2 e Korintasve 3
1 A fillojmë përsëri të rekomandojmë veten tonë? Apo mos kemi nevojë, si disa, për letra rekomandimi për ju ose për rekomandime nga ana juaj?
He ʻoku mau toe kamata fakaongolelei atu ʻakimautolu? Pe ʻoku ʻaonga kiate kimautolu, ʻo hangē ko e niʻihi, ha tohi fakaongolelei atu kiate kimoutolu, pe ko e fakaongolelei mai meiate kimoutolu?
2 Ju jeni letra jonë, e shkruar në zemrat tona, e njohur dhe e lexuar nga të gjithë njerëzit,
Ko ʻemau tohi ʻakimoutolu, kuo tohi ki homau loto, kuo ʻilo pea lau ʻe he kakai kotoa pē:
3 duke qenë manifestuar se jeni një letër e Krishtit, e hartuar me anë të shërbesës sonë, dhe e shkruar jo me bojë, por me Frymën e Perëndisë së gjallë, dhe jo mbi rrasa guri, por mbi rrasa të një zemre mishi.
Kuo fakahā fakapapau atu ko e tohi ʻa Kalaisi ʻakimoutolu kuo meʻa ngāueʻaki ai ʻakimoutolu, kuo tohi kae ʻikai ʻaki ʻae vaitohi, ka ko e Laumālie ʻoe ʻOtua moʻui; ʻikai ʻi he ngaahi maka lafalafa, ka ʻi he kakano ʻoe loto.
4 Dhe këtë besim ne e kemi në Perëndinë me anë të Krishtit;
Pea ko e meʻa ʻia Kalaisi ʻoku ai haʻamau tui pehē ki he ʻOtua:
5 jo se jemi të aftë prej vetiu të kuptojmë ndonjë gjë sikur vjen nga vetja jonë, por aftësia jonë vjen nga Perëndia,
Kae ʻikai hangē ʻoku maʻu mafai ʻiate kimautolu ke mahalo ki ha meʻa meiate kimautolu; ka ko e maʻu mafai ʻoku mei he ʻOtua;
6 i cili na bëri të aftë të jemi shërbëtorë të besëlidhjes së re, jo të shkronjës, por të Frymës, sepse shkronja vret, por Fryma jep jetë.
ʻAia foki kuo ne teuʻi ʻakimautolu ko e kau faifekau faʻa fai ʻoe fuakava foʻou; ʻikai ʻoe mataʻitohi, ka ʻoe laumālie: he ʻoku tāmateʻi ʻe he mataʻitohi, ka ʻoku foaki moʻui ʻe he laumālie.
7 Dhe, në qoftë se shërbimi i vdekjes, që ishte gdhendur me shkronja mbi gurë, qe i lavdishëm aq sa bijtë e Izraelit nuk mund të vështronin me sy fytyrën e Moisiut, për shkak të lavdisë së pamjes së tij, që duhet të anullohej,
Pea kapau naʻe nāunauʻia ʻae ngāue ʻoe mate naʻe tohitongi ki he ngaahi maka, ʻaia naʻe ʻikai faʻa sio fakahangatonu ai ʻae fānau ʻa ʻIsileli ki he mata ʻo Mōsese, ko e meʻa ʻi he malama ʻo hono mata; ʻaia naʻe pau ke ngata:
8 sa më i lavdishëm do të jetë shërbimi i Frymës?
Pea ʻe ʻikai lahi hake ʻaupito hono nāunau ʻoe ngāue ʻoe Laumālie?
9 Sepse, nëse shërbimi i dënimit qe rrethuar me lavdi, shumë më tepër do të teprojë në lavdi shërbimi i drejtësisë.
He kapau ʻoku nāunauʻia ʻae ngāue ʻoe fakamalaʻia, pea ʻoku lahi hake ʻaupito hono nāunauʻia ʻoe ngāue ʻoe fakatonuhia.
10 Sepse ç’ka është lavdëruar nuk është lavdëruar nga kjo pikëpamje, për shkak të asaj lavdie që e kapërcen çdo masë.
He ko ia naʻe ngaohi ke nāunauʻia, naʻe ʻikai hano nāunau ʻi he meʻa ni, ko e meʻa ʻi he nāunau ʻoku lahi hake.
11 Sepse, në qoftë se ajo që duhet të anullohej u rrethua me lavdi, ajo që mbetet do të jetë shumë më e lavdishme.
He kapau naʻe nāunauʻia ʻaia kuo fakaʻosi, tā ʻoku lahi ʻaupito hono nāunau ʻo ia ʻoku tuʻumaʻu.
12 Duke pasur, pra, një shpresë të tillë, flasim me shumë guxim,
Pea ko ia ʻi heʻemau maʻu ʻae ʻamanaki lelei pehē, ʻoku mau lea ʻilongofua lahi ai.
13 dhe jo si Moisiu, i cili vinte një vel mbi fytyrën e vet, që bijtë e Izraelit të mos vështronin me sy fundin e asaj që duhej të anullohej.
Pea ʻikai hangē ko Mōsese, naʻa ne ʻai ʻae pūlou ki hono mata, pea naʻe ʻikai faʻa sio fakamamaʻu atu ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ki he ngataʻanga ʻo ia kuo fakaʻosi:
14 Por mendjet e tyre u errën; sepse, në leximin e besëlidhjes së vjetër, po ky vel mbetet pa u hequr, sepse veli anullohet në Krishtin.
Ka naʻe fakakui honau loto: he ʻoku aʻu ki he ʻaho ni, ʻoku kei tuʻumaʻu ʻo taʻeueʻi ʻae pūlou ko ia ʻi he lau ʻoe fuakava motuʻa: [ʻae pūlou ]ko ia kuo mole ʻia Kalaisi.
15 Por deri më sot, kur lexohet Moisiu, një vel mbetet mbi zemrat e tyre.
Ka ʻoku aʻu ki he ʻaho ni, ʻoku kei ʻi honau loto ʻae pūlou ʻi he lau ʻo Mōsese.
16 Por kur Izraeli të kthehet te Zoti, veli do të hiqet.
Ka ko eni, “ʻOka tafoki ia ki he ʻEiki, ʻe toʻo atu ʻae pūlou.”
17 Sepse Zoti është Fryma, dhe atje ku është Fryma e Zotit, atje është liria.
Pea “ko e ʻEiki” ʻae laumālie ko ia: pea ko ia ʻoku ʻi ai ʻae Laumālie ʻoe ʻEiki, ʻoku ʻi ai ʻae tauʻatāina.
18 Dhe ne të gjithë, duke soditur fytyrëzbuluar lavdinë e Zotit si në pasqyrë, transformohemi në të njëjtën shëmbëllim nga lavdia në lavdi, posi prej Frymës së Zotit.
Ka ʻoku tau vakai kotoa pē, ʻo mata taʻepūlou ʻi he sioʻata, ki he nāunau ʻoe ʻEiki, pea ʻoku tau liliu ki hono tatau mei he nāunau ki he nāunau, ʻi he Laumālie ʻoe ʻEiki.
