< 2 e Korintasve 3 >

1 A fillojmë përsëri të rekomandojmë veten tonë? Apo mos kemi nevojë, si disa, për letra rekomandimi për ju ose për rekomandime nga ana juaj?
Eini nanâkin ei insong nôkrêk rang mo ani zoi? Nônchu, midang senkhatngei anghan rilminsana lekhamuthuonngei nin kôma rang mini, nin kôm renga mini ei nâng mini?
2 Ju jeni letra jonë, e shkruar në zemrat tona, e njohur dhe e lexuar nga të gjithë njerëzit,
Kin lekhamuthuon dôn chu nangninanâk hah ania, mitin riet rang le pore ranga kin mulungrîlngeia miziek nin ni.
3 duke qenë manifestuar se jeni një letër e Krishtit, e hartuar me anë të shërbesës sonë, dhe e shkruar jo me bojë, por me Frymën e Perëndisë së gjallë, dhe jo mbi rrasa guri, por mbi rrasa të një zemre mishi.
Hi lekhamuthuon hih Khrista lelên a mizieka keini mi hong min chôi tiin ânthâr ani. Hima hih pentuia miziek nimaka, Pathien ring Ratha leh miziek ani, male lungpêkngeia miziek khom nimaka, munisi mulungrîlngeia miziek kêng ani.
4 Dhe këtë besim ne e kemi në Perëndinë me anë të Krishtit;
Khrista jârin Pathien kôm ngamna kin dôn sikin mahah kin ti ani.
5 jo se jemi të aftë prej vetiu të kuptojmë ndonjë gjë sikur vjen nga vetja jonë, por aftësia jonë vjen nga Perëndia,
Hi sin tho rang hin ite thotheina le inti theina rangin phalna keinia hin omak. Thotheina kin dôn chu Pathien renga juong ngâi kêng ania;
6 i cili na bëri të aftë të jemi shërbëtorë të besëlidhjes së re, jo të shkronjës, por të Frymës, sepse shkronja vret, por Fryma jep jetë.
ama han balam mizieka niloiin Ratha taka chonginkhit athar sinthopu ni thei rangin mi sin zoi. Balam miziekin thina amintung ngâia, Ratha rêkin chu ringna a pêk ngâi.
7 Dhe, në qoftë se shërbimi i vdekjes, që ishte gdhendur me shkronja mbi gurë, qe i lavdishëm aq sa bijtë e Izraelit nuk mund të vështronin me sy fytyrën e Moisiut, për shkak të lavdisë së pamjes së tij, që duhet të anullohej,
Balam hah lungpêkngeia lekhabulngeia miziek ania, pêka aom lâihan Pathien roiinpuina ânlang ani. Moses mâia vâr hah duoi tetet khomsenla, maha ala rât oka, Israelngei han an mitngei leh ama ha enlak thei mak ngeia. Balam mangin thina amintung ngâi luoi ha, madôra roiinpuina leh ajuongin chu,
8 sa më i lavdishëm do të jetë shërbimi i Frymës?
Ratha sinthotheina hah idôra roiinpuina lien uol mo ani rang ani zoi!
9 Sepse, nëse shërbimi i dënimit qe rrethuar me lavdi, shumë më tepër do të teprojë në lavdi shërbimi i drejtësisë.
Theiloi mintumna mintung ngâi luo mana a roiinpuiin chu; sanminringna mintung ngâi sinthona ha idôr taka roiinpui uol mo ani rang ani zoi!
10 Sepse ç’ka është lavdëruar nuk është lavdëruar nga kjo pikëpamje, për shkak të asaj lavdie që e kapërcen çdo masë.
Roiinpuina vâr uol ok sika han zora vunsaia roiinpuina vâr hah chu om khâi mak kin ti thei.
11 Sepse, në qoftë se ajo që duhet të anullohej u rrethua me lavdi, ajo që mbetet do të jetë shumë më e lavdishme.
Ma chomolte rang luo mana roiinpuina aomin chu, tuonsôta rang vângin chu idôra roiinpuina lien uolin mo aom rang ani zoi na!
12 Duke pasur, pra, një shpresë të tillë, flasim me shumë guxim,
Ma sabeina hah kin dôn sikin kin hâi ani.
13 dhe jo si Moisiu, i cili vinte një vel mbi fytyrën e vet, që bijtë e Izraelit të mos vështronin me sy fundin e asaj që duhej të anullohej.
Keini ngei chu Moses anghan nimak me, ama han vâr achuoi tetet le boipharna hah Israel mingeiin an mu loina rangin a mâi hah a mukhûa.
14 Por mendjet e tyre u errën; sepse, në leximin e besëlidhjes së vjetër, po ky vel mbetet pa u hequr, sepse veli anullohet në Krishtin.
Adiktakin, an mulungbôkngei hah ânkhâr ania; male aviensûn tena khom hin chonginkhit muruo lekhabungei ha an porên chu ma mukhûna nanâk han an mulungbôkngei ha amukhû ngâi. Mîn Khrista a zom tika vai kêng ha mukhûna hah pai ani ngâi.
15 Por deri më sot, kur lexohet Moisiu, një vel mbetet mbi zemrat e tyre.
Aviensûn tena khom hin Moses Balam, an pore racham ha mukhûna han an mulungbôkngei ala mukhû tit ngâi ani.
16 Por kur Izraeli të kthehet te Zoti, veli do të hiqet.
Hannirese Pathien lekhabu'n Moses chungroi a lei ti anghan, ha mukhûna hah pai thei ani: “Pumapa tieng a hônhei lehan a mâi mukhûna hah paiin aom zoi.”
17 Sepse Zoti është Fryma, dhe atje ku është Fryma e Zotit, atje është liria.
Atûn, hi muna, “Pumapa” ti hi chu Ratha ania; male Pumapa Ratha omna nâma chu zalena aom ngâi.
18 Dhe ne të gjithë, duke soditur fytyrëzbuluar lavdinë e Zotit si në pasqyrë, transformohemi në të njëjtën shëmbëllim nga lavdia në lavdi, posi prej Frymës së Zotit.
Hanchu, kin rêngin mâi mukhû loiin Pumapa roiinpuina min-êlin; male ma roiinpuina nanâk han, Pumapa renga juongpu, Ratha hih, roiinpuina lien uolin ama angin eini mi minthûl ngâi ani.

< 2 e Korintasve 3 >