2 e Korintasve 3
1 A fillojmë përsëri të rekomandojmë veten tonë? Apo mos kemi nevojë, si disa, për letra rekomandimi për ju ose për rekomandime nga ana juaj?
Por acaso começamos a recomendarmos a nós mesmos outra vez? Ou necessitamos, como alguns [necessitam], de cartas de recomendação para vós, ou de vossa recomendação?
2 Ju jeni letra jonë, e shkruar në zemrat tona, e njohur dhe e lexuar nga të gjithë njerëzit,
Vós sois nossa carta [de recomendação], escrita em nossos corações, conhecida e lida por todos,
3 duke qenë manifestuar se jeni një letër e Krishtit, e hartuar me anë të shërbesës sonë, dhe e shkruar jo me bojë, por me Frymën e Perëndisë së gjallë, dhe jo mbi rrasa guri, por mbi rrasa të një zemre mishi.
Manifestando que sois a carta de Cristo, administrada por nós, [e] escrita, não com tinta, mas com o Espírito do Deus vivente; não em tábuas de pedra, mas em tábuas de carne do coração.
4 Dhe këtë besim ne e kemi në Perëndinë me anë të Krishtit;
E tal confiança temos por Cristo para com Deus.
5 jo se jemi të aftë prej vetiu të kuptojmë ndonjë gjë sikur vjen nga vetja jonë, por aftësia jonë vjen nga Perëndia,
Não que sejamos capazes de pensar alguma coisa de nós como [se fosse] de nós mesmos, mas nossa capacidade é de Deus;
6 i cili na bëri të aftë të jemi shërbëtorë të besëlidhjes së re, jo të shkronjës, por të Frymës, sepse shkronja vret, por Fryma jep jetë.
O qual também nos fez capazes para sermos ministros do Novo Testamento, não da letra, mas do Espírito; porque a letra mata, mas o Espírito vivifica.
7 Dhe, në qoftë se shërbimi i vdekjes, që ishte gdhendur me shkronja mbi gurë, qe i lavdishëm aq sa bijtë e Izraelit nuk mund të vështronin me sy fytyrën e Moisiut, për shkak të lavdisë së pamjes së tij, që duhet të anullohej,
E se o ministério da morte em letras, impresso em pedras, foi com glória, de maneira que os filhos de Israel não podiam fixar os olhos no rosto de Moisés, por causa da glória de seu rosto, que se extinguia,
8 sa më i lavdishëm do të jetë shërbimi i Frymës?
Por acaso o ministério do Espírito não terá ainda mais glória?
9 Sepse, nëse shërbimi i dënimit qe rrethuar me lavdi, shumë më tepër do të teprojë në lavdi shërbimi i drejtësisë.
Porque se o ministério da condenação teve glória, o ministério da justiça excede muito mais em glória.
10 Sepse ç’ka është lavdëruar nuk është lavdëruar nga kjo pikëpamje, për shkak të asaj lavdie që e kapërcen çdo masë.
Pois o que já foi glorioso, em comparação, deixou de ter glória, por causa da glória superior.
11 Sepse, në qoftë se ajo që duhet të anullohej u rrethua me lavdi, ajo që mbetet do të jetë shumë më e lavdishme.
Porque se o que se extinguiu teve glória, muito mais glória tem o que permanece.
12 Duke pasur, pra, një shpresë të tillë, flasim me shumë guxim,
Visto que temos tal esperança, falamos com muita ousadia,
13 dhe jo si Moisiu, i cili vinte një vel mbi fytyrën e vet, që bijtë e Izraelit të mos vështronin me sy fundin e asaj që duhej të anullohej.
Não como Moisés, que punha um véu sobre o seu rosto, para que os filhos de Israel não enxergassem o fim do que se extinguia.
14 Por mendjet e tyre u errën; sepse, në leximin e besëlidhjes së vjetër, po ky vel mbetet pa u hequr, sepse veli anullohet në Krishtin.
Porém suas mentes foram endurecidas, porque até hoje fica o mesmo véu ainda coberto na leitura do antigo pacto, o qual é extinto por Cristo.
15 Por deri më sot, kur lexohet Moisiu, një vel mbetet mbi zemrat e tyre.
Mas até hoje, quando se lê [as palavras de] Moisés, o véu está posto sobre o coração deles.
16 Por kur Izraeli të kthehet te Zoti, veli do të hiqet.
Porém quando se converterem ao Senhor, [então] o véu será tirado.
17 Sepse Zoti është Fryma, dhe atje ku është Fryma e Zotit, atje është liria.
O Senhor é o Espírito; e onde está o Espírito do Senhor, aí há liberdade.
18 Dhe ne të gjithë, duke soditur fytyrëzbuluar lavdinë e Zotit si në pasqyrë, transformohemi në të njëjtën shëmbëllim nga lavdia në lavdi, posi prej Frymës së Zotit.
E todos nós, com o rosto descoberto, refletindo como que um espelho a glória do Senhor, somos transformados de glória em glória, [segundo] a mesma imagem, como pelo Espírito do Senhor.
