< 2 e Korintasve 4 >

1 Prandaj, duke pasur këtë shërbim për mëshirën që na është bërë, ne nuk na lëshon zemra.
Voilà pourquoi, chargés par la miséricorde de Dieu d'un pareil ministère, nous ne faiblissons pas;
2 Ne kemi hequr dorë plotësisht nga gjërat e turpshme që bëhen në fshehtësi, duke mos ecur me dinakëri, duke mos falsifikuar aspak fjalën e Perëndisë, por duke shfaqur të vërtetën, ne ia rekomandojmë veten tonë ndërgjegjes së çdo njeriu përpara Perëndisë.
au contraire nous repoussons bien loin tout procédé secret et honteux, nous ne recourons pas à la ruse, nous ne falsifions pas la parole de Dieu, mais nous publions ouvertement la vérité, et ainsi nous nous recommandons nous-mêmes à toute conscience d'homme, et cela à la face de Dieu.
3 Dhe, në qoftë se ungjilli ynë është ende i mbuluar me vel, ai është i mbuluar për ata që humbin,
(S'il reste encore un voile sur notre Évangile, c'est pour ceux qui vont périr que ce voile existe,
4 të cilëve perëndia i këtij shekulli ua verboi mendjet e atyre që nuk besojnë, që drita e ungjillit të lavdisë së Krishtit, që është shëmbëllimi i Perëndisë, të mos ndriçojë tek ata. (aiōn g165)
pour les incrédules dont le dieu de ce monde a aveuglé les pensées, afin qu'ils ne soient point illuminés des splendeurs du glorieux Évangile du Christ, qui est l'image de Dieu.) (aiōn g165)
5 Sepse ne nuk predikojmë, pra, veten tonë, por Jezu Krishtin, Zotin, dhe jemi shërbëtorët tuaj për hir të Jezu Krishtit,
Car nous ne nous prêchons pas nous-mêmes, mais Jésus-Christ le Seigneur; et nous-mêmes nous sommes vos serviteurs à cause de Jésus.
6 sepse Perëndia që tha: “Le të ndriçojë drita në errësirë”, është i njëjti që shkëlqeu në zemrat tona për t’na ndriçuar në njohurinë e lavdisë së Perëndisë, në fytyrën e Jezu Krishtit.
En effet, le Dieu qui a dit: «Que des ténèbres jaillisse la lumière», a fait aussi jaillir la lumière dans nos coeurs, pour que nous fassions resplendir la connaissance de la gloire de Dieu sur la face de Christ.
7 Dhe ne e kemi këtë thesar në enë prej balte që epërsia pashoqe e kësaj fuqie të jetë nga Perëndia dhe jo nga ne.
Nous portons ce trésor dans des vases d'argile pour prouver que la puissance débordante de sa vertu vient de Dieu et non pas de nous;
8 Ne jemi të shtrënguar në çdo mënyrë, por nuk jemi të ngushtuarderi në fund; jemi ndërdyshas por jo të dëshpëruar;
nous sommes toujours surchargés, jamais écrasés; tourmentés, jamais désespérés;
9 jemi të përndjekur por jo të braktisur; të rrëzuar, por jo të shkatëruar;
persécutés, jamais vaincus; jetés à terre, jamais morts;
10 kurdo ne e mbajmë në trupin tonë vdekjen e Zotit Jezus, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në trupin tonë.
nous portons partout dans notre corps le martyre de Jésus, pour que, dans notre corps, se montre aussi sa vie.
11 Ne që jetojmë, jemi vazhdimisht të dorëzuar në vdekje për Jezusin, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në mishin tonë të vdekshëm.
Nous sommes toujours livrés vivants à la mort à cause de Jésus pour que, dans la mort de notre chair, se montre aussi sa vie.
12 Dhe kështu tek ne vepron vdekja, ndërsa në ju jeta.
Ainsi la mort exerce son pouvoir sur nous et la vie agit en vous.
13 Por, duke pasur të njëjtën frymë besimi, sikurse është shkruar: “Unë besova, prandaj fola”, edhe ne besojmë, prandaj edhe flasim,
Nous avons le même Esprit de foi que dans ce passage de l'Écriture: «J'ai cru, c'est pourquoi j'ai parlé.» Nous croyons, nous aussi, voilà pourquoi nous parlons,
14 duke ditur se ai që ringjalli Zotin Jezus, do të na ringjallë edhe ne nëpërmjet Jezusit dhe do të na paraqesë bashkë me ju.
sachant que celui qui a ressuscité le Seigneur Jésus nous ressuscitera avec Jésus et nous fera paraître avec vous devant lui.
15 Sepse të gjitha këto gjëra janë për ju, që hiri, duke arritur me anë të shumë personave, të prodhojë falenderim me tepri për lavdi të Zotit.
Tout cela à cause de vous et afin que la grâce de plus en plus abondante multiplie les actions de grâces d'un plus grand nombre d'entre vous pour la gloire de Dieu.
16 Prandaj nuk na lëshon zemra; por, edhe pse njeriu ynë i jashtëm shkon në shkatërrim, ai i brendshëm përtërihet nga dita në ditë.
Aussi nous ne faiblissons pas; au contraire, si notre être extérieur tombe en ruines, notre être intérieur se renouvelle de jour en jour;
17 Sepse trishtimi ynë i lehtë që është vetëm për një moment, prodhon për ne, një peshë të pamasë e të pashoqe të amshueshme lavdie; (aiōnios g166)
car un moment de légères afflictions nous vaut une somme immense, incalculable de gloire éternelle, (aiōnios g166)
18 ndërsa ne nuk i drejtojmë sytë ndaj gjërave që duken, por ndaj gjërave që nuk shihen, sepse gjërat që duken janë për një kohë, kurse ato që nuk shihen janë të përjetshme. (aiōnios g166)
à nous qui ne regardons pas aux choses visibles, mais aux invisibles, parce que les choses visibles ne durent qu'un temps, les invisibles sont éternelles. (aiōnios g166)

< 2 e Korintasve 4 >