besojnë, që drita e ungjillit të lavdisë së Krishtit, që është shëmbëllimi i Perëndisë, të mos ndriçojë tek ata. (aiōn g165)
jun khan bhitor te etu yug laga isor pora abiswasi khan laga dimag ke bondh kori dise, eneka pora Khrista laga mohima laga susamachar, jun Isor nisena ase, taikhan uporte pohor nathake. (aiōn g165)
5 Sepse ne nuk predikojmë, pra, veten tonë, por Jezu Krishtin, Zotin, dhe jemi shërbëtorët tuaj për hir të Jezu Krishtit,
Kilekoile amikhan nije ke prochar kora nohoi, kintu Probhu Jisu Khrista ke; aru amikhan nijor apnikhan laga noukar ase, Jisu nimite.
6 sepse Perëndia që tha: “Le të ndriçojë drita në errësirë”, është i njëjti që shkëlqeu në zemrat tona për t’na ndriçuar në njohurinë e lavdisë së Perëndisë, në fytyrën e Jezu Krishtit.
Kilekoile Isor he ase, jun koise, “Andhar pora puhor to ujala ulai ahibo,” jun amikhan laga mon bhitor te ujala korise, Isor laga mohima laga gyaan laga puhor Jisu Khrista laga chehera pora dikha bole nimite.
7 Dhe ne e kemi këtë thesar në enë prej balte që epërsia pashoqe e kësaj fuqie të jetë nga Perëndia dhe jo nga ne.
Hoilebi amikhan logote etu khajana to mati kolsi khan bhitor te ase, tinehoile etu iman dangor takot to Isor laga he hobo, aru amikhan laga nohoi.
8 Ne jemi të shtrënguar në çdo mënyrë, por nuk jemi të ngushtuarderi në fund; jemi ndërdyshas por jo të dëshpëruar;
Amikhan sob phale digdar ase, eneka hoile bhi mon dukh nai; amikhan ulta-pulta hoi kene ase, hoile bhi bhabona harai kene thaka nohoi.
9 jemi të përndjekur por jo të braktisur; të rrëzuar, por jo të shkatëruar;
Biswas nimite dukh kosto paise, kintu amikhan ke chari diya nohoi. Amikhan ke mari kene girai dise, hoile bhi khotom kori diya nohoi.
10 kurdo ne e mbajmë në trupin tonë vdekjen e Zotit Jezus, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në trupin tonë.
Hodai Probhu Jisu laga mora gaw ke bukhi kene thaki ase, titia Jisu laga jibon bhi amikhan laga gaw te dikhi bole pabo.
11 Ne që jetojmë, jemi vazhdimisht të dorëzuar në vdekje për Jezusin, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në mishin tonë të vdekshëm.
Kilekoile amikhan jun khan jinda ase Jisu nimite hodai mori bole nisena hoijai, titia amikhan laga mori bole thaka gaw te Jisu laga jibon bhi dikhi bole pabo.
12 Dhe kështu tek ne vepron vdekja, ndërsa në ju jeta.
Etu nimite mrityu to amikhan bhitor te kaam kori ase, hoilebi jibon to apnikhan bhitor te ase.
13 Por, duke pasur të njëjtën frymë besimi, sikurse është shkruar: “Unë besova, prandaj fola”, edhe ne besojmë, prandaj edhe flasim,
Amikhan logote eke biswas laga atma ase, likhi kene thaka nisena, “Ami biswas korise; aru etu nimite ami kotha koise. Amikhan bhi biswas korise aru etu nimite amikhan bhi koise,
14 duke ditur se ai që ringjalli Zotin Jezus, do të na ringjallë edhe ne nëpërmjet Jezusit dhe do të na paraqesë bashkë me ju.
amikhan jani ase tai jun Probhu Jisu ke uthaise, amikhan ke bhi Jisu logote uthabo, aru amikhanke aru apnikhan ke eke logote Tai usorte loijabo.
15 Sepse të gjitha këto gjëra janë për ju, që hiri, duke arritur me anë të shumë personave, të prodhojë falenderim me tepri për lavdi të Zotit.
Kilekoile eitu khan sob apnikhan nimite ase, tinehoile kiman dangor anugraha sob phale jai ase, tineka he Isor laga mohima nimite dhanyavad bisi diya he hobo.
16 Prandaj nuk na lëshon zemra; por, edhe pse njeriu ynë i jashtëm shkon në shkatërrim, ai i brendshëm përtërihet nga dita në ditë.
Etu nimite amikhan alsi hoi najai. Amikhan laga gaw mangso to bura hoijai ase, hoilebi, amikhan laga bhitor laga atma to din-dinte notun koridi ase.
17 Sepse trishtimi ynë i lehtë që është vetëm për një moment, prodhon për ne, një peshë të pamasë e të pashoqe të amshueshme lavdie; (aiōnios g166)
Kilekoile amikhan laga olop dukh khan, juntu olop homoi nimite he ase, amikhan nimite bisi bhal aru kitia bhi khotom nahobole bisi dangor nimite kaam kori ase. (aiōnios g166)
18 ndërsa ne nuk i drejtojmë sytë ndaj gjërave që duken, por ndaj gjërave që nuk shihen, sepse gjërat që duken janë për një kohë, kurse ato që nuk shihen janë të përjetshme. (aiōnios g166)
Amikhan utu jinis khan ke sa-a nohoi juntu dikhi ase, hoilebi utu jinis khan ke sai ase juntu dikhi bole napare. Kilekoile ki dikhi ase, etu olop homoi nimite he ase; hoile ki suku pora nadikhe, etu he anonto ase. (aiōnios g166)
